เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 22 การรุกจีบของรองประธาน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-24 16:44:38
บทที่เกี่ยวข้อง
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 23 ข้อมูลที่ถูกตัดขาด
กลางคืนคลี่คลุมบริษัทขนาดใหญ่ราวกับม่านสีหมึก ชั้นบริหารที่เคยเต็มไปด้วยเสียงสนทนาและฝีเท้า ตอนนี้เหลือเพียงแสงจากโคมตั้งโต๊ะบางดวง และเสียงแป้นพิมพ์เบาๆ จากห้องหนึ่งลินดายังไม่กลับบ้าน เธอนั่งอยู่เพียงลำพัง โดยมีเพียงเสียงคลิกเมาส์ที่ดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ กับแสงจากหน้าจอที่สะท้อนเงาบนใบหน้าเรียบนิ่งหญิงสาวมักอยู่ทำงานล่วงเวลาเสมอ นั่นทำให้ทุกคนไม่รู้สึกถึงความผิดปกติใดๆ แม้แต่ตัวพีระเองก็ตาม“รีบกลับบ้านนะครับผู้ช่วยคนเก่งของผม”น้ำเสียงทุ้มนุ่มดังขึ้น พร้อมกับที่ริมฝีปากของเจ้าของเสียงโฉบลงมาข้างแก้มเนียนอย่างแผ่วเบา และน้ำแก้วหนึ่งที่ถูกวางไว้ให้อย่างใส่ใจตั้งแต่เขาออกตัวว่าจีบเธอ พีระก็เริ่มทำอะไรให้ลินดามากขึ้น ปฏิกิริยาตอบสนองของเธอยังคงเป็นอาการเขินอายหน้าแดง แต่พีระก็มองออก ว่าเธอกำลังหวั่นไหวให้เขาทีละน้อยพีระมองหญิงสาวอย่างอาลัยอาวรณ์เล็กน้อย เขาไม่สามารถอยู่ทำงานเป็นเพื่อนเธอได้ ก็เพราะเขายังต้องคอยหลบซ่อนความสัมพันธ์กับลินดาไม่ให้มีนาจับได้นั่นเองลินดาหัวเราะคิกคักเล็กน้อยกับการหยอกล้อของชายหนุ่ม ก่อนจะมองส่งเขากลับบ้านไปจนลับสายตาที่ผ่านมาเธอแกล้งทำตัวเป็นเพียงผู้ช่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 24 กุญแจที่ชื่อพีระ
เช้าวันรุ่งขึ้น ลินดาเดินตรงเข้าสู่ชั้นล่างของอาคาร ซึ่งเป็นที่ตั้งของฝ่ายสนับสนุนระบบไอที กลิ่นอับของห้องเซิร์ฟเวอร์ผสมกับกลิ่นกาแฟสำเร็จรูปยังอวลอยู่ในอากาศ ห้องนี้ไม่ใช่ที่ที่เธอจะมีธุระเป็นปกติ เพราะงานของเธอส่วนใหญ่มักวนเวียนอยู่กับผู้บริหารและห้องประชุมชั้นบนหญิงสาวเดินช้าๆ อย่างไม่รีบร้อน เสียงส้นรองเท้าส้นเตี้ยกระทบพื้นลามิเนตอย่างแผ่วเบา จนมาหยุดที่หน้าโต๊ะของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งกำลังจดจ่อกับหน้าจอที่เต็มไปด้วยโค้ด“คุณปฐพีใช่ไหมคะ” เสียงของลินดานุ่มนวลและสุภาพชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย สีหน้าแปลกใจที่เห็นเธอ“ครับ?”ลินดายิ้มบางๆ ขณะที่ยื่นบัตรประจำตัวให้ ก่อนเอ่ยแนะนำตัว “ดิฉันลินดาค่ะ เป็นผู้ช่วยของรองประธานพีระ”ชื่อที่เอ่ยออกมานั้นเปรียบเหมือนคีย์การ์ดล่องหน ที่ทำให้ปฐพีเปลี่ยนท่าทีเป็นสุภาพทันที“อ๋อ…ครับ! มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าครับคุณลินดา”เธอไม่แปลกใจนักที่อีกฝ่ายจะเปลี่ยนท่าทีกะทันหัน จากข้อมูลที่เธอสืบได้ ปฐพีคนนี้คือตัวการหลักที่คอบช่วยพีระเก็บกวาดหลักฐานทุกอย่าง เขาเป็นคนของพีระอย่างเต็มตัวและเมื่อพีระไว้วางใจลินดา เขาย่อมให้ความสำคัญกับเธอมาก“คุณพีระกำลังตรว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 25 ช่อดอกไม้
