Share

ตอนที่6

last update Last Updated: 2025-04-24 10:34:10

เพล้ง โครม

อาชวีปัดข้าวของบนโต๊ะหล่นกระจายก่อนเข้าไปเตะต่อยลูกน้องที่ยืนเรียงแถว แล้วชี้หน้าด่าลูกน้องด้วยความโมโห

" ไม่ได้เรื่อง พวกมึงมันไม่ได้เรื่อง แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวหลายวันแล้วพวกมึงยังหาไม่เจอ นี่กูจะเลี้ยงพวกมึงไว้ทำไมห๊า ไป ไปเลยนะ ถ้าหาเมียกูไม่เจอพวกมึงก็อย่ากลับมาให้กูเห็นอีก ไป๊ ไสหัวไป"

อัญญาอรเดินเข้ามาสวนทางกับบอดี้การ์ดนับสิบที่รีบเร่งเดินออกไป แต่ละคนหน้าตาบวมช้ำปากแตก

" วีคะเกิดอะไรขึ้น พวกนั้นทำอะไรให้คุณไม่พอใจเหรอ"

" มาทำไม"

อาชวีตะคอกใส่เสียงดังจนอัญญาอรสะดุ้ง

" วีฉัน"

" ผมบอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าคุณไม่ต้องมาทำงานที่นี่แล้ว แล้วทำไมยังมาอีก"

" ฉัน ฉันคิดถึงคุณ ก็คุณไม่ยอมไปหาฉันเลย โทรไปก็ไม่รับส่งข้อความก็ไม่ตอบกลับ ฉันเลยต้องมาหาคุณที่นี่"

" แล้วทำไมผมต้องไปหาคุณ ทำไมต้องรับสายคุณต้องตอบข้อความคุณด้วย คุณไม่ได้เป็นอะไรกับผมสักหน่อย"

" ทำไมคุณพูดแบบนี้ ฉันเป็นเมียคุณนะเราเอากันแล้ว"

" เฮอะ แค่ครั้งสองครั้งผมไม่นับหรอก "

" วี ทำไมคุณพูดกับฉันแบบนี้"

" ทำไมจะพูดไม่ได้ ผมก็แค่สนุกกับคุณก็แค่เล่นๆ ตอนนี้ผมไม่ต้องการคุณแล้ว ออกไปแล้วอย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีก เพราะคุณ คุณเป็นคนทำให้น้ำต้องทิ้งผมไป วันนั้นในห้องน้ำคุณทำอะไรกับเธอผมเห็นหมดแล้ว ดีแค่ไหนแล้วที่ผมแค่ไล่คุณออก"

" ใช่ฉันตบเธอ แต่เธอก็ตบฉันคืนคุณก็เห็น วีคะฉันรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นก็แค่ตัวแทนของฉัน คุณไม่ใช่รอฉันมาตลอดรึไง ตอนเรียนมหาลัยคุณตามจีบฉัน สารภาพรักกับฉันคุณลืมไปแล้วเหรอ ตอนนั้นฉันปฏิเสธคุณทำให้คุณต้องผิดหวังเสียหน้า แต่ตอนนี้ฉันก็อยู่ตรงนี้แล้วไง ฉันจะชดเชยให้คุณทุกอย่าง"

" ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกัน คุณคิดว่าผมรักคุณ เป็นไอ้โง่รอให้คุณเลิกกับผัวแล้วกลับมาหาผมรึไง"

" แล้วไม่ใช่รึไง คุณรักฉันตามจีบฉัน"

" ตอนนั้นผมก็แค่จีบเล่นๆ ถ้าคุณเล่นด้วยเราก็แค่ไปสนุกกัน ผมก็แค่อยากเย่ดาวคณะอย่างคุณก็แค่นั้น"

" คุณ"

อัญญาอรไม่คิดเลยว่าที่เขาตามจีบเธอสารภาพรักกับเธอเมื่อก่อนเพราะเขาแค่อยากหลอกฟันเธอ

" แต่ในช่วงหลายปีมานี้คุณก็ไม่ได้มีใครอย่าบอกว่าคุณไม่ได้รอฉัน ทุกครั้งที่ฉันติดต่อมาคุณก็แสดงท่าทีกระตือรือร้นตลอด"

" เหรอ ผมทำแบบนั้นเหรอ นี่ผมไม่รู้ตัวเลยนะนี่ "

