Home / โรแมนติก / นายหัวขาปรานีหนูหน่อย / ตอนที่ 9 สถานะลูกหนี้

Share

ตอนที่ 9 สถานะลูกหนี้

last update Last Updated: 2025-02-24 20:38:55

 

          เพลงขวัญมัวแต่เสียใจจนลืมนึกถึงเรื่องที่เขาพูดถึงไปจนสนิท

          “หนูควรไปแจ้งความไว้ก่อนไหม”

          “แต่เราไม่มีหลักฐานนะ เธอได้ยินแค่เสียงแต่ไม่เห็นหน้าพวกมัน”

          “แล้วหนูต้องอยู่อย่างหวาดระแวงเหรอคะนายหัว”

          “คืนนี้ไปอยู่ที่บ้านฉันก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยคิดกันต่อว่าจะเอายังไง”     

          “หนูไม่อยากรบกวนนายหัวหรอกค่ะ”

          “แล้วมีที่อื่นให้ไปอยู่ไหมล่ะ ไปอยู่ที่นั่นก่อน ส่วนเรื่องกลับไปอยู่กรุงเทพค่อยคุยกันอีกทีก็ได้ คืนนี้มันดึกแล้วฉันง่วง”

          “หนูว่าพวกมันคงไม่มาแล้วล่ะค่ะ”

          “เธอเชื่อใจพวกในมากกว่าเชื่อใจฉันเหรอเพลงขวัญ”

          “เปล่าหนูก็แค่เกรงใจ”   

          “บ้านฉันมีสามห้องนอน เธอไปอยู่ที่นั่นฉันก็ไม่เดือดร้อนอะไร”

          “นายหัวไม่กลัวแฟนของนายหัวรู้เหรอคะ”

          “นี่ฉันไปมีแฟนตอนไหน”

          “ป้านงค์บอกว่าแฟนนายหัวเป็นเจ้าของร้านปุ๋ยในเมือง” เธอบอกเขาตามที่ได้ยินมา

          “ชาวบ้านก็พูดกันไปเรื่อยนั่นแหละ จีไม่ใช่แฟนฉันแต่เราสองคนสนิทกันเพราะฉันสั่งของที่ร้านของเธอตลอด เธออย่าเพิ่งถามอะไรให้มากความเลยฉันง่วงแล้ว”

          “นายหัวรอหนูเก็บของห้านาทีได้ไหม”     

          “อือ”

          เพลงขวัญรีบกลับเข้าห้องนอนหยิบของใช้จำเป็นลงกระเป๋าเป้ ขณะจะก้าวเท้าออกจากห้องก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ตัวเองสวมแค่เสื้อกล้ามแถมยังโนบราและยังมีหน้าไปนั่งคุยกับนายหัวอารัณย์อยู่ตั้งนาน ไม่รู้ว่าเขาจะสังเกตเห็นไหมเพราะไฟที่ห้องรับแขกมันก็สว่างมากเสียด้วยสิ

          หญิงสาวรีบเปลี่ยนชุดก่อนจะเดินออกมาหานายหัวอารัณย์ที่ตอนนี้นั่งหาวอยู่กลางห้องรับแขก

          “หนูเก็บของเสร็จแล้วค่ะ” เธอบอกเขาแต่ไม่ยอมเงยหน้าเพราะรู้สึกอายที่เมื่อครู่ตนเองแต่งตัวไม่เรียบร้อย

          นายหัวอารัณย์มองคนที่ยืนก้มหน้าแล้วแอบยิ้มเพราะเห็นว่าเธอเปลี่ยนจากเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นมาเป็นเสื้อยืดคอกลมกับกางเกงวอร์มซึ่งมันทำให้เขาหายใจได้สะดวกขึ้นกว่าเมื่อครู่

          “ไปรอที่รถได้เลยเดี๋ยวฉันปิดไฟเอง”

          “นายหัวรู้เหรอคะว่าสวิตซ์ไฟอยู่ตรงไหน”

