LOGINShare
เจ้าสาวไม่ไร้รัก 28
Last Updated:
2025-03-31 16:00:54“เดี๋ยวเล็ก แป๊บหนึ่ง” เมธาวีลุกจากเก้าอี้ เดินอ้อมไปด้านหลังพีรพล ลำแขนกลมกลึงทั้งสองข้างวางลงบนบ่าแกร่ง หญิงสาวแนบหน้าเนียนที่ถูกแต่งไว้อย่างดีทุกรายละเอียด ไปกับใบหน้าของพีรพล ชายหนุ่มผงะเล็กน้อย แต่ไม่สามารถเบี่ยงตัวออกได้ทัน เพราะดูจะเป็นการเสียมารยาท เมธาวีจงใจเบียดหน้าอกอวบอิ่มไปกับแผ่นหลังของชายหนุ่ม พีรพลได้แต่ปั้นหน้ายิ้มไปตามมารยาท
“ขอบใจมากจ้าเล็ก” เจ้าของร้านเดินไปบริการแขกโต๊ะอื่นแล้ว เมธาวียิ้มและหัวเราะคิกคัก เมื่อตรวจสอบรูปหลายรูปบนหน้าจอมือถือของตน
“เดี๋ยวเมส่งรูปให้พีเก็บไว้ในมือถือนะคะ จะได้เก็บไว้เป็นที่ระลึก”
“ครับ ขอบคุณครับ”
อาหารมื้อค่ำเกือบดึกของพีรพลมือนี้ช่างยาวนานนัก เขาแอบถอนหายใจหลายครั้ง คืนนี้อุตส่าห์ว่าจะโทรหาลูกหาเมีย กว่าจะกลับถึงบ้านก็คงดึกมาก ป่านนี้ลูกเมียคงหลับไปแล้ว
“ขอบคุณนะคะพี สำหรับอาหารมื้อนี้ แล้วก็ขอบคุณที่มาส่งเม” เมธาวีขยับตัวเร็วจูบที่ปลายคางสาก เป็นอีกครั้งที่พีรพลต้องตกใจ
“แทนคำขอบคุณอีกครั้งนะคะ กู๊ดไนท์ค่ะ” เมธาวียิ้มหวานให้ชายหนุ่มก่อนจะก้าวลงจากรถ หญิงสาวยืนรอจนรถของพี
Related chapters
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 29
“อืม” นิชาผู้หญิงนิ่งๆที่เขายอมสยบให้ก็ยังคงเป็นนิชาเหมือนเดิม เธอไม่เคยก้าวก่ายในสิ่งที่สามีไม่บอก“ไม่ถามอะไรต่อหน่อยเหรอ” น้ำเสียงคนตัวโตชักจะงอนที่ภรรยาไม่หวง เพราะนิชาก็รู้อยู่ว่าเมธาวีเป็นใคร“ก็ถ้าพีเล่าให้ฟังแค่นี้ ก็แปลว่าไม่มีอะไรมากกว่านี้แล้ว จะให้หนุงหนิงถามอะไรล่ะ” นิชาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่ให้หัวใจก็อดหวั่นไหวไม่ได้“หึๆ...โครงการคอนโดใหม่ของบริษัทเม เขาให้บริษัทเราเป็นผู้ออกแบบตกแต่งให้ เมเขาบอกว่า เขาเป็นคนขอร้องให้พ่อเลือกบริษัทของเรา แล้วเมเขาก็ขอให้พีเลี้ยงข้าวเป็นการตอบแทน ต่อไปนี้พีกับเมอาจจะต้องเจอบ่อยขึ้นนะ” พีรพลวางคางสากบนศีรษะภรรยา แล้วบอกเล่าทุกอย่างให้ภรรยาฟังเพื่อความสบายใจ“หนุงหนิงเชื่อใจพีเสมอค่ะ ถ้าวันนั้นพีเลือกเมเราก็คงไม่มีวันนี้ และในเมื่อวันนั้นพีเลือกหนุงหนิง วันนี้พีก็ไม่มีสิทธิ์ไปเลือกคนอื่นได้แล้ว จริงไหมคะ” น้ำเสียงข่มขู่ในตอนท้ายทำให้พีรพลยิ้มกว้าง อ้อมแขนแกร่งกระชับแนบแน่นยิ่งขึ้น นี่ไงล่ะแม่เสือซ่อนเล็บของเขา“เช้าแล้วนะพี เดี๋ยวเด็กๆขึ้นมาเห็น ไม่เอาค่ะ ปล่อยเถอะ” นิชาเอ็ดเบาๆ เมื่อรู้สึกว่ามือไม
