Share

ตอนที่6

last update Last Updated: 2025-04-24 10:34:10

เพล้ง โครม

อาชวีปัดข้าวของบนโต๊ะหล่นกระจายก่อนเข้าไปเตะต่อยลูกน้องที่ยืนเรียงแถว แล้วชี้หน้าด่าลูกน้องด้วยความโมโห

" ไม่ได้เรื่อง พวกมึงมันไม่ได้เรื่อง แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวหลายวันแล้วพวกมึงยังหาไม่เจอ นี่กูจะเลี้ยงพวกมึงไว้ทำไมห๊า ไป ไปเลยนะ ถ้าหาเมียกูไม่เจอพวกมึงก็อย่ากลับมาให้กูเห็นอีก ไป๊ ไสหัวไป"

อัญญาอรเดินเข้ามาสวนทางกับบอดี้การ์ดนับสิบที่รีบเร่งเดินออกไป แต่ละคนหน้าตาบวมช้ำปากแตก

" วีคะเกิดอะไรขึ้น พวกนั้นทำอะไรให้คุณไม่พอใจเหรอ"

" มาทำไม"

อาชวีตะคอกใส่เสียงดังจนอัญญาอรสะดุ้ง

" วีฉัน"

" ผมบอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าคุณไม่ต้องมาทำงานที่นี่แล้ว แล้วทำไมยังมาอีก"

" ฉัน ฉันคิดถึงคุณ ก็คุณไม่ยอมไปหาฉันเลย โทรไปก็ไม่รับส่งข้อความก็ไม่ตอบกลับ ฉันเลยต้องมาหาคุณที่นี่"

" แล้วทำไมผมต้องไปหาคุณ ทำไมต้องรับสายคุณต้องตอบข้อความคุณด้วย คุณไม่ได้เป็นอะไรกับผมสักหน่อย"

" ทำไมคุณพูดแบบนี้ ฉันเป็นเมียคุณนะเราเอากันแล้ว"

" เฮอะ แค่ครั้งสองครั้งผมไม่นับหรอก "

" วี ทำไมคุณพูดกับฉันแบบนี้"

" ทำไมจะพูดไม่ได้ ผมก็แค่สนุกกับคุณก็แค่เล่นๆ ตอนนี้ผมไม่ต้องการคุณแล้ว ออกไปแล้วอย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีก เพราะคุณ คุณเป็นคนทำให้น้ำต้องทิ้งผมไป วันนั้นในห้องน้ำคุณทำอะไรกับเธอผมเห็นหมดแล้ว ดีแค่ไหนแล้วที่ผมแค่ไล่คุณออก"

" ใช่ฉันตบเธอ แต่เธอก็ตบฉันคืนคุณก็เห็น วีคะฉันรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นก็แค่ตัวแทนของฉัน คุณไม่ใช่รอฉันมาตลอดรึไง ตอนเรียนมหาลัยคุณตามจีบฉัน สารภาพรักกับฉันคุณลืมไปแล้วเหรอ ตอนนั้นฉันปฏิเสธคุณทำให้คุณต้องผิดหวังเสียหน้า แต่ตอนนี้ฉันก็อยู่ตรงนี้แล้วไง ฉันจะชดเชยให้คุณทุกอย่าง"

" ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกัน คุณคิดว่าผมรักคุณ เป็นไอ้โง่รอให้คุณเลิกกับผัวแล้วกลับมาหาผมรึไง"

" แล้วไม่ใช่รึไง คุณรักฉันตามจีบฉัน"

" ตอนนั้นผมก็แค่จีบเล่นๆ ถ้าคุณเล่นด้วยเราก็แค่ไปสนุกกัน ผมก็แค่อยากเย่ดาวคณะอย่างคุณก็แค่นั้น"

" คุณ"

อัญญาอรไม่คิดเลยว่าที่เขาตามจีบเธอสารภาพรักกับเธอเมื่อก่อนเพราะเขาแค่อยากหลอกฟันเธอ

" แต่ในช่วงหลายปีมานี้คุณก็ไม่ได้มีใครอย่าบอกว่าคุณไม่ได้รอฉัน ทุกครั้งที่ฉันติดต่อมาคุณก็แสดงท่าทีกระตือรือร้นตลอด"

