ログインออโต้นั่งมองเจ้าตัวจิ๋วที่วิ่งเล่นกระโดดไปมาตั้งแต่ลูกน้องเขาเอามาส่งให้ที่บ้าน ยังไม่ยอมหยุดเลย
“นี่เจ้าจิ๋วนายนั่งเรียบร้อยเป็นไหม ไม่เหนื่อยบ้างรึไง กระโดดเป็นจิงโจ้เลย” เขารู้แล้วว่าเจ้าจิ๋วเป็นตัวผู้เพราะคุณหมอที่ฉีดวัคซีนบอกมา ยังอีกยังไม่เห็นหน้าคนช่วยเลี้ยงเลย ออโต้นั่งรอนามิ วันนี้วันอาทิตย์เธอควรจะมาได้แล้ว สักพักคนตัวเล็กขับรถเข้ามาในบ้านเขา นามิโผล่หน้ามาพร้อมกับหอบข้าวของที่ซื้อมาให้ลูกแมว แล้วก็มีแม่บ้านของออโต้ที่ออกไปช่วยถือของตามเข้ามาอีกหลายอย่าง นามิวางของลงมองเจ้าแมวตัวเล็กที่หยุดวิ่งเล่นมองมาที่เธอเหมือนกัน เหมี่ยว! “แหม! อย่ามาอ้อนจำฉันได้ด้วยเหรอ ไม่มอมแมมก็น่ารักดีนะ มานี่มาจะใส่ชุดให้ จะได้ไม่โป๊ะ” เธอหยิบชุดแมวสีชมพูออกมา แล้วก็ปลอกคออันเล็กสีชมพูเข้ากับชุด จัดการใส่ให้เจ้าแมวจิ๋วเรียบร้อย “ว้าว! ดูดีมีสกุลขึ้นมาเลยนะเรา” “นามิ” “ค่ะ” “เจ้านี้เป็นตัวผู้ หมอบอกตอนพาไปฉีดวัคซีน” ออโต้บอกเธอสีหน้านิ่งๆ “อ้าว! แล้วพี่ก็ไม่บอกก่อน” ออโต้ถึงกับแอบยิ้ม มองคนหน้างอ แล้วก็มองไอ้แมวตุ๊ด ที่วิ่งไปวิ่งมาไม่เกรงใจชุดกระโปรงเล้ย “ตั้งชื่อให้มันสิ เราเห็นมันก่อนพี่ให้เราเป็นคนตั้ง” “งั้นชื่อ จิ๋วจิ๋ว ไปเลย ชิ! อยากเป็นตัวผู้นัก” ว่าจบก็เดินสะบัดก้นเข้าครัวไปเลย งอนแมว ออโต้แอบขำ น่ารำคาญทั้งคนทั้งแมว เขาเดินตามนามิเข้ามาในครัว “วันนี้ทำไมมาช้า” “รถติดมาก แล้วบ้านพี่ก็ไกลมากรู้ไหมคะ” “ย้ายมาอยู่นี่ไหมล่ะ” เขาพูดน้ำเสียงประชด “จะขอแต่งงานเหรอคะ” คนตัวเล็กมองเขายิ้มหน้าทะเล้น “พูดไปเรื่อย” “อ้าว! แล้วใครเขาจะมาอยู่บ้านผู้ชายเฉยๆ กันล่ะคะ” “ไม่มาก็ไม่มา แค่ชวน” ว่าจบก็เดินออกไปเฉยเลย คนอะไรชวนคนอื่นมาอยู่บ้านตัวเองเฉยๆ เนี่ยนะ หล่อมากมั้ง แต่เอ๊ะ พี่เขาก็หล่อมากจริงนะ โคตรหล่อดิ ต้องใช้คำนี้ รึเราจะมาดี มาดีไม่น๊า นามิคิดไปยิ้มไปทำอาหารให้เขาไปด้วย ไม่นานอาหารของเธอก็เสร็จพร้อมเสิร์ฟ “วันนี้ มีพาสตา แล้วก็ปลาแซลมอนย่างน้ำจิ้มซีฟู้ด ของหวาน..” “ของหวานไม่ต้องพี่ไม่กิน” ออโต้พูดขัดขึ้นมา “มื้อสบายๆ ทำไมไม่ทานของหวานละคะ จะได้สดชื่น