ในช่วงครึ่งหลังของคืน สีของท้องฟ้ายามค่ำคืนกลายเป็นเสมือนหินฝนหมึกที่มิอาจกระจาย มืดมน และโดดเดี่ยวหมอกเริ่มหนาขึ้นเรื่อย ๆ ดำขาวคละเคล้าพันเกี่ยวกัน บดบังดวงดาวบนท้องฟ้าและบดบังแสงที่มีอยู่เพียงหนึ่งเดียวกระแสใต้น้ำที่สาดซัดกระหน่ำราวกับกระแสคลื่น น้ำขึ้นสูงอย่างเงียบเชียบและล่าถอยไปอย่างเงียบเชี
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ได้ฟังแล้วรู้สึกขยะแขยงเล็กน้อยนางถือปิ่นปักผมไม้ไว้ในมือพลางเคาะเบา ๆ ลงบนโต๊ะ “ผู้ใดคือผู้ที่พบคนแรก”เฟ่ยชุ่ยส่ายหัว “บ่าวเองก็มิรู้เช่นกันเพคะ แต่เรื่องนี้ทุกคนในจวนสกุลฉินล้วนรู้ถ้วน มีคนไม่น้อยที่เห็นกับตาตัวเอง แม้ฮูหยินรองจะห้ามไม่ให้แพร่งพรายออกไปด้านนอกอย่างชัดเจน แต่เรื่อง
ฉินเหยี่ยนเย่ว์หมุนตัวอยู่หน้าคันฉ่องหนึ่งรอบปกตินางก็ไม่ชอบแต่งหน้าอยู่แล้ว และคร้านแต่งหน้าอย่างประณีตเช่นนี้ยิ่งกว่าสถานการณ์ในครานี้พิเศษ นางใช้ทักษะการแต่งหน้าที่เคยร่ำเรียนมาในอดีต ปกปิดจุดด้อย เหลือไว้เพียงจุดเด่น ทั้งยังมีเสื้อผ้าอาภรณ์ทรงผมและเครื่องประดับที่เพิ่มมาพิเศษ ผลลัพธ์ที่ได้จึงน
ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองกลุ่มคนที่หน้าประตูสวนฝูหรง พลันถอนหายใจยาวออกมาเฮือกหนึ่งในฐานะที่เป็นสตรีเหมือนกัน นางไม่คิดจะใช้วิธีเช่นนี้มาทำให้ฉินปี้เย่ว์ต้องทำลายตัวเองจริง ๆ ทว่า เรื่องก็ได้เกิดขึ้นแล้ว จะแก้ไขได้หรือไม่นั้น ทั้งหมดต้องอาศัยฮูหยินรองและตัวฉินปี้เย่ว์เองนางเดินทะลุผ่านกลุ่มคนไปด้วยสีหน้
“ฉินเหยี่ยนเย่ว์ ข้าจะสู้สุดชีวิตกับเจ้า” ฮูหยินรองที่เสียสติไปแล้วนั้น ส่งเสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง “เจ้าโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว เจ้าทำลายใบหน้าของปี้เอ๋อร์ยังไม่พอ เจ้ายังทำลายชีวิตของนางจนหมดสิ้นอีก”นางฉีกทึ้งมาทางฉินเหยี่ยนเย่ว์เฝ่ยชุ่ยเห็นสถานการณ์ไม่ดี จึงรีบเข้ามาขวางหน้าฉินเหยี่ยนเย่ว์นางมีเ
ฮูหยินรองมิอยากจะเชื่อเฝ่ยชุ่ยที่นอบน้อมคนนั้น เฝ่ยชุ่ยที่ปล่อยให้ใครก็ได้กลั่นแกล้งรังแกคนนั้น เปลี่ยนไปเป็นโหดร้ายถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?กลิ่นอายบนตัวเฝ่ยชุ่ยน่าพรั่นพรึงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน“เฝ่ยชุ่ย เจ้ามันนังชั่นต่ำ...” นางก่นด่าด้วยความเคยชินเพี๊ยะ!เฝ่ยชุ่ยตวัดหนึ่งฝ่ามือไป “ฮูหยินรอง ท่า
“ถุย ถุย” ฮูหยินรองบังคับให้ตนเองสงบจิตใจเอาไว้ “เจ้าเป็นอันใด? ถึงได้กล้าพูดจาเช่นนี้กับข้า ข้าบอกว่าไม่รู้จักก็ไม่รู้จักสิ”“ใครก็ได้ พวกเจ้าเป็นคนตายไปหมดแล้วหรืออย่างไร? รีบมาเร็ว แล่หนังคนชั้นต่ำคนนี้และฉินเหยี่ยนเย่ว์นังคนป่านั่นเป็นหมื่น ๆ ชิ้นเสีย” เฝ่ยชุ่ยได้ยินนางกล่าววาจาสกปรก ก็หมายจะเข
“เหยี่ยนเย่ว์” ฉินอี้ใบหน้าเย็นชา “เจ้าพูดความจริงกับข้ามา เรื่องนี้เจ้าเป็นคนลงมือทำใช่หรือไม่?”ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองเขาพลางยิ้มคล้ายไม่ยิ้มออกมา “ใต้เท้าฉินคิดว่าอย่างไรหรือ?”“ฉินเหยี่ยนเย่ว์ เป็นเพราะเจ้า ปี้เอ๋อร์ถึงได้กลายเป็นเช่นนี้ ล้วนเป็นเจ้าที่ทำขึ้นมาด้วยตัวคนเดียว เจ้ามันเป็นหญิงอสรพิษ ป
หลังจากที่ได้พบนางนั้น โดยเฉพาะยามที่นางวิ่งโร่เข้ามากอดเขา ราวกับเมฆหมอกที่เคยบดบังได้จางหาย ภูเขาน้ำแข็งได้หลอมละลายลงมา คล้ายกับว่าบุปผากำลังเบ่งบานตงฟางหลีโอบกอดนางเอาไว้ พลางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ไม่เป็นไรแล้ว ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”“อื้ม” ฉินเหยี่ยนเย่ว์จับใบหน้าของเขาเอาไว้ ก่อนจะเอา
