บทที่ 7...หนังอิโรติกครับ

“พี่บอกตรง ๆก็ได้ ว่าเป็นหนังอีโรติก แต่เป็นทุนจากต่างชาตินะ ไม่ได้ฉายในเมืองไทย”

“อ๋อ...หนังโป๊น่ะเหรอคะ”

“ฮ่า ๆ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก อย่าเพิ่งกลัวน่า”

เธอไม่ได้กลัวหรอก เพียงแค่อยากรู้ความจริง

“หนังอีโรติกนี่มันเป็นยังไงคะ ต่างกับหนังโป๊หรือหนัง R ตรงไหน”

“มันสวยงามกว่า มีคลาสกว่าเยอะ ลองไปหาหนังแนวนี้ศึกษาดูสิครับ”

“อ๋อ ค่ะ แล้วทำไมไม่ฉายเมืองไทยล่ะคะ”

“เพราะมันเป็นทุนของต่างชาติ พี่เป็นแค่โปรดักชั่นที่รับทำหนังเรื่องนี้ เขาจะเอาไปฉายที่บ้านเค้า”

“แล้วค่าตัวเยอะมั้ยคะ”

“ก็ประมาณหกหลักจ้ะ”

พอได้ยินว่ารายได้หกหลัก เธอก็ถึงบางอ้อทันที ว่าทำไมสาว ๆสวย ๆถึงเข้ามาสมัครกันเพียบ

“มันมีรายละเอียดเยอะนะ อยากมาคุยกันมั้ย พี่จะบอกทุกอย่างเลย ตอนนี้พี่อยู่ที่โรงแรมปาร์ค...”

เธอรู้แล้วน่าว่าเขาอยู่ที่โรงแรมอะไร เพียงแต่ยังลังเลว่าจะไปดีหรือไม่

“ถ้าน้องยอมเล่นเรื่องนี้ให้พี่นะ พี่จะให้น้องเทสหนังอีกเรื่องด้วย เรื่องนั้นได้เล่นกับดารามีชื่อเสียงด้วยนะ ถ้าน้องสนใจ”

เธอต้องสนใจอยู่แล้ว โอกาสไม่ได้มีมาบ่อย ๆ เธอเคยเห็นดาราที่มีชื่อเสียงหลายคน ก็เลยผ่านงานในลักษณะนี้มาแล้วทั้งนั้น

“โอเคค่ะ...งั้นหนูจะไปคุยกับพี่ที่โรงแรมนะคะ”

“ครับ มาเลยนะ พี่มีเวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง เพราะวันนี้จะต้องไปหาโลเคชั่นสวย ๆสำหรับถ่ายหนัง งั้นพี่จะรอที่คอฟฟี่ช็อปด้านล่างโรงแรมนะ”

“ได้ค่ะพี่...”

“เรียกพี่วุฒิก็ได้ครับ”

“ค่ะพี่วุฒิ”

“น้อง...ทางนี้ครับ”

เมื่อเธอเดินผ่านประตูคอฟฟี่ช็อปของโรงแรมหรูเข้ามา ชายหนุ่มที่อ้างตัวว่าเป็นผู้กำกับหนังก็โบกมือทักทายเธอทันที เธอจึงรีบเดินไปหาเขาที่โต๊ะอย่างไม่ลังเล เขานั่งอยู่คนเดียว ท่ามกลางแขกเหรื่อของโรงแรม ซึ่งเป็นต่างชาติเสียเยอะ

“สวัสดีค่ะพี่วุฒิ”

“นั่งก่อนจ๊ะ อยากทานน้ำอะไรครับ เดี๋ยวพี่สั่งให้”

“ไม่เป็นไรค่ะ โปเรียบร้อยมาแล้วค่ะ” สาวน้อยอาบน้ำขัดผิวขัดตัวมาจนหอมกรุ่น สวมเสื้อผ้าสมวัยแบบสบาย ๆ เสื้อยืดพอดีตัวที่เน้นทรวดทรงและกางเกงยีนส์ขาสั้นเผยเรียวขายาวสวยนวลเนียน

“ขอบคุณพี่วุฒิมากนะคะที่ให้โอกาสเด็กกะโปโลอย่างโป ทั้ง ๆ ที่ไม่มีเวลา”

เขายิ้มกรุ้มกริ่ม แววตาสุกสกาวยามมองเด็กสาวตรงหน้าแบบตั้งใจ ทั้งหน้าตา ผิวพรรณและรูปร่างของเธอ ช่างเหมาะเหม็งกับโปรเจคหนังของเขาเสียจริง เขาโชคดีมากที่ได้เจอกับสาวน้อยเมื่อคืนนี้

