LOGINShare
หวานพาลรัก 61
Last Updated:
2025-04-11 10:00:08“ไง! เมียยังไม่ยอมคุยด้วยอีกเหรอ” ลุงเพชรมานั่งลงตบบ่าเขาเบาๆ สายตาของลุงเพชรเหมือนเยาะเย้ยมากกว่าจะเห็นใจ
“ก็มีแต่คนกีดกัน ผมเลยไม่ได้คุยกับน้ำฝนสักที”
“แล้วมันน่ากีดกันไหมล่ะ ชอบทำอะไรให้น้องงอนอยู่เรื่อย”
“ถ้าไม่เข้าข้าง ก็อย่ามาซ้ำเติมผมเลย” เพลิงตะวันว่า เขาขยับออกห่างลุงเพชรอีกนิด นี่ก็ไม่ช่วย ไม่พาไป ทั้งที่บ้านหลังนั้นเป็นบ้านลูกเขยตัวเองแท้ๆ ถ้าลุงเพชรพาไป ใครหน้าไหนจะกล้าขัดขวาง
“เฮ้ย! ทำผิดเองก็หาทางแก้เองสิวะ มันต้องนักเลงหน่อย”
เพลิงตะวันปรายตามองลุงเพชร ก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย บ้านพี่เมียมีระบบรักษาความปลอดภัยแน่นหนา ทั้งคนของพี่เมียก็ยั้วเยี้ยเต็มหน้าบ้านไปหมด อย่างกับตั้งใจจัดมาเพื่อขัดขวางเขาโดยเฉพาะ
“เป็นไงตาเพลิง ได้คุยกับน้ำฝนหรือยัง” น้ากระแตของตาเพลิงเดินมานั่งลงข้างหลานชาย ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง เพลิงตะวันขยับไปหา กอดท่านไว้เต็มอ้อมแขน ออดอ้อนน่าสงสาร
“น้ำฝนไม่ยอมคุยกับผมครับน้ากระแต คนแถวนี้ก็ใจร้ายไม่ยอมช่วย”
คนถูกกล่าวหาว่าใจร้ายสะดุ้ง มองคนที่กอดเมียตัวเองด้วยสายตาหมั่นไส้ อ้อนได้อยู่คนเด
Related chapters
นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 62
“กลับมากันแล้วเหรอ เป็นไงเพลิง ได้เจอน้ำฝนไหม แคกๆ” เพลิงตะวันมองคนที่เอนกายนั่งพิงพนักโซฟาแสร้งทำสีหน้าอิดโรยด้วยสายตาไม่พอใจ อย่ามาทำเป็นแสดงละครเลยลุงเพชร ทำไมเขาจะดูไม่ออกว่านี่คืออาการแกล้งทำ“ไม่ได้เจอครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ” เพลิงตะวันถอนหายใจแล้วเดินหนีขึ้นห้องไป ลุงเพชรไม่ช่วยอะไรเขาสักนิด แล้วยังจะมาแกล้งเขาอีก เออ...เขามันคนเคยไม่ดี ใครๆก็ไม่รัก ไม่อยากช่วยเหลือ ไม่สงสารคนที่ไม่ได้เจอหน้าลูกเมียมาหลายวันแล้วกันบ้างเลย“น้ำฝน พี่ขอคุยด้วยได้ไหมครับ” วาโยเคาะประตูห้อง แล้วเรียกน้องสาวที่หลบมาพักที่บ้านกับเขา ซึ่งเขาก็ยินดีที่จะให้เธอพักอยู่ได้นานเท่าที่เธอต้องการ“ค่ะ พี่โย” หยาดพิรุณเปิดประตูให้พี่ชาย แล้วเดินกลับไปนั่งบนเตียง มองดูลูกชายที่เพิ่งนอนหลับปุ๋ยไปได้ไม่นานวาโยเดินเข้ามานั่งอีกฝั่งของเตียง เขาแตะแก้มหลายชายเบาๆอย่างเอ็นดู“หลับไม่รู้เรื่องเลยน้ำพุเอ๊ย!” วาโยแซวหลานแล้วเงยหน้าขึ้นมองน้องสาว เห็นเธอถอนหายใจเบาๆแล้วก็เห็นใจ หยาดพิรุณใจแข็งกับสามีได้ไม่นานหรอก แค่นี้ก็หงอยจนน่าเป็นห่วงแล้ว“ว่า
Last Updated : 2025-04-11นิยายชุดหวานรัก หวานพาลรัก 63