ในขณะที่การเก็บหลักฐานของลินดาเป็นไปอย่างราบรื่น ความสัมพันธ์กับพีระก็คืบหน้าอย่างก้าวกระโดดเช่นกัน“คุณลินดาครับ”พีระเอ่ยขึ้นขณะยื่นช่อกุหลาบสีชมพูอ่อนให้เธอ หลังจากที่เรียกเธอให้เข้ามาหาในห้องทำงานดอกไม้สดช่อใหญ่บรรจงจัดอย่างประณีต กลีบดอกเรียงตัวอย่างสวยงาม แฝงด้วยกลิ่นหอมอ่อนๆ อบอวลอยู่ในห้องทำงานที่ปกติแล้วมักจะมีแต่กลิ่นของกาแฟและหมึกพิมพ์ มันเปลี่ยนบรรยากาศให้ดูอ่อนหวานอย่างน่าประหลาดลินดาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาไหวระริก ก่อนจะรับช่อดอกไม้จากมือเขาด้วยรอยยิ้มบางเฉียบ“ขอบคุณค่ะ... แต่วันนี้ไม่มีโอกาสพิเศษอะไรนี่คะ” เธอว่า พลางเบี่ยงสายตาหนีความอบอุ่นในดวงตาของเขา“บางครั้งโอกาสพิเศษก็เกิดขึ้นเพราะคนพิเศษ... ไม่ใช่เพราะวันพิเศษ” พีระตอบกลับทันควัน น้ำเสียงของเขานุ่มนวลแต่หนักแน่นในความรู้สึก รอยยิ้มบนใบหน้าเขาไม่ได้แสดงออกอย่างหวือหวา ทว่าแววตาของเขาชัดเจนจนลินดาเผลอกระพริบตาถี่เธอพยายามกลั้นลมหายใจ ฝืนยิ้ม ก่อนจะเบือนหน้าซ่อนมือที่บีบก้านดอกไม้อย่างแน่นราวกับระบายความรู้สึกบางอย่างที่เริ่มปะทุในใจ“คุณเอาดอกไม้มาให้ฉันแบบนี้ ฉันก็... ฉัน”หญิงสาวหลุบตาแสร้งเอ่ยเสียงอ้ำอึ้ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 26 ผู้หญิงที่ถูกนอกใจ
ขณะเดียวกันที่ข้างนอกนั้น เสียงหัวเราะของพีระลอดออกมาจากห้องทำงานด้านใน ทำให้มีนาเงยหน้าขึ้นมาจากแฟ้มเอกสารที่อยู่ตรงหน้าหญิงสาวชะงักไปเพียงครู่เดียวก่อนจะพยายามเพ่งสมาธิกลับมาที่ตัวเลข แต่เสียงนั้นยังคงดังแว่วอยู่ในหู ราวกับมันกำลังสะกิดบางอย่างในใจเธอให้ตื่นขึ้นอีกครั้งพีระไม่ใช่คนหัวเราะแบบนี้ง่ายๆเธอคิดพลางหลุบตาลงต่ำ แต่หัวใจกลับหนักขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้ก่อนหน้านี้เธอเคยเห็นเขายิ้มให้ลินดาอยู่บ่อยครั้ง แต่ไม่เคยรู้สึกอะไร กระทั่งรอยยิ้มของเขาในวันนี้... มันแตกต่างมันอบอุ่น อ่อนโยน และเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนเกินจะมองข้ามแม้ว่าต่อหน้าเธอเขาจะทำตัวตามปกติ เวลาอยู่กับลินดาก็ไม่มีคำพูดที่โจ่งแจ้ง ไม่มีท่าทางเกินเลยแต่ในสายตาของมีนา มันคือ “การเปลี่ยนไป”และมันทำให้มีนาไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้อีกหญิงสาวลุกขึ้นยืน เดินไปใกล้ประตูห้องทำงานซึ่งปิดไว้เพียงครึ่งเดียว สายตามองลอดเข้าไปภายในห้องพีระยืนอยู่ตรงหน้าลินดา กำลังพูดอะไรบางอย่างขณะที่ลินดาหัวเราะเบาๆ ในมือของหญิงสาวถือช่อดอกกุหลาบสีชมพูดที่ไม่เข้ากับสภาพของห้องเลยสักนิด แต่มันกลับเข้ากับบรรยากาศระหว่างพวกเขาได้ลงตัวอย่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 27 คำแก้ตัวของผู้ชาย
