LOGINShare
หมอเทวดา
Last Updated:
2025-07-29 00:24:54
Latest chapter
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ข้าเพียงลองให้ดู ว่าดีเพียงใด
ตอนนี้ทั้งจ้าวลู่ฉือและหรูอวี้กำลังเป็นที่พอพระทัยของฮ่องเต้ หากรู้ว่าฮูหยินของตนทำให้จ้าวลู่ฉือเกือบจะเสียบุตรไป เขาคงได้ถูกริบตำแหน่งคืนอย่างแน่นอน“ข้าให้เวลาเจ้าสองวัน หากยังมิจัดการสวีเหมยลี่ให้ข้า ข้าจะมาจัดการทั้งตัวเจ้าและนางด้วยตนเอง” จ้าวลู่ฉือเหยียบไปที่อกของเซี่ยถงวู่อีกครั้ง ก่อนจะปรายตามองไปที่สวีเหมยลี่อย่างมุ่งร้าย เขารู้ว่าสิ่งที่เขาพูดนางล้วนแต่ได้ยินก็ต้องมาลองดูกันว่าตระกูลเซี่ยจะจัดการเรื่องนี้ให้เขาเช่นไร“ขะ เข้าใจแล้ว” เซี่ยถงวู่กระอักเลือดออกมา ภายในของเขาคงบอบช้ำไม่น้อยเลยจ้าวลู่ฉือยอมถอยกลับไปรอที่จวน หากอีกสองวันไม่มีคำตอบให้เขา เขาย่อมต้องมาเยือนอีกครั้งอย่างแน่นอนพอกลับไปถึงฟ้าก็มืดสนิทแล้ว ภายในจวนตระกูลจ้าววุ่นวายอยู่ไม่น้อย จนจ้าวลู่ฉือที่เพิ่งกลับมาถึงหัวเสียที่บ่าวไพร่ทำเสียงดัง ด้วยกลัวว่าจะรบกวนหรูอวี้“มีอันใดกัน พวกเจ้าถึงได้วิ่งพล่านเช่นนี้” เรื่องเก่าเขายังมิได้ลงโทษ ก็อยากจะเหมารวมกับเรื่องใหม่ไปด้วยแล้ว“เอ่อ...” พ่อบ้านจ้าวยังมิทันจะได้บอกกล่าว ถึงที่มาของความวุ่นวายด้านหลังก็มีเสียงหัวเราะของบุรุษดังขึ้นเสียก่อน“อาฉือ เจิ้นรึอุตส่าห์จั
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ สวีเหมยลี่มาเยือน
ตู้หยวนต้องเดินทางเข้าไปสอบในเมืองหลวง ที่ใกล้จะเกิดขึ้น จึงได้ออกเดินทางไปพร้อมกับกองทัพของจ้าวลู่ฉือด้วยเลยวันที่ออกเดินทางจากเป่ยหาน ตระกูลตู้ต่างก็ออกมาส่งพวกเขาอยู่ที่หน้าประตูเมืองด้วย“ฝากอาหยวนกับอวี้เออร์ด้วยเล่าท่านแม่ทัพ” ตู้เหลียนเอ่ยกับจ้าวลู่ฉือ“เรื่องนี้เจ้ามิต้องเป็นห่วง ข้าจะต้องดูแลทั้งสองคนอย่างดี” แม้ว่าตู้เหลียนจะมีศักดิ์เป็นถึงแม่ภรรยาแล้ว แต่จ้าวลู่ฉือก็ยังเขินอายเกินกว่าจะเรียกนางเช่นนั้นได้“ออกเดินทางเถิด” ตู้เหลี่ยงเอ่ยบอกจ้าวลู่ฉือ เขารู้ดีว่าศิษย์รักของตนไม่ยอมปล่อยให้หลานสาวของตนเป็นอันใดเป็นอันขาดหรูอวี้ยื่นหน้าออกมาจากรถม้า พร้อมทั้งโบกมือให้ครอบครัวของนาง ภายในรถม้ามีป้าจิ้นและเสี่ยวซีนั่งมาด้วยกับนางเด็กหนุ่มทั้งสามก็ติดตามมาด้วย เขาขี่ม้าอยู่รอบรถม้า เพื่อดูแลนางไม่ห่าง นับว่าทั้งสามมีความสามารถไม่น้อย ไม่ว่าจะเรื่องอ่านเขียน พวกเขาก็ล้วนทำได้ดี เรื่องวรยุทธ์แม้จะไม่ถึงขั้นเก่งกาจ แต่ก็นับได้ว่าสามารถดูแลตนเองได้แล้วการเดินทางที่ยาวนานครั้งนี้ ทำให้หรูอวี้เบื่อหน่ายไม่น้อย นางต้องอยู่เพียงในรถม้า กว่าจะเดินทางถึงที่พัก นางก็ได้แต่นั่งๆ นอนๆ“ไม่
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ มิได้ตัวคนเดียวอีกแล้ว