เมื่อก่อนเขาเป็นเสือผู้หญิง ถูกใจใครก็จีบได้เย่แล้วก็ทิ้ง อัญญาอรก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ด้วยความที่เธอเป็นดาวคณะเลยเล่นตัว เขารู้ว่าเธอก็ชอบเขา แต่ทำเป็นเล่นตัวไปงั้น พอจีบยากเขาก็เลยไม่สนใจ ตอนนั้นเธอเรียนปี4เขาเรียนปี3 ต่อมาเธอเรียนจบและไปเรียนต่อต่างประเทศ เขาก็ไม่ได้สนใจเธออีก เขารักอิสระไม่อยากผูกมัดกับใครจนกระทั่งเจอธารธารา เขายอมรับว่าเธอสวยอึ๋มถูกใจ เลยจีบเธอในผับแล้วได้วันไนต์กัน พอได้แล้วก็เกิดหวงของขึ้นมาจึงขอให้เธอเป็นของเขาแค่คนเดียว แม้จะไม่เปิดเผยแต่ทั้งบริษัทก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของเรา และเธอเองก็ไม่เคยเรียกร้องอะไร มันยิ่งทำให้เขาได้ใจ ว่าเธอจะเป็นของตายที่ไม่มีวันทิ้งเขาไป แต่เขาดันคิดผิด ตอนนี้เธอหนีเขาไปแล้ว ไปที่ไหนไม่รู้ เขารู้ว่าเธอรักเขามาก แต่เขาก็ยังทำร้ายเธอ ตอนนี้เขารู้ตัวแล้วว่าผิด และก็พึ่งจะรู้ตัวว่าเขารักเธอมาก เขาเสียเธอไปไม่ได้ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน สุดหล้าฟ้าเขียวเขาจะไปตามเธอกลับมา

" วีคะตอนนี้ฉันเป็นเมียคุณแล้วนะ ฉันจะอยู่กับคุณดูแลคุณเอง"

" เมียของผมมีคนเดียว ชื่อน้ำ ธารธารา"

เขาเน้นย้ำเสียงดังฟังชัด

" ฮึ ตอนเธออยู่คุณไม่ยอมรับไม่เปิดเผยให้ใครรู้ จะมายอมรับอะไรตอนนี้ตอนที่เธอทิ้งคุณไปแล้ว แต่ฉันคนนี้จะไม่ทิ้งคุณไปไหน "

อาชวีนิ่งค้าง ใช่ ตอนที่เธออยู่ทำไมเขาถึงไม่ประกาศบอกใครให้รู้ว่าเราเป็นอะไรกันมายอมรับตอนนี้ มันจะมีประโยชน์อะไร แต่มันยังไม่สาย ขอแค่เขาตามเธอกลับมา เขาจะชดเชยให้เธอทุกอย่าง เขาจะจัดงานเลี้ยงใหญ่โต ประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าเธอเป็นคนรักของเขา และเขาจะขอเธอแต่งงานในวันนั้น เธอต้องดีใจมากแน่ๆ แต่เขาต้องหาเธอให้เจอก่อน

"วีคะ ใครๆต่างก็พูดกันว่าคุณรอฉัน คุณยอมรับความจริงเถอะ ตอนนี้ฉันกลับมาแล้วคุณไม่ต้องรออีกต่อไปแล้ว เราแต่งงานกันดีไหมคะ ฉันพร้อมเสมอสำหรับคุณ"

" แต่งงาน"

" ใช่ค่ะ เราแต่งงานกันนะ นะคะวี"

อัญญาอรเข้าไปกอดซบอาชวี

" แต่งอยู่แล้ว แต่เจ้าสาวของผมต้องชื่อน้ำธารธาราเท่านั้นส่วนคุณจะไปแต่งกับผีที่ไหนก็ไป "

อาชวีผลักอัญญาอรออก แสดงท่าทีรังเกียจ

"ออกไป"

" วี"

" อย่าให้ต้องพูดซ้ำ"

อัญญาอรจำต้องเดินออกไปด้วยความไม่พอใจ เลิกกับผัวฝรั่งที่รวยแต่เปลือกคิดว่าจะมาเกาะอาชวี ได้แต่หลงคิดว่าเขายังรักยังรอเธออยู่ แต่ดันคิดผิด เขาแค่หลอกฟันเธอ พอได้แล้วเขาก็ไม่สนใจไยดี น่าเจ็บใจนัก