เสียงลูกบิดหมุนเบาๆ ก่อนประตูจะเปิดออกอย่างเงียบงันพีระก้าวออกมาจากห้องทำงานด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มจางจากบทสนทนาเมื่อครู่กับลินดาเขายังไม่ทันได้ปรับอารมณ์จากความหวานละมุนภายในห้อง สายตาก็ปะทะเข้ากับร่างหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงหน้ามีนาเธอยืนอยู่ตรงนั้น บรรยากาศรอบกายเงียบงัน ดวงตาของเธอจ้องตรงมาอย่างเรียบนิ่ง แต่มันไม่ใช่สายตาเดิมที่เขาเคยรู้จัก ไม่มีแววอ่อนโยน ไม่มีความไว้ใจเหลืออยู่สิ่งที่สะท้อนออกมาจากดวงตาคู่นั้น มีเพียงความเจ็บลึก ความผิดหวัง และโทสะที่อัดแน่นจนแทบระเบิดกอปรด้วยความเย็นชา และคำถามนับพันที่ไม่ต้องพูดออกมา“มีนา...”เขาเอ่ยชื่อเธอเบาๆ สีหน้าเริ่มเปลี่ยนเป็นตกใจและระแวดระวังเหมือนคนที่เพิ่งรู้ตัวว่าทำบางอย่างพลาดไปเจ้าของชื่อไม่ตอบ เธอเพียงยืนมองเขา มองด้วยสายตาของผู้หญิงที่เพิ่งเห็นทุกอย่าง ทั้งความจริง ทั้งคำโกหก และคนที่เธอเคยรักหมดหัวใจ“คุณบอกฉันว่ากับเธอไม่มีอะไร”เสียงของเธอเอ่ยขึ้นในที่สุด เสียงเบาและเรียบ แต่มีน้ำหนักยิ่งกว่าคำใดในโลกพีระเบือนหน้าหลบเล็กน้อย สีหน้าซับซ้อนด้วยความรู้สึกเหมือนถูกจับได้ว่าทำเรื่องผิดๆเขาไม่คิดว่าเธอจะได้ยิน ไม่คิดว่าเธอจะอยู่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 28 ความหึงหวงที่มาพร้อมความกลัว
มีนานิ่งงันไปครู่หนึ่งราวกับกำลังรวบรวมสติเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุนอยู่เพียงชั่วลมหายใจ เธอไม่พูด ไม่ขยับ ราวกับกำลังใช้ช่วงเวลาเพียงเสี้ยววินาทีนั้นกวาดสายตาย้อนกลับไปยังอดีตที่ซุกซ่อนอยู่ในมุมลึกของหัวใจถ้อยคำของพีระ... เสียงเรียบๆ ที่แฝงความแนบเนียนและเจนจัด มันไม่ใช่แค่คำแก้ตัวธรรมดา หากแต่เป็นคำที่กระชากความทรงจำบางอย่างให้หวนคืนกลับมาเรื่องราวในวันเก่าๆ ที่เธอและเขาเคยร่วมลงมือทำ แผนการที่ทั้งคู่วางร่วมกันด้วยความนิ่งเฉียบและเยือกเย็น ราวกับนักล่าที่คอยจ้องเหยื่ออยู่ในเงามืดภาพของนลิน หญิงสาวคนก่อนหน้านี้ที่กลายเป็นหมากเบี้ยให้พวกเขาเดินผ่าน ภาพของพีระที่หัวเราะอย่างพึงพอใจตอนที่เขาก้าวขึ้นสู่ตำแหน่ง และภาพของเธอที่ยืนเคียงข้างเขาในเงามืด โดยไม่มีใครล่วงรู้แววตาของมีนาพลันเปลี่ยนจากความสั่นไหวเป็นความมั่นคงอย่างเฉียบพลัน ในดวงตาคู่นั้นไม่มีน้ำตา ไม่มีความอ่อนแอ มีเพียงประกายแข็งกร้าวของคนที่รู้ดีว่าตัวเองอยู่ในจุดไหนของเกมนี้สำหรับเธอแล้ว ความรักเป็นเพียงคำสวยหรูที่ถูกใช้ห่อหุ้มผลประโยชน์ให้ดูนุ่มนวล มันไม่เคยมีความหมายอะไรในโลกของเธอเท่ากับอำนาจ และความแน่นอนและที่แน่ๆ...
