บอสคนใหม่

   วันนี้เป็นแรกที่บอสคนใหม่จะเข้ามาทำงานในบริษัทบีเอ็มรีไซเคิล ซึ่งเป็นลูกชายคนเดียวของผู้ก่อตั้งบริษัท ที่ได้วางมือ เพราะสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง เลยให้ลูกชายมาสานต่อธุรกิจ ทางพนักงานบริษัทเลยตื่นเต้นกันยกใหญ่ เพราะบอสคนใหม่อายุแค่สามสิบกว่าๆแถมโสด หล่อ รวย จึงทำให้พนักงานสาวๆในบริษัทแห่งนี้ดูตื่นเต้นกันยกใหญ่ ซึ่งรวมอ้นพนักงานธุรการมาใหม่ยังไม่ผ่านช่วงโปรด้วย

   “มาแล้วบอสคนใหม่”นฤมลรุ่นพี่สาวสายดี้ด๊าเป็นพิเศษ และตีที่หลังอ้นอยู่หลายครั้ง”

   “ก็หล่อดีนะ”อ้นพูดขึ้น

   “ไม่ใช่แค่หล่อดี แต่หล่อมากๆ แต่ก็คงได้แต่มอง ไปทำงานกันเถอะ”เมื่อนฤมลคิดได้ว่าโลกความจริง คงไม่มีทางเป็นไปได้ เธอจึงปลงกะทันหัน

   อ้นยืนมองร่วมกับเพื่อนพนักงานสาวๆที่ยืนอยู่ข้างๆและยิ้มให้บอสคนใหม่ ระหว่างเดินผ่าน ซึ่งบอสคนใหม่ก็ไม่ได้มีสีหน้าทิ่ยิ้มแย้มอะไร มีเพียงใบหน้าที่นิ่งเฉยจนเดินผ่านมาตรงที่อ้นยืนอยู่ เขาหันมามองแวบหนึ่ง แล้วหันกลับไป เพราะเขาสะดุดตา เนื่องด้วยมีอ้นคนเดียวที่เป็นผู้ชายที่ยืนล้อมวงด้วยผู้หญิงนับสิบ

   อ้นสบตาชั่ววินาทีแค่นั้น ใจของเขาก็เต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ เพราะบอสคนใหม่หล่อมากในสายตาของอ้น แต่ชั่วเวลาไม่นานอ้นก็ได้สติ เขาจึงรีบเดินไปที่โต๊ะทำงานของเขาในทันที และรีบทำงานที่คั่งค้างไว้เมื่อวานอยู่พักหนึ่ง สักพักเสาวนีย์หัวแผนกฝ่ายผลิตที่อ้นทำงานอยู่ก็เดินเข้ามาหา

   “อ้นไปหาบอสกับพี่หน่อย”เสาวนีย์พูดขึ้น

   “บอสมีอะไรเหรอครับ”

   “พี่ก็ไม่รู้ เลขาหน้าห้องโทรมาบอกให้พี่พาอ้นไปหา”

   “งานเข้าแต่เช้าเลยนะอ้น”วีณาเพื่อนสาวเดินเข้ามาหา

   “คงไม่ใช่หรอกมั้ง รีบไปกันเถอะเพราะบอสคนใหม่ดูไฟแรง ขืนไปช้าอาจโดนเขม่นได้นะ”เสาวนีย์เอ่ยขึ้นมา

   “ครับ”

   เสาวนีย์กับอ้นได้รีบไปหาบอสคนใหม่ทันที ในตอนนี้ใจของอ้นเต้นระรัวด้วยความกลัวหลายๆอย่างๆ อ้นคิดไปหลายเรื่องมากจนออกมาทางสีหน้าชัดเจน

   “พี่เสา บอสชื่ออะไรเหรอครับดุไหมพี่”อ้นรีบถาม

   “ดุหรือเปล่าไม่รู้ แต่ชื่อจ๊อบ”

   เวลาที่อ้นกลัวก็มาถึง เพราะตอนนี้เขาและเสาวนีย์ได้มาอยู่หน้าห้องของบอสคนใหม่ เสาวนีย์เคาะประตูสามสี่ครั้ง และเธอก็พาอ้นเข้าไปในห้อง