หลังจากพิธีกราบไหว้ฟ้าดินเสร็จลง หรูอวี้นางถูกพาตัวเข้าไปส่งที่ห้องหอ เมื่อร่วมผูกผมเรียบร้อยแล้ว ตัวจ้าวลู่ฉือจำต้องออกไปแจกเสบียงอาหารให้กับชาวบ้านที่มารออยู่ที่หน้าจวน“ข้าต้องออกไปด้วยหรือไม่” หรูอวี้เอ่ยถามออกมา“ไม่ต้องเจ้าค่ะ เจ้าสาวไม่ควรจะออกจากห้องหอ ออกอีกครั้งก็เป็นวันพรุ่งนี้เลยเจ้าค่ะ” ป้าจิ้นเข้ามาอยู่ดูแลหรูอวี้ร่วมกับเสี่ยวซี“อืม เช่นนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเถิด ข้าอึดอัดจะแย่”จ้าวลู่ฉือกลับเข้ามาในห้อง ฟ้าด้านนอกก็มืดเสียแล้ว เมื่อเข้ามาเห็นหรูอวี้นางนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงเขาก็ยืนมองนางอยู่นาน“จะมองอีกนานหรือไม่ ท่านไม่นอนรึ” หรูอวี้ปรือตาขึ้นมามองเขาอย่างเกียจคร้าน“ท้องของเจ้าใหญ่โตนัก เช่นนี้จะออกเดินทางได้หรือไม่” เขานั่งลงที่เตียงข้างนาง ลูบท้องที่ใหญ่โตอย่างกังวล“ท่านมิต้องห่วง ข้าออกเดินทางได้” นางจับมือของเขามาวางที่ข้างแก้ม“อวี้เออร์ ลำบากเจ้าแล้ว” เขาก้มลงกดจูบที่ใบหน้าผากของนาง“เหอะ มิใช่ว่าท่านทำให้ข้าลำบากหรือไง รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสีย ข้าจะนอนต่อแล้ว”“แต่นี่ เป็นคืนเข้าหอ เจ้าจะปล่อยให้ข้านอนได้อย่างไร”“เช่นนั้น ท่านก็ออกไปนอนด้านนอก” นางปาหมอนใส่
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ไร้เสียงดนตรีบรรเลง
จ้าวลู่ฉือรู้ว่า อาจารย์ของตนยอมถอยให้หลายก้าวแล้ว จึงได้ก้มคำนับขอบคุณเขา และรับปากอย่างดีว่าจะไม่ไปที่จวนจนกว่าจะถึงวันรับเจ้าสาว เพื่อไม่ให้นางถูกนินทาไปมากกว่านี้พ่อบ้านตู้ก็ทำงานได้อย่างรวดเร็ว ภายในเมืองมีจวนที่บอกขายอยู่หลายหลัง เขาเลือกจวนที่ไม่ห่างจากจวนแม่ทัพมากนัก ตัวเรือนก็ไม่ต้องซ่อมแซมอันใด เครื่องเรือนก็มีพร้อมใช้อย่างมากมายด้วยเจ้าของจวนคนเก่าที่เป็นคหบดี ได้ย้ายทั้งครอบครัวไปอยู่ที่เมืองอื่นเรียบร้อยแล้วหรูอวี้พาคนของนางทั้งสามคนไปอยู่ที่จวนหลังใหม่ด้วย ตัวนางมีเสี่ยวซีที่คอยดูแล ป้าจิ้นจึงไม่ต้องติดตามไปด้วย“ท่านป้าไม่ต้องทำหน้าเช่นนั้น เพียงไม่นานข้าก็จะกลับมาเช่นเดิม” หรูอวี้เอ่ยบอกป้าจิ้น เมื่อนางสีหน้าหมองลง“บ่าวทราบแล้วเจ้าค่ะ” แต่ป้าจิ้นก็ยังมองรถม้าของหรูอวี้ที่หน้าจวนจนหายลับตาไปตู้เหลียนเมื่อมาถึงจวนหลังใหม่ นางก็รีบพาหรูอวี้ไปที่เรือน แล้วพูดคุยสอบถามเรื่องที่เกิดขึ้นทันที“อวี้เออร์ เจ้าทำเรื่องน่าละอายเช่นนี้ได้อย่างไร”“โถ่ ท่านแม่ ข้าผิดไปแล้วเจ้าค่ะ ท่านอย่าได้โกรธเคืองข้าเลย ไม่ดีหรือเจ้าคะ ท่านจะได้มีหลานแล้ว” หรูอวี้จับมือมารดาของนางมาวางที่ท้
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ตระกูลตู้มาถึงแล้ว
