Mag-log inShare
หรือท่านจะกินส่วนของข้า
Huling Na-update:
2025-07-18 00:40:03
Pinakabagong kabanata
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ หรือว่าข้าตาฝาด
หรูอวี้เมื่อทุกคนไปหมดแล้ว นางก็เข้าไปอยู่ในมิติของนาง ทั้งจัดการล้างบาดแผล และตรวจดูอาวุธว่าเหลือมากน้อยเพียงใด ในเมื่อคืนนั้นนางเรียกออกไปใช้อยู่ไม่น้อย“เอ๊ะ” หรูอวี้ยกยิ้มอย่างพอใจ เมื่ออาวุธลับ มีดสั้นของนางที่ควรจะเหลืออยู่ไม่มาก ยามนี้มีจำนวนเท่าเดิมมิได้ขาดหายไปสักชิ้น“เช่นนี้ ข้าก็ไม่ต้องกลัวว่าจะหมดไปแล้ว” ในตอนแรกนางคิดว่าเมื่อถึงเมืองเป่ยหานคงต้องหาช่างตีมีดฝีมือดี เพื่อให้ทำมีดสั้นและอาวุธลับเพิ่มให้นางแขนข้างที่บาดเจ็บของหรูอวี้ยังขยับไม่ได้มากนัก นางจึงได้เลิกล้มความคิดที่จะฝึกร่างกายของนางให้กลับมาแข็งแกร่ง รวดเร็วเช่นเดิม ได้แต่เดินเล่นนั่งชมความงามภายในมิติที่ศาลาริมน้ำ พอเห็นว่าถึงเวลาที่ทุกคนจะกลับมาแล้วนางจึงได้ออกไปด้านนอกอีกครั้งเสี่ยวซีเมื่อประคองตู้เหลียนกลับไปพักที่ห้องของนางแล้ว ก็รีบมาหาหรูอวี้เพื่อเล่าเรื่องในงานเลี้ยงที่เกิดขึ้น นางทนเก็บความคับข้องใจไว้ไม่ไหวจะแทบอยากจะระเบิดออกมาแล้ว“คุณหนูเจ้าคะ น่าเจ็บใจนัก” นางเอ่ยฟ้องหรูอวี้ด้วยเสียงสะอื้น ราวกับแค้นใจหนักหนา“เกิดเรื่องใดขึ้น” แววตาของหรูอวี้แผ่ไอสังหารออกมาโดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นดวงตาของเสี่ยวซ
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ท่านว่าข้าต้องมีใครดูแลหรือไม่
หรูอวี้ที่นอนหลับอย่างไร้สติ นางมารู้สึกตัวอีกครั้งฟ้าก็เกือบมืดแล้ว ภายในห้องยามนี้มีเพียงเสี่ยวซีที่นอนฟุบหมอบอยู่ข้างเตียงของนาง“เสี่ยวซี” นางเอ่ยเรียกเสี่ยวซีด้วยเสียงแหบแห้งของนางเสี่ยวซีที่นอนระวังตัวอยู่แล้ว ก็รีบลุกขึ้นมาจุดเทียนเพื่อเพิ่มความสว่างภายในห้อง นางเพิ่งจะเอนหลังนอนพักเอาแรงได้เพียงครู่เดียว คุณหนูของนางก็รู้สึกตัวเสียแล้ว“คุณหนู ท่านฟื้นแล้ว เป็นเช่นใดบ้างเจ้าคะ” เสี่ยวซีรีบเข้ามาดูอย่างเป็นห่วง“น้ำ” คอของนางแทบจะเป็นผง ยามนี้สิ่งที่ต้องการที่สุดเห็นทีจะเป็นน้ำเสี่ยวซีรินน้ำอุ่นให้ดื่มอย่างใส่ใจ นางช่วยพยุงหรูอวี้ลุกขึ้นพิงหัวเตียงเพื่อป้อนน้ำ“คนอื่นเล่า” หรูอวี้มองไปรอบๆ ห้อง นางเพิ่งจะรู้ตัวว่ายามนี้มิได้อยู่ในกระโจมกลางป่าอีกแล้ว“ฮูหยินกับคุณชายล้วนแต่เพิ่งจะแยกย้ายไปพักเจ้าค่ะ คุณหนูต้องการให้บ่าวไปเรียกให้หรือไม่เจ้าคะ”“ไม่ต้อง เจ้าเองก็ไปพักเถิด ประเดี๋ยวข้าก็จะนอนต่อแล้ว”“คุณหนูทานอะไรก่อนดีหรือไม่เจ้าคะ” หรูอวี้นางยังไม่ได้ดื่มกินอันใดเลย นอกจากยาที่เสี่ยวซีค่อยๆ ป้อนให้ระหว่างที่นางยังไม่ได้สติ“อืม ไปยกมาเถิด”หรูอวี้กินข้าวต้มที่เสี่ยวซีนำมาให้
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ หมอคนใดทำแผลให้นาง
