หลังออกมาจากจวนองค์หญิง ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อย อ้าปากหาวไม่หยุดครั้นตกลงไปในน้ำที่เย็นทะลุไปถึงกระดูก นางที่เดิมทีก็ร่างกายเย็นอยู่แล้วเหมือนกับเทน้ำค้างแข็งลงในหิมะอย่างไรอย่างนั้นในรถม้ามีเตาอุ่น และนางก็สวมอาภรณ์ตัวหนา แต่ก็ยังตัวสั่นไม่หยุดนางขดตัวอยู่ในอ้อมแขนตงฟางหลี หาท่าท
แม้กระทั่งแคว้นที่ใหญ่ที่สุด ราชวงศ์จงลู่ ก็กำลังวางแผนอะไรบางอย่างลับ ๆ อยู่เช่นกันหากการที่เขาฝังคนให้ตายทั้งเป็นทำให้ขุนนางใหญ่ก่อกบฏขึ้น ถึงตอนนั้น ไม่ว่าจะเป็นความขัดแย้งภายในหรือภายนอก อาจจะนำมาซึ่งสงครามก็ได้และหากสงครามปะทุขึ้น อาจจะมีชาวบ้านจำนวนนับไม่ถ้วนต้องเผชิญกับความลำบาก เลือดหลั่งเ
ตงฟางหลีกุมมือของนาง ก่อนวางไว้ในอ้อมอกเข้าไปอีก “หนาว อย่าเอาออกไป วางมือไว้ในอกของข้าดี ๆ เสีย”“หม่อมฉันเกลียดคนที่พูดจาครึ่ง ๆ กลาง ๆ มากที่สุด” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดพึมพำเสียงเบา “อย่าคิดปิดบังหม่อมฉัน พูดมา”“ข้ารู้สึกโชคดีที่เจ้าไม่ได้รับบาดเจ็บ”“จริงหรือ?”“แน่นอน”“หม่อมฉันรู้สึกว่าบริบทคำพูด
ยาที่เขาทำขึ้นมานั้น จึงจะสามารถเพิ่มอัตราความสำเร็จได้สูงสุด“ข้าจะไปกับเจ้า” ตงฟางหลีขมวดคิ้วเจ้าสิบรับอาจารย์เมื่อใด?เรื่องนี้ เขาไม่รู้เรื่อง!“ไม่ได้เพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ปฏิเสธทันทีโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย“อาจารย์ของเจ้าสิบเป็นคนวิปริตคนหนึ่ง เป็นคนวิปริตในหมู่คนวิปริต หากมีคนนอกเข้าใกล้ เขาไม่
สีหน้าของตงฟางหลีเผยความไม่พอใจฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอนหายใจ ยกมือลูบระหว่างคิ้วที่ขมวดเข้าหากันของเขา“หม่อมฉันรู้ว่าท่านไม่อาจให้อภัยเขาได้ ทว่า เรื่องที่ผ่านมาก็คืออดีต จะก้าวข้ามไปไม่ได้เลยหากยึดติดอยู่กับอดีต”“หม่อมฉันเองก็ไม่ได้ให้ท่านไปด้วยกันกับหม่อมฉัน หม่อมฉันแค่บอกกล่าวท่านเท่านั้น มีเรื่องที
เขาขยับมือไปมาเรื่อย ๆไม่นานนัก ก็ทำเป็นปมออกมาสมใจ“ใจสองใจประกบกัน อิจฉาเพียงนกยวนยางหาได้คิดชื่นชมเทพเซียน ดูสิ แฝงความหมายดี ยัยหนู ให้เจ้า”“หม่อมฉันไม่ต้องการ”“เพราะเหตุใด?”“ไยท่านถึงมีคำถามมากมายเพียงนี้?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถามขึ้นบ้าง“ถ้าเจ้าไม่ต้องการมัน เช่นนั้นก็น่าเสียดาย” ตงฟางหลีอาลัย
“…” มุมปากและหน้าผากของฉินเหยี่ยนเย่ว์กระตุกตุบนางเงยหน้าขึ้นมองรอยยิ้มซุกซนของตงฟางหลี จึงตระหนักได้ว่านางถูกเขาแกล้งอีกแล้วถูกแกล้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า นางรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย“กลับไปคุกเข่าบนกาน้ำชาเสีย” นางกล่าวอย่างโกรธเคือง “คืนนี้ไสหัวไปนอนห้องอื่น”“เจ้าเต็มใจหรือ?”“เต็มใจ!”“เช่นนั้น ข้าจะเช
“เขาล่ะ?”“ท่านอ๋องออกไปแต่เช้าตรู่แล้ว” เฟ่ยชุ่ยกล่าว “น่าจะไปประชุมเช้าเพคะ”“โอ้ใช่” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เพิ่งจำเรื่องประชุมเช้าได้นางใส่ขวดยาไว้ในแขนเสื้อ และส่งคนไปที่สำนักหมอหลวงเพื่อเชิญหมอหลวงหลินหมอหลวงหลินกำลังกระวนกระวายใจเมื่อได้ยินว่าถูกเรียกตัว เขาจึงรีบมาหาทันที “พระชายาอ๋องเจ็ด ช่างเป็