“ลุงเพชร! ลุงเพชร! ลุงเพชรอยู่ไหนครับ” เพลิงตะวันเรียกหาลุงราวกับเด็กเสียขวัญ เมื่อผู้เป็นลุงไม่ขานรับ เขาก็เรียกหาน้ากระแต“น้ากระแต! น้ากระแตครับ” เหมือนทั้งบ้านจะเงียบไปหมด แล้วเมียเขาล่ะ เมียเขามาที่นี่หรือยัง หรือมาแล้วและก็กลับไปแล้ว แล้วทำไมไม่มีใครปลุกเขา“ลุงเพชร!” เพลิงตะวันตะโกนเรียกสุดเสียง จนเด็กรับใช้ต้องวิ่งหน้าตื่นเข้ามาหา“ลุงเพชรกับน้ากระแตไปไหน”“เอ่อ...คุณๆอยู่สวนหลังบ้านค่ะ”“ขอบใจ” เพลิงตะวันรีบเดินไปทางประตูหลังบ้าน เมื่อเปิดประตูออก สายตาคมก็มองไปทางศาลาแปดเหลี่ยมสีขาวหลังใหญ่กลางสวน เขาเห็นลุงเพชร น้ากระแต คุณวาทิต วาโย กระเต็น แต่ไม่เห็นเมียตัวเอง ขายาวก้าวเข้าไปหาอย่างเร่งรีบ เมื่อยกมือไหว้ทักทายพ่อตากับพี่เมียแล้วเขาก็ถามหาเมียทันที“น้ำฝนล่ะครับ” ทุกคนพากันเงียบกริบ เหมือนต่างเกี่ยงกันที่จะตอบคำถามของเขา“น้ำฝนไม่ได้อยู่ที่นี่” พอได้ยินคำตอบจากปากลุงเพชรคนอยากเจอหน้าเมียใจจะขาดก็พานแข้งขาอ่อน“ก็ไหนลุงเพชรบอกน้ำฝนจะมากับพี่โยด้วยไงครับ”“ก็มา แต่...”“แต่ลุงเพชรพาเมียผมไปซ่อนอีกแล้วใช่
Last Updated : 2025-04-12นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 1
“คุณพ่อขา คุณแม่ขา ช่วยติ๊บด้วยค่า” เจ้าของเสียงสดใสวิ่งเร็วเข้ามาในห้องโถงของบ้าน พอเห็นบิดามารดานั่งคุยกันอยู่ก็รีบเข้าไปนั่งแทรกกลาง โอบกอดบิดาไว้แน่นแล้วซุกหน้ากับอกท่านอย่างต้องการที่พึ่งพาและปกป้อง“กระติ๊บ!” เสียงเข้มของพี่ชายที่ไล่หลังมาทำให้คนเป็นน้องสะดุ้งโหยงเพชรนิลเดินตามน้องสาวเข้ามาด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เมื่อเห็นยายตัวเล็กซุกตัวอยู่กับอกบิดาก็ถอนหายใจแรง ส่ายหน้าระอาใจ“ก็เป็นซะอย่างนี้ แล้วเมื่อไรจะโต จะรู้จักรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองสักที” เพชรนิลว่าพลางเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ใกล้กัน ทว่าสายตาดุยังจับจ้องมองน้องสาวที่อยู่ในอ้อมอกบิดาตลอด“มีอะไรหรือต่าย น้องทำอะไรผิดหรือลูก ทำไมทำหน้าดุแบบนั้น” แม่กระแตถามบุตรชายคนโต แต่สายตาเอ็นดูกลับมองไปยังบุตรสาวคนเล็กที่ซุกอยู่
Last Updated : 2025-04-12นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 2
“ไม่เอาค่ะ อยู่ใกล้กันแค่นี้ เขาไม่เรียกว่าไปหาประสบการณ์ชีวิตหรอก” พลอยชมพูส่ายหน้ากับอกมารดา สูดน้ำมูกเบาๆ“งั้นก็ไปช่วยงานพี่เพลิงที่ไร่ภูอิงฟ้า”แม่กระแตเสนออีกหนึ่งทางเลือกให้ แม้ไร่ภูอิงฟ้าจะอยู่ไกล แต่ที่นั่นท่านมั่นใจล้านเปอร์เซ็นต์เลยว่า จะไม่มีอันตรายใดๆมาแผ้วพานลูกสาวท่านได้แน่นอน“ที่นั่นยิ่งแล้วใหญ่ ใครๆก็คงไม่ให้ติ๊บหยิบจับอะไรหรอกค่ะ”พลอยชมพูว่าอย่างรู้ทัน ไร่ภูอิงฟ้าเรียกว่าเป็นสถานที่รวมญาติของเธอเลยก็ว่าได้ ทั้งอาพราวผู้เป็นน้องสาวแท้ๆของพ่อ ลุงนนท์สามีอาพราวซึ่งเป็นผู้อุปการะแม่กระแตมาตั้งแต่เล็กก่อนจะมาแต่งงานกับพ่อเพชร แล้วไหนจะพี่เพลิงลูกชายอาพราวกับลุงนนท์ผู้ที่ขึ้นชื่อเรื่องหวงน้อง กับยายน้ำฝนภรรยาพี่เพลิงที่เป็นน้องสาวบุญธรรมของเธออีก รายสุดท้ายนี่ปกติตอนอยู่บ้านด้วยกันก็ชอบแย่งงานเธอทำทุกอย่าง แทบจะไม่ให้เธอหยิบจับอะไร น้ำฝนทำอย่างกับเธอเป็นน้องสาวคนเล็กสุดของบ้านด้วยซ้ำ แล้วจะให้เธอไปอยู่ทำงานที่นั