เช้าวันใหม่มาถึง ตู้เหลียนเห็นเสี่ยวซียังมิได้ออกมาจากห้องของหรูอวี้ก็เดินเข้ามาดูนาง ก็เห็นว่าเสี่ยวซีกำลังเช็ดตัวอีกรอบให้หรูอวี้อย่างใส่ใจ“เป็นเช่นใดบ้าง” นางเดินมานั่งข้างเตียง พอนิ้วมือสัมผัสร่างกายของบุตรสาว ตู้เหลียนก็ต้องสะดุ้งออกมา เมื่อตัวของนางร้อนดั่งกับไฟ“ไข้ไม่ลดเลยเจ้าค่ะ” เสี่ยวซีเหมือนอยากจะร้องไห้ออกมา นางกลัวว่าหากปล่อยให้เป็นเช่นนี้คุณหนูของนางอาจจะแย่ได้“ต้องออกไปด้านนอก เพื่อพานางไปหาหมอ” ตู้เหลียนไม่รู้จะหาวิธีออกไปได้อย่างไร เพราะมีเพียงหรูอวี้เท่านั้นที่พาทุกคนเข้าออกอยู่เสมอนางจำต้องเขย่าตัวปลุกหรูอวี้ให้รู้ตัว นานกว่าหนึ่งก้านธูปหรูอวี้นางจึงค่อยๆ เผยอเปลือกตาที่หนักอึ้งของนางขึ้น“อวี้เออร์ เจ้าต้องพาทุกคนออกไปด้านนอกเสียก่อน” ตู้เหลียนมองบุตรสาวที่ใบหน้าแดงก่ำด้วยพิษไข้อย่างปวดใจ“เจ้าค่ะ เรียกทุกคนมาเถิด” เสียงของนางแหบแห้งจนเกือบจะฟังไม่รู้เรื่องเสี่ยวซีรีบไปตามแม่นมตู้และตู้หยวนเข้ามาภายในห้องของหรูอวี้ทันที“ยา” หรูอวี้พยายามหันไปหายาที่วางอยู่ตรงหัวเตียงของนาง“นี่ใช่หรือไม่” ตู้เหลียนรีบลุกขึ้นไปหยิบยาที่วางอยู่หลายเม็ดมาส่งให้หรูอวี้ดูเมื่อเห็
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ หายไปที่ใดกัน
ตู้หยวนก็ตกตะลึงจนไม่รู้จะเอ่ยถามสิ่งใด ได้แต่พาน้องสาวเข้าไปด้านในเสียก่อน“ท่านแม่บอกกล่าวแม่นมตู้ไว้แล้วหรือยังเจ้าคะ” หรูอวี้นางต้องการกลับเข้าไปในมิติเพื่อจัดการแผลของนางอีกรอบ“แม่บอกนางแล้ว”“เสี่ยวซี สิ่งที่เจ้าเห็นต่อไปนี้อย่าเพิ่งเอ่ยถาม ไว้ข้าจะบอกเจ้าในภายหลัง” เสี่ยวซีแม้ไม่รู้ว่าเรื่องที่หรูอวี้นางพูดคือเรื่องอันใด แต่นางเชื่อมั่นในตัวคุณหนูของนาง จึงได้พยักหน้ารับอย่างแข็งขันหรูอวี้พาทุกคนเข้ามาภายในมิติของนางทันที แม้แม่นมตู้และเสี่ยวซีจะเผลอกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ แต่นางก็ไม่มีเวลาให้หยุดสนใจทั้งสองคนแล้วด้วยจำนวนเลือดที่ไหลเพิ่มขึ้น ทำให้นางมึนหัวไม่น้อย ไหนจะฤทธิ์ยาที่เพิ่งกินเข้าไป ดวงตาของนางก็แทบจะลืมไม่ขึ้นแล้ว“ท่านพี่ ฝากท่านจัดหาที่พักให้แม่นมตู้กับเสี่ยวซีด้วย มีเพียงสองห้องที่ข้าขอไว้ อย่าได้เข้าไปเด็ดขาด” ทั้งสองห้องเป็นห้องทำงานและห้องเก็บอาวุธของนาง แม้แต่ห้องนอนของนาง นางก็ไม่คิดจะให้ผู้ใดเข้าไปยุ่งวุ่นวายตู้หยวนพยักหน้ารับ แม้ใจอยากจะไปช่วยน้องสาวเสียมากกว่า ตัวเขาก็กังวลไม่น้อย เมื่อห้องพักภายในเรือน มีเพียงแค่สามห้อง ทั้งสามห้องก็ล้วนแต่เป็นห้อง
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ได้รับบาดเจ็บ