          “ฉันเป็นคนเปลี่ยนให้ยายเธอเมื่อเดือนก่อนทำไมจะไม่รู้”

          “ค่ะ” เพลงขวัญรับคำก่อนจะเดินไปรอที่รถซึ่งนายหัวอารัณย์ก็เดินตามออกมาติดๆ  เขาขับรถออกจากบ้านของเธอแต่ไม่ได้ไปทางถนนที่เธอปั่นจักรยานหญิงสาวจึงรับถามเพราะกลัวว่าตนเองจะหนีเสือปะจระเข้

          “นายหัวจะไปไหนคะ นี่ไม่ใช่ทางไปบ้านนายหัวนะคะ”

          “ทางที่เธอปั่นจักรยานไปน่ะเหรอ”

          “ค่ะ”

          “นั่นมันทางหลักที่คนทั่วไปใช้ แต่ฉันไม่ชอบเพราะมันไกล ขับรถลัดสวนยางแบบนี้ใกล้กว่ากันเยอะ”

          “ทางลัดนี้ยายของหนูรู้ไหมคะ”

          “รู้สิ ก็ยายเธอเป็นคนใช้ทางนี้มาตลอด”

          “อ๋อ ยายเคยพูดว่าปั่นจักรยานไปทำงานที่บ้านนายหัวใกล้นิดเดียว แต่พอหนูปั่นกลับรู้สึกว่ามันไกล” เพลงขวัญมองสองข้างทางที่ขนาบไปด้วยต้นยางพาราแล้วก็รู้สึกว่ามันน่ากลัว ถ้าให้เลือกเธอขอเลือกปั่นตามถนนเส้นปกติมากกว่า

          ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีรถกระบะสี่ประตูขับเคลื่อนสี่ล้อก็มาหยุดที่หน้าบ้าน เขาพาเธอขึ้นไปบนบ้านและเธอเลือกว่าจะนอนห้องไหน

          “หนูนอนห้องไหนก็ได้ค่ะ”

          “งั้นเอาห้องใหญ่ก็แล้วกันนะ น่าจะสะดวกหน่อยเพราะมีโต๊ะด้วยเผื่อเธออยากจะอ่านหนังสือหรือนั่งทำงาน”

          “ก็ได้ค่ะ” เพลงขวัญอยากจะเถียงว่าเธอคงไม่ต้องใช้เพราะคิดว่าจะไม่อยู่ที่นี่นานแต่เห็นท่าทางง่วงนอนของเขาแล้วก็เลยไม่กล้าเรื่องมาก

          “ขอบคุณนะคะนายหัว”

          นายหัวหนุ่มพยักหน้าก่อนจะเดินกลับยังห้องนอนของตนเองที่อยู่คนละฝั่งกับห้องที่เพลงขวัญนอน

          เพราะแปลกที่และกังวลกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพลงขวัญก็เลยหลับๆ ตื่นๆ จนถึงตีหน้าก็ตัดสินใจลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวและออกมาจากห้องก็พอดีกับป้าแววมาทำงานพอดี

          “อ้าวหนูเพลง มาทำอะไรแต่เช้าจ๊ะ”

          “คือหนู...” เพลงขวัญไม่รู้จะตอบคำถามนี้ยังไง

          “ผมให้เพลงขวัญมาอยู่ที่ห้องนอนแขกน่ะป้าแวว ยังไงก็ฝากดูแลด้วยนะ”

          “ได้ค่ะนายหัว” ป้าแววรับปากโดยไม่ถามอะไรต่อเพราะรู้ว่านายหัวเป็นคงมีเหตุผลที่พาเพลงขวัญอยู่ที่นี่

          “แล้วนายหัวให้เธอมาอยู่ที่นี่ฐานะอะไรคะ บุหลันจะได้ทำตัว” บุหลันถามขึ้น เธอคือหลานสาวของป้าแววที่นายหัวอารัณย์จ้างมาช่วยทำงานบ้าอีกคน