   “บอสเรียกอ้นมามีอะไรหรือเปล่าคะ”

   จ๊อบวางเอกสารที่ดูอยู่ลงบนโต๊ะ หลังจากนั้นหันมามองหน้าอ้น ส่วนอ้นใจเต้นระรัวไม่กล้าสบตาบอสคนใหม่

   “ผมจะเข้าไปดูงานที่โรงงานชั่วคราวนะ ผมอยากได้เลขาที่เป็นผู้ชาย เพราะที่นั่นผู้หญิงคงเหมาะหรอกครับ” จ๊อบพูดด้วยสายตาที่นิ่งเฉย

   “หมายความว่าจะให้อ้นไปเป็นเลขาบอสหรือคะ”

   “ใช่ มีปัญหาอะไรเหรอ หรือว่าทำไม่ได้ ยังไม่ผ่านโปรนี่”จ๊อบแอบชำเลืองมองอ้น

   “คือว่า เอาแบบนี้ไหมคะ เรารับสมัครเลขาคนใหม่ดีไหม”เสาพยายามช่วยอ้นอย่างเต็มที่ เพราะเธอรู้ว่าอ้นนั้น ก็ไม่ได้เหมาะกับงานตรงนั้นเท่าไร ถึงแม้อ้นจะเป็นผู้ชาย

   “ผมบอกแล้วไงว่าไปดูงานชั่วคราวไม่ใช่ถาวร ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรับเลขาคนใหม่  ในเมื่อคนของเราก็มีทำไมไม่ใช่ให้เป็นประโยชน์”

   “ค่ะ อ้นว่าไง”เสาหันมามองอ้น

   “ได้ครับ”อ้นรับคำทั้งที่ใจไม่อยากที่จะไป เพราะอย่างแรกเขารู้สึกประหม่าที่จะทำงานกับบอสคนใหม่ และไม่ชินที่ต้องไปทำงานร่วมกับผู้ชายทั้งโรงงาน

   “อ้น คิดดีแล้วใช่ไหม”

   “ครับ คิดดีแล้วครับ”อ้นก้มหน้าต่ำลง

   “ดีมาก เริ่มงานพรุ่งนี้เช้าเลยนะ”

   “ครับ”

   “แต่อ้นยังไม่เคยทำงานด้านนี้มาก่อนนี่คะ น้องเขาจะทำได้หรือเปล่า ข้อสำคัญน้องเขาพึ่งมาทำงานได้ไม่กี่เดือนเอง ความชำนาญด้านต่างๆอาจยังน้อยอยู่”เสาพูดขึ้น

   “จะอยู่แค่พนักงานธุรการธรรมดานี่เหรอ”

   “พี่เสา อ้นพร้อมทำครับ”อ้นกระซิบใกล้ๆเสาร์หัวหน้าแผนกธุรการฝ่ายผลิต

   “ค่ะ ก็ตามที่บอสต้องการ”

   “ออกไปได้แล้ว อ่อ พรุ่งนี้ก็ไปที่โรงงานเลยนะ”

   “ครับ บอส”อ้นรับคำและเดินออกจากห้องพร้อมกับเสา

   เมื่อทั้งสองมาถึงที่แผนกธุรการฝ่ายผลิต บรรดาเพื่อนร่วมงานได้แต่มอง ไม่มีใครกล้าพูดอะไรเพราะบอสคนใหม่ค่อนข้างที่จะเจ้าระเบียบ ถ้าเกิดมาล้อมวงคุยกันอาจเป็นเรื่องได้ ทั้งแผนกจึงรอพักเที่ยงค่อนมาสืบข่าวที่อยากรู้กัน แต่ก็มีอยู่คนหนึ่งที่หาญกล้าท้าบอสเขยิบเก้าอี้มานั่งใกล้ๆอ้น

   “บอสว่าไงบ้าง”วีณา เพื่อนร่วมรุ่นในที่ทำงาน เพราะเข้ามาทำงานพร้อมกัน จึงมีความสนิทกันพอสมควร

   “บอสให้ไปเป็นเลขาที่โรงงานน่ะ”อ้นถอนหายใจ

   “แล้วอ้นตกลงไหมล่ะ”วีณามีเสียงตื่นเต้น

   “ทำไงได้ล่ะ ก็ต้องตกลงน่ะซิ เพราะบอสบอกว่าอ้นยังไมผ่านโปร เหมือนขู่เลยใช่ไหม”