ถึงจะมีทักษะที่เก่งกาจติดตัวมาไม่น้อย แต่ด้วยร่างกายของหรูอวี้จากเดิมที่เป็นเพียงคุณหนูในห้องหอไม่เคยได้ออกกำลังกายหรือทำงานหนัก หลังจากสังหารคนไปได้เพียงแค่สามคน นางก็เริ่มที่จะหมดแรงแล้ว“บ้าจริง!!!” นางกัดฟันแน่น เมื่อความเร็วในการหลบหลีกทั้งความเร็วของอาวุธที่ส่งออกไปลดลงไปมากแผลแรกนางก็โดนเข้าที่แขนข้างซ้ายเสียแล้ว คมดาบกดลึกไปที่แขนไม่น้อย หากนางไม่เบี่ยงตัวหลบแขนอาจจะขาดไปเลยก็ได้“อาอวี้!!!” จ้าวลู่ฉือ รีบวิ่งเข้ามาขวาง พร้อมทั้งสังหารคนร้ายได้ทัน ก่อนที่จะลงดาบซ้ำมาที่ร่างของหรูอวี้“ปล่อยข้า ท่านไปจัดการคนร้ายต่อเลย ไม่ต้องสนใจข้า” นางดันตัวเขาออกเพื่อให้เขาปล่อยตัวนางหากยังเหนี่ยวรั้งกันไว้เช่นนี้อาจจะพลาดท่าทั้งคู่จ้าวลู่ฉือรวบตัวของหรูอวี้มาไว้กับอกก่อนจะใช้มืออีกข้างตวัดดาบใส่คนร้ายไปด้วย หรูอวี้ทำได้เพียงหยิบอาวุธลับที่ยังเหลืออยู่ในตัวขว้างปาออกไปช่วยเขาอีกแรงนางเจ็บปวดที่บาดแผลจนเหงื่อซึมออกมาไม่น้อย ไหนจะเสียเลือดไปจำนวนมาก ดวงตาก็เริ่มจะพร่ามัวเสียแล้ว แต่ต้องกัดปากให้เลือดไหล เพื่อเรียกสติไม่ให้หมดสติไปเสียก่อน“ยังไหวหรือไม่” เขาเอ่ยถามออกมา ทั้งที่มือก็ยังไม่
ท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่ ข้าดูแลตนเองได้
การเดินทางราบรื่นไปตลอด ด้วยหรูอวี้นางพยายามไม่โต้ตอบกับจ้าวลู่ฉือ หากเขาเอ่ยถามนาง นางถึงจะเอ่ยตอบกลับไปทีการเดินทางราบรื่นไปตลอดหลายวันที่ผ่านมา อาจจะเป็นเพราะขบวนเดินทางที่มีของกองทัพ จึงไม่มีโจรป่า หรือคนคิดร้ายให้ได้เห็นผ่านมาถึงเมืองที่สามในวันที่แปดของก่อนเดินทาง ฟ้าลืมจะใกล้มือเข้ามาทุกที แต่ยังมิอาจเดินทางเข้าสู่เมืองต่อไปได้“คืนนี้จำต้องแวะพักในป่า เจ้าอาจจะมิสะดวกเสียหน่อย” จ้าวลู่ฉือขี่ม้ามาแจ้งตู้เหลียนที่ข้างหน้าต่างรถม้าของนางหากมีเพียงแค่ทหารในกองทัพเช่นทุกครั้ง จ้าวลู่ฉือจะมิลำบากใจเช่นนี้เลย แม้จะรีบเร่งเดินทางแล้วก็ยังไม่อาจไปให้ทันเมืองต่อไปก่อนที่จะพลบค่ำได้“มิเป็นอันใดเจ้าค่ะ ท่านไม่ต้องห่วงพวกข้า ข้ากับลูกอยู่ได้เจ้าค่ะ” ตู้เหลียนเปิดหน้าต่างรถม้าเอ่ยตอบเขาไป“เข้าใจแล้ว” เขามองเข้ามาในรถม้า ก่อนจะควบม้ากลับไปที่หน้าขบวน เพื่อสั่งให้ทหารหาที่หยุดพัก เพื่อตั้งกระโจมหากฟ้ามืดไปมากกว่านี้ จะทำอาหารหรือทำธุระส่วนตัวก็คงจะยากมากกว่าเก่าหรูอวี้นางไม่ได้กลัวที่จะแวะพักในป่าอยู่แล้ว ห่วงก็แต่มารดาของนางที่ดูท่าจะไม่เคยได้ค้างนอนเช่นนี้มาก่อน“ท่านแม่ ท่านเข้าไปนอ
Maaari mong magustuhan
ใต้หล้าสยบรัก
จูน188.4K viewsข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ10.7K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน671.4K viewsบ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน84.2K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง108.2K viewsท่านแม่ทัพ ข้าคือศรีภรรยา
ซีไซต์3.2K viewsท้าอำนาจวังหลัง
เซี่ยวชิงขวาง3.5K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม2
จันทร์ส่องแสง8.7K views
