แชร์

บทที่ 1401

ผู้เขียน: สายธารสะท้อนเงา
“ข้าจะดูสิว่าเจ้าจะหนีไปที่ใดได้” สุ้มเสียงเย็นชาของเฉียนอ๋องดังก้องอยู่ภายในห้องลับแคบ ๆ แห่งนี้ ก่อนจะตามด้วยเสียงสะท้อนดังติ๋ง ๆ ของหยดน้ำไหล

ร่างกายของฉินเหยี่ยนเย่ว์ถูกแช่แข็งจนควบคุมไม่ได้บ้าง

โดยเฉพาะน้ำแข็งที่ไหลลงมาจากเรือนผม เสียดแทงจนศีรษะนางเจ็บปวดอย่างยิ่ง

ห้องลับคับแคบ ไร้ทางให้หนี

นาง
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
ขวัญวิภา เมืองโคตร
รำคาญบทนางเอกจริงๆนะ เมื่อไหร่จะมาเป็นปกติ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1710

    “น่าเสียดายที่ท่านไม่ตาย ทั้งยังทำลายความบริสุทธิ์ของแม่นางผู้นั้นอีกต่างหาก” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางกล่าวออกมาด้วยความเย็นชา “หากท่านรู้สึกผิดจริง ๆ ก็ควรจะบอกความจริงทุกอย่างออกมาเสีย” “เหตุใดเจ้าต้องมาแหย่แผลเก่าของข้าเช่นนี้ด้วย?” ตงฟางเจวี๋ยมือไม้สั่นเทา “เพราะหม่อมฉันชอบ” “เจ้าไสหัวออกไป!”

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1709

    เส้นเลือดบนหัวของตงฟางหลีพลันกระตุกออกมาอย่างเต็มแรง “หากท่านฟังต่อไม่ไหว ท่านก็ออกไปก่อน หม่อมฉันจักพูดคุยกับพี่รองเป็นการส่วนตัว หลิวอวิ๋น เจ้าเข้ามาหน่อย” หลิวอวิ๋นที่รั้งรออยู่ข้างนอกนั้น “พระชายาอ๋องเจ็ด มีรับสั่งอันใดงั้นหรือเพคะ?” “เจ้าพาท่านอ๋องเจ็ดออกไปเล่นข้างนอกเสีย ข้ามีเรื่องจะค

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1708

    งานแต่งงานของตงฟางเจวี๋ยกับซูเตี่ยนฉิงนั้น ถูกกำหนดขึ้นในวันที่สามเดือนสาม ซึ่งตรงกับเทศกาลตวนอู่ เมื่อถึงเทศกาลนี้ ผู้คนจะพากันไปที่ริมแม่น้ำ เพื่อชำระล้างสิ่งอัปมงคลด้วยสมุนไพรหอม สายลมจักโบยบินเหนือลานพิธี พร้อมด้วยจอกสุราที่ลอยล่องไปตามสายน้ำที่คดเคี้ยวนี่ถือเป็นเทศกาลอันยิ่งใหญ่ในช่วงปลายวส

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1707

    มีอีกอย่างหนึ่งขม ๆ เฝื่อน ๆ มิรู้ว่าคือสิ่งใด “อั๊ยหยา! องค์ชายเจ็ดเพคะ สิ่งนี้กินไม่ได้นะเพคะ นี่คือแป้งด่างนำมาใช้เป็นแป้งหมัก” เมื่อหัวหน้าแม่ครัวเห็นตงฟางหลีกำลังกินแป้งด่างนั้น พลันตกอกตกใจไปในทันที ก่อนจะรีบร้อนหาน้ำมาให้ตงฟางหลีบ้วนปากในทันที มุมปากของตงฟางหลีพลันกระตุกขึ้นมาที่แท้ เขาเ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1706

    “ช่างเถอะ ช่างเถอะ อย่างไรเสียคนที่ถูกรังแกก็คือหม่อมฉัน” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ผลักเขาออก พลางเบะปาก “จะเป็นอย่างไรเสด็จพ่อก็ไม่ชอบหม่อมฉันอยู่ดี”ตงฟางหลีเห็นท่าทางของนางดังนั้น พลันรู้สึกว่าติดค้างนางอยู่เล็กน้อยยัยหนูเป็นคนที่มีคุณงามความดีมากที่สุดในเหตุการณ์ครานี้ มิได้รับรางวัลก็ช่างเถิด แต่ยังถูกล

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1705

    “ตราลัญจกรอันนั้นก็คือตราราชลัญจกรหงส์” ตงฟางหลีพูด “ตราราชลัญจกรหงส์อยู่ในมือของแม่ทัพหญิงแห่งทัพชิงอู่ ยามที่ตราของเจ้าประสานกันกับตราราชลัญจรกรหงส์ กองทัพใหญ่ทัพนั้นก็จะสามารถให้เจ้าเรียกใช้ได้แล้ว”“หม่อมฉันยังไม่เข้าใจอยู่ดี อาศัยกระดาษเพียงแผ่นเดียว ใครที่ไหนก็สามารถปลอมแปลงขึ้นมาก็ได้”“ข้าก็

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status