Last Updated : 2025-04-01นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 30
“นอนสักพักนะ ค่อยลุกไปอาบน้ำ เดี๋ยวพีจัดเสื้อผ้าใส่ตู้เอง” นิชาพยักหน้ายิ้มให้สามี ก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนเพลีย พีรพลเหมือนซาตานที่สูบพลังชีวิตเธอแทบไม่เหลือ ในทุกครั้งที่มีการบอกรักทางร่างกาย แต่เธอก็ยินยอมและเต็มใจทุกครั้งด้วยสิ“ตาเมฆ หนูพิมพ์ ตื่นหรือยังลูก” เสียงนางนภาเรียกปลุกลูกชายและว่าที่ลูกสะใภ้ในตอนเช้าตรู่ คนตัวโตขยับร่างอย่างเมื่อยขบจากการนอนบนพื้นไม้แข็ง เขางัวเงียลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู“ครับแม่ ตื่นแล้วครับ” ปลัดเมฆายื่นหน้าออกมาจากห้อง นางนภายิ้มให้ลูกชายแล้วพยายามชะเง้อคอมองข้ามลูกชายเข้าไปให้ห้อง“แล้วหนูพิมพ์ล่ะ คงเหนื่อยใช่ไหมลูก เดี๋ยวแม่จะเตรียมหาของบำรุงกำลังให้ดีกว่า หลังแต่งงานคงจะต้องโหมงานหนักกัน” ปลัดเมฆาขมวดคิ้ว“เอาน่า...แม่เข้าใจ เหมือนพ่อกำนันตอนได้กับแม่ใหม่ๆแหละ” ปลัดเมฆาอ้าปากเหวอ“ไปๆ ปลุกหนูพิมพ์นะลูก เมื่อคืนตอนที่แม่โทรบอกย่าพรว่าหนูพิมพ์จะนอนที่นี่ แกกำชับว่าให้เมฆกับหนูพิมพ์ไปกินข้าวเช้าด้วยนะลูก” นางนภาพูดจบก็หันหลังให้บุตรชาย ปลัดเมฆาส่ายหน้ายิ้มๆ“พิมพ์จ๋า”
Last Updated : 2025-04-01นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 31
“เอ่อ...” พิมพ์รพีพรมีอาการติดอ่างในทันที“ทำได้ไงอะปลัดเมฆ ให้ยายพิมพ์ยอมเรียกพี่ได้ ฮ่าๆ” พีรพลถามจบก็หัวเราะเสียงดัง พิมพ์รพีพรถลึงตาใส่พี่ชายตนเอง แล้วหันไปจิกสายตาให้คนตัวโตที่นั่งอมยิ้มน้อยๆทำได้ไงน่ะเหรอ แค่คิดเธอก็วูบวาบไปทั้งตัวอีกแล้ว“พิมพ์เป็นคนเรียกเองแหละ พิมพ์โตพอจะรู้ว่าอะไรควรไม่ควรหรอกน่า ถ้าไม่เรียกอย่างนี้ เดี๋ยวพี่พีกับย่าก็มาบ่นให้พิมพ์อีก พิมพ์ไม่อยากฟัง” คนที่ถูกเรียกพี่เลิกคิ้วสูงสบตากลมโต แต่พิมพ์รพีพรเบือนหน้าหนีไม่ยอมสบตาด้วย“ก็ดีแล้วรู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่” ย่าพรเอ่ยยิ้มๆ“ลูกค้ากรุ๊ปเสาร์อาทิตย์ที่พี่ยกเลิกไป พี่ให้แพ็คเกจมาพักฟรีได้สองคืนจ้ะพิมพ์ ให้เลือกมาช่วงไหนก็ได้ภายในหนึ่งปี แต่ต้องโทรมาแจ้งล่วงหน้าก่อน ลูกค้าเขาก็โอเค ไม่มีปัญหาอะไรจ้ะ” นิชาอธิบายรายละเอียดให้พิมพ์รพีพรสบายใจ“อ้อ...ขอบคุณพี่หนุงหนิงที่ช่วยแก้ปัญหาให้นะคะ เก่งอย่างนี้มาทำบ้านนาเปี่ยมรักช่วยพิมพ์เลยไหมคะ” นิชายิ้มหวาน“ตอนแรกก็ว่าจะขอพีอยู่ที่ต่อสักพัก อยากทำงานช่วยพิมพ์ แต่ตอนนี้พี่คงต้องขอตัวไปช่วยที่บริษัทแล้วล่ะ เห็น