          “เพลงขวัญจะมาอยู่ในฐานะลูกหนี้”

          “นายหัวให้ลูกหนี้อยู่บ้านเดียวกับนายหัวเลยเหรอคะ บุหลันว่ามันมากเกินไป”

          “บุหลัน ทำไมไปว่านายหัวแบบนั้น” ป้าแววรีบดุ

          “ก็มันจริงนี่ หรือว่านายหัวจะให้เธอมาเป็นเมียล่ะ”

          “ฉันไม่จำเป็นต้องตอบคำถามของเธอนะบุหลัน เธอมีหน้าที่ทำงานให้ฉันไม่ใช่มาถามฉัน” นายหัวอารัณย์มองหน้าบุหลันด้วยแววตาไม่ค่อยพอใจ แต่เขาก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรเธอเพิ่มเพราะเห็นแก่ป้าแววที่ทำงานกับตนมานาน

          “ที่บุหลันถามก็แค่อยากจะรู้ว่าต้องรับใช้ผู้หญิงคนนี้ด้วยไหม”

          “นั่นเป็นสิ่งที่เธอควรทำนะบุหลัน”

          “นายหัวคะ” เพลงขวัญอยากจะคุยกับเขาเพราะเรื่องมันชักไปกันใหญ่

          “เดี๋ยวค่อยคุยกันเพลงขวัญ ฉันจะไปดูคนงานก่อนแปดโมงเช้าฉันจะกลับมากินข้าว และหวังว่าจะเจอเธอนั่งรอฉันอยู่ที่โต๊ะอาหารนะ”

          “ค่ะนายหัว” เพราะไม่อยากสร้างเรื่องปวดหัวให้เขาเธอจึงรับคำอย่างว่าง่าย

         

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • นายหัวขาปรานีหนูหน่อย   ตอนที่ 43 ตอนจบ

    เพลงขวัญมองห้องที่ไม่เหมือนเดิมแล้วหันกลับมามองเจ้าของห้องแล้วก็ต้องตกใจมากขึ้นไปอีกเมื่อเห็นว่าตอนนี้นายหัวอารัณย์นั้นคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ“เพลงแต่งงานกับฉันนะ”เขาส่งแหวนแต่งงานที่ด้านบนประดับด้วยเพชรเม็ดโตยื่นมาตรงหน้า เพลงขวัญทำตัวไม่ถูกเพราะเมื่อก่อนหน้านี้เธอก็ตื่นเต้นดีใจ และประหลาดใจที่นายหัวพาไปจดทะเบียนสมรสมาครั้งหนึ่งแล้วหญิงสาวยืนนิ่งราวกับต้องมนตร์สะกด เธอสบตาเขาแล้วใจเต้นแรงไม่คิดมาก่อนว่าตนเองจะถูกขอแต่งงานทั้งที่ระหว่างเธอกับเขามันข้ามขั้นตอนมานานแล้ว“นายหัวคะ”“ตกลงไหมเพลงแต่งงานกับฉันไหม” เขาถามย้ำอีกครั้งใบหน้าหล่อเรียบเฉยทั้งที่ใจเต้นแรงเขาพาเธอไปจดทะเบียนสมรสแล้วค่อยขอแต่งงานซึ่งมันเป็นขั้นตอนที่ค่อนข้างประหลาดอยู่ไม่น้อย“ตกลงค่ะ” หญิงสาวตอบรับนายหัวนายอารัณย์ยิ้มอย่างดีใจก่อนจะสวมแหวานลงบนนิ้วนางทับไปกับแหวนแต่งงานจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นกอดเธอแน่น“ฉันควรขอเธอแต่งงานก่อนแล้วค่อยพาไปจดทะเบียน แต่ตอนนั้นฉันไม่มีแหวนแล้วชลทีก็ไม่ว่างจะเข้าเมืองมาเป็นพยานด้วย มันอาจจะสลับขั้นตอนไปบ้าง แต่ที่ฉันทำทุกอย่างก็เพราะรักเธอนะเพลงขวัญฉันรักเธอมาก” เขากล่าวด้วยเสี

