“เจ้าวางใจเถอะ ข้าไม่ใช้ความรุนแรงกับเจ้าหรอก” มู่เหยี่ยแค่นฮึเสียงเย็นชา “ข้าตัดสินใจแล้ว ข้าจะเรียนวิธีใช้พิษ ฉินเหยี่ยนเย่ว์ จะต้องมีสักวัน เจ้าจะต้องตายอย่างเจ็บปวดภายใต้พิษของข้า”“อ้อ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์บีบเข็มพิษแน่น“ท่านกำลังเรียนวิธีวางยาพิษหรือ?”คนเลวไม่ว่าอย่างไรก็เลวอยู่ดี?“ไม่ได้หรืออย
ตำราที่นี่มีเยอะมาก และมีน้ำหนักหนักมากด้วยแรงของนางย่อมสามารถเขย่าชั้นตำราได้ ขอเพียงเขย่าชั้นตำรา ให้ตำราถล่มลงมา จะต้องทับฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่ผอมบางและอ่อนแรงจนตายได้แน่นอน“ข้าแนะนำท่านยั้งมือเสียดีกว่า” เสียงของฉินเหยี่ยนเย่ว์ดังขึ้นแผ่วเบา“ท่านไร้เหตุผลมากเพียงใดข้าเคยเห็นมาแล้ว ท่านเกลียดข้าม
บนข้อมือที่เดิมทีขาว สะอาด เรียบเนียนมาก ฉับพลันนั้นได้ปรากฎรอยมือสีเลือดรอยหนึ่งขึ้นตำแหน่งนั้น เป็นจุดที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์เคยจับพอดีรอยมือสีเลือดนั้นกำลังขยายตัวกว้าง ภายในระยะเวลาสั้น ๆ ได้กลายเป็นสีแดงไปเป็นแถบ“ฉินเหยี่ยนเย่ว์ เจ้า!” ครั้นมู่เหยี่ยเห็นรอยมือสีเลือดขยายกว้างไปไม่หยุด ก็โกรธจนตื่
ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองท่าทางของมู่เหยี่ยแล้วไม่คล้ายกับกำลังพูดโกหกทว่า ข้อมูลในตำราเหล่านี้ไม่มีจริง ๆในหออวิ๋นเซียวรวบรวมตำราแทบจะทั่วทั้งใต้หล้าไว้ เป็นไปไม่ได้ที่จะหาไม่เจอแม้แต่เงาหากงูเพลิงแดงไม่ได้อยู่ในบันทึกที่เกี่ยวกับงูพิษ แล้วจะอยู่ที่ใด?นางค้นหาบริเวณโดยรอบอีกครั้งตำราที่เกี่ยวข้อกับงู
ฉินเหยี่ยนเย่ว์สงสัยถึงความจริงของคำกล่าวนี้เล็กน้อยงูมักจะแพร่พันธุ์ในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง โดยวางไข่หรือไข่ฟักออกมาเป็นตัวกล่าวอีกนัยหนึ่งได้ว่า ลูกงูโผล่ออกมาจากไข่งูความหมายของคำพูดมู่เยี่ยคือ งูเพลิงแดงสามารถเจาะเข้าไปในร่างกายมนุษย์ แพร่พันธุ์ในร่างกายมนุษย์ และฟักออกมาเป็นงูตัวเล็ก ๆ
“มู่เยี่ย ท่านรู้หรือไม่ว่าตำราที่บันทึกเรื่องไสยศาสตร์อยู่ที่ใด?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถาม“ตำราเหล่านั้นถูกทำลายทิ้งไปหมดแล้ว ไม่สามารถหาพบได้ในหออวิ๋นเซียว” มู่เยี่ยเย้ยหยัน “ฉินเหยี่ยนเย่ว์ เจ้าหยุดดิ้นรน และรอความตายแต่โดยดีเถอะ ในเมื่องูเพลิงแดงหาเจ้าพบแล้ว เจ้าหนีไม่พ้นแน่นอน”“ผู้ใดทำลาย?”“เรื่อง
ตงฟางหลีถูกมู่เยี่ยที่ตัวสูงใหญ่ชนเข้าอย่างแรง ไม่ทันได้ระวังตัวนางเป็นเหมือนสัตว์ป่า สองตาไม่มองทาง วิ่งตำซ้ายชนขวา และมีแนวโน้มที่จะชนคนล้มตงฟางหลีขยับตัวอย่างรวดเร็ว หลบหลีกว่องไวนุ่มนวล ก่อนจะเอ่ยตำหนิ “มู่เยี่ย เจ้าทำอะไรน่ะ?”ดูเหมือนมู่เยี่ยจะไม่ได้สังเกตเห็นเขาเลย เมินเขาและล้มลุกคลุกคลานห
“หม่อมฉันก็กำลังพิจารณาถึงปัญหานี้อยู่เหมือนกัน” ฉินเหยี่ยนเย่ว์มุ่นคิ้ว “ไม่เพียงแค่ปัญหาเหล่านี้เท่านั้น ยังมีอีกหลายเรื่องที่หม่อมฉันยังคิดไม่ตก”“หม่อมฉันไม่พบบันทึกใด ๆ เกี่ยวกับงูเพลิงแดงในหออวิ๋นเซียวเลย ไม่มีแม้แต่คำเดียว เรื่องนี้เป็นงานที่ยาวนานและยากลำบาก พวกเราต้องใช้ความพยายามมากในการสื
หลังจากที่ได้พบนางนั้น โดยเฉพาะยามที่นางวิ่งโร่เข้ามากอดเขา ราวกับเมฆหมอกที่เคยบดบังได้จางหาย ภูเขาน้ำแข็งได้หลอมละลายลงมา คล้ายกับว่าบุปผากำลังเบ่งบานตงฟางหลีโอบกอดนางเอาไว้ พลางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ไม่เป็นไรแล้ว ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”“อื้ม” ฉินเหยี่ยนเย่ว์จับใบหน้าของเขาเอาไว้ ก่อนจะเอา