" เหรอ ผมทำแบบนั้นเหรอ นี่ผมไม่รู้ตัวเลยนะนี่ "

เมื่อก่อนเขาเป็นเสือผู้หญิง ถูกใจใครก็จีบได้เย่แล้วก็ทิ้ง อัญญาอรก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ด้วยความที่เธอเป็นดาวคณะเลยเล่นตัว เขารู้ว่าเธอก็ชอบเขา แต่ทำเป็นเล่นตัวไปงั้น พอจีบยากเขาก็เลยไม่สนใจ ตอนนั้นเธอเรียนปี4เขาเรียนปี3 ต่อมาเธอเรียนจบและไปเรียนต่อต่างประเทศ เขาก็ไม่ได้สนใจเธออีก เขารักอิสระไม่อยากผูกมัดกับใครจนกระทั่งเจอธารธารา เขายอมรับว่าเธอสวยอึ๋มถูกใจ เลยจีบเธอในผับแล้วได้วันไนต์กัน พอได้แล้วก็เกิดหวงของขึ้นมาจึงขอให้เธอเป็นของเขาแค่คนเดียว แม้จะไม่เปิดเผยแต่ทั้งบริษัทก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของเรา และเธอเองก็ไม่เคยเรียกร้องอะไร มันยิ่งทำให้เขาได้ใจ ว่าเธอจะเป็นของตายที่ไม่มีวันทิ้งเขาไป แต่เขาดันคิดผิด ตอนนี้เธอหนีเขาไปแล้ว ไปที่ไหนไม่รู้ เขารู้ว่าเธอรักเขามาก แต่เขาก็ยังทำร้ายเธอ ตอนนี้เขารู้ตัวแล้วว่าผิด และก็พึ่งจะรู้ตัวว่าเขารักเธอมาก เขาเสียเธอไปไม่ได้ ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน สุดหล้าฟ้าเขียวเขาจะไปตามเธอกลับมา

" วีคะตอนนี้ฉันเป็นเมียคุณแล้วนะ ฉันจะอยู่กับคุณดูแลคุณเอง"

" เมียของผมมีคนเดียว ชื่อน้ำ ธารธารา"

เขาเน้นย้ำเสียงดังฟังชัด

" ฮึ ตอนเธออยู่คุณไม่ยอมรับไม่เปิดเผยให้ใครรู้ จะมายอมรับอะไรตอนนี้ตอนที่เธอทิ้งคุณไปแล้ว แต่ฉันคนนี้จะไม่ทิ้งคุณไปไหน "

อาชวีนิ่งค้าง ใช่ ตอนที่เธออยู่ทำไมเขาถึงไม่ประกาศบอกใครให้รู้ว่าเราเป็นอะไรกันมายอมรับตอนนี้ มันจะมีประโยชน์อะไร แต่มันยังไม่สาย ขอแค่เขาตามเธอกลับมา เขาจะชดเชยให้เธอทุกอย่าง เขาจะจัดงานเลี้ยงใหญ่โต ประกาศให้ทุกคนรับรู้ว่าเธอเป็นคนรักของเขา และเขาจะขอเธอแต่งงานในวันนั้น เธอต้องดีใจมากแน่ๆ แต่เขาต้องหาเธอให้เจอก่อน

"วีคะ ใครๆต่างก็พูดกันว่าคุณรอฉัน คุณยอมรับความจริงเถอะ ตอนนี้ฉันกลับมาแล้วคุณไม่ต้องรออีกต่อไปแล้ว เราแต่งงานกันดีไหมคะ ฉันพร้อมเสมอสำหรับคุณ"

" แต่งงาน"

" ใช่ค่ะ เราแต่งงานกันนะ นะคะวี"

อัญญาอรเข้าไปกอดซบอาชวี

" แต่งอยู่แล้ว แต่เจ้าสาวของผมต้องชื่อน้ำธารธาราเท่านั้นส่วนคุณจะไปแต่งกับผีที่ไหนก็ไป "

อาชวีผลักอัญญาอรออก แสดงท่าทีรังเกียจ

"ออกไป"

" วี"

" อย่าให้ต้องพูดซ้ำ"

