LOGINShare
บทที่7
Last Updated:
2025-11-08 11:09:47ออโต้พยักหน้า แล้วขอตัวจากน้องๆ ลุกขึ้นเดินไปหาสาวสวยเซ็กซี่คนนั้น
นามิมองตามแผ่นหลังกว้าง อย่างรู้สึกไม่พอใจ ทำไมต้องไม่พอใจ ไม่รู้สิตอบตัวเองไม่ได้ แต่เห็นแล้วรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา พี่ๆ ทุกคนชวนกันย้ายไปนั่งเล่นต่อที่ห้องสนุกเกอร์ เพราะตรงนี้เริ่มเสียงดัง สักพักพี่ออโต้กลับเข้ามาพร้อมกับพี่เพ็บ แนะนำเธอให้เดลล่ากับนามิรู้จัก พี่เพ็บแสดงออกว่าสนใจพี่ออโต้และเหมือนจะพยายามใกล้ชิดเขาตลอดเวลา นามิ คอยสังเกตทั้งคู่อยู่ตลอด จนเริ่มหงุดหงิดตัวเอง “เดลล่า ฉันขอกลับก่อนนะ” นามิกระซิบบอกเพื่อน “อ้าว! ทำไมรีบกลับ แกเป็นอะไรรึเปล่า” “เปล่า ง่วงนอน ไม่อยากกลับดึกด้วย เพิ่งจะได้ย้ายมาอยู่คนเดียว ไม่อยากให้คุณแม่เป็นห่วง” “นามิ กลับจริงดิ” เดลล่าจับมือเพื่อน “อืม” “เมารึเปล่า ขับรถกลับได้ไหมเนี่ย” “เมาอะไรละ เพิ่งดื่มไวน์ไปนิดเดียว ไปนะ พี่ๆ ค่ะ นามิขอตัวกลับก่อนนะคะ” เธอเอ่ยบอกทุกคน “ทำไมรีบกลับละ” ออสตินรีบถามน้อง “ง่วงแล้วค่ะ พี่ออสติน” ไว้เจอกันที่มหาลัยนะคะ ว่าจบก็บ๊ายบายทุกคน แล้วลุกขึ้นเดินออกไป ก่อนกลับนามิแวะเข้าห้องน้ำก่อน แล้วเดินมาที่รถลัมโบร์กีนีของเธอ ออโต้ยืนสูบบุหรี่อยู่แถวนั้นพอดี “นามิทำไมรีบกลับ” คนตัวเล็กสะดุ้งเล็กน้อย หันไปตามเสียงทุ้ม ฉันมัวแต่เปิดกระเป๋าจะเอามือถือเก็บ เลยไม่ทันมองว่าพี่ออโต้ยืนอยู่ และคิดว่าเขาคงอยู่กับพี่เพ็บอะไรนั้น “พี่ออโต้” “ตกใจอะไร ขวัญอ่อนจริงนะ” “เปล่าค่ะ” “แล้วทำไมรีบกลับ เพื่อนยังอยู่กันไม่ใช่เหรอ” “ง่วงนอนค่ะ ไม่อยากนอนดึกเดี๋ยวไม่สวย” เหมี่ยว! เหมี่ยว! “เสียงเหมือนลูกแมว อย่าบอกนะว่าอยู่ใต้รถฉัน” นามินั่งลง มองหาที่มาของเสียง เจ้าแมวน้อยโผล่หน้ามาจากข้างล้อรถ ของเธอ “ออกมานะ ดีนะฉันยังไม่ออกรถ ไม่งั้นแกได้ตัวแบนติดล้อแน่ๆ ไปหาแม่แกเลย แม่แกไปไหนปล่อยให้มาเดินเพ่นพ่านแบบนี้ ไม่ดูแลลูกให้ดีๆ” ออโต้ยืนฟังคนสวยเอาเรื่องเจ้าแมวตัวนิดเดียว แล้วถึงกับยกนิ้วขึ้นมาเกาคิ้ว เหมี่ยว! “ยังอีกยังจะมีหน้ามาเถียง บอกให้ออกมาไง ฉันจะกลับแล้ว ฉันไม่จับตัวแกหรอกนะ มอมยังกับแมว” ออโต้ถึงกับส่ายหัว เดินไปนั่งลงใกล้ๆ ร่างบาง แล้วหยิบลูกแมวออกมาจากใต้รถเธอ “ไม่มีปลอกคอ แมวจรเหรอ” ออโต้จับเจ้าตัวจิ๋วขึ้นมาดู “พี่ออโต้เก็บไปเลี้ยงสิคะ ดูๆ แล้วก็น่าสงสาร” “ถ้าสงสารเราก็เอาไปเลี้ยงเองสิ” “ไม่เอาด้วยหรอก