Last Updated : 2025-04-13นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 3
เจ้าของรีสอร์ตบ้านไร่รักละมุนเป็นเพื่อนของกวีซึ่งเป็นหลานเขย เขาเป็นชายหนุ่มอายุสี่สิบปี นิสัยใจคอก็ได้รับการการันตีจากหลานเขยและหลานสาวว่าเป็นคนดี ไว้ใจได้ อีกทั้งวาโยซึ่งมีฐานะเป็นพี่เขยของพลอยชมพูก็ได้ให้คนสืบประวัติเบื้องหน้าเบื้องหลังของชายหนุ่มมาแล้ว ไม่พบประวัติเสียใดๆ ดังนั้นทุกคนจึงวางใจที่จะให้พลอยชมพูไปทำงานที่นั่น“ค่ะคุณแม่” พลอยชมพูรับคำหนักแน่น เธอคิดไว้แล้วว่าจะตั้งใจทำงาน เรียนรู้ทุกอย่าง จะไม่ทำให้ใครมาตราหน้าว่าเป็นลูกคุณหนู เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อหรอก หญิงสาวกอดร่ำลาพ่อเพชรกับแม่กระแตอีกครู่หนึ่ง เมื่อรถแท็กซี่ที่โทรเรียกไว้แล่นเข้ามาจอดเทียบประตูหน้าบ้าน เธอจึงประนมมือไหว้ลาบุพการีแล้วหยิบกระเป๋าเป้ใบโตไปขึ้นรถพ่อเพชรกับแม่กระแตมองตามท้ายรถแท็กซี่ที่แล่นพ้นประตูรั้วบ้านไปด้วยความเป็นห่วง ทั้งสองถอนหายใจออกมาพร้อมกัน“เราไปเยี่ยมลูกทุกสัปดาห์ได้ไหมคะคุณเพชร” แม่กระแตถามเสียงเศร้า พอลูกไปจริงๆแล้วก็รู้สึกใจหาย เพราะไม่เคยต้องห่างกันนานขนาดนี้เลย พ่อเพชรหัวเราะในลำคอ โอบกอดบ่าบอบบางมาแนบชิด“แค่หกเดือนเอง เดี๋ยวลูกก็กลับมาอยู่กับเราเหมือนเดิ
Last Updated : 2025-04-13นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 4
“คุณพบคะติ๊บสงสัยว่าติ๊บน่าจะนั่งรถสองแถวเลยป้ายค่ะ”คิ้วเข้มเลิกขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอบอก“คุณขับรถหลงทางหรือ” เพราะไม่คิดว่าลูกคุณหนูอย่างเธอจะนั่งรถประจำทางมา เขาคิดว่าเธอคงพูดผิด“ไม่ใช่ค่ะ ติ๊บนั่งรถทัวร์มาลงที่บขส.แล้วต่อรถสองแถว แต่เอ่อ...ระหว่างทางติ๊บเผลอหลับไปแป๊บนึง พอตื่นขึ้นมารถสองแถวก็เลยมาจนสุดสายแล้วค่ะ แล้วทีนี้คนขับรถบอกว่าเที่ยวรถหมดแล้วค่ะ ติ๊บว่าจะเหมารถคันที่นั่งมาให้กลับไปส่งที่รีสอร์ต แต่คุณลุงคนขับรถบอกว่าวันนี้แกมีนัดกับแฟน แกเลยไม่รับงานแล้วค่ะ”พลอยชมพูใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆ หญิงสาวรู้ว่าตัวเองผิดที่ดันเผลอหลับจนนั่งรถเลยป้าย ก็คนมันง่วงนี่นา นั่งรถมาตั้งไกล ร่างกายเลยโหยหาการพักผ่อน มันชัตดาวน์ตัวเองโดยไม่ปรึกษาเธอสักคำ“แล้วไง” พบรักพ่นลมหายใจออกมาไม่เบานัก เขาเจตนาให้ปลายสายได้ยินพลอยชมพูหดคอทำหน้าเหยเกคล้ายจะร้องไห้“เอ่อ...คุณพบช่วยส่งคนมารับติ๊บได้ไหมคะ” เสียงบอกไม่มั่นใจเอาเสียเลย มาวันแรกเธอก็ก่อเรื่องให้เขาต้องยุ่งยากแล้ว“ธุระของผมเหรอ”พลอยชมพูแทบจะปล่อยโฮออกมาเมื่