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 29 รู้หรือไม่รู้
ลินดาเดินถือแฟ้มเอกสารผ่านโถงทางเดินในช่วงสายแสงแดดที่ลอดผ่านกระจกส่องกระทบแก้มเธอพอดี เผยให้เห็นรอยยิ้มบาง ๆ ที่แต้มอยู่บนใบหน้า ท่าทีอ่อนโยนและเป็นมิตรตามแบบฉบับที่เธอใช้ประจำเมื่อต้องเดินผ่านเพื่อนร่วมงานฉับพลันฝีเท้าของเธอก็ชะงักเล็กน้อย เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นใครบางคนที่ยืนอยู่ข้างเครื่องกดน้ำมีนาหญิงสาวเจ้าของเรือนผมเรียบตรงยืนสงบเสงี่ยม ราวกับคนที่แค่แวะมากดน้ำดื่มตามปกติ ทว่าลินดารู้สึกถึงแรงกดดันบางอย่างในอากาศโดยไม่ทราบสาเหตุ ความรู้สึกเหมือนมีดสายหนึ่งซ่อนอยู่ในรอยยิ้มที่มองตรงมานั้นเธอสูดลมหายใจเบาๆ ก่อนยิ้มสุภาพตามมารยาท และเอ่ยทักด้วยเสียงใส “สวัสดีค่ะคุณมีนา”“สวัสดีค่ะคุณลินดา” มีนาตอบกลับ น้ำเสียงนุ่มละมุนอย่างไม่มีอะไรผิดปกติ แต่สายตากลับไม่ได้อ่อนหวานเท่าเสียงพูด มันนิ่ง สงบ แต่ลึกจนลินดารู้สึกเหมือนกำลังถูกจ้องมองทะลุทะลวงอย่างไม่มีที่ให้ซ่อนจากนั้นก็มีประโยคหนึ่งหลุดออกมาจากริมฝีปากหญิงสาวอีกคน “ช่วงนี้คุณดูสนิทกับคุณพีระนะคะ”คำถามเรียบง่ายเหมือนไม่มีอะไร เป็นแค่บทสนทนาเล็กๆ ระหว่างคนรู้จัก แต่ลินดารับรู้ได้ทันทีว่าานี่ไม่ใช่คำถามธรรมดาหญิงสาวเลิกคิ้วเล็กน้อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 30 แค่คนใสซื่อ
หลังจากวันนั้น มีนาก็เฝ้าสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของลินดาเงียบๆ โดยไม่มีใครรู้เธอไม่พูด ไม่ถาม ไม่แสดงออกใด ๆ ที่อาจทำให้ลินดาหรือคนอื่นสงสัย แต่เบื้องหลังแววตานิ่งสงบนั้นกลับเต็มไปด้วยการประเมินทุกกิริยาอาการอย่างรอบคอบท่าทางของลินดานั้นช่างเป็นธรรมชาติ เหมือนผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานอย่างขยันขันแข็ง ทั้งเรียบร้อย วางตัวเหมาะสมกับทุกสถานการณ์ ยิ้มง่าย และเป็นมิตรกับทุกคนเธอมักเดินอย่างมีจังหวะมั่นคง มือถือแฟ้มแนบอกไว้ ขณะที่ปากก็พูดทักทายกับพนักงานคนอื่นด้วยท่าทีสดใส มีเสน่ห์แบบที่ไม่พยายามจะน่ารัก แต่กลับดึงดูดโดยไม่รู้ตัวแม้แต่ตอนที่เดินผ่านมีนาเพื่อจะเข้าไปในห้องของพีระ ลินดาก็ยังส่งยิ้มให้ตามมารยาท ไม่มีความลนลาน ไม่มีความหวาดกลัว ไม่มีรอยความเคลือบแคลงใด ๆ ที่บ่งบอกว่าเธอกำลังรู้สึกผิด หรือมีบางสิ่งบางอย่างที่อยากซ่อนเอาไว้‘ถ้าเธอรู้ว่าตัวเองกำลังเป็นเมียน้อย คงไม่กล้ามองหน้าฉันแบบนั้นหรอก’มีนาคิดเช่นนั้น ขณะที่สายตาจับจ้องไปที่ดวงตาของอีกฝ่ายที่สะท้อนความใสซื่ออย่างแท้จริง ไม่มีการหลบเลี่ยง ไม่มีความสั่นไหวใดๆ แม้แต่เศษเสี้ยวทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอจงใจพูดยอกย้อน ประชดประชัน และ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26
บทล่าสุด
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 40 รสจูบในห้องรองประธาน