นามิทำเองเลยนะคะ” “อยากสดชื่นต้องดื่มแชมเปญสิ” ออโต้พูดนิ่งๆ “นี่ค่ะ มะยมชิดลอยแก้ว นามิยกมาจัดเสิร์ฟให้เขา น้ำเชื่อมทำจากน้ำตาลหล่อฮังก๊วยค่ะ ทานเถอะนะคะ” “แล้วเจ้านั้นกินอะไร เขามองไปที่เจ้าจิ๋วจิ๋ว” “นามิซื้อเปียกมาให้เจ้าจิ๋วแล้วค่ะ พี่ออโต้จะให้เจ้าจิ๋วนอนห้องไหนคะ” “ต้องมีห้องนอนด้วย” “งั้นให้นอนห้องพี่ไหมคะ” “ไม่ได้ เดี๋ยวห้องมีขนแมว เราเอากลับบ้านเราไป” “ก็เราตกลงกันว่าจะเลี้ยงบ้านพี่นะคะ” พี่เลี้ยงไม่เป็น แม่บ้านก็มาเช้าเย็นกลับ จะเลี้ยงยังไง กลางคืนก็ต้องไปร้าน เจ้านี้อยู่ตัวเดียวได้ใช้ไหม” “นามิก็ไม่รู้ค่ะไม่เคยเลี้ยงแมาเหมือนกัน ทำไงดี” “เอาไปปล่อยวัด” “ไม่ได้นะคะ น่าสงสาร ดูแล้วน้องก็น่ารักดี ตัวก็เล็กนิดเดียว” เหมี่ยว! เธอเดินไปอุ้มเจ้าตัวเล็ก แล้วพาออกไปดูของใช้สำหรับแมวที่เธอซื้อมา “เจ้าจิ๋วจิ๋ว มาดูนี่สิ ที่นอน น่ารักเนอะ ชุดเดี๋ยวฉันซื้อมาให้ใหม่นะ อย่ามองหน้าแบบนั้นนะ ฉันไม่รู้นี่น่าว่าแกเป็นผู้ชาย ถึงว่า เป็นผู้ชายนี่เองถึงได้มาอยู่ใต้รถคนสวยอย่างฉัน ช่างเลือกนะเรา” เหมี่ยว! “รู้เรื่องสินะ น่าเอ็นดูจัง” “คุยกันรู้เรื่องด้วย” ออโต้เดินกลับมาที่ห้องนั่งเล่นมองนามิ ที่คุยกับแมวเป็นเรื่องเป็นราวออโต้อุ้มคนตัวเล็กในท่าเจ้าสาว แต่ไม่ลืมที่จะหันมาบอกจิ๋วจิ๋ว “เดี๋ยวพ่อกลับมาเล่นด้วยนะ พาแม่ไปทำน้องก่อน”เหมี่ยว!“พี่ออโต้พูดอะไร” ตีแขนเขาเบาๆ อย่างหมั่นไส้“ก็บอกจิ๋วจิ๋วไว้จะได้เตรียมตัวจะได้รู้ว่ากำลังจะมีน้อง”“ถ้ามีขึ้นมาจะตามใจขนาดไหนก็ไม่รู้” นามิโอบแขนเรียวที่ลำคอแกร่ง มองสบตาคมกริบของเขา “ตามใจสุดๆ แน่นอนครับ”“จะกลายเป็นทั้งบ้านมีหนูดุอยู่คนเดียว”ออโต้หัวเราะ วางคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่ม “ลูกคนแรกจะเอาผู้หญิงรึผู้ชายว่ามาครับ” นามิหัวเราะ “พี่จะเก่งอะไรเบอร์นั้นค่ะเลือกเพศลูกได้ด้วย”เขายิ้ม ล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้าง นามิตามไปนอนหนุนแขนสามี แล้วกอดเขาแนบชิดไม่ห่าง “แล้วพี่ละคะ อยากมีลูกสาวรึลูกชาย” มือเรียวปลดกระดุมเสื้อเขาลูบไล้ไปตามลอนsixpackเล่นไปตามประสา“จริงๆ พี่อยากมีลูกสาวเอาไว้บ่นน้องชายสักคนนะ มีพี่สาวน่าจะดี จะได้ช่วยดูแลน้อง แม่สวยขนาดนี้ ถ้ามีลูกสาวแสนสวยเอาไว้อ้อนสักคนก็คงดี”“ไม่หวงแย่เหรอคะ”“หวงสิ ใครมาจีบตามถึงบ้านแน่”“น่ากลัวชะมัด ตัวเองยังเอาลูกสาวคนอื่นมานอนกอดได้เลย” ฉันพูดแกล้งหยอกเขา และจุ๊บ! “พี่เอามาทำเมีย ไม่ได้มานอนเกิดเฉยๆ ซะหน่อย พี่ให้