Last Updated : 2025-04-14นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 5
พลอยชมพูนั่งรอจนถึงสองทุ่มก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีรถมารับ หญิงสาวเริ่มกระวนกระวาย มองซ้ายขวาด้วยความระแวง แสงไฟนีออนหลอดเดียวภายในเพิงพักที่ติดๆดับๆยิ่งทำให้เธอขวัญผวา ผู้คนเริ่มบางตาจนแทบไม่เหลือใคร แม่ค้าแม่ขายเข็นรถกลับบ้านไปจนหมดแล้ว ตึกแถวขนาดสี่คูหาที่มีร้านขายของชำเล็กๆเพียงร้านเดียวก็เลื่อนประตูเหล็กปิดหนีเธอไปแล้วด้วย มือเรียวสวยล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าถือ พลอยชมพูตัดสินใจโทรหาพบรักอีกครั้ง เธอไม่ได้คิดจะเร่งเขา แต่อย่างน้อยก็ขอให้ได้รู้ว่าเขาไม่ได้ลืมที่รับปากเธอไว้ว่าจะส่งคนมารับเธอที่นี่ หญิงสาวโทรหาเขาถึงสามครั้ง ทว่าคนที่เธอโทรหากลับไม่ยอมรับสาย ใบหน้าน่ารักเริ่มฉายแววกังวลชัดเจนขึ้น ขณะที่หญิงสาวนั่งรอนายจ้างส่งคนมารับอยู่ด้วยความเป็นกังวลอยู่นั้น ก็มีจักรยานยนต์ที่ดัดแปลงแต่งท่อให้มีเสียงดังเกินที่กฎหมายกำหนดแล่นผ่านเพิงพักผู้โดยสารไปอย่างรวดเร็ว แต่เพียงครู่เดียวมันก็วกกลับมาจอดตรงหน้าเธอ สัญชาตญาณระวังภัยทำให้พลอยชมพูกอดกระเป๋าเป้ใบใหญ่แนบอกแล้วรีบลุกขึ้นยืนท
Last Updated : 2025-04-14นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 6
“จับดีๆ ระวังตก” พบรักคร้านจะเถียงกับคนปากดีแล้ว เพราะตั้งแต่ค่ำมานี่เขาวุ่นวายแต่กับเธอคนเดียวจนไม่เป็นอันต้องทำอะไร“ว้าย!” พลอยชมพูรีบโน้มตัวไปกอดคนขับแทบไม่ทัน เมื่อคนที่เพิ่งบอกเธอว่าให้จับดีๆขับรถออกตัวอย่างรวดเร็วจนเธอแทบหงายหลัง หญิงสาวเกร็งไปทั้งตัว เธอกลัวตก กลัวเขาจะพารถล้ม เรียวขาเสลาหนีบแนบอยู่กับต้นขาแกร่งทั้งสองข้าง เธอรับรู้ถึงการขยับของกล้ามเนื้อต้นขาในตอนที่เขาเปลี่ยนเกียร์ทุกครั้ง ยิ่งเขาเพิ่มความเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ เธอก็กอดกระชับเขาแน่นยิ่งขึ้นเช่นกัน สองร่างแนบชิดจนรู้สึกได้ถึงไออุ่นของกันและกัน ทว่าพลอยชมพูไม่คิดใส่ใจ หญิงสาวแนบแก้มกับแผ่นหลังกว้าง หลับตาปี๋ไม่กล้ามองอะไรทั้งนั้น ในใจก็ได้แต่ภาวนาขอให้กลับถึงรีสอร์ตอย่างปลอดภัยใช้เวลาสิบห้านาทีพบรักก็พาคนงานใหม่กลับมาถึงรีสอร์ต ชายหนุ่มถอดหมวกกันน็อกออก แล้วถอนหายใจอย่างหงุดหงิด ก่อนเบี่ยงหน้าไปบอกคนที่ยังคงนั่งกอดเอวเขาไว้แน่น แม้ว่าเขาจะจอดรถและดับเครื่องแล้วก็ตาม“ลงไปได้แล้ว”เสียงห้วนติดดุทำให้พลอยชมพูลืมตาขึ้นทีละข้าง คิ้วเรียวขมวดมุ่น เมื่อเห็นภาพวิวทิวทัศน์ชัดเจน ไม่ได้เป็นภา
Last Updated : 2025-04-15
Latest chapter
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 41
