พูดให้ชัดเจนก็คือ ไป๋หลินยวนเพียงแตะผ้าคลุมหน้าของนางเพื่อถอนพิษออกให้นางเท่านั้นนอกจากช่วงเวลานี้ ระยะห่างระหว่างพวกเขาล้วนมากกว่าหนึ่งฝ่ามือพอตงฟางหลีเข้ามาใกล้ นางอยู่ห่างจากไป๋หลินยวนไปแล้วหนึ่งเมตรตรอกนี้ค่อนข้างลับตาคน และแสงก็ไม่สว่างมากนัก หากไม่เดินมาถึงปากตรอกก็จะมองไม่เห็นพวกเขาอีกอย่
“ท่านไม่สบายตรงไหน?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ขมวดคิ้ว “ไม่ควรเป็นอย่างนี้สิ ชีพจรของท่านปกติ และพิษจากผงยาหญิงงามแซ่อวี๋ก็หายไปแล้วด้วย ไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไรสิ แปลกมาก”“เป็นไข้ใช่หรือไม่?”นางยกมือขึ้น และสัมผัสหน้าผากของตงฟางหลีร่างกายที่สูงใหญ่ของตงฟางหลีสั่นเทิ้มอย่างรุนแรงดูเหมือนเขากำลังพยายามข่มความ
เสียงของไป๋หลินยวนดังขึ้นอย่างแผ่วเบาอีกครั้ง“ยาถอนพิษเมื่อครู่ ท่านจำได้หรือไม่ ยาถอนพิษนั่น ก็คือยาถอนพิษสำหรับถอนอาการกลายเป็นหินของเซียวเซี่ยงหวั่น” เขายกมือกอดอก เมื่อสายลมพัดมา สุ้มเสียงจึงเบาหวิวฉินเหยี่ยนเย่ว์ตกตะลึง “ท่านรู้หรือ?”“คำฝากฝังของศิษย์รัก ข้าย่อมตอบรับ” ไป๋หลินยวนสังเกตเห็นว่
ภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกดีใจยิ่งนักหากว่าสามารถพูดคุยกับไป๋หลินยวนรู้เรื่องละก็ นับว่าเป็นเรื่องที่ดีทว่า ความคิดนี้ยังไม่ทันผ่านไปสองวินาที ไป๋หลินยวนกลับชะโงกหน้าเข้ามาอีกครั้งการกระทำของเขาค่อนข้างรุนแรง พลางเข้ามาใกล้ชิดนางมากกว่าเดิม“หากว่าชอบใครสักคนนั้น การทำเช่นนี้ก็เป็นเรื่อง
“ท่านกำลังถามข้างั้นหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกว่าน่าขันสิ้นดี “การกระทำของท่าน ความนัยที่แฝงอยู่ภายในคำพูดของท่านนั้น ล้วนแต่เจาะจงมาที่ข้า หากว่าท่านไม่ได้ชอบข้าจริง ๆ เช่นนั้นท่านทำเพราะความบันเทิงใจเช่นนั้นหรือ? ท่านอย่ามาหาว่าข้าคิดไปเองเชียว”หากว่าไป๋หลินยวนต้องการแกล้งนางด้วยวิธีการเช่นนี้น
“ท่านว่าอย่างไรนะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ขมวดคิ้วเป็นปม “พอแล้ว? ท่านยอมบอกที่อยู่ของตงฟางหลีแล้วงั้นหรือ?”“ข้าก็ไม่รังเกียจ หากว่าแม่นางฉินเต็มใจที่จะใช้เวลาอยู่กับข้ามากกว่านี้” ไป๋หลินยวนยังคงแย้มยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนภายในตรอกแคบ ๆ นั้น เขายืนอยู่ตรงหน้านางเขายกแขนเรียวยาวของตนเองขึ้นมา ก่อนจะยันที่