เมื่อหลี่ซูเหยียนหมดรัก

ฟ้าใสตื่นขึ้นมาแบบงงๆในร่างของหลี่ซูเหยียนที่เสียใจมากหลังคู่หมั้นวัยเยาว์ของตัวเองตั้งแต่เด็กปฎิเสธว่าไม่ได้รักในตัวนาง ที่นางคอยวิ่งไล่ตามเป็นเจ้าของชายหนุ่มตั้งแต่นางรู้ว่าเขาคู่หมั้น  มีสัญญาหมั้นหมายจากมารดาเป็นเพื่อนรักกันจึงอยากให้ลูกแต่งงานกัน  จึงได้สั่งเสียสามีเอาไว้อีกทั้งยังเป็นแม่ทัพใหญ่ด้วยกันทั้งคู่แต่ประจำคนละทิศของแต่ละชายแดน  บิดาของหลี่ซูเหยียนได้ไปประจำการของชายแดนใต้  บิดาของลู่เทียนหรงไปชายแดนเหนือคนละขั้วกว่าจะมาพบกัน  จึงมีเพียงพี่ชายของนางประะจำการค่ายใกล้เมืองหลวงปกป้องวังหลวงกำลังรอบิดาขึ้นมาจากชายแดนใต้  และพี่ชายของหลี่ซูเหยียนทูลขอจากองค์ฮ้องเต้ขอไปประจำการแทนบิดาที่อายุเยอะแต่ยังไม่ได้รับสั่งจากฮ้องเต้ว่าจะให้ไปหรือเปล่ามีข่าวว่ามีคนอยากไปชายแดนใต้แทนท่านแม่ทัพบิดาของเขาเหมือนกัน  เขาอยากให้บิดากลับมาอยู่ดูแลจวนและน้องสาว  เขารักนางมากจนเป็นการทำร้ายนางเพราะนางคอยแต่วิ่งไล่ตามคู่หมั้นที่เขาไม่เคยรักนางเลย อาจะเป็นเพราะครอบครัวไม่มีเวลาให้ 

ลู่เทียนหรงได้กลับมาประจำการในค่ายเดียวกันกับหลี่ซูหยาง  ได้มาทั้งบิดาของเขาเองด้วยท่านปลดประจำการเหมือนบิดาของพี่ชายของนางในอีกสามเดือนจะถึงนี้

หลี่ซูเหยียนใจกล้าถึงขั้นวางยาปลุกกำหนัดคู่หมั้นเพราะหึงหวงและเชื่อเพื่อนที่คิดไม่ซื่อคอยยุยงจนทำตามเพื่อนทุกอย่างโดยหารู้ไม่เลยว่าเพื่อนรักต้องการกำจัดตัวเองเพื่อจะสานรักต่อกับแม่ทัพหนุ่ม  หลังจากนางเสียตัวให้เขาแม่ทัพลู่เทียงหรงเขาขับไล่นางออกจากจวนเหมือนหมูเหมือนหมา  และจะเอาเรื่องนางและพี่ชายให้ถึงที่สุด  หลี่ซูเหยียนเสียใจมากนอนซมเพราะพิษไข้  จนกินยาพิษหลับไม่ตื่น

ใช่แล้วนางตายเพราะความเสียใจจากคู่หมั้นและแม่เพื่อนรักตัวดีที่คอยใส่ไฟให้แม่ทัพลู่เทียนหรงเกลียดชังนางมากกว่าเดิม  ทั้งที่นางฟังเพื่อนคนนี้ทุกอย่างนี้คือสาเหตุทั้งหมดสินะหลังจากหลอมรวมความทรงจำของสาวน้อยคนนี้จนหมด  

