Chapter 16

ฟาติมาเดินจากบนทางด่วนลงมาถึงถนนด้านล่าง แสงแดดที่แผดเผาทำเอาใบหน้าแดงก่ำ เธอหิวน้ำมาก เหนื่อยจนแทบจะเดินต่อไม่ไหว เท้าทั้งสองข้างของเธอเจ็บเหลือเกิน เพราะเดินมานานมากเลยทำให้รองเท้ากัด สัมผัสได้ถึงแผลที่มันเหวอะหวะอยู่ด้านใน ระหว่างทางที่เดินมาเธอได้คิดทบทวนถึงเรื่องราวในอดีต หัวใจของเธอมันแหลกเหลวไม่มีชิ้นดี ยังคงโทษตัวเองมาจนถึงวันนี้ ว่าที่กัมปนาทกลายเป็นคนใจร้าย สาเหตุก็เพราะเธอทำให้เขาต้องเป็นแบบนี้

ต่อให้มีเหตุผลในการกระทำ แต่เหตุผลของเธอมันก็ฟังไม่ขึ้น เธอเลือกเองทุกอย่าง…เลือกที่จะทรยศเขาเอง ไม่ว่ามันจะด้วยเพราะอะไรก็ตาม แต่ก็อย่างที่ว่าไป…เธอทำมันด้วยตัวเอง

ราวกับว่าหญิงสาวจะไม่เหลือเรี่ยวแรงให้เดินต่อ ร่างกายของเธออ่อนแอมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แม้จะอยากพิสูจน์ความจริงใจยังไง แม้ว่าใจจะสู้ยังไง แต่ร่างกายมันไม่ไหว ขาทั้งสองข้างมันสั่นจนเดินไม่ออก คอแห้งผากเพราะร่างกายขาดน้ำ แดดเผาจนผิวมันเจ็บไปหมด สุดท้ายเธอก็ทรุดลงที่ริมถนน

แต่ก่อนที่ร่างบอบบางไร้เรี่ยวแรงจะร่วงจนถึงพื้น ใครบางคนก็วิ่งเข้ามารับเธอไว้ได้ทันเวลา ก็เป็นกัมปนาทนั่นแหละ เขามาจอดรถรออยู่ตรงนี้นานแล้ว เขารู้ว่าไม่มี