MasukShare
บทที่ 2
Terakhir Diperbarui:
2025-03-11 19:00:28“อูยยยย.....ซี๊ดดดด....ท่านประธาน....อ๊อยยย”
นันทินีส่งเสียงร้องจนแห้งแหบเพราะท่านประธานสุดหล่อของหล่อนจ้วงลิ้นบนเนินกาบหอยที่ถูกถ่างอ้าซ่า เขารัวลิ้นอย่างช่ำชองชำนาญ จวกปลายลิ้นลงไปตรงแอ่งน้ำหวานจุดความเสียวซ่านให้หญิงสาว เลขาส่วนตัวของเขาเอนตัวไปด้านหลัง ยันตัวหล่อนเอาไว้ด้วยข้อศอกทั้งสอง ลีลารัวลิ้นของเจตต์สุดเด็ด มันทำให้หล่อนมีความสุขได้เสมอ ระหว่างเขากับหล่อนมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง และไม่มีครั้งไหนไม่ดุเด็ดได้ใจอย่างเด็ดขาด เจตต์เป็นผู้ชายที่มีครบทุกอย่าง ทั้งความหล่อร้าย เสน่ห์ของเขาที่ทำให้ผู้หญิงสยบยอมได้เสมอ แม้แต่นันทินีเอง ถึงหล่อนไม่ใช่ผู้หญิงร้อนร่านสวาทแต่เขาก็ทำให้หล่อนเปลี่ยนจากลูกแมวน้อยกลายเป็นแม่เสือสาวได้ในชั่วพริบตา“อูยยยยย.....ซี๊ดดดดด....อ่าส์.....อือ....ทะ...ท่านประธาน....โอ๊วๆๆๆๆ....อูวววว”
“คงอยากแล้วล่ะสิ เสียงของเธอมันบอก” เจตต์เงยหน้าจากระหว่างของนันทินี เขาสบนัยน์ตาหวานฉ่ำของหล่อนอย่างมีความหมาย มันหยดเยิ้มจนทำให้คนถูกมองสยิวด้วยความเสียวซ่าน นันทินีขยับตัวเข้าหาเขา เธอจับไล่กว้างและเบียดลำตัวด้านหน้าเข้าหา
“ค่ะ...ท่านประธาน...แล้ว...ฉันควรต้องทำไงดีคะ”
หล่อนช้อนตามองอย่างยั่วยวน เจตต์ยกยิ้มมุมปาก เขาแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของหล่อน ถอดเสื้อออกจากร่างกลมกลึงของนันทินีและปลดตะขอบราเซียอย่างเร่งร้อน เสียงหอบหายใจสะท้อนของเขาดังประสานกับเลขาสาวที่จ้องมองทุกการกระทำของเจ้านายหนุ่มไม่ยอมละสายตา เขาปลดเปลื้องชุดทำงานของหล่อนจนหมด เจตต์ลดสายตาลงต่ำและจับจ้องที่สองเต้าอวบใหญ่ เลื่อนมือหนาประคองเอาไว้แล้วก้มหน้าลงไปเพื่อใช้ปากครอบครองยอดถันสีชมพูเรื่อ ลากไล้พลิกพลิ้วปลายลิ้นรัวบนจงอยสีชมพูแข็งเป็นไต นันทินีแอ่นอกเพื่อให้เขาดูดดื่มยอดเต้าของหล่อนได้ถนัดขึ้น ดันปลายเต้าเข้าไปเต็มอุ้งปากจนน้ำลายของเขาหยดหยาดออกมาละเลงทั่วป้านหัวนม
“อะ....อ่าส์....ซี๊ดดดด....อูยยยย....ทะ...ท่านประธานขา....ซี๊ดดดด....อ๊อยๆๆๆๆ”