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ หากพระองค์จะฝ่าเข้าไปโดยใช้กำลังเช่นนี้ ระวังอาวุธลับ...” เฟยอิ่งรีบร้อนกล่าวออกมาสายเกินไปที่จะเอ่ยออกมาแล้วดาบของตงฟางหลีเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารมากมายที่ล้อมรอบเอาไว้ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังหินอ่อนขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงทางเข้าดาบเล่มนี้สามารถตัดเหล็กได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นการตัดหินหา
ตงฟางหลีจึงยื่นมือไปสัมผัสหินที่อยู่บนรูปปั้นภายในเรือนมีบรรยากาศแห้ง ๆ เย็น ๆ ทว่า ด้านบนก้อนหินกลับมีความชื้น มือที่เอื้อมไปสัมผัสนั้นพลันรู้สึกได้ถึงหยาดน้ำเปียก ๆ ขึ้นมาสายตาของตงฟางหลีจ้องมองไปที่รูปปั้นหินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่จุดเชื่อมต่อระหว่างรูปปั้นหินกับกำแพงรอยต่อระ
ผู้ที่ตอบเขากลับมาจากห้องลับที่อยู่ด้านล่างนั้น หาใช่ใครอื่นใดไม่ เว้นเสียแต่เหยี่ยนเย่ว์ตงฟางหลีพลันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“เฟยอิ่ง หาทางเข้าต่อไปเถอะ หากภายในระยะเวลาหนึ่งก้านธูปยังไม่อาจหาทางเข้าเจอละก็ ทุบช่องระบายอากาศนี้ทิ้งเสีย” ตงฟางหลีกำแขนเสื้อเอาไว้แน่นตำแหน่งของห้องลับนั้น ตั้งอยู
บุรุษผู้นั้น ไม่เพียงแต่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ยังพบตำแหน่งของห้องลับอีกด้วยหากว่าเขาทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้แล้ว นั่นหมายความว่าเขาได้ค้นพบการมีอยู่ของห้องลับห้องนี้อย่างแน่นอนต่อจากนี้ นางเพียงแค่ต้องส่งข่าวว่าตนเองอยู่ด้านล่างไปหาเขาเท่านั้นทั้งนางและเซียวเซี่ยงหว่านจะต้องรอดออกไปแน่นอน!ฉินเหย
ภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกลิงโลดยิ่งนักหากการพบเจอเหรียญทองแดงหนึ่งเหรียญเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญนั้นแล้วการที่เจอเหรียญทองแดงสี่เหรียญในคราเดียวเล่า ย่อมมิใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนมีคนอยู่ข้างบน!มีคนโยนเหรียญทองแดงลงมาจากช่องระบายอากาศทั้งสี่ช่องการปรากฏตัวที่นี่ในยามนี้ ทั้งยังพยา
เขาต้องหาตัวพวกนางเจอให้เร็วที่สุด!“ท่านอ๋อง” หลังจากเฟยอิ่งค้นหาไปแล้วหนึ่งรอบ “หาอะไรไม่เจอเลยพ่ะย่ะค่ะ นี่ออกจะแปลกเกินไปแล้ว ตามหลักแล้วไม่ว่าจะเป็นกลไกหรือว่าห้องลับ ล้วนจะต้องเหลือร่องรอยไว้บ้าง”“ตามผนังในห้องนี้ล้วนเป็นกำแพงตัน ไม่มีกลไก แล้วก็ไม่มีช่องกั้น ด้านล่างของห้องนี้ก็คือทะเลสาบ แล
นกการเขนเงาเป็นนกที่เงามีโดยเฉพาะ เป็นช่องทางการสื่อสารระหว่างเงาด้วยกันพวกมันอยู่ไปทั่วทุกหนแห่ง และสามารถส่งข่าวสารไปทั่วทุกที่นกกางเขนเงาทุกตัวล้วนได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด และระหว่างพวกมันเองจะมีรูปแบบวิธีการแยกแยะตัวตนหนึ่งชุดไม่เพียงเท่านี้ ช่องทางการสื่อสารข้อมูลระหว่างเงาจะมีระบบรหัสที
ความเป็นไปได้มากที่สุด คือพี่ใหญ่ใช้ประโยชน์จากทาสเป่ยลู่คนนั้น ทำเรื่องที่มิอาจเปิดเผยได้เหล่านั้นอยู่ที่นี่หากเป็นเหตุผลเช่นนี้ เบาะแสทุกอย่างล้วนราบรื่นแล้วตงฟางหลีเดินอ้อมห้องอีกหนึ่งรอบใช้มือสัมผัสและเคาะสิ่งของที่น่าสงสัยทั้งหมดเบา ๆ ไปหนึ่งรอบน่าเสียดาย ที่หาร่องรอยของห้องลับไม่เจอ“จางฉู