บทนำ (6)

ถ้าเลือกให้ใครสักคนผิด คนนั้นก็คือคู่หมั้นเขา เปรมาหวงตัวจนดูน่ารำคาญ มีลุคเซ็กซี่แต่ทำตัวเหมือนแม่ชีจำศีลเคร่งครัด ชีวิตมีแต่การทำงาน ต่างจากเปรมมิกา มองภายนอกดูน่ารักน่าเอ็นดูแต่กลับซ่อนความเร่าร้อนเอาไว้จนเขามาไขกุญแจค้นพบ พอได้กินแล้วก็ยากที่จะตัดใจทิ้งลง ขณะเดียวกันเขาก็ไม่กล้าทิ้งคู่หมั้น เพราะความมีชื่อเสียงของเธอส่งผลดีต่อวงศ์ตระกูลเขา ทำอะไรก็ง่าย ไม่มีใครมองข้าม มีแต่อยากสานสัมพันธ์

“พี่นัยอะ ถ้าเราไม่สนิทแนบแน่นกันขนาดนี้ มองผิวเผินไอด้าคงดูไม่ออกว่าพี่จะเป็นคนกร้าวใจแบบนี้ ไอด้าชอบที่พี่กินดุที่สุดเลยทำกี่ทีก็ถึงใจ ถ้าพี่ไอรีนมาได้ยิน หรือเห็นพวกเราแบบนี้เข้าเธอคงเสียใจแย่เลยนะคะที่ดูนิสัยคู่หมั้นแสนดีของตัวเองไม่ออก และเสียใจยิ่งกว่าที่พี่มาเอาไอด้าเป็นเมียอีกคน อ๊ะ อ๊า ผัวขารุนแรงเกินไปแล้วค่ะ แค่พูดถึงคู่หมั้นของพี่ทำไมต้อง ซี้ด ตอกลึกจังเลยค่ะ น้องของไอด้าจะพังเอานะคะ กระแทกเป็นม้าคึก เหมือนคนอดอยาก หิวกระหาย ทั้งที่เมียป้อนถึงปากทุก 3 วัน 5 วันแท้ ๆ อื้อ พี่นัย อ๊าย” เปรมมิกาปากร้องแต่ชอบที่ณัฐดนัยดิบเถื่อนเวลาอยู่บนเตียงเหมือนที่อ้อน นอกจากเขาจะมีเซ็กส์ที่เร่าร้อน และเงินถุงเงินถังที่สามารถปรนเปรอให้เธอได้ตลอดเวลาแล้ว เขายังหล่อถูกใจ

เธอยังจำสายตาลามเลียเหมือนจะเปลื้องผ้าเธอตอนที่เจอกันครั้งแรกได้ไม่ลืม จุดเริ่มต้นที่ทำให้เธอคิดว่าผู้ชายคนนี้ต้องตกเป็นของเธอไม่ใช่เปรมา แล้วเธอก็ทำสำเร็จ พยายามพาตัวเองไปอยู่ในสายตาเขาจนเขาทนไม่ได้ ต้องพามาระเริงรักในที่ที่นังพี่สาวตัวดีเคยเดินเฉิดฉาย

นังหน้าโง่เอ๊ย กว่าจะรู้ตัวบนหัวก็มีเขางอกยาวแล้ว

“หึ ถ้างั้นพี่สาวเธอคงเป็นวิญญาณเร่ร่อนแล้วล่ะถึงจะได้ยินในสิ่งที่เธอกับพี่พูดกันน่ะหืม แล้วเธออร่อยทั้งตัวขนาดนี้ ต่อให้เอารูป้อนถึงปากทุกวันก็ไม่พอ อยากอึ๊บตลอดบอกไม่เคยจำ เด็กอะไรน่ากินขนาดนี้ ร่านได้ใจผัวเหลือเกินไอด้าของพี่” พร่ำพรอดก่อนพลิกกายอวบอิ่มนอนคว่ำแล้วจับยึดเอว

“อู้ววววว ท่านี้ลึกอีกแล้วค่ะ ที่ไอด้าร่านเพราะผัวไอด้าชอบแหย่รูไงคะ อ๊ะ พี่นัยขา ไอด้าอยากให้พี่นัยแหย่รูทุกวันเลยค่ะ ไม่อยากให้น้องสาวไอด้าแห้งเลย ซี้ด อ่าส์ เสียวจังเลยค่ะผัวขา ถ้ารู้ว่าถูกอึ๊บแล้วดีแบบนี้ ไอด้ายอมเป็นเมียลับ ๆ ของพี่นัยมาตั้งนานแล้ว ต่อให้เปิดตัวต่อหน้าสาธารณะไม่ได้ว่าเราสองคนรักกัน ไอด้าก็ไม่เสียใจ เพราะไอด้ารักพี่นัยมาก ไอด้ายอมขนาดนี้พี่นัยต้องรักและเอ็นดูไอด้าให้มาก ๆ นะคะ”

“เด็กดี เธอน่ารักขนาดนี้พี่จะไม่รักเธอได้ไง รู้ใจพี่เหลือเกิน”

“ไอด้าจะเป็นเด็กดีของพี่ตลอดไป”

นอกประตูห้องนอนเปรมายืนตัวสั่นเทิ้ม ใบหน้างดงามบูดบึ้งแดงก่ำเพราะความโกรธชนิดทำลายล้างที่แล่นปราดขึ้นมาจากฝ่าเท้าถึงแกนสมอง ไอ้ชายชั่ว นังหญิงแพศยาคิดว่าเธอตายไปแล้วจริง ๆ แน่ถึงกล้าเหยียบหัว สวมเขาให้เธอขนาดนี้ ถ้าเธอไม่จับได้ซะก่อนมันคงหลอกตลอดไปจริง ๆ

บอกตัวเองว่าพอกันที เธอไม่ขอทนอีกต่อไป เพราะกลัวตัวเองจะโมโหตายก่อนได้ชำระแค้น ถลกกระโปรงยกขาถีบเปรี้ยงไปที่ประตูซึ่งไม่ได้ปิดสนิทตั้งแต่แรกทั้งรองส้นสูงปรี๊ดเพื่อส่งสัญญาณการมีตัวตนของเธอ

“สารเลว!”

แรงอัดกระแทกอันสั่นสะเทือนไปสามบ้านของบานประตูกับผนังห้องทำเอาสองร่างที่กำลังสอดประสานกระซิบคำเร่าร้อนบนเตียงตกใจจนสะดุ้ง และเพียงแค่แวบเดียวที่นัยน์ตาเปรมมิกาเป็นประกายสะใจในผลลัพธ์ที่อุตส่าห์วางแผนไว้ ก่อนจะแสร้งร้องวี้ดว้าย ก็ไม่รอดพ้นจากดวงตาสวยเฉี่ยวเกรี้ยวกราดแทบลุกเป็นไฟพร้อมเผาคนเลวให้ตกนรกหมกไหม้ไปด้วยกันของเปรมาไปได้

เพราะมัวแต่หลงใหลในกามอารมณ์ที่กำลังลุ่มหลงประสาทสัมผัสเรื่องเสียงของณัฐดนัยเลยทำงานล่าช้า กว่าจะรู้ตัวว่าถูกคู่หมั้นจับได้คาหนังคาเขาว่านอกใจ นอกกายก็สายไปเสียแล้ว เสียงรองเท้าส้นสูงดังกึก ๆ ราวต้องการตอกคนชั่วให้จมดินลึกสุดในทุกก้าวที่เหยียบย่ำ