   “บอสคนนี้ไฟแรงมากเลย มาวันแรกก็บุกที่โรงงานเลย เลขาบอสก็มี ทำไมไม่เอาไปด้วยล่ะ”

   “บอสบอกว่าที่นั่นมีแต่ผู้ชาย ให้ผู้หญิงไปก็คงไม่เหมาะ ก็น่าจะจริงก็เลขาบอส สวยขนาดนั้นใครจะให้ไปอยู่ในดงผู้ชายล่ะ”

   “แล้วอ้นจะอยู่ได้เหรอ”

   “ไม่ได้ก็ต้องได้แหละ จะให้ทำไงล่ะ เราเป็นลูกจ้างเขานี่ และอีกอย่างงานหาอยากจะตาย ถ้าเกิดบอสไล่ออกทำไงล่ะ จะไปสมัครงานอีกน่ะเหรอ สู้ลองทำงานตำแหน่งใหม่อีกสักตั้งดีกว่ามั้ง”

   “ก็จริงของเธอ เผลอๆเงินเดือนเพิ่มขึ้นด้วย”

   “เรายังไม่คิดตรงนั้นหรอก ไอ้งานเราไม่กลัวหรอกวีณา แต่ที่เรากลัวคือบอสมากกว่า ดูแล้วค่อนข้างจะเนี้ยบน่าดู”

   “จริงของเธอ แต่เราเอาใจช่วยนะ”

   “ขอบใจมาก”

   ช่วงเวลาเที่ยงซึ่งเป็นเวลาที่พนักงานธุรการฝ่ายผลิตรอคอย เพราะอยากรู้ว่าบอสเรียกตัวอ้นไปทำอะไร เมื่ออ้นบอกไปเท่านั้นแหละ เสียงบรรดาพนักงานธุรการในแผนก ก็ดังยังกับนกแตกฝูงจนหัวหน้าแผนกเข้ามาปราม

   “นี่พวกเธอ อยากโดนไล่ออกทั้งแผนกหรือไง เสียงดังยังกับตลาดสดนี่มันออฟฟิคพันล้านนะ”เสาหัวหน้าแผนกเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยพอใจ

   “โธ่ หัวหน้า ช่วงเบรกก็จะไม่ให้คุยกันเลยเหรอ ที่เมื่อก่อนยังไม่มีปัญหาอะไรเลยน่ะ”นฤมลพูดขึ้น

   “นั่นมันเมื่อก่อนแต่เดี๋ยวนี้มันไม่ใช่แล้วนี่ พวกเธอยังไม่รู้กิตติศัพท์บอสคนใหม่ดี”

   “รู้สิ แต่ก็แอบดีใจนะมาได้แค่วันเดียว พรุ่งนี้ก็จะไปประจำที่โรงงานแล้วนี่”

   “คิดไปเอง เออไปเอง มันไม่ใช่อย่างนั้นนะซิ พวกเธอไม่รู้อะไร เห็นเลขาบอสบอกว่าจะไปๆมาๆ และให้อ้นไปประจำอยู่ที่โน้น คอยติดต่อประสานงานทั้งที่นี่ และที่โน้นกับเลขาของบอส”

   “ทำไมไม่เอาจิ๊บ”

   “แหม จิ๊บสวยขนาดนี้ ก็ต้องเอาไว้หน้าห้องที่บริษัทซิ จะเอาไปไว้ในโรงงานเหรอ เอาอ้นไปนะถูกแล้ว บอสนี่เคี่ยวน่าดู ไม่ต้องจ้างคนใหม่เลย”เสาพูดขึ้น

   “ว่าไงอ้นคิดว่าทำได้ไหม”นฤมลถาม

   “ได้ครับ”

   “นี่อ้นปฏิเสธบ้างสิ อะไรก็ได้ ได้อ่ะ ได้หมด ไม่มีปัญหา รับทราบ ทำได้ มีอะไรบอกมา จะตายก็เพราะไม่ปฏิเสธนี่แหละ ไปอยู่โน้นก็ต้องหัดปฏิเสธบ้างนะ อย่าให้ใครเอาเปรียบแรงมาแรงไปต้องสู้และอดทนเข้าไว้ คิดในแง่ดีได้ตำแหน่งสูงขึ้น”