มอมขนาดนั้น” “หึ! แล้วก็บอกว่าสงสาร” “แต่เจ้าจิ๋ว เดินเข้ามาในร้านพี่นะคะ พี่ก็ควรเลี้ยงไว้เอาบุญ” “อะไร เจ้าจิ๋วมันมาอยู่ใต้รถเรานะ มันเลือกเราตั้งแต่แรกแล้วนะนามิ” “งั้นเอาแบบนี้ เอาไปอยู่บ้านพี่ นามิจะซื้ออาหารให้เอง โอเคไหมคะ” “สรุปคือพี่ต้องเลี้ยง” “ก็นามิไม่สะดวก อยู่คอนโดเลี้ยงแมวไม่ได้หรอกค่ะ เอาเป็นว่าจะช่วยดูแล ตามสมควรก็แล้วกันนะคะ” “ตามสมควรอย่างเช่นอะไร” ออโต้เลิกคิ้วถาม “เอาไว้ค่อยคิดได้ไหมคะ ตอนนี้ขอกลับบ้านก่อน รับปากว่าจะช่วยเลี้ยง ขอไปหาข้อมูลวิธีการเลี้ยงแมวก่อน ตามนี้นะคะ ไปนะเจ้าจิ๋ว อาบน้ำให้หามอมแมมก่อนนะ แล้วฉันจะอุ้ม” เหมี่ยว! ว่าจบก็เดินไปที่รถตัวเอง เปิดประตูนั่งประจำที่คนขับแล้วขับออกไป ออโต้มองเจ้าจิ๋ว งงกับตัวเอง อยู่ๆ ก็ทำอะไรแบบนี้ ปกติเขาไม่สนใจ ไม่ใส่ใจอะไรพวกนี้ด้วยซ้ำ แล้วทำไมต้องยอมทำตาม ยัยเด็กแสบนั้นด้วยว่ะ เหมี่ยว! “เออน่า ฉันเลี้ยงแกก็ได้ ไอ้จิ๋ว แกนี่มอมเป็นแมวจริงๆ ต้องอาบน้ำกี่รอบเนี่ย” ออโต้อุ้มลูกแมวกลับเข้ามาในร้านเขา แล้วส่งลูกแมวให้ลูกน้อง “คือยังไงครับคุณออโต้” ลูกน้องเขาถามแล้วทำหน้างงๆ “ฉันจะเลี้ยงเจ้านี่ แต่ไม่รู้ต้องเริ่มยังไง นายพาไปหาหมอก็แล้วกันมันควรฉีดวัคซีนอะไรก่อนรึเปล่า แล้วก็อาบน้ำ” “ดะ ได้ครับ ผมจะรีบจัดการให้” ออโต้พยักหน้า “ตามนั้น”
Latest chapter
นายมาเฟียตัวร้ายกับยัยเด็กดื้อNC20++ บทที่78 จบด้วยรัก
ออโต้อุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าสาว แต่ไม่ลืมที่จะหันมาบอกจิ๋วจิ๋ว “เดี๋ยวพ่อกลับมาเล่นด้วยนะ พาแม่ไปทำน้องก่อน”เหมี่ยว!“พี่ออโต้พูดอะไร” ตีแขนเขาเบาๆ อย่างหมั่นไส้“ก็บอกจิ๋วจิ๋วไว้จะได้เตรียมตัวจะได้รู้ว่ากำลังจะมีน้อง”“ถ้ามีขึ้นมาจะตามใจขนาดไหนก็ไม่รู้” นามิโอบแขนเรียวที่ลำคอแกร่ง มองสบตาคมกริบของเขา “ตามใจสุดๆ แน่นอนครับ”“จะกลายเป็นทั้งบ้านมีหนูดุอยู่คนเดียว”ออโต้หัวเราะ วางคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่ม “ลูกคนแรกจะเอาผู้หญิงรึผู้ชายว่ามาครับ” นามิหัวเราะ “พี่จะเก่งอะไรเบอร์นั้นค่ะเลือกเพศลูกได้ด้วย”เขายิ้ม ล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้าง นามิตามไปนอนหนุนแขนสามี แล้วกอดเขาแนบชิดไม่ห่าง “แล้วพี่ละคะ อยากมีลูกสาวรึลูกชาย” มือเรียวปลดกระดุมเสื้อเขาลูบไล้ไปตามลอนsixpackเล่นไปตามประสา“จริงๆ พี่อยากมีลูกสาวเอาไว้บ่นน้องชายสักคนนะ มีพี่สาวน่าจะดี จะได้ช่วยดูแลน้อง แม่สวยขนาดนี้ ถ้ามีลูกสาวแสนสวยเอาไว้อ้อนสักคนก็คงดี”“ไม่หวงแย่เหรอคะ”“หวงสิ ใครมาจีบตามถึงบ้านแน่”“น่ากลัวชะมัด ตัวเองยังเอาลูกสาวคนอื่นมานอนกอดได้เลย” ฉันพูดแกล้งหยอกเขา และจุ๊บ! “พี่เอามาทำเมีย ไม่ได้มานอนเกิดเฉยๆ ซะหน่อย พี่ให้