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ หากพระองค์จะฝ่าเข้าไปโดยใช้กำลังเช่นนี้ ระวังอาวุธลับ...” เฟยอิ่งรีบร้อนกล่าวออกมาสายเกินไปที่จะเอ่ยออกมาแล้วดาบของตงฟางหลีเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารมากมายที่ล้อมรอบเอาไว้ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังหินอ่อนขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงทางเข้าดาบเล่มนี้สามารถตัดเหล็กได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นการตัดหินหา
ตงฟางหลีจึงยื่นมือไปสัมผัสหินที่อยู่บนรูปปั้นภายในเรือนมีบรรยากาศแห้ง ๆ เย็น ๆ ทว่า ด้านบนก้อนหินกลับมีความชื้น มือที่เอื้อมไปสัมผัสนั้นพลันรู้สึกได้ถึงหยาดน้ำเปียก ๆ ขึ้นมาสายตาของตงฟางหลีจ้องมองไปที่รูปปั้นหินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่จุดเชื่อมต่อระหว่างรูปปั้นหินกับกำแพงรอยต่อระ
ผู้ที่ตอบเขากลับมาจากห้องลับที่อยู่ด้านล่างนั้น หาใช่ใครอื่นใดไม่ เว้นเสียแต่เหยี่ยนเย่ว์ตงฟางหลีพลันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“เฟยอิ่ง หาทางเข้าต่อไปเถอะ หากภายในระยะเวลาหนึ่งก้านธูปยังไม่อาจหาทางเข้าเจอละก็ ทุบช่องระบายอากาศนี้ทิ้งเสีย” ตงฟางหลีกำแขนเสื้อเอาไว้แน่นตำแหน่งของห้องลับนั้น ตั้งอยู
บุรุษผู้นั้น ไม่เพียงแต่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ยังพบตำแหน่งของห้องลับอีกด้วยหากว่าเขาทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้แล้ว นั่นหมายความว่าเขาได้ค้นพบการมีอยู่ของห้องลับห้องนี้อย่างแน่นอนต่อจากนี้ นางเพียงแค่ต้องส่งข่าวว่าตนเองอยู่ด้านล่างไปหาเขาเท่านั้นทั้งนางและเซียวเซี่ยงหว่านจะต้องรอดออกไปแน่นอน!ฉินเหย
ภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกลิงโลดยิ่งนักหากการพบเจอเหรียญทองแดงหนึ่งเหรียญเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญนั้นแล้วการที่เจอเหรียญทองแดงสี่เหรียญในคราเดียวเล่า ย่อมมิใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนมีคนอยู่ข้างบน!มีคนโยนเหรียญทองแดงลงมาจากช่องระบายอากาศทั้งสี่ช่องการปรากฏตัวที่นี่ในยามนี้ ทั้งยังพยา
เขาต้องหาตัวพวกนางเจอให้เร็วที่สุด!“ท่านอ๋อง” หลังจากเฟยอิ่งค้นหาไปแล้วหนึ่งรอบ “หาอะไรไม่เจอเลยพ่ะย่ะค่ะ นี่ออกจะแปลกเกินไปแล้ว ตามหลักแล้วไม่ว่าจะเป็นกลไกหรือว่าห้องลับ ล้วนจะต้องเหลือร่องรอยไว้บ้าง”“ตามผนังในห้องนี้ล้วนเป็นกำแพงตัน ไม่มีกลไก แล้วก็ไม่มีช่องกั้น ด้านล่างของห้องนี้ก็คือทะเลสาบ แล
นกการเขนเงาเป็นนกที่เงามีโดยเฉพาะ เป็นช่องทางการสื่อสารระหว่างเงาด้วยกันพวกมันอยู่ไปทั่วทุกหนแห่ง และสามารถส่งข่าวสารไปทั่วทุกที่นกกางเขนเงาทุกตัวล้วนได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด และระหว่างพวกมันเองจะมีรูปแบบวิธีการแยกแยะตัวตนหนึ่งชุดไม่เพียงเท่านี้ ช่องทางการสื่อสารข้อมูลระหว่างเงาจะมีระบบรหัสที
ความเป็นไปได้มากที่สุด คือพี่ใหญ่ใช้ประโยชน์จากทาสเป่ยลู่คนนั้น ทำเรื่องที่มิอาจเปิดเผยได้เหล่านั้นอยู่ที่นี่หากเป็นเหตุผลเช่นนี้ เบาะแสทุกอย่างล้วนราบรื่นแล้วตงฟางหลีเดินอ้อมห้องอีกหนึ่งรอบใช้มือสัมผัสและเคาะสิ่งของที่น่าสงสัยทั้งหมดเบา ๆ ไปหนึ่งรอบน่าเสียดาย ที่หาร่องรอยของห้องลับไม่เจอ“จางฉู