Last Updated : 2025-04-02นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 32
“ตู้ม!” คนตัวใหญ่ตกน้ำเสียงดัง เสียงหัวเราะของคนตัวเล็กดังลั่นกว่า ก่อนที่ทุกอย่างรอบข้างจะเงียบสงบลงเหมือนเดิม เหลือเพียงเสียงลมพัดใบไม้ใบหญ้า และเสียงนกร้องดังแว่วอยู่ไกลๆพิมพ์รพีพรกวาดสายตาไปตามผืนน้ำที่นิ่งสงบ ปลัดเมฆาจมหายไปไหน ทำไมยังไม่โผล่ขึ้นมา คลองน้ำนี้ค่อนข้างลึก หรือปลัดเมฆาจะว่ายน้ำไม่เป็น หญิงสาวยืนขมวดคิ้วทำหน้าเหลอหลาตกใจ“ว่ายน้ำไม่เป็นเหรอ” ร่างบางเดินลงบันได แล้วเรียกชื่อชายหนุ่มอย่างตกใจ“พี่เมฆ พี่เมฆ อย่าเล่นแบบนี้ พิมพ์ไปล่ะนะ” ก็ยังเงียบเหมือนเดิม หญิงสาวเริ่มใจไม่ดี แล้วทันใดนั้นปลัดเมฆาก็โผล่ขึ้นมากลางคลอง เสียงตีน้ำกระจายพร้อมเสียงร้อง“พิมพ์ ช่วยพี่ด้วย” พิมพ์รพีพรมองท่าทางของปลัดเมฆาอย่างจับผิด“พิมพ์ช่วยพี่ด้วย” ร่างคนตัวโตจมหายไปน้ำอีกครั้งพร้อมกับความเงียบ พิมพ์รพีพรหันซ้ายหันขวา ก่อนจะตัดสินใจกระโดดลงน้ำแล้วออกแรงว่ายไปยังจุดที่ร่างของปลัดเมฆาจมลงไปเมื่อสักครู่ ร่างเล็กสมส่วนว่ายวนไปวนมาปากก็ร้องเรียกคนที่เพิ่งจมหายไป“พี่เมฆ!” พิมพ์รพีพรลอยตัวในน้ำหันซ้ายขวา เมื่อหาไม่เจอหน้าตาก็แสดงอาการตกอกตกใจ“น
Last Updated : 2025-04-02นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 33
เสียงกระทืบเท้าตึงๆขึ้นบันไดมาทำให้ย่าพรขมวดคิ้ว ยิ่งเมื่อเห็นสภาพหลานสาวยิ่งแปลกใจ“ไปทำอะไรมายายพิมพ์ ทำไมเปียกปอนอย่างนั้น” ย่าพรเอ่ยถามเสียงดัง“เอ่อ...ตกน้ำค่ะ”“ตาเถร!”ย่าพรยกมือทาบอก ไม่ใช่เพราะคำตอบจากปากบางจิ้มลิ้ม แต่เพราะคนตัวโตที่เดินขึ้นมาบนเรือนไล่หลังหลานสาวมา ก็ตัวเปียกปอนไม่ต่างกัน“ปลัดเมฆก็ตกน้ำเหมือนกันเหรอ” ย่าพรเอ่ยถามอ้าปากค้าง ปลัดเมฆายกมือเกาท้ายทอยแล้วยิ้มแห้งๆให้ย่าพร“ไปๆ เปลี่ยนชุดในห้องยายพิมพ์กันก่อน เดี๋ยวได้เป็นหวัดกันพอดี”“ครับ” ปลัดรับคำทำตามอย่างเต็มใจ“เรื่องอะไรคะ ห้องของพิมพ์ไม่ต้อนรับคนแปลกหน้าค่ะ” พิมพ์รพีพรต่อต้านทันที“คนแปลกหน้าอะไรกันยายพิมพ์ ผัวเมียน่ะ เขาถือเป็นคนคนเดียวกันนะ” ย่าพรเอ่ยอย่างปรามหลานสาว“แต่...”“พิมพ์...พาพ่อปลัดไปเปลี่ยนเสื้อผ้า” ย่าพรมองหน้าหลานสาวลอดแว่นสายตา และใช้น้ำเสียงต่ำเป็นการเตือนว่าให้ทำตามที่บอก“มาสิ” พิมพ์รพีพรตวัดสายตามองคนที่ยืนทำหน้าเศร้าอย่างหมั่นไส้นัก ปลัดเมฆาเดินก้มหน้าตามหญิงสาวไปอย่างเจียมตัว&nb