อัญญาอรจำต้องเดินออกไปด้วยความไม่พอใจ เลิกกับผัวฝรั่งที่รวยแต่เปลือกคิดว่าจะมาเกาะอาชวี ได้แต่หลงคิดว่าเขายังรักยังรอเธออยู่ แต่ดันคิดผิด เขาแค่หลอกฟันเธอ พอได้แล้วเขาก็ไม่สนใจไยดี น่าเจ็บใจนัก

โอววซี้ดดผับ

" เฮ้ยเบาๆไอ้วี นี่มึงจะกินหรือมึงจะอาบกันแน่วะ"

" ปล่อยมันเถอะ มันกลุ้มใจที่เมียหาย"

" เมีย น้องน้ำเมียเก็บมันหน่ะเรอะ อ้าวนี่เธอยังไม่กลับมาอีกเหรอวะ"

" ถ้ากลับมาแล้วมันจะเป็นแบบนี้เหรอวะ นี่แหละน้า ตอนเขาอยู่ไม่เห็นค่า ตอนเขาทิ้งไปเลยต้องเป็นหมา"

" แล้วพี่อัญสุดสวยของมึงหล่ะไม่เอาแล้วเหรอวะ ไม่ใช่รอมาตลอดรึไง"

" ก็มันได้แล้วไง เย่แล้วก็ทิ้งตามสไตล์มัน"

" นั่นไงกูว่าละ ว่าแต่เป็นไงวะ เด็ดไหมสมกับที่มึงอยากลองป่ะ"

อาชวีส่ายหน้า

" แม่งโดนผัวฝรั่งเล่นจนโบ๋หมดละ "

" ฮ่าฮ่าฮ่า"

" แต่ตอนนี้เธอโสดแล้วก็ตั้งใจกลับมาหามึงเลยนะ มึงจะไม่เอาเธอเป็นตัวจริงเหรอวะ"

"นั่นสิ ใครๆก็พูดกันว่าเธอเป็นคนในใจของมึง ที่มึงรักและรอจนไม่ยอมมีใครเป็นตัวเป็นตนซักที"

" คนที่พูดกันนี่มันใคร พวกไหนวะ ทำไมแม่งเสือกรู้ดีกว่าตัวกูอีก ที่กูยังไม่มีใครเพราะกูยังรักอิสระอยู่ กูยังไม่อยากผูกมัด ยังไม่อยากแต่งงานก็แค่นั้น กูอยากมีภาพลักษณ์เป็นหนุ่มโสดอยู่"

อาชวีคิดในใจว่าตอนนี้เขาไม่อยากโสดแล้วเขาอยากประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเขามีเมียแล้ว เมียของเขา ตัวจริงของเขา ชื่อธารธารา

" พวกมึงทุกคน จำเอาไว้ด้วย ว่าตอนนี้กูไม่โสดแล้ว กูมีเมียแล้ว เมียของกูชื่อน้ำ ธารธารา รอให้กูหาเธอเจอก่อน กูจะจัดงานแต่งงานให้ยิ่งใหญ่เลย พวกมึงเตรียมตัดชุดรอเลยนะโว้ย"

อาชวีจำได้ว่าธารธาราชอบกุหลาบสีขาว ในงานแต่งเขาจะให้คนใช้กุหลาบสีขาวประดับให้ทั่วงาน เนรมิตให้เป็นสวนกุหลาบสีขาว เธอต้องชอบมากแน่ แล้วเขาก็หลับตาเห็นภาพธารธาราสวมชุดเจ้าสาวเดินมาหาเขา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ธารนางครวญ   ตอนที่44

