ตงฟางหลีฟังคำพูดไร้สาระของนาง รอยยิ้มที่มุมปากก็คลี่ออกกว้างขึ้นฉินเหยี่ยนเย่ว์มองไม่เห็นสีหน้าของเขา ได้ยินเพียงเสียงหัวเราะที่น่าหวั่นเกรงเบา ๆ พลันตัวสั่นด้วยความเยือกยะเย็นอย่างน่าประหลาด“ท่านกำลังหัวเราะอันใดอยู่?” นางใจเต้นตุบ ๆ เป็นตอนนี้เอง ที่นางเพิ่งจะรู้สึกเสียใจขึ้นมา เหตุใดเมื่อครู
บางครั้งก็เป็นเฉกเช่นเดียวกับเมฆบาง ๆ และสายลมที่แผ่วเบา บางครั้งกลับราวกับห้วงเหวลึกก็มิปานคล้ายดั่งมีกลิ่นไอเทพเซียนทั้งยังมีความคิดชั่วร้าย เป็นดั่งสุนัขจิ้งจอก ทั้งยังคล้ายกับสุนัขจิ้งจอกเซียน ที่ทำให้คนยากจะคาดเดา “ถึงแล้ว”ตงฟางหลีขัดจังหวะความคิดฟุ้งซ่านของนาง แล้วลงจากรถม้าเป็นคนแรกฉินเหย
“เพราะเหตุใด?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ก้มหน้ามองเด็กหยาบคายผู้นี้ “ข้ามาพร้อมกับตงฟางหลี เจ้ามองไม่เห็นหรือ?”“เห็นแล้ว เจ้าคือสาวใช้ที่ท่านอ๋องเจ็ดพามา จะต้องรอที่ด้านนอก” เด็กน้อยยืนขวางอยู่กลางทางฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่เห็นตงฟางหลีเดินไปไกลแล้วก็รีบโบกมือ “นี่ ตงฟางหลี ตรงนี้มีถั่วน้อยต้นหนึ่งกำลังขวางหม่อมฉ
“เจ้า!” เด็กน้อยเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “เอายาถอนพิษมา”“ไม่ให้” ฉินเหยี่ยนเย่ว์น้ำเสียงเคร่งขรึม “หากเจ้าคันจนทนไม่ไหว ก็ให้ไปโขกศีรษะที่ป่าไผ่เล็กข้าง ๆ จะต้องโขกศีรษะไปด้วยพูดไปด้วยว่าชายาอ๋องเจ็ดคือหญิงงามอันดับหนึ่ง และตอนที่โขกศีรษะจะต้องโขกด้วยความเคารพ ต้องหมอบทั้งกายบนพื้นก็เป็นอันใช้ได้ เมื่อโ
ตงฟางเจวี๋ยได้ยินเสียงร้องตะโกนว่าชายาอ๋องเจ็ดคือหญิงงามอันดับหนึ่งของหลิวซิงจากป่าไผ่เล็ก รอยยิ้มจาง ๆ พลันผุดขึ้นบนใบหน้าเคร่งขรึมฉินเหยี่ยนเย่ว์ผู้นี้ เป็นดั่งเช่นที่น้องเจ็ดได้กล่าวเอาไว้จริง ๆ นางแตกต่างจากในอดีตไปโดยสิ้นเชิงสามารถทำให้หลิวซิงกระวนกระวายได้ นางถือว่าเป็นคนแรก“ขอบใจ” เขาดันแก
เดิมทีตงฟางหลีก็หาได้ดึงดันไม่ เพียงแต่มิต้องการทำตามที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวเท่านั้น เห็นว่าตงฟางเจวี๋ยเอ่ยปาก ก็เออออหาทางลงไม่นานอาหารก็ถูกวางขึ้นโต๊ะทั้งหมด ทั้งประณีตและมีรสชาติเลิศล้ำฉินเหยี่ยนเย่ว์คีบหมูกรอบขึ้นมาหนึ่งชิ้น ชิมไปหนึ่งคำ พลันเบิกตากว้างทันทีหมูกรอบกรอบนอก นุ่มใน น้ำจากเนื้อถู
“หรือบางที พวกเราสืบมาถูกทางตั้งแต่แรก” ตงฟางเจวี๋ยกล่าว “เพียงแต่ถูกคนทำให้สับสนเท่านั้น”ตงฟางหลีสีหน้าเคร่งขรึมพิษผีเสื้อไร้กลิ่น สามารถยืนยันได้ว่าเป็นฝีมือของพี่ใหญ่ หากไม่เกี่ยวข้องกับน้องสิบ ก็อาจจะพอยอมรับได้หากน้องสิบเกือบประสบกับอันตรายในวันมงคลนั่นเป็นฝีมือขององค์ชายหกทว่าน้องสิบถูกทำร
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตัดบท “กระเพราะเป็นทะเลแห่งสารอาหาร รองรับอาหารและน้ำเพื่อย่อยอาหาร เป็นท่อลำเลียงหลัก หากชี่ในกระเพราะอาหารไม่เพียงพอ ก็มิอาจดูดรับอาหารได้ ลำไส้เล็กสร้างสารน้ำขึ้นมา ส่วนลำไส้ใหญ่จะดูดของเหลวส่วนเกินออก ลำไส้และกระเพาะของท่านล้วนไม่ดี ดูดซึมได้แย่ นานวันเข้า ร่างกายจึงเสื่อมถอยอย่าง
หลังจากที่ได้พบนางนั้น โดยเฉพาะยามที่นางวิ่งโร่เข้ามากอดเขา ราวกับเมฆหมอกที่เคยบดบังได้จางหาย ภูเขาน้ำแข็งได้หลอมละลายลงมา คล้ายกับว่าบุปผากำลังเบ่งบานตงฟางหลีโอบกอดนางเอาไว้ พลางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ไม่เป็นไรแล้ว ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”“อื้ม” ฉินเหยี่ยนเย่ว์จับใบหน้าของเขาเอาไว้ ก่อนจะเอา