“พี่ๆ น่ารักกันจังเลยนะคะ ดูสนิทกันมากเลย มีพี่น้องนี่ดีไปอีกแบบนะคะ เป็นลูกคนเดียวเหมือนหนูบางทีก็เหงาเหมือนกัน” “เห็นแบบนี้ก็ดีแล้วเพราะฉะนั้นตอนเรามีลูก ควรจะมีลูกแฝดนะดีไหม” ออโต้หันมามองสบตาพูดกับแฟนคนสวยของเขา “ดีครับพี่ผมเห็นด้วยอยากอุ้มหลานแล้วอะ ขอหลานชายนะครับ หลานสาวผมเป็นห่วงต้องตามรับตามส่งอีกเดี๋ยวมีหนุ่มมาจีบ” อาร์เดลพูดยิ้มแย้มอารมณ์ดี “เนี่ยนิสัยคนเจ้าชู้นามิดูไว้ เอาไปสอนลูกอย่าให้เข้าใกล้ หวงขึ้นมาเชียว” ออสตินพูด“พี่ออสตินผมไม่เคยเจ้าชู้เลยครับ ไม่เคยนอกใจใครเลยนะครับ เพราะไม่เคยมีแฟน” “นามิอย่าไปฟังสองคนนี้เจ้าชู้สุดๆ มีแต่พี่นี่แหละที่คอยห้ามตลอด” ออโต้พูดยิ้มๆ “โห!” อาร์เดลหัวเราะ ส่ายหัว“อะไรอาร์เดล ฉันพูดอะไรผิด นายกับออสตินที่สุดแล้ว”“พี่ก็ที่สุดเหมือนกันรึเปล่าคะ” นามิถามออโต้ขึ้นมาบ้าง“พี่ที่สุดมานานแล้วครับ แต่มาหยุดที่หนูไง”“กูตาย กลับเถอะพี่ออสติน ไม่ไหวแล้วพี่ออโต้มีมุมนี้ได้ไง”ออสตินกับอาร์เดลพากันหัวเราะ ออโต้ยักคิ้วให้น้องทั้งคู่ แล้วหันมายิ้มให้นามิ เขาเปลี่ยนไปเพราะเธอคนนี้จริงๆ สามปีต่อมา ออโต้กับนามิแต่งงานกันและใช้ชีวิตกันอย่างมีค
“ฉันว่าพี่เคเดนพร้อมกว่านะ มาโน่นละ อยู่ด้วยกัน มหาลัยก็เดียวกัน แค่เรียนกันคนละคณะคิดถึงเก่ง หมั่นใส่ว่ะ” นามิปากคว่ำใส่เพื่อนแกล้งหยอกเล่น “พี่เคเดนสวัสดีค่ะ” นามิเอ่ยทักทาย“นามิเป็นไงบ้างทุกอย่างโอเคแล้วใช่ไหม” เคเดนเป็นห่วงเพราะรับรู้เรื่องราวมาจากเดลล่าตลอด“เรียบร้อยดีแล้วค่ะพี่ คุณพ่อก็กลับมาจำทุกอย่างได้เหมือนเดิมแล้วค่ะ น่าจะพักผ่อนอีกสักเดือนก็กลับไปดูแลร้านได้เหมือนเดิมแล้วค่ะ”“เออ! นามิแล้วสาขาที่ดีซีล่ะ ยังจะทำต่อไหม” เดลล่าถาม“ไม่ทำดีกว่าคุณพ่อจะขายน่ะ แล้วก็ย้ายมาอยู่ที่ไทยเป็นหลัก ญี่ปุ่นก็ค่อยบินไปดูบ้าง