“เป็นธรรมดาที่คนสวยอย่างติ๊บจะมีคนมาชอบค่ะ” ตอบแล้วเธอก็เดินกลับไปที่ซิงค์ล้างจาน ลงมือล้างโดยไม่หันมาสนใจคนมีปัญหาคาใจกับแขกที่เข้าพักอีก พบรักรู้สึกถึงความร้อนที่แล่นพล่านอยู่บนหัว เธอรู้ว่าไอ้หมอนั่นชอบ แล้วเธอล่ะชอบมันไหม “แล้วติ๊บชอบมันไหม มันหน้าตาดีนะ” พลอยชมพูสะดุ้งตกใจเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาประชิดด้านหลัง และเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงขุ่นไม่พอใจ “ไม่ค่ะ เฉยๆ ก็บอกแล้วว่าติ๊บทั้งสวยทั้งน่ารัก ก็ต้องมีผู้ชายมาชอบเยอะสิคะ แต่ภูมิต้านทานเรื่องผู้ชายติ๊บสูงค่ะ เพราะที่บ้านมีแต่ผู้ชายหน้าตาดี พ่อติ๊บก็หล่อ ยิ่งพี่ต่ายนี่หล่อแบบ...” พลอยชมพูเงยขึ้นมองหน้าคนที่ยืนหน้าเคร่งอยู่เบื้องหลังตัวเองสายตาครุ่นคิดา “อืม...พี่ต่ายนี่หล่อแบบเอาคุณพบสักสิบคนมามัดรวมกันก็ยังหล่อไม่เท่าพี่ต่ายเลยค่ะ” หัวคิ้วเข้มย่นแทบจะชนกัน เมื่อถูกสาวเปรียบเทียบความหล่อของตนกับพี่ชายของเธอแบบไม่ไว้หน้ากันเลย พบรักขยับตัวเข้าใกล้ ใช้แขนสองข้างกักกันเธอไว้กับเค
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 40
พลอยชมพูกะพริบตาปริบๆ รีบลงจากเตียงแล้วเดินไปที่หน้าต่าง พอหญิงสาวเปิดม่านออกก็มองเห็นเขายืนโบกไม้โบกมืออยู่ข้างล่าง เธอปิดม่านแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมื่อกลางวันแค่เธอคุยกับเขานิดเดียว แถมยังมีผู้คนอยู่ด้วยตั้งมากมาย พบรักยังจับเธอไปลงโทษด้วยบทรักเร่าร้อนท้าแสงแดด นี่ถ้ามาเห็นเธอคุยกับเขาที่หน้าบ้าน เธอจะโดนอะไรอีกไหมเนี่ยแต่สุดท้ายแล้วพลอยชมพูก็ต้องลงไปคุยกับเพื่อนชายที่ซุ้มไม้หน้าบ้าน เธออุตส่าห์ทำตัวเป็นผู้ฟัง ไม่ซักไม่ถาม วิศรุตถามคำเธอก็ตอบคำ หวังว่าเขาจะเบื่อแล้วกลับห้องพักไปก่อนที่เจ้าของบ้านจะกลับมา แต่อีตานี่ก็หน้าด้านหน้าทนกว่าที่คิด ขุดเรื่องตั้งแต่สมัยปีมะโว้มาคุยกับเธอได้เป็นคุ้งเป็นแคว แหม...รู้สึกคิดถูกมากๆที่ไม่สนใจเขาตั้งแต่ตอนที่เขาเข้ามาจีบใหม่ๆ เพราะไม่งั้นเธออาจจะเบื่อตายไปเลยก็ได้ เธอไม่ชอบผู้ชายพูดมาก เพราะลำพังตัวเธอเองก็พูดมากอยู่แล้ว เธอชอบคนที่พร้อมจะฟังมากกว่า เหมือนคุณพบนั่นไง พอคิดถึงคนที่ฟังเธอเสียเป็นส่วนมาก เขาก็โผล่มาพอดีพบรักจอดรถกอล์ฟที่หน้าบ้าน แล้วเดินหน้าบึ้งเข้ามาหาเธอกับวิศรุตที่ซุ้มไม้“ที่นี่เป็นที่พักส่วนตัวของผม ไม่
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 39
“เดือนนี้ไม่หักแล้ว จะให้เพิ่มด้วย” พบรักบอกยิ้มๆ“ให้เพิ่มทำไม ติ๊บไม่ได้ทำงานอะไรเพิ่มสักหน่อย” คนไม่อยากเอาเปรียบนายจ้างปฏิเสธไม่รับเงินค่าจ้างเพิ่มโดยที่เธอไม่ได้ทำอะไรเพิ่มพบรักถอนหายใจบางเบา เขาลุกขึ้นเดินอ้อมโต๊ะไปนั่งเก้าอี้ข้างหญิงสาว ดูเหมือนเธอจะหลีกเลี่ยงที่จะพูดถึงเหตุการณ์เร่าร้อนที่เขาและเธอเพิ่งทำกันไปเมื่อครู่ใหญ่“กระติ๊บ” พบรักจับมือบางทั้งสองข้างมากุมไว้ เขามองหน้าหญิงสาวด้วยสายตาดุ ไม่พอใจที่เธอไม่เรียกร้องอะไรจากเขาเลย ทั้งๆที่เขาอยากให้เธอเรียกร้องเอาทุกอย่างจากเขา เอาไปให้หมดเลยก็ได้ ทั้งตัว หัวใจ เงินทอง ทรัพย์สมบัติต่างๆ เขาพร้อมจะยกให้เธอทั้งหมด“อะ...