บุรุษผู้นั้น ไม่เพียงแต่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ยังพบตำแหน่งของห้องลับอีกด้วยหากว่าเขาทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้แล้ว นั่นหมายความว่าเขาได้ค้นพบการมีอยู่ของห้องลับห้องนี้อย่างแน่นอนต่อจากนี้ นางเพียงแค่ต้องส่งข่าวว่าตนเองอยู่ด้านล่างไปหาเขาเท่านั้นทั้งนางและเซียวเซี่ยงหว่านจะต้องรอดออกไปแน่นอน!ฉินเหย
ภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกลิงโลดยิ่งนักหากการพบเจอเหรียญทองแดงหนึ่งเหรียญเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญนั้นแล้วการที่เจอเหรียญทองแดงสี่เหรียญในคราเดียวเล่า ย่อมมิใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนมีคนอยู่ข้างบน!มีคนโยนเหรียญทองแดงลงมาจากช่องระบายอากาศทั้งสี่ช่องการปรากฏตัวที่นี่ในยามนี้ ทั้งยังพยา
เขาต้องหาตัวพวกนางเจอให้เร็วที่สุด!“ท่านอ๋อง” หลังจากเฟยอิ่งค้นหาไปแล้วหนึ่งรอบ “หาอะไรไม่เจอเลยพ่ะย่ะค่ะ นี่ออกจะแปลกเกินไปแล้ว ตามหลักแล้วไม่ว่าจะเป็นกลไกหรือว่าห้องลับ ล้วนจะต้องเหลือร่องรอยไว้บ้าง”“ตามผนังในห้องนี้ล้วนเป็นกำแพงตัน ไม่มีกลไก แล้วก็ไม่มีช่องกั้น ด้านล่างของห้องนี้ก็คือทะเลสาบ แล
นกการเขนเงาเป็นนกที่เงามีโดยเฉพาะ เป็นช่องทางการสื่อสารระหว่างเงาด้วยกันพวกมันอยู่ไปทั่วทุกหนแห่ง และสามารถส่งข่าวสารไปทั่วทุกที่นกกางเขนเงาทุกตัวล้วนได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด และระหว่างพวกมันเองจะมีรูปแบบวิธีการแยกแยะตัวตนหนึ่งชุดไม่เพียงเท่านี้ ช่องทางการสื่อสารข้อมูลระหว่างเงาจะมีระบบรหัสที
ความเป็นไปได้มากที่สุด คือพี่ใหญ่ใช้ประโยชน์จากทาสเป่ยลู่คนนั้น ทำเรื่องที่มิอาจเปิดเผยได้เหล่านั้นอยู่ที่นี่หากเป็นเหตุผลเช่นนี้ เบาะแสทุกอย่างล้วนราบรื่นแล้วตงฟางหลีเดินอ้อมห้องอีกหนึ่งรอบใช้มือสัมผัสและเคาะสิ่งของที่น่าสงสัยทั้งหมดเบา ๆ ไปหนึ่งรอบน่าเสียดาย ที่หาร่องรอยของห้องลับไม่เจอ“จางฉู
ตงฟางหลีพยุงตัวกับราวบันได ใบหน้าหล่อเหลานั้นซีดเผือดหากเป็นน้ำพุจริง ๆ ไม่เพียงแต่รสนิยมเลวร้าย มิหนำซ้ำยังส่งกลิ่นเหม็นจนทำให้คนเดือดดาลจางฉู่ส่ายหน้า “มิทราบได้พ่ะย่ะค่ะ แทนที่จะบอกว่าเป็นน้ำพุ มิสู้บอกว่า พวกมันดูเหมือนเสาค้ำยันศาลามากกว่า ที่แห่งนี้เป็นที่ที่เฉียนอ๋องสร้างขึ้นกับมือเพื่ออนุภร
ในแววตาเขาไร้คลื่นลม และน้ำเสียงก็ราบเรียบมากเช่นกันเฟยอิ่งลอบขมวดคิ้วแน่นเขารู้จักจางฉู่มาแต่ไหนแต่ไร จางฉู่มีนิสัยเย็นชา กระทำการสุขุมหนักแน่น ไตร่ตรองพิจารณารอบด้าน มิใช่คนที่มุทะลุบุ่มบ่ามพรรค์นั้นหากแต่พฤตกรรมครานี้ ผิดแปลกไปอย่างแท้จริงแปลกไปจนมิคล้ายกับเป็นจางฉู่ตัวจริงเฟยอิ่งยิ่งคิดก็ยิ
ตงฟางหลีเดิมทีก็มีโรครักความสะอาดอยู่แล้ว ทนรับกลิ่นแปลกประหลาดเช่นนี้ไม่ได้ที่สุดยามที่กลิ่นเหม็นเน่าสายนั้นถาโถมเข้ามา เขาถึงกับอดถอยหลังไปหลายก้าวไม่ได้ ภายในกระเพาะประหนึ่งพลิกแม่น้ำล้มมหาสมุทรก็มิปานเขารีบล้วงหาผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาปิดจมูก สะกดความรู้สึกขยะแขยงลงไปเฟยอิ่งเองก็ถูกความรู้สึกน่ารัง
“เหตุผลที่คุณหนูเซียวหย่ากับพี่ใหญ่ เป็นเพราะว่าพี่ใหญ่สังหารลูกของพวกเขาเองกับมือ” ตงฟางหลีพูดต่อไป “ที่นางมิสามารถตั้งครรภ์มาโดยตลอด ก็เป็นการขัดขวางของพี่ใหญ่เช่นกัน”“พี่ใหญ่คิดว่าการตายของทาสเป่ยลู่เกี่ยวข้องกับคุณหนูเซียว จึงเอาโทสะมาระบายใส่คุณหนูเซียว คุณหนูเซียวที่ลุ่มหลงในความรักอย่างลึกซึ