ท่านอยากอยู่ใกล้ฉันกับคุณแม่ด้วย”“ดีแล้วแบบนี้แกจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง” “อืมแล้วพี่มาหาเดลมีอะไรคะ” เดลล่าหันไปถามเคเดน “เปล่าพี่มาหาเฉยๆ จะมาถาม นามิเรื่องคุณพ่อด้วย”“ขอบคุณพี่เคเดนที่เป็นห่วงนะคะ งั้นจีบกันไปก่อนนะคะ นามิขอตัวไปห้องน้ำก่อน” เคเดนยิ้มให้เธอ ตอนเย็นนามิเลิกเรียนแล้วรีบกลับไปที่บ้านออโต้ ตามที่นัดกันไว้ คนตัวเล็กรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปกับเขา สองคนมาถึงร้านที่ออโต้จองไว้ พี่ออสตินกับพี่อาร์เดลมาถึงแล้ว “สวัสดีค่ะพี่ๆ” นามิเอ่ยทักทายทั้งคู่ ออ
เช้าวันต่อมา นามิ คุณพ่อคุณแม่ของเธอ ได้ยื่นคำร้องต่อศาลผ่านทนายและศาลได้เรียกไต่สวน คุณหมอมายืนยันต่อหน้าศาลให้คุณพ่อถึงอาการป่วยของท่าน เรนนี่กับคุณแม่ของเธอยังยืนยันว่าคุณพ่อได้ยกทุกอย่างตามพินัยกรรมให้พวกเธอทั้งคู่ตอนที่ท่านยังมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนดี “คุณเออิกิ คุณพอจะจำได้บ้างไหมว่าคุณได้ทำพินัยกรรมไว้รึเปล่า” ศาลถามคุณพ่อของนามิ“ผม ไม่แน่ใจครับ”“คุณลองพยายามคิดดูหน่อย ว่าคุณได้ทำไว้ไหม ก่อนที่คุณจะป่วย”คุณเออิกิ พยายามคิดอย่างหนักจนเกิดอาการ ปวดหัวจี๊ดขึ้นมา ท่านเซนิดหนึ่งแล้วกุมขมับ “ปวดหัว”เรนนี่กับมินตรามองมาที่เออิกิ แล้วลอบยิ้มให้กัน คุณหมอรีบเข้าไปดูอาการของคุณพ่อของนามิทันที “คุณเออิกิรู้สึกเป็นยังไงบ้างครับ” “ผม ผมปวดหัว”นามิกับคุณแม่ เดินไปหาคุณพ่อของเธอทันทีด้วยความเป็นห่วง“คุณพ่อคะ ไม่ต้องพยายามคิดแล้วนะคะ ไม่เป็นไรค่ะคุณพ่อ ไม่เป็นไรแล้วนะคะ ใจเย็นๆ” นามิลูบหลังท่านอย่างปลอบโยน คุณนานาจับมือสามีแน่นอย่างต้องการให้กำลังใจ คุณพ่อมองสบตา นามิ แล้วภาพในหัวฉายความคิดออกมาเป็นฉากๆ มันย้อนกลับไปว่าก่อนหน้านี้เขาทำอะไรบ้าง คุณเออิกิมีท่าทีตื่นเต้น มีสีหน้าดีใจอ