นายมาเฟียตัวร้ายกับยัยเด็กดื้อNC20++ บทที่77
“พี่ๆ น่ารักกันจังเลยนะคะ ดูสนิทกันมากเลย มีพี่น้องนี่ดีไปอีกแบบนะคะ เป็นลูกคนเดียวเหมือนหนูบางทีก็เหงาเหมือนกัน” “เห็นแบบนี้ก็ดีแล้วเพราะฉะนั้นตอนเรามีลูก ควรจะมีลูกแฝดนะดีไหม” ออโต้หันมามองสบตาพูดกับแฟนคนสวยของเขา “ดีครับพี่ผมเห็นด้วยอยากอุ้มหลานแล้วอะ ขอหลานชายนะครับ หลานสาวผมเป็นห่วงต้องตามรับตามส่งอีกเดี๋ยวมีหนุ่มมาจีบ” อาร์เดลพูดยิ้มแย้มอารมณ์ดี “เนี่ยนิสัยคนเจ้าชู้นามิดูไว้ เอาไปสอนลูกอย่าให้เข้าใกล้ หวงขึ้นมาเชียว” ออสตินพูด“พี่ออสตินผมไม่เคยเจ้าชู้เลยครับ ไม่เคยนอกใจใครเลยนะครับ เพราะไม่เคยมีแฟน” “นามิอย่าไปฟังสองคนนี้เจ้าชู้สุดๆ มีแต่พี่นี่แหละที่คอยห้ามตลอด” ออโต้พูดยิ้มๆ “โห!” อาร์เดลหัวเราะ ส่ายหัว“อะไรอาร์เดล ฉันพูดอะไรผิด นายกับออสตินที่สุดแล้ว”“พี่ก็ที่สุดเหมือนกันรึเปล่าคะ” นามิถามออโต้ขึ้นมาบ้าง“พี่ที่สุดมานานแล้วครับ แต่มาหยุดที่หนูไง”“กูตาย กลับเถอะพี่ออสติน ไม่ไหวแล้วพี่ออโต้มีมุมนี้ได้ไง”ออสตินกับอาร์เดลพากันหัวเราะ ออโต้ยักคิ้วให้น้องทั้งคู่ แล้วหันมายิ้มให้นามิ เขาเปลี่ยนไปเพราะเธอคนนี้จริงๆ สามปีต่อมา ออโต้กับนามิแต่งงานกันและใช้ชีวิตกันอย่างมีค
นายมาเฟียตัวร้ายกับยัยเด็กดื้อNC20++ บทที่76 มุมน่ารัก
“ฉันว่าพี่เคเดนพร้อมกว่านะ มาโน่นละ อยู่ด้วยกัน มหาลัยก็เดียวกัน แค่เรียนกันคนละคณะคิดถึงเก่ง หมั่นใส่ว่ะ” นามิปากคว่ำใส่เพื่อนแกล้งหยอกเล่น “พี่เคเดนสวัสดีค่ะ” นามิเอ่ยทักทาย“นามิเป็นไงบ้างทุกอย่างโอเคแล้วใช่ไหม” เคเดนเป็นห่วงเพราะรับรู้เรื่องราวมาจากเดลล่าตลอด“เรียบร้อยดีแล้วค่ะพี่ คุณพ่อก็กลับมาจำทุกอย่างได้เหมือนเดิมแล้วค่ะ น่าจะพักผ่อนอีกสักเดือนก็กลับไปดูแลร้านได้เหมือนเดิมแล้วค่ะ”“เออ! นามิแล้วสาขาที่ดีซีล่ะ ยังจะทำต่อไหม” เดลล่าถาม“ไม่ทำดีกว่าคุณพ่อจะขายน่ะ แล้วก็ย้ายมาอยู่ที่ไทยเป็นหลัก ญี่ปุ่นก็ค่อยบินไปดูบ้าง ท่านอยากอยู่ใกล้ฉันกับคุณแม่ด้วย”“ดีแล้วแบบนี้แกจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง” “อืมแล้วพี่มาหาเดลมีอะไรคะ” เดลล่าหันไปถามเคเดน “เปล่าพี่มาหาเฉยๆ จะมาถาม นามิเรื่องคุณพ่อด้วย”“ขอบคุณพี่เคเดนที่เป็นห่วงนะคะ งั้นจีบกันไปก่อนนะคะ นามิขอตัวไปห้องน้ำก่อน” เคเดนยิ้มให้เธอ ตอนเย็นนามิเลิกเรียนแล้วรีบกลับไปที่บ้านออโต้ ตามที่นัดกันไว้ คนตัวเล็กรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปกับเขา สองคนมาถึงร้านที่ออโต้จองไว้ พี่ออสตินกับพี่อาร์เดลมาถึงแล้ว “สวัสดีค่ะพี่ๆ” นามิเอ่ยทักทายทั้งคู่ ออ
นายมาเฟียตัวร้ายกับยัยเด็กดื้อNC20++ บทที่75
เช้าวันต่อมา นามิ คุณพ่อคุณแม่ของเธอ ได้ยื่นคำร้องต่อศาลผ่านทนายและศาลได้เรียกไต่สวน คุณหมอมายืนยันต่อหน้าศาลให้คุณพ่อถึงอาการป่วยของท่าน เรนนี่กับคุณแม่ของเธอยังยืนยันว่าคุณพ่อได้ยกทุกอย่างตามพินัยกรรมให้พวกเธอทั้งคู่ตอนที่ท่านยังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนดี “คุณเออิกิ คุณพอจะจำได้บ้างไหมว่าคุณได้ทำพินัยกรรมไว้รึเปล่า” ศาลถามคุณพ่อของนามิ“ผม ไม่แน่ใจครับ”“คุณลองพยายามคิดดูหน่อย ว่าคุณได้ทำไว้ไหม ก่อนที่คุณจะป่วย”คุณเออิกิ พยายามคิดอย่างหนักจนเกิดอาการ ปวดหัวจี๊ดขึ้นมา ท่านเซนิดหนึ่งแล้วกุมขมับ “ปวดหัว”เรนนี่กับมินตรามองมาที่เออิกิ แล้วลอบยิ้มให้กัน คุณหมอรีบเข้าไปดูอาการของคุณพ่อของนามิทันที “คุณเออิกิรู้สึกเป็นยังไงบ้างครับ” “ผม ผมปวดหัว”นามิกับคุณแม่ เดินไปหาคุณพ่อของเธอทันทีด้วยความเป็นห่วง“คุณพ่อคะ ไม่ต้องพยายามคิดแล้วนะคะ ไม่เป็นไรค่ะคุณพ่อ ไม่เป็นไรแล้วนะคะ ใจเย็นๆ” นามิลูบหลังท่านอย่างปลอบโยน คุณนานาจับมือสามีแน่นอย่างต้องการให้กำลังใจ คุณพ่อมองสบตา นามิ แล้วภาพในหัวฉายความคิดออกมาเป็นฉากๆ มันย้อนกลับไปว่าก่อนหน้านี้เขาทำอะไรบ้าง คุณเออิกิมีท่าทีตื่นเต้น มีสีหน้าดีใจอ
นายมาเฟียตัวร้ายกับยัยเด็กดื้อNC20++ บทที่74 เวรกรรมมีจริง
ออโต้ยิ้มส่ายหัวให้กับความดื้อแล้วก็แสบเอาเรื่องของนามิ แต่เขาก็ตามใจเธอ ไม่เช็ดรอยลิปสติกออกนามิเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานเขา ทอดสายตามองลงไปด้านล่างเรื่อยเปื่อย และคอยมองคนตัวโตไปด้วยว่าเขาเดินไปตรงไหนทำอะไร นี่ฉันเป็นผู้หญิงขี้หึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ยังกับแม่บ้านที่คอยตามเช็กสามี หวงเขาขนาดนี้ได้ยังไง คลั่งรักเขามากไปแล้วนะ นามิ เธอนั่งคิดแล้วเผลอยิ้มกับตัวเอง “แต่เอ๊ะ!” นั้นไงปล่อยไม่ได้เลยมีสาวเข้ามาวอแวเขาอีกแล้ว