หล่อนครางพร้อมกันนั้นเจต์ก็ส่งเสียงลึกในลำคอด้วยความพึงพอใจ เขาดูดหัวนมของหล่อนราวกับคนหิวโหย พร้อมกันนั้นก็เบียดลำตัวใหญ่โตโดยเฉพาะช่วงกลางลำตัวที่ลำแข็งแกร่งผงาดพุ่งดันเป้ากางเกงจนเห็นเป็นลำใหญ่ เสียดถูกับเนินสาวรกด้วยขนดกดำ เจตต์เลื่อนใบหน้าขึ้นไปเผชิญกับนันทินี ดูดปากของหล่อนอย่างได้อารมณ์ เลขาสาวรู้งาน มือเรียวเลื่อนลงไปลูบไล้บนเป้ากางเกงของท่านประธานแล้วรูดซิปให้เขาอย่างว่องไวเช่นกัน มืออ่อนนุ่มของหล่อนล้วงลึกเข้าไปในรอยแยกแล้วกอบกุมดุ้นเนื้อยาวอวบที่มันกำลังตื่นตัวในเป้ากางเกง ค่อย ๆ ดึงมันออกมาเพื่อปลดปล่อยเจ้าโลกใหญ่ยาวน่าครั่นคร้ามที่หล่อนเคยเจอฤทธิ์เดชอันน่าเสียวไส้มาแล้วหลายครั้งต่อหลายหน เจตต์ก้มมองมือนุ่มที่กำลังรูดรึงมังกรผงาดง้ำ
“อ่าส์...นุ่นจ๋า...รูดแรงอีก....โอววว....แรงอีกเถอะนะ...ซี๊ดดดดด...น้ำเยิ้มออกมาแล้ว”
“เปียกมือนุ่นหมดแล้วค่ะท่านประธาน น้ำเสียวของท่านประธานนี่ฉ่ำจริง ๆ เลยนะคะ มันคงอยากแล้วสินะคะ”
“แบบนี้ต้องกระแทกให้หายอยาก...อ่าส์....ซี๊ดดดด....แยกขากว้างอีกหน่อยเถอะ เดี๋ยวจะกระแทกรัวๆ ซอยแบบไม่ต้องยั้งเลยล่ะ”
“อูวววว....นุ่นทนรอไม่ไหวแล้วค่ะ ท่านประธานขา”
หล่อนร้องหน้าตาบิดเบี้ยวด้วยความซ่านเสียว ท่านประธานสุดหล่อของหล่อนคว้าเจ้าโลกของตัวเองดังหมับแล้วจับส่วนหัวจ่อเข้าไปในร่องถ้ำสวรรค์ เขาดันมันอย่างร้อนรุ่มจนลำตัวของเจ้ามังกรยักษ์ที่ทั้งมันเมื่อมและอวบขยายผลุบหายเข้าไปในถ้ำน้อย เจตต์เริ่มขยับบั้นเอว กระแทกลำลึงค์จนมิดหายเข้าไปทั้งลำ
“อูยยยยย....ซี๊ดดดด....อ๊อยๆๆๆ....อ๊อยๆๆๆๆ....”
เสียงหวานซาบซ่านจุดความเร้าอารมณ์ เจตต์ไม่ยอมถอดเสื้อผ้าของเขาออกทั้งหมด แต่มันก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการออกแรงกระเด้ากลางลำตัวแต่อย่างใด ตรงข้ามมันยิ่งทำให้เขากระแทกลำเอ็นใส่เลขาสาวอย่างเมามันส์ ขณะนั้นก็จูบปากนันทินีเพื่อเพิ่มอารมณ์หวามสยิว เสียงหล่อนอู้อี้ในลำคอ เลขาสาวสวยรับแรงกระแทกบนโต๊ะทำงานจนได้ได้ยินเสียงเอี๊ยดอ๊าดของขาโต๊ะเพราะแรงกระแทกจากเจ้านายชนิดไม่ยั้ง
“โอ๊วววว....ซี๊ดดดด....ท่านประธานขา....ซี๊ดดด”
Bab terbaru
นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 42
“เกิดจากอะไรเหรอคะคุณเจตต์”“ผมเห็นคุณตอนที่คุยกับบุรินทร์ แค่เห็นคุณอยู่กับผู้ชายคนอื่นก็ทำให้หัวใจของผมอยู่ไม่เป็นสุข แต่ผมก็พยายามหลอกตัวเองว่าไม่ใช่หรอก มันไม่ใช่ความหึงหวงอะไรทั้งนั้น คำว่าหึงหวงมันใช้กับคนที่รักกันแต่พอเจอกับเรื่องที่อิงอรจัดฉากให้ผมต้องรับผิดชอบ ยอมรับเธอเป็นภรรยา ตอนนั้นเองที่ผมรู้ใจตัวเองว่าผมคงไม่สามารถรักผู้หญิงคนไหนได้นอกจากคุณ”“นุ่นไม่ได้มีความสำคัญกับคุณมากถึงขนาดนั้นหรอกนะคะคุณเจต...