อะไรคะ” พลอยชมพูเอนตัวหลบคนที่อยู่ดีๆก็เดินมาจับมือถือแขนเธอ ที่จริงเธอก็ไม่ควรตกใจอะไรหรอก เพราะมากกว่ามือเขาก็จับมาแล้ว แต่บอกตรงๆว่าเธอยังไม่ชิน ถึงจะไม่ได้รังเกียจเขา แต่ก็ใช่ว่าเธอจะชอบที่เขาเข้ามาใกล้ชิดแบบนี้ เพราะมันทำให้หัวใจเธอสั่น“คุณไม่คิดจะเรียกร้องอะไรจากผมหน่อยหรือ”พลอยชมพูมองหน้าเขานิ่งอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนระบายยิ้มหวานสดใสให้เขา“แล้วคุณพบอยากใ
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 38
พลอยชมพูหลับตา แหงนเงยหน้าเชิดสูง พร้อมกับกรีดร้องออกมาด้วยความซ่านเสียวสะใจ เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่รู้สึกไปกับเขามากมายขนาดนี้ และเมื่อเขาเริ่มโยกกายถอดถอนสลับเติมเต็มในจังหวะเชื่องช้า หญิงสาวก็ครางเบาๆอย่างกับลูกแมวน้อย มันเสียวสะท้านก็จริง ทว่าเธอคิดว่ามันอ่อนโยนเกินไป หญิงสาวจึงโยกสะโพกกลับไปด้านหลัง ในจังหวะที่เขาสอดเสยเข้าหาเธอพอดี เสียงเนื้อสะโพกหนั่นแน่นปะทะกับหน้าขาจึงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ต่างคนต่างใส่แรงเข้าหากันไม่มีใครยอมใคร แต่คนแรงน้อยกว่าสูญเสียอธิปไตยในน่านน้ำตัวเองไปหลายครั้ง กว่าเธอจะรีดรัดคนแข็งแกร่งห้าวหาญจนเขายอมพ่ายแพ้ก็ใช้เวลาร่วมชั่วโมง “ไปเดินอีท่าไหนให้หกล้มหัวเข่าถลอกแบบนี้คะ” ลำดวนถามคนที่ตนกำลังทำแผลให้ หญิงสาวนั่งอยู่บนโซฟาในบ้านพักของเจ้าของรีสอร์ตพลอยชมพูตวัดสายตาดุขึ้นมองตัวต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องหัวเข่าถลอก เขายืนกอดอกตีหน้านิ่งอยู่ใกล้ๆ แต่เมื่อสบสายตากับเธอ เขาก็ยิ้มบางบนใบหน้า แถมยังยักคิ้วข้างหนึ่งใส่เธอด้วย คนเจ็บตัวเพราะความหื่นปรอทแตกของเขาจึงสะบัดค้อนให้จนคอแทบเคล็ด
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 37
ใบหน้าที่หลับตาพริ้ม อ้าปากเผยอครางเสียงหวานดังผะแผ่ว ทำให้พบรักเร่งมือเพื่อส่งเธอไปสุดปลายทางล่วงหน้าก่อน เขาสอดนิ้วกลางเข้าสู่ร่องสาวคับแน่น ชักเข้าออกกระทุ้งแรง รับรู้ได้ถึงกล้ามเนื้ออ่อนที่บีบรัดรอบจากปลายสุดโคนนิ้ว ชายหนุ่มสูดลมหายใจยาว เขาแข็งขึงทรมาน อยากจะพาสัดส่วนที่ขยายใหญ่โตสอดลึกในตัวเธอแล้ว ทว่าก็ได้แต่ยับยั้งใจไว้ก่อน ความสดใหม่ของเธอทำให้เขาต้องรีดเค้นน้ำหวานออกมาให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เธอต้องเจ็บตัวมากเหมือนครั้งแรก“คุณพบ!” พลอยชมพูหลับตาแน่น เงยหน้าขึ้นครวญครางเรียกชื่อคนที่กำลังปรนเปรอเธอด้วยนิ้วมืออย่างดุดัน