    ทุกคนในแพมองหน้ากันเลิกลั่ก แพสองลำแข่งขันถ่อแพเร็วกันอยู่รึไง กิตติศักดิ์กับภาสกรและดุษฎีสลับกันเร่งความเร็วแพพยายามแซงแพอีกลำให้พ้น แต่เร่งยังไงก็แซงไม่พ้นสักที ขณะที่แพของอาโบพวกลูกน้องก็สลับกันถ่อ พวกเขามืออาชีพอยู่แล้วแถมยังเป็นนักรบชนเผ่า พวกกิตติศักดิ์สู้ไม่ได้อยู่แล้ว แถมยังส่งสายตาเยาะเย้ยมาให้อีก สุดท้ายทั้งสามคนก็พากันนั่งเหนื่อยหอบ มูเล่ต้องมาถ่อแพแทน กิตติศักดิ์เหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจ ยิ่งเห็นธารธารากับอาโบส่งสายตาหวานเยิ้มให้กันก็ยิ่งหมดแรง" เธอกับผู้ชายคนนั้น"" หือ"" คนที่เป็นหัวหน้าฐานหน่ะยังไง"ดารินกระซิบถามธารธารา แล้วแอบมองไปที่อาโบ" ก็"" ใช่อย่างที่คิดใช่ไหม"ธารธารายิ้มพยักหน้า" ถึงว่าพวกเราตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ ที่แท้ก็ถูกเขาพาไปอยู่ที่ฐานนี่เอง ว่าแต่แซ่บไหม"ธารธาราพยักหน้าแล้วพากันหัวเราะคิกคักกับดาริน ก่อนจะเล่าเรื่องที่พลัดหลงกันจนไปเจอกับอาโบให้ฟัง โมรีที่นั่งอยู่ข้างหน้าก็เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ ตะวันบ่ายคล้อยอาโบมองธารธาราไม่ละสายตา เห็นเธอพูดคุยหัวเราะกับเพื่อนไม่หยุด พอเธอหันมาสบตา เขาก็ส่งสายตาพยักพเยิดหน้าให้มาหาเขา เธอลุกขึ้นโพโรโรกับจ่อจ่อ

  • ธารนางครวญ   ตอนที่43

    อาโบตรวจดูข้าวของที่จะเอาไปก่อนให้ลูกน้องขนลงแพ แล้วเดินไปรับธารธาราที่กระท่อม" อาโบ"พอเปิดประตู เธอก็พุ่งเข้ามากอดเขาไว้แน่นเขาถามเสียงอ่อนโยน" เตรียมตัวพร้อมรึยัง"เธอส่ายหน้า" หือ ไหนดูซิมีตรงไหนยังไม่พร้อมอีก"เขาสำรวจทั่วตัวของเธอ ก่อนนึกขึ้นมาได้ล้วงเอาสร้อยคอเขี้ยวเสือไฟ ที่เขาทำพิธีปลุกเสกด้วยตัวเองเมื่อหลายคืนก่อนออกมา แล้วสวมใส่ให้เธอ" อะไร"" เขี้ยวเสือไฟ ใส่เอาไว้ป้องกันอันตราย ฉันทำพิธีปลุกเสกทั้งคืนเลยนะ"" แล้วของนายหล่ะ"" ฉันมีคาถาอาคมอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องใส่ของพวกนี้"" อาโบ"เธอกอดรัดเขาแน่นออดอ้อนไม่ยอมปล่อยอยากกอดเขาไว้นานอีกสักหน่อย อยู่กันสองคนแบบนี้ เพราะจากนี้ไปต้องมีคนอื่นอีกหลายคน คงไม่มีโมเม้นต์แบบนี้อีกนานเลยพอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ก็ถูกประกบจูบ เธออ้าปากแลบลิ้นออกมาพันเกี่ยวกับลิ้นของเขา ดูดดุนกันอยู่พักใหญ่ อาโบอุ้มเธอขึ้นไปบนแคร่ถอดเสื้อผ้าตัวเองออก เธอก็ถอดของตัวเองออก เมื่อสองร่างเปลือยเปล่าก็กอดรัดโรมรันกัน สลับกันขึ้นบนลงล่างโยกกันเมามันส์จนลืมไปว่ามีใครอีกหลายคนรอพวกเขาอยู่โพโรโรกับจ่อจ่อยืนชะเง้อรออยู่นาน ก็ยังไม่มีวี่แววว่าอาโบกับธารธาราจะมา