นุ่นก็เป็นค่าผู้หญิงคนหนึ่งที่ยอมรับในสถานะของตัวเองว่าเป็นแค่ผู้หญิงชั่วคราวของคุณเท่านั้น”“คุณเป็นมากกว่านั้นนะนุ่น...อาจจะมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ผมมองข้าม ไม่ว่าจะเป็นนิสัยที่อ่อนหวานของคุณผมพึ่งมารู้ทีหลังก็ตอนที่คิดทบทวนเรื่องราวหลายๆ อย่างและผมก็ค่อยๆ มองเห็นมันทีละอย่าง ผมรู้ว่าคุณน่ะอ่อนหวานมากขนาดไหน ผมรู้ว่าคุณไม่เคยโกรธใครและคุณไม่เคยให้ร้ายใครเลยที่สำคัญคุณยอมผมทุกอย่าง”“ค่ะ...นุ่นยอมคุณทุกอย่างและพยายามคิดว่านุ่นจะต้องยอมรับสถานะผู้หญิงชั่วคราวของคุณให้ได้แต่นุ่นก็ผิดคำพูดของตั
นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 41
“บุรินทร์ เป็นคนพาเด็กคนนั้นไปพบผมในวันนั้นที่เขาได้รู้ความจริง เขาให้เด็กคนนั้นรับสารภาพต่อหน้าว่าทำเรื่องอะไรไว้บ้างและเขาก็เป็นคนอัดคลิปวีดีโอทั้งหมด ตอนแรกผมก็โกรธมากเลยนะพอรู้ว่าอิงอรเป็นคนสร้างเรื่องขึ้นมา ตอนแรกเด็กคนนั้นพยายามที่จะขอโทษผม บอกว่าสำนึกผิดแล้วกับเรื่องทุกอย่างที่ทำไปแต่ถึงยังไงผมก็คิดว่าผมจะต้องให้บทเรียนอะไรสักอย่างหนึ่งให้อิงอรได้จดจำเอาไว้ว่าทีหลังอย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกอย่างเด็ดขาดเพราะถ้าหากผมแสดงความเห็นใจและปล่อยเธอไปโดยที่ไม่ทำอะไรเลยมันก็จะไม่เกิดบทเรียนกับเธออย่างเด็ดขาด”“แล้วคุณจะทำยังไงกับอิงอรเหรอคะ?”“ผมให้หัวหน้าฝ่ายบุคคลรายงานความประพฤติที่ไม่เหมาะสมของอิงอรกลับไปยังมหาวิทยาลัย แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยเรื่องที่อิงอรวางแผนจัดฉากให้ผมต้องเสียชื่อหรอกนะ”“แล้วมันจะมีผลอะไรกับอิงอรหรือเปล่าล่ะคะ”“มันก็มีผลมากพอสมควรนะ เพราะว่าผมให้หัวหน้าฝ่ายบุคคลรายงานทางมหาวิทยาลัยแจ้งให้เด็กคนนี้ย้ายที่ฝึกงานและเรื่องนี้อาจารย์ที่รับผิดชอบวิชาฝึกงานก็รับทราบทั้งหมดแล้วและตอนนี้เด็กคนนั้
นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 40
น้ำเสียงตอนท้ายของนันทินีเศร้าสร้อยลงจนทำให้เจ็บรู้สึกสะท้อนในหัวใจของเขา เจตต์ดึงมือของหล่อนมากุมไว้ เขาก้มลงจูบหลังมือนุ่มลื่นของหล่อนอีกครั้งและเงยหน้าขึ้น“ไม่ใช่คุณคนเดียวหรอกที่ผิดคำพูดของตัวเองผมก็เหมือนกัน จริงๆ แล้วผมผิดคำพูดของตัวเองมาตั้งนานแล้วเพียงแต่ผมอาจจะยังเป็นคนดื้อรั้นและทิฐิไม่เคยยอมรับตัวเองและการที่ผมเป็นคนแบบนี้ก็เกือบจะทำให้ผมต้องสูญเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตไป”“คุณไม่เคยผิดคำพูดหรอกค่ะคุณเจตต์ คุณเป็นอย่างที่คุณเคยบอกฉันและฉันก็จะต้องยอมรับมัน