โอววซี้ดดผับ

" เฮ้ยเบาๆไอ้วี นี่มึงจะกินหรือมึงจะอาบกันแน่วะ"

" ปล่อยมันเถอะ มันกลุ้มใจที่เมียหาย"

" เมีย น้องน้ำเมียเก็บมันหน่ะเรอะ อ้าวนี่เธอยังไม่กลับมาอีกเหรอวะ"

" ถ้ากลับมาแล้วมันจะเป็นแบบนี้เหรอวะ นี่แหละน้า ตอนเขาอยู่ไม่เห็นค่า ตอนเขาทิ้งไปเลยต้องเป็นหมา"

" แล้วพี่อัญสุดสวยของมึงหล่ะไม่เอาแล้วเหรอวะ ไม่ใช่รอมาตลอดรึไง"

" ก็มันได้แล้วไง เย่แล้วก็ทิ้งตามสไตล์มัน"

" นั่นไงกูว่าละ ว่าแต่เป็นไงวะ เด็ดไหมสมกับที่มึงอยากลองป่ะ"

อาชวีส่ายหน้า

" แม่งโดนผัวฝรั่งเล่นจนโบ๋หมดละ "

" ฮ่าฮ่าฮ่า"

" แต่ตอนนี้เธอโสดแล้วก็ตั้งใจกลับมาหามึงเลยนะ มึงจะไม่เอาเธอเป็นตัวจริงเหรอวะ"

"นั่นสิ ใครๆก็พูดกันว่าเธอเป็นคนในใจของมึง ที่มึงรักและรอจนไม่ยอมมีใครเป็นตัวเป็นตนซักที"

" คนที่พูดกันนี่มันใคร พวกไหนวะ ทำไมแม่งเสือกรู้ดีกว่าตัวกูอีก ที่กูยังไม่มีใครเพราะกูยังรักอิสระอยู่ กูยังไม่อยากผูกมัด ยังไม่อยากแต่งงานก็แค่นั้น กูอยากมีภาพลักษณ์เป็นหนุ่มโสดอยู่"

อาชวีคิดในใจว่าตอนนี้เขาไม่อยากโสดแล้วเขาอยากประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเขามีเมียแล้ว เมียของเขา ตัวจริงของเขา ชื่อธารธารา

" พวกมึงทุกคน จำเอาไว้ด้วย ว่าตอนนี้กูไม่โสดแล้ว กูมีเมียแล้ว เมียของกูชื่อน้ำ ธารธารา รอให้กูหาเธอเจอก่อน กูจะจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่เลย พวกมึงเตรียมตัดชุดรอเลยนะโว้ย"

อาชวีจำได้ว่าธารธาราชอบกุหลาบสีขาว ในงานแต่งเขาจะให้คนใช้กุหลาบสีขาวประดับให้ทั่วงาน เนรมิตให้เป็นสวนกุหลาบสีขาว เธอต้องชอบมากแน่ แล้วเขาก็หลับตาเห็นภาพธารธาราสวมชุดเจ้าสาวเดินมาหาเขา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ธารนางครวญ   ตอนที่55