  • ธารนางครวญ   ตอนที่42

    ก็ดี ก็ดี ในเมื่อเขาอยากให้เธอไปพ้นหูพ้นตาเขานัก เธอก็จะไปไม่กลับมาอีก ทำไมนะเวลารักใครต้องทุ่มให้หมดใจไม่เหลือเผื่อใจไว้เจ็บบ้าง คิดเอาไว้ซะดิบดีว่าตามหากล้วยไม้พบจะอยู่กับเขาที่ในป่า ยอมเป็นคนชนเผ่า คิดอะไรอยู่ เขาไม่เอาเธอแล้ว ที่ผ่านมาเธอมันก็แค่ที่บำบัดความใคร่เท่านั้นแหละ ยิ่งคิดก็ยิ่งน้อยใจน้ำตารื้นขึ้นมา" ไม่ต้องลำบากนายหรอก ฉันไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น ไม่ต้องการอะไรเลย ไม่ต้องไปส่งฉันให้เสียเวลาด้วย พวกเขาอยู่ที่หมู่บ้านใช่ไหม เดี๋ยวฉันไปหาพวกเขาเอง"" ลำบากอะไร ทำไมถึงพูดแบบนั้น ฉันเต็มใจ"เขายื่นมือจะเช็ดน้ำตาให้ แต่เธอปัดออกขยับตัวลุกหนีไปนั่งอีกมุม อาโบมองตามด้วยใจที่เจ็บปวด เขาอธิบายไปหมดแล้วแต่ดูเหมือนเธอจะไม่เชื่อเขาเลย เขาต้องทำยังไง เขาเตรียมทุกอย่างเพื่อเดินทางไปกับเธอ เขาฝึกคนใหม่ให้ขึ้นมาแทนที่เขา เพราะตั้งใจว่าเขาจะตามเธอไปทุกที่ เขายอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่กับเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอไม่ต้องการให้เขาไปด้วย ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็จะไปส่งเธอให้กับพวกของเธอ แล้วจะแอบตามเธอไปปกป้องเธออยู่ห่างๆ จนกว่าเธอจะได้เจอสิ่งที่เธอตามหาโพโรโรวิ่งตามจนทันนั่งเหนื่อยหอบอยู่ฝั่งตร

  • ธารนางครวญ   ตอนที่41

    อาโบดันตัวผู้หญิงที่โผเข้ากอดเขาออก อยู่ดีๆเธอก็เข้ามากอดเขา ก่อนหน้าพ่อของเธอได้มาหาเขาเพื่อเอาของที่เขาสั่งมาให้ เธอตามพ่อของเธอมาด้วย ส่วนพ่อของเธอพอคุยธุระและมอบของให้เขาเสร็จก็ขอไปคุยกับลูกชาย เขากำลังจะไปเธอก็บอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย แต่ก็ไม่ได้คุยอะไร เธอเอาแต่ยืนบิดไปบิดมายิ้มเขินอาย จะพูดอะไรก็ไม่พูด เขาเลยบอกว่าถ้าไม่มีอะไรเขาจะไปแล้ว เธอก็พุ่งมากอดเขาเลย " อย่าทำแบบนี้อีกฉันไม่ชอบ เธอก็รู้ว่าฉันมีเมียแล้ว ถ้าอยากมีผัวนักก็อดใจรอหน่อยอีกไม่กี่เดือนก็จะมีงานเลือกคู่ แต่ถ้ามันอดไม่ได้จริงๆ"อาโบมองไปที่ต้นมะเขือยาวแล้วเด็ดมายื่นให้" ให้ฉันทำไม"" แก้คัน"พูดจบก็เดินออกมา เธอมองดูมะเขือยาวในมือ เธอคันตรงไหน แล้วมะเขือยาวแก้คันได้ด้วยเหรออาโบรีบเดินกลับกระท่อม พอเปิดประตูเข้าไปก็ไม่เห็นธารธารา หรือว่าจะไปห้องน้ำนะ เขาวางของในมือลงเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนั่งรอเธอ หลายวันมานี้เขาเตรียมตัวสำหรับเดินทางไปกับเธอ จึงต้องให้คนเตรียมของหลายอย่าง ทั้งของป้องกันตัว อาหารแห้งและของใช้อื่นที่จำเป็น ที่สำคัญคือการฝึกคนใหม่มาแทนที่เขาในช่วงที่เขาไม่อยู่ เขาต้องสอนทักษะหลายๆอย่างให้ แล้วยังมีงาน