Last Updated : 2025-04-03นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 34
“แล้วต้องทำยังไง ไม่ทำเหมือน...เอ่อ...ไม่จุ๊บแล้วนะ” พูดเองก็หน้าแดงเอง คนที่เคยโดนจุ๊บเห็นหน้าแดงๆแล้วอยากจะจับมาจุ๊บเอง แบบน้องไม่ต้องพี่จัดให้“อืม...เปลี่ยนเสื้อผ้าให้หน่อยสิ”“อะไรนะ” พิมพ์รพีพรเสียงดังตาโต“จุ๊ๆ อย่าเสียงดังสิ เดี๋ยวเค้าก็รู้กันทั้งบ้านหรอก” หญิงสาวถอนหายใจแรง“ตัวโตยังกะยักษ์ เปลี่ยนเองเลย พิมพ์จะหันหลังให้ เปลี่ยนเสร็จแล้วออกไปเลยนะ” คนตัวเล็กกลับหลังหันทันทีที่พูดจบ หวังแค่ให้เขารีบๆเปลี่ยนชุด แล้วออกจากห้องเธอไปซะ“ยืนรอข้างนอกตั้งนาน หนาวจนมือแข็งไปหมดแล้ว แกะกระดุมไม่ได้” ร่างคนตัวโตประชิดร่างคนตัวเล็ก พิมพ์รพีพรหันหน้ากลับมาทันที“พี่เมฆ” พิมพ์รพีพรกัดฟันเรียกชื่อคนที่กักร่างตัวเองไว้“เรามาช่วยกันเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ” พูดจบ มือใหญ่ก็พยายามแกะมือเล็กออกจากปมผ้าขนหนู“ไม่ๆ พิมพ์แกะกระดุมให้ก็ได้อย่ามายุ่งกับพิมพ์นะ” ปลัดเมฆายิ้มกรุ้มกริ่ม คนตัวโตยืนตรงรออย่างอารมณ์ดี มือบางข้างหนึ่งกำผ้าขนหนูแน่น อีกข้างหนึ่งพยายามแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตให้เขาอย่างลำบาก กว่าจะเสร็จทั้งแถวจึงใช้เวลานานกว่าปกติ“เสร
Last Updated : 2025-04-03นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 35
“เชื่อใจพี่นะพิมพ์ ปล่อยตัวตามสบายนะ หลับตาลงแล้วหายใจเข้าลึกๆ” เสียงกระซิบปลุกปลอบข้างหู พิมพ์รพีพรทำตามอย่างว่าง่าย เธอไม่เหลือสมองส่วนใดที่จะสั่งการได้แล้ว ในตอนนี้ทุกอย่างมันว่างเปล่า รับรู้ได้แต่เพียงความหวามไหวที่ถูกปลุกเร้าขึ้นมาคนนำทางที่คอยปลุกปลอบแอบถอนหายใจหนักหน่วง ในตอนที่จับตัวตนความแข็งแกร่งทาบทับกลางแปลงดอกไม้งาม โดยไม่ได้รุกล้ำเข้าสู่เส้นทางร่องลึก มือหนาตวัดไปด้านหลังคนตัวเล็ก จับยึดสะโพกงอนกดกระชับให้รับความแข็งแกร่งร้อนผ่าวของตน ร่างเล็กสะท้านไหวหนีบหัวเข่ารัดร่างแกร่งแน่น หน้าอกอวบแนบไปกับหน้าอกแกร่ง ใบหน้างามแหงนเงยครางเสียงหวานหวิวออกมา ปลัดเมฆารีบจูบซับเสียงนั้นไว้ทันทีคนตัวโตขยับส่ายสะโพกวนช้าๆแต่กดแรงหนักแน่น ริมฝีปากหยักได้รูปดูดดึงอย่างโหยหา ลิ้นสากไล่เกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างได้ใจ พิมพ์รพีพรปล่อยทุกสิ่งให้ชายหนุ่มเป็นผู้นำพาไป สะโพกเต่งตึงแอ่นรับทุกจังหวะการชักนำจากคนตัวโต ลำแขนกลมกลึงกอดรัดร่างแกร่งไว้แน่น มือบางจิกลงบนบ่ากว้างเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ก่อตัวรุนแรงขึ้นเมื่อความหวามไหวจับมือเดินทางมากับความกระสันซ่าน สองร่างเริ่ม