เพียงแต่ฉันผิดเองที่ทำยังไงก็ทำใจยอมรับไม่ได้เลย คุณเจตน์คะเรื่องระหว่างคุณกับอิงอรฉันจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวเรื่องฉันตั้งใจและว่าการที่ฉันยอมลาออกมาจากบริษัทของคุณก็เพื่อเป็นการเปิดโอกาสให้คุณได้มีทางเลือกและตัดสินใจเพราะฉันรู้ดีว่าคุณไม่เคยรักฉันมาตั้งแต่แรก เราต่างคนต่างมีความรู้สึกที่ดีต่อกันให้มันจบลงเพียงเท่านี้แล้วฉันก็จะไม่เรียกร้องอะไรทั้งสิ้น”“ถ้าอย่างนั้นคุณยอมรับกับผมมาก่อนได้ไหมว่าจริงๆ แล้วคุณไม่ได้มีผู้ชายคนใหม่ และเด็กในท้องก็เป็นลูกของผม”น
นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 39
“นุ่นเต็มใจจะอยู่อย่างนั้น และมันก็เหมาะสมกับนุ่นแล้วค่ะ”“ผมอาจจะเคยรู้สึกอย่างนั้น แต่ตอนนี้ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมไม่ได้รู้สึกเหมือนเก่า ผมคิดว่าควรพาคุณมาในที่ที่คุณอยากมา มาอย่างคนรักที่อยู่กันอย่างครอบครัว”“เราไม่ใช่ครอบครัวหรอกค่ะ เราเป็นแค่คนเคยรู้จักกัน”“เมื่อก่อนผมว่าคุณเป็นคนว่าง่าย แต่บทจะใจแข็งคุณก็ไม่ยอมใครง่าย ๆ เหมือนกันนะ...โอเค...ผมยอมแล้วล่ะ ไม่ว่าคุณอยากจะประชด หรือด่าว่าผมตรง ๆ ผมก็จะไม่ตอบโต้หรือคัดค้าน”“แล้วจะบอกนุ่นได้หรือยังคะว่า นอกจากการที่คุณอยากพานุ่นมาที่นี่คุณมีอะไรที่อยากบอกนุ่นอีก”“เยอะแยะมากมาย มันเยอะมาก ๆ จริง ๆ จนผมคิดว่าถ้าคุณได้รับรู้สิ่งนี้เรื่องที่ค้างคาระหว่างเราจะได้คลี่คลายเสียที”เขาพูดสั้น ๆ แต่นันทินีกลับมองไปทางอื่น ทำราวกับว่าหล่อนไม่อยากสนใจและไม่อยากรับฟังที่เขาพูด“นุ่น...หันมามองผมหน่อยจะได้ไหม?”“มีอะไรก็ว่ามาสิคะ” หล่อนหันกลับมาจ้องหน้าเขาตรงๆ เห็นรอยยิ้มอ่อนโยนแล้วใจแทบละลายแต่
นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 38
นันทินีตื่นขึ้นและเตรียมตัวไปทำงานในตอนเช้า หล่อนทำอะไรได้อย่างเชื่องช้าลงมากขึ้นทุกขณะก็เพราะสรีระของหล่อนที่เปลี่ยนไป ท้องที่เริ่มยื่นออกมามากขึ้นทุกที หล่อนรู้สึกได้ถึงแรงดิ้นของทารกในครรภ์ซึ่งหลังจากการไปตรวจครั้งล่าสุดทำให้นันทินีรู้ว่ากำลังจะมีลูกผู้ชายและนันทินีนึกในใจแล้วว่าหล่อนจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรและนั่นเป็นสิ่งที่ทำให้นันทินีมีความสุขมากที่สุดในเวลานี้นอกเหนือจากบางเวลาที่ยังนึกถึงผู้ให้กำเนิดเด็กในท้องของหล่อน นันทินีไม่ปฏิเสธว่าหลายครั้งก็ยังคิดถึงเจตต์ยังคิดถึงความสัมพันธ์ที่ผ่านมา