  • ธารนางครวญ   ตอนที่40

    กลับถึงกระท่อมอาโบมีท่าทีเงียบขรึมอย่างเห็นได้ชัด ธารธาราไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรจึงเข้าไปกอดเขา จูบแก้มหนักๆไปหนึ่งที" มีเรื่องอะไรรึเปล่าหรือว่าพวกEUจะโจมตีอีก"" ไม่ใช่ น้ำ"" หือ"" กล้วยไม้นั่นยังไงก็ต้องตามให้ได้ใช่ไหม"" อือใช่ มันสำคัญมากต้องได้มันมาถ้างานวิจัยสำเร็จ เราจะช่วยคนที่เป็นโรคร้ายได้ยังมีอีกหลายชีวิตที่รอคอยอย่างมีความหวังว่าพวกเขาจะหาย มันเป็นงานสำคัญมากเลยนะ แล้วฉันก็ตั้งใจว่าจะต้องทำมันให้สำเร็จ"อาโบถอนหายใจ เขาไม่เคยคิดถึงวันที่ต้องจากเธอเลย เขาคิดแค่ว่าวันนี้ตอนนี้พรุ่งนี้เขาแค่มีเธอในอ้อมกอด ได้รักเธอดูแลเธอมีความสุขกับเธอในทุกๆวัน แต่เขาลืมคิดไปว่าเธอมาในป่าทำไม เธอมีสิ่งที่ต้องทำมีภารกิจหน้าที่ ไม่ใช่มาอยู่กับเขา เขาเองก็เช่นกันมีหน้าที่ต้องปกป้องดินแดน ตอนนี้สถานการณ์สู้รบยังสงบอยู่ แต่อนาคตไม่รุ้วันใดจะเกิดการปะทะกันขึ้นมาอีก เธอจะมาอยู่กับเขาที่นี่ไม่ได้ ไม่ปลอดภัย ไม่มีอนาคต ไม่ยุติธรรมกับเธอหากเขาจะรั้งให้เธออยู่ที่นี่ แต่เขารักเธอ รักมาก แม้เพียงระยะเวลาสั้นๆที่อยู่ด้วยกัน เขาก็ไม่อยากแยกจากเธอแม้สักสิบวินาทีเดียว แต่อนาคตของเราเขามองไม่เห็น เมื่อต่างคน

  • ธารนางครวญ   ตอนที่39

    " เสือที่มันอาละวาดเมื่อคืนมันมาจากไหนพรานรู้ไหม"กิตติศักดิ์ถามขึ้นมา" ไม่แน่ใจ แต่มันคือเสืออาคมแน่ๆแต่จะเป็นของใครอันนี้ก็ไม่รู้ "" แสดงว่าเจ้าของเสือคงจะใช้ให้เสือตัวนั้นเข้ามาทำร้ายคนในหมู่บ้านแน่ๆ"" งั้นก็แสดงว่าเจ้าของเสือต้องมีปัญหากับใครสักคนในหมู่บ้านหรือไม่ก็เป็นฝ่ายตรงข้ามที่พวกเขาเคยสู้รบกัน อ่าอันนี้ผมเดาเอานะ"ภาสกรพูด" ก็อาจเป็นไปได้ "" แต่ข้าคิดว่าน่าจะเป็นเสืออาคมของพวกเล่นของที่หลุดออกมา หรือไม่ก็ถูกปล่อยทิ้งเพราะขี้เกียจเลี้ยง หรือเจ้าของมีอันเป็นไปมันถึงได้ดุร้ายทำร้ายคนไม่เลือกหน้า ที่สำคัญเสือตัวนี้หัวหน้าฐานบอกว่าก่อนจะมาที่หมู่บ้านมันไปที่ฐานมาก่อน เมื่อเช้าข้าก็พึ่งรู้จากลูกชายว่าหลายวันก่อนที่ฐานอียูก็ถูกมันเข้าไปอาละวาดมา"ตาลิบอกทุกคน" ถ้าเป็นอย่างที่หัวหน้าหมู่บ้านเล่า งั้นข้อสงสัยที่ว่าฝั่งอียูจะใช้เสืออาคมมาเล่นงานเราก็ปัดตกไปได้เลย"ตาลิพยักหน้า " ตามแพลนเราต้องออกเดินทางวันนี้ แต่พรานมูเล่กับพรานเซโพบาดเจ็บ เรื่องไปหุบเขามรณะคงต้องยืดวันออกไปก่อน รอจนกว่าพวกพรานจะหายดี"กิตติศักดิ์บอกทุกคน โมรีทำหน้าเซ็งเดินฮึดฮัดกลับเข้ากระท่อมไป" อยู่ต่อก็ดี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status