“โปต่างหากที่ให้โอกาสพี่” เขาหยิบถ้วยกาแฟขึ้นดื่มเล็กน้อย ขณะดวงตายังจ้องเด็กสาวอยู่ “ขอบคุณนะที่ยอมมาคุยกับพี่ โปพอจะรู้แล้วใช่มั้ยว่าพี่ทำหนังประเภทไหน”

“อ๋อ...ค่ะ โปเข้าไปดูในเฟสพี่มาแล้ว”

“แล้วโปรังเกียจมั้ยถ้าจะมาทำงานกับพี่...เห็นแล้วนี่...งานของพี่เน้นเซ็กซี่”

“ก็.......ถ้ามันเป็นงานศิลปะ......โปว่ามันก็ท้าทายดีค่ะ”

“ใช่ มันก็แค่งานศิลปะ”

“โปรักงานแสดงค่ะ โปอยากเล่นหนัง” เธอรู้ว่างานของเขาจัดอยู่ในประเภทไหน แต่เธอก็ยังอยากลองดู หากมันจะเป็นใบเบิกทางไปถึงจุดที่ฝันใฝ่ได้ ถึงได้ตัดสินใจเดินทางมาพูดคุยกับเขาที่นี่ “แต่โปอยากฟังรายละเอียดของหนังก่อนน่ะค่ะว่ามันเป็นยังไง อยากรู้ว่าความสามารถของโปถึงรึเปล่า”

หนุ่มใหญ่หัวเราะออกมาให้กับความไร้เดียงสาของสาวน้อยที่กำลังฉายแววสตาร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า

“เอางี้ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลานะ พี่จะคุยกับเราตรงๆ เลย ถ้าเรารับไม่ได้ก็ไม่ต้องเล่น แต่ถ้าเรารับได้และยินดีจะเล่นหนังเรื่องนี้ เราจะได้ทำสัญญากัน”

อาโปสูดลมหายใจจนเต็มปอด เหมือนเตรียมพร้อมสำหรับโลกใบใหม่ที่กำลังจะเปิดต้อนรับเธอ

“โอเคค่ะ หนังเป็นยังไงคะ”

“อีโรติกแบบฮาร์ดคอนะ นางเอกของเรื่องต้องพัวพันกับผู้ชายหลายคน มีฉากเปลือยทั้งตัวด้วย”

“เปลือยทั้งตัว?”

“ใช่จ๊ะ”

“เห็นทุกอย่างหรือคะ”

“ประมาณนั้น”

“นี่มันหนังโป๊รึเปล่าคะ”

“โน...ไม่ใช่ พี่ยังเชื่อว่าหนังของพี่คือหนังอีโรติก เป็นเรื่องราวของอารมณ์ของมนุษย์ เราเน้นที่ความรู้สึกและบรรยากาศมากกว่า พี่เน้นธรรมชาติและความเรียลน่ะ”

“ถ้าเรียล ก็ต้องเอากันจริง ๆ สิคะ”

หนุ่มใหญ่ยิ้มนิด ๆ ขณะจ้องมองเด็กสาวตรงหน้าด้วยสายตามั่นใจ เขารู้สึกว่าเธอไม่ได้รังเกียจมัน ดวงตาของเธอมีความอยากรู้อยากเห็น แฝงไว้ด้วยความตื่นเต้นมากกว่าความตระหนกกังวล

“เรื่องนั้นมันอยู่ที่ว่านักแสดงมีสปิริตไปถึงรึเปล่า ถ้าโปคิดว่าตัวเองไปถึงขั้นนั้นได้...”

อาโปเงียบไปครู่หนึ่ง “ถ้าโปไปถึงขั้นนั้นได้ พี่วุฒิจะเลือกโปรึเปล่าคะ”

วุฒิชัยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะขยับใบหน้าเข้าใกล้เธออีกนิด แล้วกระซิบกระซาบ

“เลือกสิ แต่เราต้องลองแคสบทกันก่อนนะ”

คำว่าลอง...มันมีความหมายเดียวกับคำว่า...ต้องทำ...เธอเห็นแววตาของเขา มันเหมือนเสือร้ายที่กำลังจะตะครุบเหยื่อ แต่เขาคงไม่รู้ว่า เธอไม่ใช่เหยื่อที่เคี้ยวง่ายนัก เธอไม่ได้โง่นะ แค่อยากเป็นคนโง่ในสายตาของพวกผู้ชายเท่านั้น

“ตอนไหนคะ”

“ตอนนี้เลยก็ได้”

“แต่พี่ต้องออกไปหาโลเคชั่นไม่ใช่หรือคะ”

“พี่ส่งทีมงานออกไปก็ได้” น้ำเสียงแหบพร่ากับแววตาร้ายไม่ได้ทำให้เธอกลัวสักนิด “เพราะการคัดเลือกนางเอกมันสำคัญที่สุดอยู่แล้ว”

อาโปหยุดคิดไตร่ตรองเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจพยักหน้า