บทที่ 1600

“หากเจ้าไม่พูดให้หมด ก็ไม่ต้องพูดแล้ว พูดเพียงครึ่งเดียวแล้วหยุดนี่เป็นอะไรกัน?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวอย่างไม่พอใจ “เลิกอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ เสียที พูด!”

“เช่นนั้น กระหม่อมพูดจริงนะ?” ตู้เหิงกลืนน้ำลาย “พระชายา พวกเรามาตกลงกันก่อน หากกระหม่อมพูดไปแล้ว ท่านโกรธไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ”

“เหตุใดข้าต้องโกรธ?” ฉินเหยี่