    แสงแดดสาดส่องมาทำให้ธารธาราค่อยๆลืมตาขึ้น ก็เห็นว่าตัวเองนั่งหลับไปข้างหินเจ้าแม่นางครวญ ไม่รู้ว่าตัวเองนั่งอยู่ตรงนี้มานานแค่ไหนแล้ว สายตาก็เหลือบไปเห็นอีกฝั่งมีน้ำแดงและขนมวางอยู่ เอ๋ ใครเอามาวางไว้ตรงนี้หว่า ท้องก็ร้องจ้อกๆขึ้นมา สงสัยมีคนเอามาเซ่นเจ้าแม่ตั้งแต่ก่อนเธอจะมา อือเจ้าแม่กินแล้วแหละ งั้นเธอนั่งกินขนมอย่างอร่อย อีกมือก็ยกขวดน้ำแดงขึ้นมาดูด ซู้ด" ขนมอะไรไม่รู้อร่อยดีเหมือนกันนะเนี่ย ง่ำง่ำ ง่ำ"มัวแต่กินเลยไม่รู้ว่ามีกลุ่มคนเดินเข้ามาใกล้" เจ้าแม่นางครวญขอบคุณนะเจ้าคะขนมอร่อยมากเลย ฉันขอรอผัวฉันตรงนี้เป็นเพื่อนเจ้าแม่นะ ฮือฮือ "" มารอผัวเหรอ"" ใช่ ไม่รู้เขาจะกลับมามั๊ย เขาถูกยิงตกน้ำ มีแต่คนบอกว่าเขาน่าจะตายห่าไปแล้ว ฮือฮือ แต่ แต่ฉันไม่เชื่อ ฉันจะรอเขาอยู่ที่นี่ ฮือฮือ ถึงเขาเป็นผีก็ต้องมาหาฉัน "" เอาขนมอีกไหม"" อือได้ก็ดี"ธารธารารับขนมจากมือใครไม่รู้มาแกะกิน " ง่ำ ง่ำ อื้ออร่อยหวานมันส์กรอบ "" ค่อยๆกินเดี๋ยวติดคอ กินน้ำด้วย"เธอรับขวดน้ำมาดูดแล้วหยุดชะงัก เธอพูดกับใคร ใครยื่นน้ำยื่นขนมให้เธอ แล้วก็ค่อยๆหันหลังไปมอง อาโบ ผีอาโบเหรอ นี่วิญญาณของเขามาหาเธอกลางวั

  • ธารนางครวญ   ตอนที่54

    อาโบทำสัญลักษณ์ให้ทุกคนถอย เมื่อออกมาห่างพอสมควรก็พูดเป็นภาษาชนเผ่าที่อาชาฟังไม่ออกว่าพูดอะไรกัน โพโรโรกับลูกน้องอีกคนรับคำสั่งแล้วรีบออกไป ที่เหลือให้ตามอาโบมา เซโพพาอาชาไปซุ่มดูอยู่หลังพุ่มไม้เห็นอาโบ จ่อจ่อ มะทูจ่อและลูกน้องอีกคนค่อยๆแอบเข้าไปที่ตั้งของพวกมัน " พวกอาร์มี่"" ห๊ะ อาอะไรนะ"" อาร์มี่"" แล้วมันเหมือนกับพวกอียูพวกอาร์เคไหม"" อือก็เป็นชนเผ่าปกครองตัวเองเหมือนกันแต่ขึ้นชื่อเรื่องความโหดมากกว่า"" ห๊า แล้ว แล้วนายวีของฉันกับไอ้ดำจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ โธ่นาย"" ไม่ต้องห่วง อาโบเขาเก่ง อย่าลืมเขาเป็นถึงหัวหน้าพวกอาร์เค"ปัง ปัง ปัง ปัง เสียงปืนดังสนั่นติดๆกัน จ่อจ่อพาอาชวีวิ่งออกมา ตามมาด้วยลูกน้องอีกคนที่พาดำรงตามมาติดๆ อาโบกับมะทูจ่อช่วยกันยิงสู้ไม่ให้พวกอาร์มี่ตามมา เซโพกับอาชาออกจากที่ซ่อนยิงสู้พวกมันที่ตามมาแล้วรีบไปรับอาชวีกับดำรงปัง ปัง ปัง ปัง อาโบให้ทุกคนไปก่อน ส่วนตัวเองคอยยิงระวังหลังให้จนข้ามฝั่งมาได้ ฝั่งคนรอก็ลุ้นใจจดใจจ่อโดยเฉพาะธารธาราที่นั่งไม่ติด ชะเง้อรออาโบกลับมาพั่บ พั่บ พั่บ พั่บ" เสียงฮ.นี่ฮ.มาจากไหน"ทุกคนแหงนมองบนฟ้าก็เจอเฮลิคอปเตอร์ โพโรโร