   “ใครจะกล้าปฏิเสธบอสล่ะ”อ้นพูดขึ้น

   “ไม่ได้หมายถึงบอสนะ แต่หมายถึงคนอื่นที่ทำงานใหม่นะ”

   “ครับ”

   “ครับอีกแล้ว อ้นนี่มันจริงๆเลย แบบนี้จะรอดไหมเนี้ย”

   “รอดสิ”อ้นพูดขึ้น

   “อุ๊ย บอสมาแล้ว”พนักงานคนหนึ่งพูดขึ้น

   “กินข้าวไวหนอ ได้เคี้ยวหรือเปล่าก็ไม่รู้บอสเรา”

   “ยังจะพูดอีก”เสาใช้สายตาปรามนฤมล

   ในส่วนของอ้นก็ชำเลืองมองบอสที่เดินกลับเข้าห้อง หลังจากกินข้าวเสร็จซึ่งใช้เวลาไม่ได้นานซักเท่าไร อ้นได้แต่ครุ่นคิดว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง กว่าที่เขาจะสนิทกับพี่ที่แผนกธุรการฝ่ายผลิต ก็ใช้เวลานานพอสมควร แต่ครั้งนี้เขาต้องไปปรับตัวอีกครั้งในงานใหม่ตำแหน่งใหม่ และบอสคนใหม่ที่ไฟแรงจนอ้นไม่รู้ว่า จะทำงานได้ตามที่บอสต้องการหรือเปล่า

   “เอ่อพี่ลืมไป ตอนบ่าย ไปจิ๊บนะเพราะว่าบอสให้ไปเรียนรู้งานจากจิ๊บนะ”เสาพูด

   “ครับ”

   “เรียนไม่กี่ชั่วโมงจะรู้เรื่องเหรอเนี่ย”วีณาเอ่ยขึ้น

   “เอาน่า ไม่รู้เรื่องก็ไม่เป็นไร พอดีพี่รู้จักหัวแผนกฝ่ายผลิตอยู่ เดี๋ยวพี่จะฝากให้เขาดูอ้นให้น่ะ ไม่ต้องกลัว งานไม่ได้ฆ่าเราหรอกนะอ้น มีแต่จะทำให้เราเก่งขึ้นอย่าท้อนะ”เสามองอ้นด้วยสายตาที่เอ็นดู

   “ครับ พี่เสา”

   “ไปเตรียมตัวหาจี๊บเถอะ”

   “ครับ”

   ช่วงบ่ายแก่ๆอ้นก็ไปหาจิ๊บเลขาคนสวยของบอสคนใหม่ เมื่ออ้นไปถึงก็เห็นจิ๊บวุ่นทำงานอยู่หน้าห้องของบอสอย่างขมักเขม่น ซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนที่จิ๊บยังพอมีเวลาแต่หน้าแต่งตาเติมแป้ง

   “หวัดดีครับพี่จิ๊บ”

   “มาก็ดีแล้ว ช่วยพี่เตรียมเอกสารให้บอสหน่อย เห็นบอกว่าจะเอาไปทำที่โรงงานด้วยนะ”

   “ครับ”

   “เอาเอกสารที่พี่กองไว้น่ะ เอาใส่ไว้ในกล่อง แล้วเขียนหน้ากล่องด้วยว่าเอกสารอะไร”

   “ครับ แล้วในคอมไม่มีเหรอครับ”อ้นถาม

   “มีสิ”จิ๊บมองซ้ายมองขวา

   “ทำไมบอสไม่ดูในคอมล่ะครับ”

   “พูดค่อยๆหน่อยเดี๋ยวบอสได้ยิน ไม่ทันได้เป็นเลขาคนใหม่หรอก”

   “ครับ”