  • นายหัวขาปรานีหนูหน่อย   ตอนที่ 42 มัดมือชก

    วันนี้ก็ครบกำหนดที่เพลงขวัญจะต้องกลับไปเรียนแล้วเธอมีเที่ยวบินในตอนเย็นแต่ก็ถูกนายหัวปลุกตื่นตั้งแต่เช้า“นายหัวคะว่าเพลงจะบินก็อีกหลายชั่วโมงทำไมนายหัวต้องปลุกแต่เช้าด้วยคะ เพลงยังง่วงอยู่เลย” เพราะเมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็เกือบจะตีสองเช้าวันนี้เพลงขวัญก็เลยอิดออดไม่อยากจะลุกจากที่นอน“ฉันให้เธอเลือกจะลุกจากที่นอนตอนนี้หรือจะให้ฉันรุกเข้าหาเธออีกครั้ง”“โอ๊ย นายหัวทางเลือกของนายหัวแต่ละทางเพลงละเหนื่อยจริงๆ เลยค่ะ”“เอาล่ะอย่ามัวเสียเวลา วันนี้ฉันจะต้องไปทำธุระอีกหลายที่” เขาบอกด้วยน้ำเสียงจริงจังจนเพียงขวัญรู้สึกผิดที่เอาแต่งอแงไม่ยอมลุกจากเตียง“เพลงขอโทษ เพลงไม่รู้ว่านายหัวมีธุระต้องรีบไป ไม่โกรธกันนะคะ” หญิงสาวลุกจากที่นอนแล้วเข้ามากอดเขาอีกทั้งยังหอมไปที่แก้มเขาอย่างประจบ“ฉันเคยโกรธเธอที่ไหนล่ะ” เขาจูบไปที่ขมับของเธออย่างรักใคร ช่วงเวลาที่เพียงขวัญมาอยู่กับมันช่างผ่านไปเร็วจนเขารู้สึกใจหายที่เธอจะต้องกลับไปเรียน“เพลงจะรีบอาบน้ำนะคะ” หญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะรีบลงมาทานอาหารเช้ากับเขา ซึ่งป้าแววกับบุหลันเตรียมไว้รอแล้ว“หนูเพลงไหนบอกป้าว่ามีไปเที่ยวบินตอนเย็นไงล่ะ แล้วท

  • นายหัวขาปรานีหนูหน่อย   ตอนที่ 41 รถคันนี้หัวเกียร์ใหญ่ nc

    เข้าสัปดาห์ที่สองที่เพลงขวัญมาอยู่ในสวนยางพาราวันนี้นายหัวมีนัดจะพาเธอไปเรียนขับรถเพิ่มเติมหลังจากที่หญิงสาวเรียนที่กรุงเทพมาบ้างแล้ว“พร้อมใหม่เพลงขวัญ” เขาถามหลังจากที่เมื่อวานพาเธอออกไปขับบนถนนแล้วเธอบอกว่าไม่อยากจะหัดขับอีกแล้ว“ตอบไม่พร้อมได้ไหมคะ”“เธอจะไม่พร้อมทุกวันไม่ได้หรอกนะเพลง”“พร้อมก็ได้ค่ะ แล้ววันนี้เราจะขับไปทางไหนคะ”“ว่าจะไปแถวท้ายสวน เพราะไม่ค่อยมีคนเธอจะได้ไม่เกร็งมาก”“ก็ได้ค่ะนายหัว แล้วจะให้เพลงขับตั้งแต่ตรงนี้หรือไปถึงท้ายสวนค่อยเริ่มคะ”“ฉันขับไปให้ก่อนก็ได้ตรงนี้ยังมีคนผ่านไปผ่านมาเดี๋ยวจะไปเฉี่ยวชนใครเขาเข้า”“ได้ค่ะ” เพลงขวัญกระโดดขึ้นไปนั่งข้างคนขับขณะที่นายหัวก็ขึ้นไปนั่งบนรถจากนั้นก็ขับออกไปจากบริเวณหน้าบ้าน “เอาละ เหยียบเบรกไว้นะแล้วเลื่อนคันเกียร์มาที่ตำแหน่ง D เบรกมือ ค่อยๆ ปล่อยเบรกที่เท้าทีละนิดนะ ตามองไปข้างหน้าสิ อย่ามองเท้า” “ก็เพลงกลัวพลาดนี่คะ” “ไม่ต้องกลัวหรอกน่า ตรงนี้ไม่มีใครถ้ามันจะชนก็แค่ชนต้นยางเท่านั้นแหละ” “ค่ะ ตอนนี้เพลงปล่อยเบรกแล้วต้องทำยังไงต่อ” “ตามองไปข้างหน้า กดคันเร่งท

  • นายหัวขาปรานีหนูหน่อย   ตอนที่ 40 ต้อนรับกลับบ้าน

    เพลงขวัญรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่วันนี้เธอได้กลับมายังสุราษฎร์ธานีอีกครั้งเพราะหลังจากที่ออกจากหนีออกจากบ้านไปเมื่อหลายเดือนก่อนก็ยังไม่มีโอกาสได้ติดต่อใครที่นี่อีกเลยสักคน“เพลงทำไมดูเหมือนไม่ดีใจเลยล่ะที่ได้กลับบ้าน” นายหัวอารัณย์ถามเมื่อเห็นว่าคนรักนั้นเอาแต่นั่งหน้าเครียดมาตั้งแต่เขาไปรับที่สนามบิน“ดีใจสิคะนายหัว แต่เพลงก็ตื่นเต้นด้วยเพลงไม่รู้ว่าป้าแววกับพี่บุหลันจะมองเพลงยังไง”“สองคนนั้นเขารู้เรื่องแล้วฉันเล่าให้เขาฟังหมดแล้ว”“เหรอคะแล้วป้าแววว่ายังไงบ้าง”“ก็ไม่เห็นว่ายังไงป้าเขาก็ดีใจที่เพลงได้ฉันช่วยดูแล”“แล้วพี่บุหลันล่ะคะบุหลันก็ดีใจเพราะถึงแม้ว่าจะแปลกใจไปบ้างเพราะฉันชอบพูดอยู่ตลอดเวลาว่าไม่อยากมีเมียเด็ก แต่พอพวกเขารู้ก็ไม่มีใครว่าอะไรนะ”“เพลงไม่รู้จะทำตัวยังไง”“ก็ทำตัวเหมือนเดิมเธอเคยเป็นยังไงก็เป็นยังนั้น ไม่ต้องเกร็ง”“จริงๆ นายหัวน่าจะรอบอกเรื่องนี้ตอนเพลงเรียนจบ”“ถ้าฉันรอบอกตอนเธอเรียนจบแล้วพาเธอกลับมาบ้านครั้งนี้ฉันกับเธอจะได้สวีทกันไหมล่ะ”“แหมเวลาอยู่ในห้องแล้วค่อยสวีทก็ได้”“ไม่ล่ะ ต่อไปนี้ฉันกับเธอจะไปไหนมาไหนด้วยกันในฐานะคนรัก” เขาจับมือเล