เมื่อไม่อาจต้านทานบทเพลงกามาที่บรรเลงโดยนิ้วเรียวยาวที่พร่างพรมลงใจกลางความเป็นหญิง สะโพกสวยก็ขยับเร็วเพื่อจะไปให้ถึงบทสุดท้ายของเพลงรัก เผลอให้ความร่วมมือไปโดยไม่รู้ตัว“กระติ๊บ...” พบรักจับจ้องมองใบหน้าน่ารักไม่วางตา เขากระซิบเรียกเธอซ้ำๆ จูบปลายคางเล็ก แล้วอ้าปากงับเบาๆ เร่งขยับซอยนิ้วมือกระทั่งส่งเธอข้ามพ้นขอบเขตความอดกลั้น หญิงสาวระเบิดตัวเองหยาดน้ำใสฉีดล้นซอกขาเปรอะเปื้อนเต็มหน้าตักเขาพลอยชมพูหอบหายใจแฮกๆ หญิงสาวเอนกายซวนซบอกกว
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 36
“อุ๊ย!” พลอยชมพูมัวแต่โมโหคนที่ไม่ยอมปล่อยเธอสักที หญิงสาวเลยมองเมินไปยังพื้นที่สีเขียวโล่งกว้างตรงหน้า โดยไม่ทันระวังตัว พบรักก็รวบเอวคอดดึงตัวเธอขึ้นไปนั่งบนตักเขา แล้วกักกอดไว้แน่น แผ่นหลังนุ่มแนบไปกับอกกว้างกำยำ“คุณพบ! จะทำอะไรคะ ปล่อยนะ” พลอยชมพูหันหน้าไปต่อว่าเขา ใบหน้าสาวบูดบึ้งไม่พอใจอย่างที่สุด“นั่งพักสักหน่อย เดี๋ยวค่อยกลับ”“จะนั่งก็นั่งดีๆสิคะ ทำไมต้องมากอดคนอื่นแบบนี้”“คนอื่นที่ไหน เมียทั้งคน”ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง มองหน้าคนที่เรียกตัวเองว่าเมียด้วยสายตาแตกตื่น พบรักมองสีหน้าตกใจของเธอแล้วยิ้มขำ พอเห็นคนที่เอาแต่ตกตะลึงตาค้างกับตำแหน่งใหม่ที่เขามอบให้ แถมริมฝีปากอิ่มที่เผยอน้อยๆนั่นก็ยั่วใจเขาเหลือเกิน ชายหนุ่มจึงอดใจไม่ไหว เขาโน้มใบหน้าลงไปใกล้อีกนิด หวังจะชิมความหวานจากปากนุ่ม แต่ดูเหมือนคนกำลังจะถูกเขารังแกจะรู้ตัวเสียก่อน มือบางสองข้างจึงถูกยกขึ้นมาปิดกั้นปากเขาไว้แล้วดันออกสุดแรงจนหน้าแทบหัน“จะทำอะไรคะ” พลอยชมพูถามเสียงขุ่น หญิงสาวดึงมือกลับมาเช็ดๆถูๆกับกางเกง มองค้อนคนจ้องจะเอาเปรียบเธอปากเขานุ่มชะมัด บ้าจริ
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 35
“ไอ้หมอนั่นใคร”เสียงเข้มไม่พอใจที่ดังขึ้นข้างหลังทำให้พลอยชมพูสะดุ้ง หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนหมุนตัวกลับไปยืนประจันหน้ากับเจ้าของรีสอร์ตนิสัยเสียที่กล้าเรียกลูกค้าว่าไอ้หมอนั่น“ลูกค้าค่ะ”“รู้แล้วว่ามันเป็นลูกค้า มันรู้จักกระติ๊บด้วยเหรอ”“เป็นเพื่อนกันสมัยเรียนปอโทค่ะ”“เมื่อกี้มันขอเบอร์ด้วย”“ค่ะ” พลอยชมพูตอบแล้วหันไปคว้าถาดมาถือ เดินหนีคนช่างซัก“จะไปไหน” พบรักเดินตามติดต้อยๆ“เอาถาดไปเก็บค่ะ”“ผมช่วย” พบรักแย่งถาดจากมือบาง แต่ลูกจ้างสาวไม่ยอม พลอยชมพูดึงเอาไว้แน่น“ไม่ต้องค่ะ”“ต้อง” พบรักใช้แรงที่มีมากกว่าดึงถาดมาจากมือเธอจนได้ พลอยชมพูมองหน้าเขาด้วยความไม่พอใจ คนบ้าอะไรเนี่ย คนจะทำงาน เขาจะมาวุ่นวายวอแวอะไรกับเธอนักหนา“งั้นก็ฝากไปเก็บด้วยนะคะ ติ๊บจะไปช่วยพี่น้ำตาลค่ะ” พลอยชมพูสะบัดหน้าเดินหนีเอาดื้อๆ พบรักมองตามเธอ แล้วก้มมองถาดในมือ เรื่องอะไรจะเอาไปเก็บ เธอไม่ไป เขาก็ไม่ไป ชายหนุ่มพยักหน้าเรียกพนักงานที่ยืนอยู่ไม่ไกลให้มารับถาดไปเก็บ แล้วเดินตามไปยังเคาน์เตอร์ที่พลอยชมพูยืนอยู่กับกลุ่