  • ธารนางครวญ   ตอนที่53

    " ไม่ใช่ ผมไม่เคยเห็นคุณเป็นของเล่น แต่ผมยังไม่รู้ใจตัวเองเลยเย็นชากับคุณ เรื่องอัญผมไม่เคยจริงจังกับเธอเลย ที่จริงผมรักคุณมาตลอด รักมานานแล้ว แต่พึ่งรู้ตัวตอนที่คุณจากไป ให้โอกาสผมอีกสักครั้งผมจะรักคุณให้ดีๆ ไม่ทำให้คุณเสียใจอีก"" ฉันให้โอกาสคุณหลายครั้งแล้วแต่คุณไม่เอาเอง โอกาสครั้งสุดท้ายคือวันที่คุณทิ้งฉันไปหาอัญญาอร ฉันขอร้องคุณแล้วแต่คุณไม่เลือกฉัน"อาชวีเข่าอ่อนแทบทรุดวันนั้นอัญญาอรโทรหาเขา บอกว่ามีคนสะกดรอยเดินตามเธอมาเธอกลัวมาก ให้เขาออกไปหาเขาเลยรีบร้อนออกไป ตอนนั้นธารธาราบอกว่าให้เขาอยู่กับเธอเธอรู้สึกไม่ค่อยสบาย อยากให้เขาอยู่เป็นเพื่อนแต่เขาก็ไม่ได้สนใจ ยังตะคอกใส่เธอว่าให้เธอไปหายากินเอง ไม่ก็ไปหาหมอ เขาไม่ใช่หมอจะไปช่วยอะไรได้พูดจบก็สะบัดเธอออก เดินไปไม่หันหลังกลับมามอง แล้วเขาก็ไปหาอัญญาอรตอนเช้าอาชาโทรมาบอกว่าธารธาราป่วยเข้าโรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อคืน เขาเลยไปเยี่ยมเธอเห็นเธอนอนนิ่งให้น้ำเกลืออยู่ก็รู้สึกผิดนิดหน่อย แต่นั่นแหละเขาไม่ใช่หมอบอกไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ ป่วยก็มาหาหมอก็ถูกแล้ว เธอเห็นหน้าเขาก็พูดคุยถามไถ่ปกติบอกว่าไม่เป็นอะไรให้เขากลับไปทำงานเถอะ เขาก็คิดว่าเธอ

  • ธารนางครวญ   ตอนที่52

    ผีตัวหนึ่งแว่บมากอดภาสกรจากข้างหลัง " ช่วยด้วยไอ้ด้วงช่วยกูด้วย"ดุษฎีจะเข้าไปช่วย แต่ไม่รู้จะช่วยยังไงเขาก็ถูกมันดึงขาอยู่เหมือนกัน" อาโบ พวกเรามารวมพลังกันน่าจะช่วยไล่พวกมันไปได้ "มูเล่ร้องบอกอาโบ อาโบบอกให้ธารธาราอยู่ใกล้ๆเขา แล้วเดินไปนั่งหันหลังชนกันสามคนกับเซโพและมูเล่ จากนั้นก็ช่วยกันร่ายคาถาอาคม ตอนนี้ทุกคนต้องช่วยตัวเองไปก่อน ธารธารานั่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากอาโบ ที่จริงเธออยากจะกอดเขาไว้แน่นๆแต่ไม่อยากรบกวนสมาธิเขา มีผีโผล่มาพยายามดึงเธอแต่มีแสงสีเขียวพุ่งออกมา มันก็ต้องรีบหดมือกลับอย่างไวแล้วหายแว่บไป ผีอีกหลายตัวที่พยายามจะเข้ามาทำร้ายเธอก็เป็นแบบเดียวกัน เธอหยิบสร้อยเขี้ยวเสือไฟที่สวมอยู่ขึ้นมาดูอย่างแปลกใจแสงสีทองพวยพุ่งขึ้นมาเหนือหัวของอาโบเซโพและมูเล่ ก่อนจะแผ่กระจายไปทั่วทั้งบริเวณ สาดส่องทะลุพวกผีห่าทุกตัว พวกมันส่งเสียงร้อนโหยหวนก่อนจะพากันสลายหายไปอาโบรีบลุกขึ้นวิ่งเข้าไปหาธารธาราดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่น" ไม่เป็นอะไรใช่ไหม"" ไม่เป็นไร สร้อยที่นายให้ช่วยฉันไว้ "อาโบจับมือธารธาราเดินเข้าไปรวมกับทุกคนก่อนจะพูดขึ้น" ทุกคนเก็บของ พวกเราต้องไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลย"