“คุณเชื่อผมจริงๆ เหรอครับ”พีระเอ่ยเสียงพร่า ดวงตาเปล่งประกายวูบไหว ขณะยื่นมือมากุมมือเธอไว้แน่น“ฉันเชื่อคุณค่ะ”เสียงของลินดานุ่มนวล ราบเรียบ แต่แฝงไปด้วยความอบอุ่นที่ทำให้คนฟังรู้สึกเหมือนได้รับการปลอบโยนเธอกุมมือเขาตอบเบาๆ ส่งผ่านความเชื่อมั่นอันบริสุทธิ์ให้เขาผ่านนิ้วมือที่สอดประสานกันชั่ววินาทีนั้น บางสิ่งบางอย่างในใจของพีระพลันสั่นไหว ราวกับว่าคำพูดของเขาไม่ได้เป็นการเสแสร้งอีก... หากแต่เป็นความรู้สึกที่แท้จริงชายหนุ่มชะงักงัน เขาพลันตระหนักได้ว่าเขาตกหลุมรักลินดาเข้าแล้วจริงๆลินดาคล้ายไม่รับรู้ความเปลี่ยนแปลงนี้ของชายหนุ่ม สีหน้าของเธอยังเชื่อมั่นและเปี่ยมไปด้วยความห่วงใย นำพาความอบอุ่นและปลอดภัยแผ่กระจายไปสู่ชายอีกคนผ่านฝ่ามือที่สอดประสานกันพีระเหม่อลอยไปชั่วขณะ ปลายนิ้วของเขาสั่นเล็กน้อยขณะไล้หลังมือของเธอ ราวกับกลัวว่าสัมผัสนั้นจะหลุดลอยไปในวินาทีนั้น ชายหนุ่มเชื่ออย่างสนิทใจว่าลินดาคือคนเดียวที่เขาเชื่อใจได้เขาโน้มตัวเข้ามาอีกนิด ใกล้เสียจนลมหายใจของทั้งคู่แทบประสานกัน เหมือนอยากยึดเอาความอบอุ่นนั้นเอาไว้แต่เพียงผู้เดียว ดวงตาที่เคยคมกริบเต็มไปด้วยความอ้อนวอน ความต้
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 39 บทละครแห่งความเชื่อใจ
“ทั้งเรื่องการยักยอกค่าก่อสร้าง การปลอมแปลงยอดเช่า และเรื่องบริษัทภายนอกที่ตรวจสอบไม่ได้...”พีระสูดหายใจลึก มองเธอด้วยสายตาสั่นไหว เขาเอ่ยเบาๆ ดั่งคนสารภาพบาป“ถ้าเกิดว่า... ทุกอย่างนั้น ผมทำจริงๆ ล่ะครับลินดา”ลินดาชะงักงัน ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างคนที่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยินคำพูดนี้เธอไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะพูดอะไรแบบนี้ตรงๆ ราวกับไม่ต้องการแก้ตัว ไม่ต้องการหลีกเลี่ยง ไม่แม้แต่จะปกปิดพีระหัวเราะเบาๆ เสียงหัวเราะที่ไม่ถึงดวงตา และในชั่วขณะหนึ่ง เขาดูเหมือนชายหนุ่มธรรมดาๆ ที่เหนื่อยล้าอย่างเหลือเกิน“ลินดา... คุณคงคิดว่าผมเลวมากใช่ไหม” เสียงเขาแผ่วเบา เต็มไปด้วยความเจ็บปวดหญิงสาวเงียบงันไปครู่หนึ่ง ริมฝีปากเม้มแน่น ดวงตาของเธอฉายแววสับสน ราวกับกำลังต่อสู้กับความรู้สึกผิดชอบชั่วดีภายในใจหญิงสาวผู้ใช้ชีวิตอย่างซื่อตรงและบริสุทธิ์มาโดยตลอด เมื่อต้องมารับฟังเรื่องผิดกฎหมายผิดศีลธรรมเช่นนี้ ไม่ว่าเป็นใครก็ต้องมีท่าทีสับสนเช่นนี้สีหน้าของเธอหนักอึ้ง อึดอัดกับความลับที่ไม่คิดว่าจะได้ล่วงรู้จนแทบหายใจไม่ออกเธอรู้ว่าตัวเองต้องแสดงออกอย่างไร และขณะเดียวกันก็รู้ว่าพีระกำลังจับตามองเธออยู่
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 38 ยุยงอย่างเงียบๆ
ลินดาวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะของรองประธานหนุ่มอย่างใส่ใจพีระยิ้มอ่อน ยื่นมือไปรับแก้วกาแฟที่เธอยื่นให้ กลิ่นหอมกรุ่นลอยขึ้นมาแตะจมูก แต่มากกว่ากลิ่นกาแฟ คือความรู้สึกอุ่นใจที่ได้เห็นลินดาอยู่ข้างเขาในเวลานี้“ขอบคุณนะ” เขาพึมพำเบาๆ ยกกาแฟขึ้นจิบลิ้นรับรู้รสชาติความหวานที่เพิ่มมาจากปกติเล็กน้อยที่ลินดาเติมให้อย่างใส่ใจ เธอรู้ดีว่าคนที่กำลังเครียดนั้นต้องการน้ำตาลมากกว่าปกติ นั่นยิ่งทำให้พีระรู้สึกอบอุ่นในอกจนแทบจะลืมความเครียดไปได้ทั้งหมดลินดานั่งลงตรงข้ามกับเขา กวาดสายตาไปยังแฟ้มเอกสารที่ยังเปิดค้างอยู่บนโต๊ะอย่างรวดเร็วแต่แนบเนียน สังเกตเห็นตัวเลข รายงาน และหมายเหตุสีแดงที่น่าเจ็บปวดพร่างพราวอยู่เต็มไปหมด“ฉันได้ยินข่าวลือบ้างแล้วค่ะ...” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลปนเป็นห่วง ดวงตาเศร้าลงอย่างสะท้อนใจ “คุณพีระไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ”พีระถอนหายใจยาว ความห่วงใยอันบริสุทธิ์จากเธอทำให้เขารู้สึกราวกับสามารถปล่อยวางน้ำหนักที่กดทับหัวใจลงได้ครึ่งหนึ่ง ชายหนุ่มโน้มตัวไปข้างหน้า มืออีกข้างคว้าเธอมากุมไว้แน่น“โชคดีที่ฉันยังมีเธออยู่” เสียงของเขาติดสั่นเล็กน้อย ทว่าเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น “ฉันไม่รู้จ
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 37 การแตกหักของคู่รัก
อีกด้านหนึ่งในฝั่งของพีระ ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หลังจากปิดประตูห้องเข้ามา คำนินทาที่ลอดผ่านหูเมื่อครู่ทำเอาเขาหมดอารมณ์จะออกมาหากาแฟกินทันทีชายหนุ่มเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานอย่างหนักใจ มือกำสัญญาเช่าโครงการ Aurora เอาไว้แน่นจนหน้ากระดาษยับย่นเมื่อลับตาคน ภาพลักษณ์ที่ดูน่าสงสารมลายหายไปในพริบตา แววตาที่อ่อนล้าเมื่อครู่ฉายความโกรธจัดจนแทบควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่เขากวาดสายตาไปยังแฟ้มสีดำที่วางอยู่ตรงหน้า มันคือเอกสารลับจากแผนกตรวจสอบภายในที่เขาเพิ่งได้มาเมื่อคืนที่ผ่านมา ภายในนั้นระบุข้อสงสัยที่มีต่อเขาอย่างชัดเจน และเขาไม่สามารถแก้ต่างให้ตัวเองได้เลย“บัดซบ!”พีระทุบหมัดลงกับโต๊ะเสียงดังปัง กระดาษแฟ้มกระเด็นหล่นกระจัดกระจาย เขาเหยียดริมฝีปากออกเป็นรอยยิ้มเหี้ยมเกรียม ใบหน้าเคร่งเครียดจนเส้นเลือดที่ขมับเต้นตุบๆตั้งแต่ข่าวลือเริ่มแพร่กระจาย พีระรู้ดีว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ทุกอย่างถูกจัดฉากมาอย่างดี เหมือนกับวางแผนล่วงหน้าไว้แล้วและเขาสงสัยอยู่ลึกๆ ว่าเบื้องหลังมีใครบางคนกำลังชักใยอยู่ใครบางคนที่รู้จักโครงการ Aurora ดีพอจะเล่นงานเขาได้คนที่รู้ช่องโหว่เล็กๆ น้อยๆ ทุกอย่าง รู้ทุกสิ
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 36 ชื่อเสียงที่สั่นคลอน
ข่าวลือเริ่มแพร่กระจายอย่างรวดเร็วและเงียบงันแววตาที่เคยมองพีระด้วยความชื่นชมเริ่มเปลี่ยนเป็นความสงสัยและไม่ไว้วางใจ เสียงกระซิบกระซาบดังอยู่ทั่วทุกมุมในบริษัท ไม่เว้นแม้แต่มุมชงกาแฟเล็กๆ ใกล้ห้องของรองประธานหนุ่มเอง“เธอได้ยินมารึยัง” เสียงพนักงานหญิงคนหนึ่งก้มหน้ากระซิบเบาๆ มือที่ถือแก้วกาแฟสั่นด้วยความตื่นเต้น“เรื่องนั้นน่ะเหรอ” เพื่อนร่วมงานมีสีหน้าเหมือนจะรู้อยู่แล้วครึ่งหนึ่ง หญิงสาวคนแรกที่เปิดประเด็นรีบพยักหน้าทันที เธอลดเสียงลงจนแทบเป็นเสียงลมหายใจ กระซิบกับเพื่อนอย่างลับๆ“ใช่ โครงการ Aurora ที่เพิ่งเปิดตัวปีที่แล้วนั่นน่ะ... ว่ากันว่าเงินค่าก่อสร้างมันสูงผิดปกตินะ แถมการบริหารยังส่องเค้าทุจริตด้วย”“แต่โครงการนั้นมันไปได้สวยมากเลยนี่ ฉันเห็นทีมที่รับผิดชอบได้โบนัสเพียบเลยนะปีก่อน” พนักงานอีกคนโผล่มาร่วมวงสนทนา ท่าทางไม่รู้อะไรเอาเสียเลยจนเพื่อนร่วมงานต้องส่ายหัว“สวยแค่ตัวเลขน่ะสิ ฉันได้ยินว่าคณะกรรมการตรวจสอบแล้วว่ายอดเช่าก็สูงผิดปกติ แถมยังมีเรื่องบริษัทภายนอกที่ตรวจสอบไม่ได้ด้วย”เสียงหายใจดังเฮือกเบาๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้น ก่อนที่อีกเสียงหนึ่งจะเปรยขึ้นมาอย่างลังเล“จริ
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 35 เริ่มต้นเปิดโปง
หลังจากเตรียมการมาหลายเดือน ลินดาก็ได้ข้อมูลหลักฐานสำคัญมาครบถ้วนหญิงสาวไม่ได้รีบร้อนลงมือ เธอรู้ดีว่าหากเธอเริ่มลงมือเปิดโปงเมื่อไหร่ มันจะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น และพีระจะรอบคอบรัดกุมมากขึ้นเธอจึงรอ รอจังหวะที่ไม่มีใครสังเกตเห็น รอจนกว่าจะมั่นใจว่าทางรอดทุกทางของพีระจะถูกปิดสนิท ไม่มีทางให้เขาดิ้นหลุดได้แม้แต่นิดเดียวและเมื่อถึงตอนนั้น เธอจะค่อยๆ กัดกร่อนเขาจากภายในอย่างเชื่องช้า เงียบเชียบ และไร้ร่องรอยจนกว่าทุกอย่างจะถล่มลงมา... อย่างไม่มีทางซ่อมแซมได้อีก✤และโอกาสเธอรอก็มาถึงในเวลาไม่นานนัก เมื่อพีระมอบหมายให้เธอดูแลโครงการสำคัญของเขา คอมมูนิตี้มอลล์ในย่านสุขุมวิท ซึ่งวางแผนไว้ว่าเป็นคอมมูนิตี้มอลล์สไตล์รีสอร์ต ซึ่งประกอบด้วยร้านค้าแฟชั่นแบรนด์ดัง ร้านอาหารฟิวชั่น คาเฟ่ พื้นที่อีเวนต์กลางแจ้ง และฟิตเนสแบบครบวงจรมันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่เธอจะต้องดึงข้อมูลจากโครงการก่อนหน้านี้มาใช้ในการอ้างอิงข้อมูลที่ขัดแย้งกันปรากฏหราอยู่บนเอกสารราคาค่าก่อสร้างและตกแต่งสูงเกินกว่าราคาประเมินของโครงการปัจจุบันเสียอีก ทั้งๆ ที่ค่าวัสดุและอุปกรณ์ก่อสร้างแพงขึ้นทุกปีหญิงสาวตีสีหน้ายุ่งยากขณ
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 34 ไร้การป้องกัน
หลังจากทั้งสองเริ่มต้นคบกัน พีระแทบจะไม่ปิดบังความสัมพันธ์ของเขากับลินดาเลยด้วยซ้ำ ราวกับว่าเขาตั้งใจประกาศให้โลกรู้ว่ามีเธออยู่ข้างกายอย่างภาคภูมิใจยิ่งหลังจากที่มีนาจับได้ถึงความสัมพันธ์ลับๆ นี้ ชายหนุ่มก็ยิ่งไม่มีความจำเป็นต้องเก็บงำอีกต่อไป พฤติกรรมที่เคยพอมีความเกรงใจบ้างในช่วงแรกๆ กลับกลายเป็นความเปิดเผยอย่างโจ่งแจ้ง จับมือกันในที่ทำงาน ออกไปทานข้าวด้วยกันอย่างไม่ปิดบัง ส่งสายตาให้กันอย่างคนรักที่ไม่แคร์สายตาใครตอนนี้ ทุกคนในบริษัทแทบจะรู้กันเกือบหมดแล้วว่าลินดาคือคนรักคนใหม่ของรองประธานหนุ่มและนั่นก็กลายเป็นข้อได้เปรียบอย่างไม่น่าเชื่อสำหรับลินดาในการสืบหาหลักฐานหญิงสาวนั่งลงที่หน้าแล็ปท็อปในห้องพักส่วนตัว ดวงตาส่องประกายเยือกเย็นเมื่อเปิดไฟล์ข้อมูลที่เธอรวบรวมมาอย่างละเอียดลึกซึ้ง ความเคลื่อนไหวภายในบริษัทเริ่มเผยรอยร้าวและช่องโหว่ให้เธอสอดแทรกเข้าไปได้มากขึ้นเรื่อยๆ ความไว้ใจที่พีระมีต่อเธอ กลายเป็นกุญแจที่ไขประตูหลายบานที่เคยปิดตายลินดาได้รหัสผ่านบางส่วนจากฝ่ายการเงิน ผ่านการพูดคุยที่ดูเหมือนไม่มีพิษภัย และด้วยความใกล้ชิดกับพีระ เธอยังสามารถเข้าถึงข้อมูลที่มีเพียงคนไม่ก