นันทินีพยายามโกหกเขาไปว่าหลังได้งานใหม่ก็มีสามีใหม่ทั้งที่จริงแล้วหล่อนท้องก่อนที่จะลาออกจากบริษัทด้วยซ้ำและเด็กในท้องก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาหากแต่เมื่อเรื่องราวมันมาถึงตอนนี้แล้วจะให้หล่อนกลับไปอ้างสิทธิ์ว่าเด็กในท้องเป็นลูกของท่านประธานบริษัทใหญ่ได้ยังไง และยิ่งคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเรื่องของนักศึกษาฝึกงานสาวคนนั้นที่ไปมีความสัมพันธ์กับท่านประธานบริษัทมันก็ยิ่งทำให้หล่อนเจ็บปวดและแทบไม่อยากนึกถึงให้ร้าวรานหัวใจ นันทินีแต่งตัวเสร็จแล้วก็เปิดประตูรั้วบ้านออกไปหากแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็
นางบำเรอท่านประธาน บทที่ 37
“เหนื่อยเหรอนุ่น?”เขาถามและแสดงสีหน้าเป็นห่วงใย“ไม่ได้เหนื่อยหรอกค่ะเพียงแต่ว่าพอเพิ่งกินอิ่มๆ นุ่นก็จะรู้สึกแน่นๆ ที่ช่วงบนของท้องนี่แหละค่ะ บอกแล้วไงคะว่านุ่นจะกินเยอะไม่ได้ถ้าจะกินก็ต้องแบ่งเป็นอาหารมื้อเล็กๆ แล้วค่อยๆกิน แล้วก็ต้องเคี้ยวให้ละเอียดด้วยไม่อย่างนั้นก็จะรู้สึกไม่สบายตัวไปทั้งวันเลย บางทีก็พาลจะหายใจไม่ออกด้วย”“แล้วนี่คุณอยู่คนเดียว ถ้าเกิดเป็นลมขึ้นมาแล้วจะทำยังไง”“ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่คะ นุ่นมีเบอร์โทรสายด่วนของโรงพยาบาล ก็ให้เขามารับที่บ้านก็ได้ นุ่นอยู่คนเดียวแบบนี้มาตั้งนานเท่าไหร่แล้ว ไม่มีใครก็ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่คะ”“ที่พูดผมไม่ได้อยากให้คุณประชดประชันผมหรอกนะนุ่นแต่ผมเป็นห่วงคุณจริงๆ นะ”ทั้งคำพูดสีหน้าและแววตาของเจตต์ที่แสดงออกมาล้วนแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นกังวลและเป็นห่วงในสวัสดิภาพของหล่อนจริงๆ หากแต่นันทินีก็ยังรู้สึกว่าที่เขาทำไปทุกอย่างอาจจะเป็นเพราะเขาไม่อยากรู้สึกว่าตัวเองผิดก็เท่านั้น สักครู่เจตต์ก็เอ่ยขึ้น“ที่คุณบอกผมว่าคุณอยู่คนเดียวม
Anda juga akan menyukai
หวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย32.5K Dibacaเกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย63.6K Dibacaพวกเจ้าระวังให้ดีเกิดใหม่ครั้งนี้เพื่อแก้แค้นแทนไต้ซือ
จันทร์ส่องแสง14.9K Dibacaขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C28.0K Dibacaอุ้มรักร้ายฉบับยัยตัวแสบ
ทรายแมว223 DibacaCcluvkg.รักนี้มากกว่าน้ำหนักเธอ
BoxJellyfish603 Dibacaเมีย (ไม่) รัก
สิบห้ากันยา ราศีสิงห์41 Dibacaคาถาพันธุ์
inglada46 Dibaca