“เอาเถิด นับจากนี้พวกเจ้าเป็นคนของข้า ข้าก็จะเรียกพวกเจ้าเช่นนี้ หากพวกเจ้าเชื่อฟังข้า ทำตามที่ข้าบอก ต่อไปจะไม่มีผู้ใดรังแกเจ้าได้ หากอยากเรียนข้าจะส่งให้เรียน หรือจะเป็นทหารข้าก็จะไม่ห้าม”“จะ จริงหรือขอรับนายหญิง”“อืม...ข้าไม่เคยพูดปด แต่ว่า...ข้าไม่ชอบคนขโมยของ หรือหากคิดจะหักหลังข้า หากพวกเจ้าทำสิ่งที่จะได้รับ มีเพียงความตายเท่านั้น” หรูอวี้จ้องมองพวกเขาอย่างแข็งกร้าว แววตาของนางน่ากลัวจนเด็กหนุ่มและป้าจิ้นสั่นสะท้านออกมาราวกับว่าคำว่าความตายที่หลุดออกมาจากปากนาง พวกเขาได้ตายไปแล้วจริงๆ“ขอรับ ข้าสาบานด้วยชีวิต” เสี่ยวซานคุกเข่าลงยกมือขึ้นสาบาน อีกสองคนที่เหลือก็ทำตามเขาเช่นกัน“เอาเถิด วันนี้เจ้ากลับไปพักเสีย พรุ่งนี้เช้ามาพบข้าอีกครั้ง” ทั้งสามถอยออกไป“ท่านป้าจิ้น ในเรือนไม่มีสาวใช้คนอื่นแล้วรึ” นางเห็นว่าไม่ว่าเรื่องอันใด ก็ล้วนแต่เป็นป้าจิ้นที่จัดการ“มีไม่กี่คนเจ้าค่ะ ท่านแม่ทัพไม่ชอบให้มีสตรีอยู่ในจวน ที่เห็นอยู่ก็เป็นภรรยาของอดีตทหาร หรือไม่ก็บุตรสาวของพวกนาง แต่พอครบอายุออกเรือน ต่างก็แต่งออกไปทั้งสิ้น ตอนนี้มีเด็กสาวอายุสิบหนาวอยู่สองสามคนเจ้าค่ะ”“อืม...ข้าเห็นว่าป้า
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ อยากไปอยู่กับข้าหรือไม่
อำนาจการตัดสินใจเรื่องจะเจรจาไม่ใช่หน้าที่ของจ้าวลู่ฉือ เขาจำต้องส่งเรื่องเข้าเมืองหลวงให้เร็วที่สุด ระหว่างนี้ก็เป็นการพักรบของทั้งสองแคว้น เพื่อรอราชโองการ ว่าฮ่องเต้จะตรัสสินพระทัยเช่นไร“อวี้เออร์ ข้าจะพาเจ้าไปอยู่ที่จวนท่านแม่ทัพ หากอยู่ที่ค่าย เจ้าจะมิสะดวกนัก” ด้วยตอนนี้ไม่มีเรื่องใดให้หรูอวี้นางจัดการแล้ว หากนางไปอยู่ที่จวนท่านแม่ทัพ จะได้มีบ่าวไพร่คอยดูแลนาง“อืม ก็ดี”“เช่นนั้นก็เตรียมตัวเถิด ข้าจะไปส่งเจ้าเอง”“ให้เสี่ยวฟ่านไปก็ได้ ท่านยังต้องมีเรื่องที่ต้องจัดการอีกมาก”“เรื่องใดจะสำคัญ เท่ากับเรื่องของเจ้ากับลูก ข้ายังต้องไปสั่งงานพ่อบ้านในจวนด้วย”“อืม พูดมาก ไปได้แล้ว” หรูอวี้นางเพิ่งจะรู้จักความเขินอาย เมื่อถูกสายตาของจ้าวลู่ฉือมองมาที่นางเต็มไปด้วยความลุ่มหลงจ้าวลู่ฉือ พาหรูอวี้ออกไปอยู่ที่จวนท่านแม่ทัพ ในเมืองเป่ยจิน ตอนนี้สภาพเมืองเงียบราวกับไร้ผู้คนอยู่อาศัย มีเพียงขอทานไม่กี่คนที่หลับนอนอยู่หน้าร้านขายของที่ปิดสนิทหรูอวี้เห็นสายตาของเด็กหนุ่มทั้งสามที่มองมาทางนางอย่างมีความหวัง มันทำให้นึกถึงสายตาของตนเองและสหายที่อยู่ในองค์กรยามนั้นนางก็มีสายตาเช่นนี้ เมื่อเห็
You may also like
ย้อนรักทวงแค้น
วิ๋นเจิง222.5K viewsมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว200.0K viewsหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่182.5K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ28.1K viewsภารกิจพิชิตใจคุณชายข้างจวน
ชาไทยเย็น3.7K viewsเกิดใหม่เป็นนายหญิงมากสามี
ประดับดิน1.9K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์85.2K viewsทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง4.7K views
