공유

บทที่ 1560

작가: สายธารสะท้อนเงา
หลังจากที่เหล่าอันธพาลไล่ล่าพวกเขาไปจนถึงชานเมืองนั้น พวกเขาก็ไม่สามารถหาร่องรอยของพวกตู้เหิงได้อีกต่อไป

ทุ่งนาที่ว่างเปล่า รวมถึงสุนัขล่าเนื้อก็มิอาจดมเจอกลิ่นใด ๆ ได้

เหล่าอันธพาลที่พยายามเดินหาอยู่นั้น เมื่อเห็นว่าไม่เจอใครแล้วจริง ๆ จึงได้ทยอยพากันเดินกลับ

ตู้เหิงและเฟยอิ่งที่ใช้ความพยายามเป็นอย
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1678

    “เสด็จอา” ฉินเหยี่ยนเย่ว์โค้งกายทำความเคารพ “ยาพิษในพระวรกายขององค์หญิงชิงอินนั้น เป็นฝีมือของพระองค์ใช่หรือไม่?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา อ๋องอี๋หยางสะดุ้งเล็กน้อย ราวกับว่า เขามิคิดว่าฉินเหยี่ยนเย่ว์จะกล้าเอ่ยถามออกมาตรง ๆ เช่นนี้ “ไม่ใช่” “หากมิใช่เสด็จอา ก็คงเป็นเสด็จพ

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1677

    เมื่อเขาเห็นตงฟางหลีและฉินเหยี่ยนเย่ว์นั้น เขามีท่าทีชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะมีท่าทีลังเลใจออกมา หลังจากที่เขาคิดลังเลอยู่ครู่หนึ่งนั้น แต่ก็ยังยอมให้ทั้งสองคนเดินเข้ามาด้านใน ภายในห้องโถงไท่อี้หาได้มีคนมากมายไม่ พวกเขาต่างก็ถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มเดียวกัน โดยมีหมอหลวงคอยตรวจร่างกายของพวกเขาอย่างละเอีย

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1676

    “การให้ค่าน้ำชาในวัง มิควรใช้เครื่องประดับ ทางที่ดีที่สุดคือใช้เงินซึ่งธรรมดาที่สุด” ตงฟางหลีกล่าว “เงินพบเห็นได้ทุกที่ ส่วนเครื่องประดับนั้นแตกต่างออกไป หากถูกคนที่มีความคิดชั่วร้ายหลอกใช้ประโยชน์ กล่าวหา หรือใส่ร้ายป้ายสี พวกเขาก็มีแต่ยอมรับความผิด”“นี่คือเหตุผลที่ท่านมักจะเตรียมเศษเงินเข้าวังอยู

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1675

    “เขาเป็นถึงฮ่องเต้ ชีวิตนี้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว การที่คิดเสมอว่าผู้ชายไถนาผู้หญิงเย็บผ้านั้นไม่ถูกต้อง โทษการนำหายนะมาสู่แคว้นและประชาชนนี้ ข้าแบกรับไม่ไหว”……ตงฟางหลีอุ้มฉินเหยี่ยนเย่ว์เดินมาได้สักพักตอนที่ห่างจากท้องพระโรงไท่อี๋ได้ระยะหนึ่งถึงได้วางนางลงยามนี้ท้องฟ้ามืดลงแล้ว หากโคมไฟในวังกลับจุด

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1674

    หลังจากผ่านไปเนิ่นนานฉินเหยี่ยนเย่ว์ถึงได้ผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าส่วนตงฟางหลีนั้นกำลังทำงานอยู่ข้าง ๆ จนกระทั่งฟ้ามืด ถึงได้ตบเบา ๆ บนใบหน้าของนาง“ยัยหนู ตื่นเร็ว ใกล้จะถึงเวลางานเลี้ยงแล้ว”ฉินเหยี่ยนเย่ว์ลืมตาขึ้นอย่างเกียจคร้านตอนที่เห็นใบหน้าของตงฟางหลีนั้น นางถึงกับมึนงงไปชั่วขณะ“พี

  • ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1673

    “ไปพักผ่อนที่ห้องของพวกเจ้าน่ะสิ ทำไม เจ้าคิดจะอยู่เป็นเพื่อนผู้เฒ่าอย่างข้าไปจนถึงงานเลี้ยงตอนเย็นเลยหรืออย่างไร? เจ้าไม่คิดว่าน่ารำคาญบ้างหรือ?”“ฮิฮิ”​ ฉินเหยี่ยนเย่ว์หัวเราะอย่างไม่มีความละอายหากเปลี่ยนเป็นคนที่ช่างคิดเล็กคิดน้อย อาจจะกล่าวโทษพระสนมอวิ๋นได้ทว่านางรู้ว่าที่พระสนมอวิ๋นพูดจาเช่นน

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status