ออโต้ยิ้มส่ายหัวให้กับความดื้อแล้วก็แสบเอาเรื่องของนามิ แต่เขาก็ตามใจเธอ ไม่เช็ดรอยลิปสติกออกนามิเดินมานั่งที่โต๊ะทำงานเขา ทอดสายตามองลงไปด้านล่างเรื่อยเปื่อย และคอยมองคนตัวโตไปด้วยว่าเขาเดินไปตรงไหนทำอะไร นี่ฉันเป็นผู้หญิงขี้หึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ยังกับแม่บ้านที่คอยตามเช็กสามี หวงเขาขนาดนี้ได้ยังไง คลั่งรักเขามากไปแล้วนะ นามิ เธอนั่งคิดแล้วเผลอยิ้มกับตัวเอง “แต่เอ๊ะ!” นั้นไงปล่อยไม่ได้เลยมีสาวเข้ามาวอแวเขาอีกแล้ว จะบ้าตาย นามิมองสาวสวยที่เดินเข้ามาชวนออโต้คุยแล้วก็กำลังพยายามเอาตัวเองเข้าไปเบียดแนบชิดกับเขา แต่ดูท่าทางออโต้ก็ขยับหนีตลอด แล้วก็รีบเดินผละออกมา “แล้วนั่นใครอีก” แฟนฉันลงไปสั่งงานลูกน้องแป๊บเดียว จะหิวอะไรกันขนาดนั้น นามิลงจากเก้าอี้มายืนเท้าสะเอวมองเขาผ่านกระจก เมื่อมีสาวสวยเดินเข้ามาหาเขาไม่หยุด ออโต้รีบผละออกมา เพราะถ้าอยู่นานกว่านี้คนข้างบนน่าจะเอาเรื่องเขาแน่ เขารีบสั่งงานลูกน้องแล้วโทรหานามิ บอกเธอว่าเสร็จงานแล้วอยากกลับบ้านเลยไหม นามิลงมาหาออโต้ที่รอเธออยู่แถวหน้าลิฟต์ “กลับเลยเนอะ ง่วงแล้วใช่ไหม” “ค่ะ”สองคนเดินออกมาจากคลับไปที่รถของออโต้ หมอกเปิด
“ข่าวเร็วดีนะครับ แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกครับผมเอาอยู่ เคลียร์เรียบร้อยแล้วครับ” “ผมมาก็แค่เป็นห่วง กังวลว่าถ้ามีปัญหาเกี่ยวกับลูกน้องบ่อยๆ เผื่อคุณออโต้จะเบื่อและไม่อยากบริหารแล้ว ก็เลยอยากมาเสนอตัวไว้ก่อน ขอให้คิดถึงผมเป็นคนแรกถ้าคุณออโต้อยากเปลี่ยนมือน่ะครับ”“ขอบคุณครับ แต่เรื่องที่จะทำอะไรแบบนั้นผมตัดสินใจคนเดียวไม่ได้แน่ๆ ครับเพราะอย่างที่คุณรู้ว่าเป็นธุรกิจของครอบครัว ต่อไปก็ต้องเป็นอาร์เดลที่จะเข้ามารับช่วงต่อ คุณเจียวโจวคงน่าจะพอคุ้นๆ หน้าอาร์เดลอยู่บ้างนะใช่ไหมครับ”“ยังเด็กมากไม่ใช่เหรอครับน้องชายคุณ”“ไม่หรอกครับอาร์เดลตามผมไปไหนมาไหนด้วยตลอดเรียนรู้ไปเรื่อยๆ เรียนจบก็พร้อมที่จะทำงานได้เลย ถ้าคุณเจียวโจวต้องการขยายกิจการ เรามาเกี่ยวดองกันไม่ดีไปกว่าหรอกเหรอครับ” ออโต้ดูท่าทีเขาแล้วรีบยื่นข้อเสนอทันทีให้น้องชาย เจียวโจวได้ยินแบบนั้นเขามีสีหน้าที่เรียบขรึมขึ้นเล็กน้อย “คุณมีลูกสาวคนเดียว ส่วนคุณลุงของผมก็มีลูกชายคนเดียวคืออาร์เดล สองตระกูลถ้าได้เกี่ยวดองกัน รวมกันเป็นหนึ่งยิ่งยากจะหาใครมาต้านทานได้นะครับต่อไปในอนาคต” ออโต้พูดให้เจียวโจวได้คิด “ผมเข้าใจสิ่งที่คุณออโต้