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 33 การตกลงคบหา
ช่วงเวลาหลังเลิกงานในเย็นวันหนึ่ง ลินดาก้าวออกจากลิฟต์ในตึกจอดรถ มือบางกอดแฟ้มเอกสารแนบอกอย่างเคย ตั้งใจจะเดินออกไปเพื่อไปขึ้นรถเมล์กลับบ้านตามปกติพลันสายตาของเธอก็เห็นพีระ ชายหนุ่มยืนพิงรถคันหรูของเขาอยู่ตรงนั้น ราวกับรอเธอโดยเฉพาะท่าทีของเขาดูสบายๆ ทว่าในแววตากลับเต็มไปด้วยความตั้งใจแน่วแน่ เขาไม่ได้มาเพราะเรื่องงาน แต่เพราะเธอ“กลับด้วยกันไหมครับ” น้ำเสียงนุ่มลึกเอ่ยทัก พร้อมรอยยิ้มที่ทำให้ผู้หญิงหลายคนในบริษัทนี้ใจอ่อนมาแล้วนักต่อนักลินดาชะงักไปเล็กน้อย แสร้งทำท่าลังเล สีหน้าของเธอเอียงอาย ก่อนจะยิ้มบางๆ แล้วพยักหน้า“ค่ะ... ถ้าไม่รบกวน”“รบกวนอะไรกันล่ะครับ ผมเต็มใจต่างหาก” พีระหัวเราะเบาๆ เปิดประตูรถฝั่งผู้โดยสารให้เธออย่างสุภาพ ลินดาก้าวขึ้นไปอย่างสงบโดยไม่แสดงพิรุธแม้แต่น้อยเสียงเพลงแจ๊สจากวิทยุหน้ารถดังเบาๆ คลอในบรรยากาศ ฝ่ามือของลินดาวางบนตักอย่างเรียบร้อย ท่าทีของเธออ่อนโยนไม่ต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมาแต่พีระรู้ดี ว่าเธอมีบางอย่างที่ทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปได้เลยตั้งแต่วันแรกที่เจอ“วันนี้...เหนื่อยไหมครับ” พีระเอ่ยถามขณะจับพวงมาลัยด้วยมือข้างเดียว“ไม่เท่าไหร่ค่ะ งานเยอะ
นลินดา แค้นรักสองวิญญาณ บทที่ 32 ความใกล้ชิดที่เพิ่มพูน
พีระเริ่มรู้สึกถึงความตึงเครียดที่แทรกซึมระหว่างเขากับมีนาไม่ว่าจะเป็นท่าทางของเธอที่แข็งกระด้างขึ้น หรือบทสนทนาที่มักเต็มไปด้วยคำถามที่ฟังดูเหมือนการจับผิดทุกครั้งที่พยายามอธิบาย เขากลับพบว่า คำพูดของตัวเองดูเหมือนจะกลายเป็นข้อแก้ตัวในสายตามีนาเสมอ“คุณกับลินดาไปกันถึงขั้นไหนแล้วล่ะ”มีนาพูดขึ้นกลางมื้อค่ำที่ควรจะอบอวลด้วยความรักน้ำเสียงของเธอนิ่ง แต่น้ำหนักของคำพูดนั้นเหมือนมีดกรีดลงกลางใจเขาพีระวางส้อมลงอย่างเหนื่อยใจ เขาไม่ได้โกรธ แต่รู้สึกท้อแท้เหลือเกิน“มีนา...” เขาเอ่ยเสียงเบา “ลินดาเป็นผู้ช่วยที่ดีมาก เธอช่วยงานผมเยอะจริงๆ เราก็คุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ”เขาเลือกที่จะอธิบายด้วยเหตุผลอย่างใจเย็น คล้ายไม่คิดว่าตัวเองทำอะไรผิดเลยสักนิด มีนาพลันเบือนหน้าหนี ปิดกั้นตัวเองอย่างชัดเจนบรรยากาศรอบตัวเย็นเยียบ จนพีระรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่กำลังนั่งอยู่ตรงข้ามคนรักความเหนื่อยล้าเกาะกุมใจเขาอย่างช้า ๆเขาไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากทำร้ายหัวใจใครแต่ก็ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแค่การทำงานกับลินดาถึงกลายเป็นปัญหาใหญ่โตได้ขนาดนี้และยิ่งมีนามีท่าที่เฉยชา เขาก็เริ่มคิดถึงรอยยิ้มของลินดา