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 34
“ผมก็เป็นเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งเหมือนกัน” คนไม่อยากให้สาวทำงานลำบากรีบเอ่ยอ้างพลอยชมพูเงยหน้าขึ้นสูดลมหายใจลึก นี่เธอกำลังคุยกับผู้ใหญ่อายุสี่สิบหรือเด็กอายุสิบขวบกันแน่นะ“ติ๊บจะไปช่วยงานคนอื่นแล้ว ห้ามตามมานะคะ ไม่อย่างงั้นติ๊บจะหนีกลับบ้านจริงๆด้วย” พลอยชมพูหันหลังเดินออกจากห้องไปทันทีที่พูดจบ คนที่ถูกเธอขู่ไม่กล้าลุกเดินตามไป พบรักทำได้เพียงถอนหายใจมองตามตาละห้อย เขากลัวเธอหนีกลับบ้าน กลัวเธอไม่อยู่ให้เขารับผิดชอบเมื่อเดินออกมาจากห้องทำงานเจ้าของรีสอร์ตได้แล้ว พลอยชมพูถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอก บางทีเธอก็ไม่เข้าใจว่า การที่เธอเอาเรื่องนี้มาขู่เขานี่ถูกต้องแล้วใช่ไหม คือเธออดสงสัยไม่ได้ว่าตรรกะการได้เสียระหว่างเธอกับเขามันดูเพี้ยนๆ เขาต้องการรับผิดชอบ ในขณะที่เธอยังไม่แน่ใจอะไรทั้งนั้น และยังไม่อยากตัดสินใจอะไรตอนนี้ ไม่ใช่ว่าไม่เสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอเสียใจ แต่ที่มากกว่าความเสียใจคือ เธอกลัวครอบครัวรู้ กลัวพวกท่านจะผิดหวังในตัวเธอ แต่จะให้ร้องไห้คร่ำครวญจมอยู่ในห้วงทุกข์ตลอดเวลาก็ดูจะไม่ใช่ ไม่น่าทำ เธอโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น มีภูมิคุ้มกันภาวะจิตใจและอาร
นิยายชุดหวานรัก หวานพลอยรัก 33
“ยังไม่หิวค่ะ” พลอยชมพูบอกเสียงเบา หญิงสาวไม่รู้จะทำตัวเช่นไร จึงได้แต่ยืนขัดเขินทั้งกังวลอยู่กลางห้อง รอให้เขาเริ่มพูดเรื่องนั้นขึ้นก่อน“กระติ๊บ”“คะ” คนถูกเรียกสะดุ้ง หันไปมองเจ้าของห้องที่นั่งอยู่ปลายเตียงของเขา“มานั่งตรงนี้ เราต้องคุยกัน” พบรักตบมือลงข้างๆที่ตัวเองนั่งอยู่“คุณพบพูดมาเลยค่ะ ยืนอยู่ตรงนี้ ติ๊บก็ได้ยิน”“ถ้าไม่มานั่งดีๆ ผมจะเดินไปอุ้ม”คำขู่ด้วยน้ำเสียงราบเรียบทำให้ใบหน้างามงอง้ำ พลอยชมพูพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ ก่อนจะยอมเดินไปนั่งข้างเขา ซึ่งหญิงสาวทิ้งระยะห่างพองาม พบรักเองก็ไม่ได้คะยั้นคะยอให้เธอมานั่งชิดตัวติดกัน“กระติ๊บอยากให้ผมรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นยังไง” พบรักเอ่ยถามตรงๆไม่อ้อมค้อม คนที่ต้องตอบคำถามอึ้งไปไม่เป็น รับผิดชอบอย่างไรงั้นหรือ แต่งงานคงไม่ใช่คำตอบที่ดีเท่าไรนัก เพราะหากชีวิตคู่ของเธอเริ่มต้นจากการเสียตัวเพราะความเมา มันก็คงจบไม่สวยเท่าไรหรอกมั้ง เธอกับเขายังรู้จักกันไม่ดีพอ ยังไม่มากพอที่จะใช้ชีวิตร่วมกัน“อย่าเพิ่งปฏิเสธความรับผิดชอบจากผม เราค่อยๆเรียนรู้กันไปก่อนได้ไหม”พลอยชมพูเ