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ หากพระองค์จะฝ่าเข้าไปโดยใช้กำลังเช่นนี้ ระวังอาวุธลับ...” เฟยอิ่งรีบร้อนกล่าวออกมาสายเกินไปที่จะเอ่ยออกมาแล้วดาบของตงฟางหลีเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารมากมายที่ล้อมรอบเอาไว้ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังหินอ่อนขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงทางเข้าดาบเล่มนี้สามารถตัดเหล็กได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นการตัดหินหา
ตงฟางหลีจึงยื่นมือไปสัมผัสหินที่อยู่บนรูปปั้นภายในเรือนมีบรรยากาศแห้ง ๆ เย็น ๆ ทว่า ด้านบนก้อนหินกลับมีความชื้น มือที่เอื้อมไปสัมผัสนั้นพลันรู้สึกได้ถึงหยาดน้ำเปียก ๆ ขึ้นมาสายตาของตงฟางหลีจ้องมองไปที่รูปปั้นหินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่จุดเชื่อมต่อระหว่างรูปปั้นหินกับกำแพงรอยต่อระ
ผู้ที่ตอบเขากลับมาจากห้องลับที่อยู่ด้านล่างนั้น หาใช่ใครอื่นใดไม่ เว้นเสียแต่เหยี่ยนเย่ว์ตงฟางหลีพลันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“เฟยอิ่ง หาทางเข้าต่อไปเถอะ หากภายในระยะเวลาหนึ่งก้านธูปยังไม่อาจหาทางเข้าเจอละก็ ทุบช่องระบายอากาศนี้ทิ้งเสีย” ตงฟางหลีกำแขนเสื้อเอาไว้แน่นตำแหน่งของห้องลับนั้น ตั้งอยู
บุรุษผู้นั้น ไม่เพียงแต่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ยังพบตำแหน่งของห้องลับอีกด้วยหากว่าเขาทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้แล้ว นั่นหมายความว่าเขาได้ค้นพบการมีอยู่ของห้องลับห้องนี้อย่างแน่นอนต่อจากนี้ นางเพียงแค่ต้องส่งข่าวว่าตนเองอยู่ด้านล่างไปหาเขาเท่านั้นทั้งนางและเซียวเซี่ยงหว่านจะต้องรอดออกไปแน่นอน!ฉินเหย
ภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกลิงโลดยิ่งนักหากการพบเจอเหรียญทองแดงหนึ่งเหรียญเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญนั้นแล้วการที่เจอเหรียญทองแดงสี่เหรียญในคราเดียวเล่า ย่อมมิใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนมีคนอยู่ข้างบน!มีคนโยนเหรียญทองแดงลงมาจากช่องระบายอากาศทั้งสี่ช่องการปรากฏตัวที่นี่ในยามนี้ ทั้งยังพยา
เขาต้องหาตัวพวกนางเจอให้เร็วที่สุด!“ท่านอ๋อง” หลังจากเฟยอิ่งค้นหาไปแล้วหนึ่งรอบ “หาอะไรไม่เจอเลยพ่ะย่ะค่ะ นี่ออกจะแปลกเกินไปแล้ว ตามหลักแล้วไม่ว่าจะเป็นกลไกหรือว่าห้องลับ ล้วนจะต้องเหลือร่องรอยไว้บ้าง”“ตามผนังในห้องนี้ล้วนเป็นกำแพงตัน ไม่มีกลไก แล้วก็ไม่มีช่องกั้น ด้านล่างของห้องนี้ก็คือทะเลสาบ แล
นกการเขนเงาเป็นนกที่เงามีโดยเฉพาะ เป็นช่องทางการสื่อสารระหว่างเงาด้วยกันพวกมันอยู่ไปทั่วทุกหนแห่ง และสามารถส่งข่าวสารไปทั่วทุกที่นกกางเขนเงาทุกตัวล้วนได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด และระหว่างพวกมันเองจะมีรูปแบบวิธีการแยกแยะตัวตนหนึ่งชุดไม่เพียงเท่านี้ ช่องทางการสื่อสารข้อมูลระหว่างเงาจะมีระบบรหัสที
ความเป็นไปได้มากที่สุด คือพี่ใหญ่ใช้ประโยชน์จากทาสเป่ยลู่คนนั้น ทำเรื่องที่มิอาจเปิดเผยได้เหล่านั้นอยู่ที่นี่หากเป็นเหตุผลเช่นนี้ เบาะแสทุกอย่างล้วนราบรื่นแล้วตงฟางหลีเดินอ้อมห้องอีกหนึ่งรอบใช้มือสัมผัสและเคาะสิ่งของที่น่าสงสัยทั้งหมดเบา ๆ ไปหนึ่งรอบน่าเสียดาย ที่หาร่องรอยของห้องลับไม่เจอ“จางฉู