   “พี่ก็ไม่รู้หรอกไม่กล้าถาม แต่พี่คิดว่าบอสคงอยากให้อ้นเรียนรู้งานมากกว่า ว่าตำแหน่งเลขาต้องทำงานอะไรบ้าง คือ มันต้องเริ่มจากพื้นฐานก่อน จัดเรียงเอกสารหาเอกสารต่างๆ เพราะว่าถ้ากดคอมก็สบายไป ต้องเปิดดูทีละแฟ้มนี่แหละบอสคนใหม่ อาจกำลังฝึกอ้นอยู่มั้งเพราะถ้าไปโน้น อ้นต้องทำคนเดียวทุกอย่างเลยนะ”

   “แค่ไม่กี่ชั่วโมงนี่นะครับ”

   “ไม่กี่ชั่วโมงก็เพียงพอสำหรับบอส เพราะเวลาบอสมีค่ามากๆๆๆทุกวินาทีเป็นเงินเป็นทอง อันนี้มีคนบอกมานะพี่ก็ไม่รู้หรอกว่าจริงไหม แต่ได้ข่าวมาว่าอย่างนั้น”จิ๊บกระซิบเบาๆที่ข้างหูของอ้น

   “ถ้าบอสไปทำงานที่โน้น แล้วที่นี่ล่ะครับใครดูแล”

   “ก็บอสนั่นแหละ แล้วจะมีรองบอสมาอีกคน เห็นว่าจะมาพรุ่งนี้ พี่ก็ต้องไปเป็นเลขารองบอสแทน แต่คิดว่าน่าจะไม่เนี้ยบเท่าบอสคนนี้หรอกนะ ถือว่าพี่ยังโชคดีกว่าอ้นนะ”

   “ถ้าเสร็จแล้วมาค้นเอกสารตรงนี้นะ จัดเรียงใส่แฟ้มไว้ให้เป็นหมวดหมู่และแยกใส่กล่องไว้ เดี๋ยวตอนเย็นจะมีคนมาเอาไป ไว้ที่ห้องของบอสที่โรงงาน ถ้าพรุ่งนี้อ้นไปถึงก็จัดเรียงใส่ตู้ให้เรียบร้อยนะ ทำก่อนบอสมารู้ไหม บอสคนนี้มาเช้าด้วยอ้นต้องมาช้ากว่า เอ่อ บอสดื่มกาแฟไม่ใส่น้ำตาล ดื่มน้ำแร่แต่ไม่เย็นนะ แอร์ก็ต้องเปิดยี่สิบห้าองศานะรู้ไหม คอมต้องเปิดทิ้งไว้ให้ด้วย อย่าให้บอสมาเปิดเอง มันเสียเวลาในการทำงาน พี่โดนมาแล้ว”

   “อะไรจะขนาดนั้น”อ้นมีสีหน้าที่หวาดกลัว

   “เอาน่าอย่าคิดมาก พี่ว่าอ้นทำได้ เพราะพี่เห็นอ้นอยู่ในแผนกธุรการฝ่ายผลิตที่อ้นทำงาน ทำทุกอย่างเลยไม่ใช่เหรอ ตั้งแต่สากเบือยันเรือรบ”

   “พี่จิ๊บก็พูดก็เกินไปครับ”

   “ไม่เกินไปหรอกพี่เห็นอยู่ แล้วบอสถามพี่ว่าอยากได้เลขาไปช่วยทำงานที่โรงงาน พี่เลยแนะนำอ้นไง”

   “พี่จิ๊บก็ทำไมไม่แนะนำคนอื่นล่ะ”

   “จะให้พี่แนะนำคนอื่นได้ไง ก็บอสบอกว่าอยากได้เลขาที่เป็นผู้ชาย ก็ไม่มีใครนี่ก็มีแต่อ้นที่เหมาะสมทุกประการ”

   “พี่จิ๊บก็รู้ว่าอ้นไม่ใช่”อ้นพูดยังไมทันจบบอสก็ออกมาจากห้อง

   “คุยอะไรกัน แล้วไม่ใช่อะไร”บอสคนใหม่พูดขึ้น ที่เขาออกมาก็เพราะได้ยินเสียงคุยกันที่ฟังไม่รู้เรื่อง เพราะคุยกันเบามากเกินไป

   “เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”จิ๊บรีบตัดบท

   “ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว ถ้าทำเสร็จแล้วเข้ามาข้างในด้วย”