  • นายหัวขาปรานีหนูหน่อย   ตอนที่ 39 ชีวิตที่ไม่มีนายหัว

    นายตลอดระยะเวลาหยุดยาวสามวันเพลงขวัญแทบไม่มี โอกาสลุกจากที่นอนเลยเพราะนายหัวอารัณย์ตักตวงความสุขจากร่างกายของเธอจนหญิงสาวไม่มีแม้แต่แรงจะเดินไปเข้าห้องน้ำ“นายหัวขาเพลงไม่ไหวแล้วนะคะ” หญิงสาวร้องขอหลังจากที่เขาร่วมรักกับเธออีกครั้งในเวลาเจ็ดโมงเช้าหลังจากที่เพิ่งเข้านอนไปในเวลาเกือบจะตีสอง เธอไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนถึงได้ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และที่แปลกก็คือเธอยอมเขาทุกครั้ง เพราะเธอเองก็มีความสุขมากเหมือนกัน“เพลงเธอก็รู้เราจะไม่ได้เจอกันอีกนานเลยนะ”“แต่นายหัวขาเพลงไม่ไหวแล้วจริงๆ” หญิงสาวอ้อนเสียงหวาน“ขออีกครั้งเดียวครั้งเดียวนะเพลง” นายหัวหนุ่มทำเสียงอ้อนกลับ เพราะร่างกายของเขาต้องการปลดปล่อยออกมาให้ได้มากที่สุด“จะไม่ปรานีเพลงหน่อยเหรอคะ เพลงไม่ไหวแล้ว”“ปากเธอบอกให้ปรานีแต่ตอดถี่แบบนี้ฉันชักไม่แน่ใจแล้วว่าเธอต้องการแบบไหนกันแน่”“ก็มันเสียวนี่คะ นายหัวทำให้เพลงเสียว”“ฉันรู้ว่าฉันทำให้เธอเสียว ฉันเองก็เสียวไม่ต่างจากเธอหรอก”นายหัวหนุ่มกระแทกกระทั้นเข้าหาโพรงถ้ำติดๆ กันอย่างไม่ยั้งจนในที่สุดทั้งสองก็ระเบิดอารมณ์ออกมาพร้อมๆ กันอีกครั้งร่างกายของเพลงขวัญอ่อน

  • นายหัวขาปรานีหนูหน่อย   ตอนที่ 38 ไม่เสียใจเลยที่รอนาน nc

    นายหัวอารัณย์ขึ้นมาหาเพลงขวัญหลังจากเธอสอบเสร็จแต่เพราะไม่ได้บอกเธอว่าจะมาเที่ยวบินไหน พอมาถึงห้องจึงไม่เจอกับคนรัก “นายหัวขาเพลงขอโทษ เพลงนึกว่านายหัวจะมาพรุ่งนี้ เพลงเลยออกมาฉลองสอบเสร็จกับเพื่อนค่ะ” เสียงหวานอ้อนมาตามสายเมื่อเขาโทรหา “ฉันผิดเองที่ไม่บอกว่าจะมาวันไหน แล้วเธอจะกลับดึกหรือเปล่า ฉันคิดถึงอยากเจอ” “ไม่เกินเที่ยงคืนค่ะ ได้ไหมคะ” “ได้สิ แล้วจะกินเหล้าไหม” “นิดหน่อยค่ะ แต่รับรองว่าไม่เมา” “แล้วจะกลับยังไงล่ะ” “ตาจะไปส่งค่ะ” “ถ้าขับรถกลับกันไม่ไหวก็โทรบอกนะ ฉันจะไปรับ” เขาบอกอย่างห่วงใย ชายหนุ่มรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่มาแล้วไม่เจอเพลงขวัญ แต่เรื่องนี้จะโทษว่าเป็นความผิดของเธอก็ไม่ได้เพราะตามกำหนดเดิมเขาจะมาถึงพรุ่งนี้เย็น เพลงขวัญกลับมาถึงคอนโดในเวลาห้าทุ่มครึ่ง เธอรีบเข้าไปอาบน้ำเพราะตอนนี้เนื้อตัวของตนมีแต่กลิ่นบุหรี่พอออกมาจากห้องน้ำนายหัวหนุ่มที่เมื่อครู่ยังหลับอยู่ก็ตื่นมานั่งรอเธออยู่แล้ว หญิงสาวรีบขึ้นมานั่งบนเตียงแล้วสวมกอดเขาด้วยความคิดถึง“คิดถึงนายห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status