  • ธารนางครวญ   ตอนที่51

    อาโบนำทางทุกคนออกมาด้านหลังหุบเขาที่มีทางเชื่อมต่อกับเทือกเขาอีกลูก ไม่ต้องไต่เชือกข้ามฝั่งเหมือนขามา เดินลัดเลาะตามสายน้ำไปเรื่อยๆ" สายน้ำนี้ใช่ธารน้ำที่อยู่ตรงกล้วยไม้สีรุ้งใช่ไหม"ธารธาราถามขึ้นมา อาโบพยักหน้า ครั้งหนึ่งเขาหนีการไล่ล่าของฝ่ายศัตรูเข้ามาซ่อนตัวอยู่แถวกล้วยไม้สีรุ้ง ทีแรกเขาคิดว่าเป็นทางตันไม่มีทางออก ตอนนั้นเขาบาดเจ็บหนัก ถึงหนีพ้นจากพวกมันแต่ที่นี่อากาศมีน้อยหายใจลำบาก เขาคิดว่าจะตายอยู่ที่นี่เสียแล้ว แต่ก็สังเกตุเห็นว่าธารน้ำไหลมีน้ำไหลออกไปข้างนอก จึงเดินตามน้ำไหลออกไป จากทางน้ำเล็กๆค่อยๆกว้างขึ้นกลายเป็นแม่น้ำ และเขาก็รอดมาได้อาโบพาทุกคนเดินตามธารน้ำเล็กๆออกมาจนกลายเป็นแม่น้ำกว้าง น้ำใสไหลเย็นมองเห็นก้อนหินและปลาตัวเล็กแหวกว่ายไปมาทุกคนพักเหนื่อยกินน้ำล้างหน้าล้างตาเย็นๆหายเหนื่อยก็เดินทางต่อ เช้าจรดเย็นเย็นจรดเช้าของอีกวัน ผ่านแดดร้อนบ้างฝนตกบ้าง จนพากันเดินมาถึงที่แห่งหนึ่งก็พลบค่ำพอดีจึงหยุดพักพวกลูกน้องของอาโบช่วยกันหากิ่งไม้มาก่อกองไฟ หลังกินอาหารเสร็จ อาโบก็เตรียมที่นอน เขาเอาผ้าผืนหนึ่งออกมาปูรองนอน หยิบเอาผ้าห่มลายแมวที่ธารธาราใช้ห่มประจำออกมาเตรียมใ

  • ธารนางครวญ   ตอนที่50

    " น้ำ น้ำหมายความว่ายังไง น้ำจะไม่กลับไปทำงานที่สถาบันกับพวกเราแล้วเหรอ"กิตติศักดิ์รีบถามขึ้นมาด้วยความตกใจ" หากล้วยไม้เจอก็เป็นอันจบภารกิจ ฉันจะกลับไปกับอาโบ"ทุกคนตกใจที่ได้ยิน ดารินรีบเข้ามาจับแขนธารธารา" น้ำเธอคิดดีแล้วเหรอ ถึงจะเธอจะคบกับอาโบแต่ก็ไม่ต้องออกจากสถาบันก็ได้นี่"ธารธาราส่ายหน้า" ฉันตัดสินใจแล้ว ที่กรุงเทพไม่มีอะไรให้ฉันผูกพันธ์ ไม่มีอะไรให้เป็นห่วง ฉันเหลือตัวคนเดียวไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน พ่อแม่ก็ตายหมดแล้ว ชีวิตนี้ฉันมีแต่อาโบ"เธอกอดแขนอาโบแน่น เขาลูบหัวเธอเบาๆปลอบโยน " เธอยังมีฉันไงเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ""ก็ใช่ แต่ "" แต่อะไร"" เพื่อนไม่เหมือนผัวนี่"" _ "เธอไม่มีเพื่อนก็ได้ แต่ไม่มีผัวไม่ได้ เธอขาดอาโบไม่ได้" ที่เราหาเป็นส่วนนอกสังเกตุไหม เมื่อมองจากที่ไกลๆเราจะเห็นมันเป็นรูปหัวกะโหลกมีตาสองตา"เมื่ออาโบพูดขึ้นมาทุกคนก็คิดตาม" เราหาบริเวณรอบนอกมาหมดแล้ว แต่ยังไม่ได้เข้าไปข้างใน"" ข้างในที่ว่านี่ใช่ตรงที่ดูคล้ายกับลูกตาโบ๋ๆเวลามองมาจากที่ไกลๆไหม"" นั่นแหละใจกลางหุบเขาแห่งนี้"มูเล่เซโพและพวกลูกน้องของอาโบ ใช้มีดฟันเครือไม้ที่ขึ้นแน่นขนัด ก่อนจะพาก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status