ไปดีนะสาวน้อยชีวิตที่เหลือพี่สาวจะใช้แทนเธอเอง  แต่พี่สาวไม่รับปากนะว่าจะแต่งให้คนปากหมาที่กินนางจนหมดใส้หมดพุงยังด่าว่านางอีกแบบไม่ฟังเหตุผลกันบ้างเลย  หน้าตาดีแล้วอย่างไรในเมื่อโลกนี้ออกกว้างใหญ่ไพศาลจะหาผู้ชายสักกี่คนก็ย่อมได้อย่าคิดว่าข้าคนนี้จะหลบหน้านะ  คอยดูได้เลยเพราะข้าหาใช่เจ้าของร่างเดิมที่รักแม่ทัพหน้าปลาหลดนั้นเสียหน่อย  นี้นอนซมเป็นอาทิตย์เจ็บทั้งกายทั้งใจแถมน้องสาวที่ทนรับความใหญ่ยาวของไอ้แม่ทัพหื่นนั้นอีก 

 ตามความทรงจำแม่งมันทำทั้งคืนยันเกือบสว่างยังจะบอกเพราะฤทธิ์ยา แค่สามครั้งมันคงหมดฤทธิ์แล้วมัง  ที่เหลือคงเพราะความหื่นของไอ้แม่ทัพบ้านั้นต่างหากใน  เมื่อได้ความสาวของนางไปหมดยังไม่พอมันยังว่าให้นางเสียใจอีก  นอนซมเพราะพิษรักจนต้องจบชีวิตตัวเองเพราะอับอายโดยพื้นเพนางนั้นก็ไม่ได้ร้ายกาจถึงขั้นฆ่าคนตายเสียหน่อย เพียงแต่รักคู่หมั้นหนุ่มมากไปหน่อยเพราะถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจจากบิดากับพี่ชายมากไป  สงสารนางขาดมารดาไปตั้งแต่เด็กดีนะไม่มีแม่เลี้ยงมารังแกนางอีก  

เอ้อถึงเวลาออกไปเผชิญกับความจริงแล้วสิเราร้านน้ำชาพี่ชายดูแลแทนบิดานั้นได้หลงจู๊คนเก่าของมารดาดูแลให้ทำรายได้ให้ครอบครัวไม่น้อยนี้นา

ข้าจะไปช่วยทำให้ร้านน้ำชาดังกระหึ่มเลยคอยดูหลี่ซูเหยียนคิดในใจหลังจากลุกมาอาบน้ำทานอาหารเช้าให้อร่อย สร้างความแปลกใจให้กับสาวใช้ที่คอยดูแลนางสองคนยิ่งนัก  เพราะสงสารคุณหนูของตัวเองดีนะที่ท่านแม่ทัพหลี่ซูหยางกลับมาที่จวนทุกวันเพื่อดูแลน้องสาวที่นอนตรอมใจตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องมานี้ก็หนึ่งอาทิตย์แล้ว

"พี่สาวทั้งสองมองข้าทำไมเจ้าคะข้าสบายดีข้าคิดได้แล้วหลังจากไปเยือนประตูผีมาต่อจากนี้พี่ทั้งสองคนจำเอาไว้ว่าข้าคนนี้เลิกรักไอ้แม่ทัพบ้าหน้าโหลหลงตัวเองนั้นแล้ว และไม่ต้องเอ่ยชื่อของเขาให้ข้าระคายหูอีกต่อไปบอกพ่อบ้านเตรียมรถม้าให้ข้าด้วยข้าอยากไปดูโรงน้ำชาของท่านแม่ข้าจะไปหัดทำงานกับท่านลุงหลงจู๊ทำงานเป็นชิ้นเป็นอันเลิกใช้ชีวิตห่วยๆจากเมื่อก่อนแล้ว พี่ๆสบายใจได้เลยข้าคิดได้แล้วจริงข้าขอโทษพี่ทั้งสองคนด้วยนะที่ผ่านมาข้าทำนิสัยไม่ดีให้พี่สองคนมาโดยตลอดพวกเรามาเริ่มกันใหม่นะเจ้าคะ " หลี่ซูเหยียนบอกสาวใช้คนสนิททั้งสองนั่งฟังนางพูดแล้วทำตาปริบน้ำตาคลอ