จะบ้าตาย นามิมองสาวสวยที่เดินเข้ามาชวนออโต้คุยแล้วก็กำลังพยายามเอาตัวเองเข้าไปเบียดแนบชิดกับเขา แต่ดูท่าทางออโต้ก็ขยับหนีตลอด แล้วก็รีบเดินผละออกมา “แล้วนั่นใครอีก” แฟนฉันลงไปสั่งงานลูกน้องแป๊บเดียว จะหิวอะไรกันขนาดนั้น นามิลงจากเก้าอี้มายืนเท้าสะเอวมองเขาผ่านกระจก เมื่อมีสาวสวยเดินเข้ามาหาเขาไม่หยุด ออโต้รีบผละออกมา เพราะถ้าอยู่นานกว่านี้คนข้างบนน่าจะเอาเรื่องเขาแน่ เขารีบสั่งงานลูกน้องแล้วโทรหานามิ บอกเธอว่าเสร็จงานแล้วอยากกลับบ้านเลยไหม นามิลงมาหาออโต้ที่รอเธออยู่แถวหน้าลิฟต์ “กลับเลยเนอะ ง่วงแล้วใช่ไหม” “ค่ะ”สองคนเดินออกมาจากคลับไปที่รถของออโต้ หมอกเปิด
นายมาเฟียตัวร้ายกับยัยเด็กดื้อNC20++ บทที่73
“ข่าวเร็วดีนะครับ แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกครับผมเอาอยู่ เคลียร์เรียบร้อยแล้วครับ” “ผมมาก็แค่เป็นห่วง กังวลว่าถ้ามีปัญหาเกี่ยวกับลูกน้องบ่อยๆ เผื่อคุณออโต้จะเบื่อและไม่อยากบริหารแล้ว ก็เลยอยากมาเสนอตัวไว้ก่อน ขอให้คิดถึงผมเป็นคนแรกถ้าคุณออโต้อยากเปลี่ยนมือน่ะครับ”“ขอบคุณครับ แต่เรื่องที่จะทำอะไรแบบนั้นผมตัดสินใจคนเดียวไม่ได้แน่ๆ ครับเพราะอย่างที่คุณรู้ว่าเป็นธุรกิจของครอบครัว ต่อไปก็ต้องเป็นอาร์เดลที่จะเข้ามารับช่วงต่อ คุณเจียวโจวคงน่าจะพอคุ้นๆ หน้าอาร์เดลอยู่บ้างนะใช่ไหมครับ”“ยังเด็กมากไม่ใช่เหรอครับน้องชายคุณ”“ไม่หรอกครับอาร์เดลตามผมไปไหนมาไหนด้วยตลอดเรียนรู้ไปเรื่อยๆ เรียนจบก็พร้อมที่จะทำงานได้เลย ถ้าคุณเจียวโจวต้องการขยายกิจการ เรามาเกี่ยวดองกันไม่ดีไปกว่าหรอกเหรอครับ” ออโต้ดูท่าทีเขาแล้วรีบยื่นข้อเสนอทันทีให้น้องชาย เจียวโจวได้ยินแบบนั้นเขามีสีหน้าที่เรียบขรึมขึ้นเล็กน้อย “คุณมีลูกสาวคนเดียว ส่วนคุณลุงของผมก็มีลูกชายคนเดียวคืออาร์เดล สองตระกูลถ้าได้เกี่ยวดองกัน รวมกันเป็นหนึ่งยิ่งยากจะหาใครมาต้านทานได้นะครับต่อไปในอนาคต” ออโต้พูดให้เจียวโจวได้คิด “ผมเข้าใจสิ่งที่คุณออโต้
You may also like
ในปกครองของมาเฟีย
Naya Solene3.5K viewsรัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)
Philipnana5.0K viewsเสพติดหัวใจมาเฟีย
มดตัวจี๊ด8.3K viewsใคร่รักมาเฟีย
โนเนจัง4.0K viewsBlackVinceจองรักคู่หมั้นร้ายลูกชายมาเฟีย
คุณดอกไม้1.9K views้เมียคุณสิงห์
แอดอ้วน นามปากกาเงินล้าน286 viewsพ่ายรักนางบำเรอ
หอมชา215.3K viewsเล่ห์รักร้ายนายบำเรอ
ต้นอ้อ363 views