   “ค่ะ ตอนนี้ก็ได้ เดี๋ยวให้อ้นทำไปก่อน อ้นเขาเก่งนะหัวไวใช่เล่น”จิ๊บพูด

   “ผมไมได้บอกให้คุณจิ๊บเข้าไปหา แต่ให้อ้นเข้าไปหาผมที่ห้อง ผมจะบอกเรื่องการทำงานคร่าวๆ”

   “เหรอคะ”

   เมื่อบอสพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องทันที ส่วนจิ๊บก็หันมามองหน้าอ้นด้วยความเอ็นดู แล้วถอนหายใจเบาๆ

   “อ้นเข้าไปหาบอสเถอะ เดี๋ยวที่เหลือพี่ทำเอง”

   “ครับ”

   อ้นวางเอกสารลงและเปิดประตูเข้าไปหาบอส ที่กำลังนั่งเปิดดูเอกสาร เมื่อเขาเห็นอ้นมาถึงจึงวางเอกสารลง

   “นั่งซิ”

   “ขอบคุณครับ”

   “ที่ผมเรียกคุณมาก็จะพูดคร่าวๆเรื่องทำงานกับผม”

   “ครับ”

   “ผมก็เป็นคนง่ายๆไม่ได้เรื่องมากอะไรหรอก”

   “ครับ”

   “ผมจะมาทำงานแปดโมงทุกวัน คุณต้องมาก่อนผมครึ่งชั่วโมง เพื่อเตรียมความพร้อมที่จะให้ผมทำงาน คุณจิ๊บคงบอกคร่าวๆแล้วใช่ไหม”

   “ใช่ครับ”

   “ถ้างั้นผมจะไม่พูดซ้ำ มันเสียเวลาเกินไป”

   “ครับ”

   “การทำงานที่โรงงานจะไม่เหมือนในบริษัทนะ ผมจะออกดูงานตรวจงานตลอด ไม่ว่าจะในสถานที่หรือนอกสถานที่ คุณต้องตามผมไปทุกทีและจดทุกเรื่องราวที่ผมทำในวันนั้น”

   “ครับ”

   “บางครั้งต้องไปต่างจังหวัดไกลๆคุณมีปัญหาอะไรไหม”

   “ไม่มีครับ”

   “ดีมาก”

   “ถ้ามีงานนอกเวลาคุณพร้อมที่จะทำไหม”

   “พร้อมครับ”

   “ผมพึ่งเข้ามาบริหารงานที่นี่เป็นวันแรก ซึ่งผมยังต้องศึกษาการทำงานอีกเยอะคุณพร้อมที่จะเรียนรู้งานไปพร้อมกับผมไหม เพราะคุณก็เป็นพนักงานใหม่ที่ยังไม่เคยผ่านงานมาเหมือนกัน”

   “พร้อมครับ”

   “ผมเป็นคนไม่ค่อยพูด คุณต้องศึกษาตัวผมว่าต้องสิ่งใด ต้องการทำอะไร ชอบอะไรไม่ชอบอะไร อย่าให้ผมบอกพร่ำเพรื่อ”

   “ครับ”

   “พักไกลจากที่นี้ไหม”

   “ไม่ไกลครับ”

   “พักบ้านหรือห้องเช่า”

   “ห้องเช่าครับ”

   “แสดงว่าอยู่คนเดียว”

   “ครับ”

   “ก็ดี บางทีผมอาจเรียกใช้งานตอนกลางคืน แต่คงไม่ใช่ตีหนึ่งตีสองหรอกนะผมก็รู้ว่าคุณต้องมีเวลาส่วนตัว อาจเป็นช่วงเวลาค่ำๆ  เพราะการทำงานของผมไม่มีเวลาหยุด จะหยุดก็ต่อเมื่อผมหลับเท่านั้น”

   “ครับ”

   “มีอะไรจะถามผมไหม”

   “ไม่มีครับ”

   “ออกไปได้แล้ว ผมจะทำงานต่อ”

   “ครับ”

            อ้นออกมาจากห้องของบอสและมาช่วยจิ๊บทำงานต่อจนเสร็จ ซึ่งก็ได้เวลากลับบ้านพอดี อ้นหันไปมองที่ห้องของบอสซึ่งก็ยังทำงานอยู่ ไม่มีทีท่าว่าจะกลับบ้านแต่บอสคนใหม่