"ไม่เป็นไรเลยเจ้าค่ะคุณหนูบ่าวไม่เคยโกรธเลยเจ้าค่ะเดี๋ยวบ่าวไปบอกพ่อบ้านเตรียมรถม้าก่อนนะเจ้าคะ"  เสี่ยวซิงซิงรีบบอกก่อนจะปาดน้ำตาด้วยรอยยิ้มที่เห็นคุณหนูไม่นอนซมอยู่บนเตียงทำให้สาวใช้ทุกข์ใจเห็นคุณหนูของพวกนางไม่ดื่มไม่กินข้าวปลาอาหารตั้งแต่วันเกิดเรื่อง นับว่าเช้านี้มีเรื่องดีๆพอตื่นมาคุณหนูเรียกให้อาบน้ำแต่งตัวทานอาหรได้มากมายทั้งมีรอยยิ้มแถมคุยเก่งยิ้มเก่งไม่โมโหเหมือนที่ผ่านมาถ้าไม่ได้ข่าวของท่านแม่ทัพคุณหนูของพวกนางจะอารมณ์ไม่ดีทั้งวันเลย

"พี่เสี่ยวผิงผิงเราไปกันเถอะขอถุงตำลึงให้ข้าด้วยข้าจะไปตัดชุดใหม่เสียหน่อยชุดนี้จืดชืดสิ้นดีใครออกแบบให้ข้ากัน"

อ้อลืมไปแม่เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดนั้นเองเอ้อเชื่อคนอื่นจนตัวตายเลยนะเราหลี่ซูเหยียน

ข้าจะนำความรู้ที่มีมาช่วยทำให้โรงน้ำชาของท่านแม่ดังไปทั้งเมืองหลวงเลยคอยดู ว่าแต่เราตายมายุคนี้ไม่มีมิติให้เหมือนนางเอกทั่วไปที่มาเกิดใหม่เลยหรือ คาเฟ่ของฉันขนมแสนอร่อยอาหารหลากหลายของเราไม่สามารถกลับไปกินได้แล้วใช่ไหม ขอคาเฟ่ของหนูได้ไหมเจ้าคะท่านเทพทั้งหลายที่ให้ชีวิตใหม่ ร้องเพลงรับงานเยอะไปหน่อยจนตายเลยเรามาร้องที่นี้ก็ได้มั้งนางคิดในใจและมองสองข้างทางด้วยความสนใจ

ร้านค้าสองข้างทางในย่านธุรกิจของยุคโบราณสร้างความตื่นตาตื่นใจให้หลี่ซูเหยียนไม่น้อยเหมือนในซีรีส์เลยแฮะ

  "คุณหนูใกล้จะถึงโรงน้ำชาแล้วเจ้าค่ะ " เสียงสาวใช้ของนางบอกเพราะเห็นเจ้านายเปิดหน้าต่างมองดูข้างทางแล้วยิ้มคนเดียวคุยคนเดียวทำให้สาวใช้มองหน้ากันเลิ่กลั่ก

"ข้าไม่ได้ออกมาข้างนอกหลายวันข้างนอกก็ยังคึกคักเหมือนเดิมนะพี่ว่าไหม" นางพูดแก้เก้อเดี๋ยวสาวๆจะตกใจที่เห็นนางเปลี่ยนไปแต่ไม่เป็นไรหรอกนะนับแต่นี้นางจะเปลี่ยนให้ดูทุกวันเลยละหึๆ

"ไปจอดด้านหลังเลยเจ้าค่ะถ้าส่งข้าแล้ววันนี้ไม่ไปต่อที่ไหนจะทำงานแล้วกลับจวนเลยเจ้าค่ะ" นางสั่งคนขับรถม้า ตอนเที่ยงค่อยเดินเที่ยวและไปตัดชุดด้วยเลย

"ขอรับคุณหนู"

"ไปกันพี่คนเต็มไปหมดเลย"   คนยุคนี้ก็ร่ำรวยใช่ย่อยแฮะ