Last Updated : 2025-04-04นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่ไร้รัก 36
“สวัสดีค่ะคุณย่าพร” เจ้าของเสียงหวานที่เดินขึ้นเรือนมา อยู่ในชุดเดรสแขนกุดรัดรูปสีเข้มค่อนข้างสั้น ย่าพรขยับแว่นตาเพ่งมองผู้มาเยือน แต่ดูยังไงก็จำไม่ได้ จนกระทั่งหญิงสาวเดินมานั่งเก้าอี้ไม้ข้างๆเก้าอี้โยกของตัวเอง ย่าพรก็ยังมีสีหน้าสงสัยจำไม่ได้“เมไงคะ คุณย่าพรลืมเมแล้วหรือคะ” เมธาวีถอดแว่นตาดำอันใหญ่ ยิ้มหวานให้หญิงชรา“อ้อ...แม่เมหรอกรึ จำได้ๆ เพื่อนแม่หนุงหนิงกับเจ้าพี แล้วเป็นไงมาไงล่ะเนี่ย ถึงได้มาถึงนี่ได้” เมธาวียิ้มหวานเหลียวหน้าเหลียวหลัง มองหาใครสักคน“เอ่อ...เมได้ข่าวว่าน้องพิมพ์เปิดโฮมสเตย์แล้วก็กำลังจะแต่งงาน เลยอยากมาร่วมแสดงความยินดีค่ะ”เมธาวีตอบย่าพร แต่ไม่ยอมสบตาเพราะกำลังมองหาพีรพล วันนี้เธอแวะไปหาเขาที่ออฟฟิศแต่เช้า แต่เลขาของพีรพลแจ้งว่าชายหนุ่มกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เพราะพิมพ์รพีพรจะแต่งงานวันอาทิตย์นี้ เธอเคยมาที่นี่หลายครั้งสมัยเรียนมหาวิทยาลัย มากับกลุ่มเพื่อนที่สนิทกันหลายคน เมธาวีจึงรู้จักบ้านนาเปี่ยมรักนี้พอสมควร ย่าพรพยักหน้ายิ้มๆ แต่เมื่อเห็นปลัดเมฆาเดินออกมาจากห้องจึงหันไปถามถึงหลานสาว“อ้าว...พ่อปลั
Last Updated : 2025-04-04
Latest chapter
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 17
มือเล็กค่อนข้างสั่นเล็กน้อยขณะที่หยิบสิ่งของที่ต้องการออกจากกระเป๋า เธอเลือกใช้อันที่แกะออกจากซองแล้ว แต่พอหยิบอกมาดูก็เกิดอาการงง แล้วเขาใส่กันยังไง พลิกไปพลิกมาขยี้ขยำจนถุงยางอนามัยคลายตัวออกมา นั่นแหละใบหน้านวลถึงยิ้มออกมาได้เออ...อย่างนี้หน่อย ถึงพอจะคิดออกว่าใส่ยังไงน่านน้ำมองสิ่งของที่ถืออยู่ในมือสลับกับกลางกายของคนที่นอนนิ่งอยู่ หญิงสาวเลือกที่จะหลับตาก่อนจะยื่นมือออกไปเปิดผ้าขนหนู เพื่อเปิดเผยบางสิ่งที่เร้นลับเหลือเกินในความคิดของตัวเอง เกิดมาไม่เคยเจอไม่เคยเห็นมันจะเป็นยังไงหนอ ตาที่ปิดอยู่ค่อยๆหรี่ขึ้นมองช้าๆ“อุ๊ย!” น่านน้ำสะดุ้งสุดตัว เมื่อขณะที่กำลังจะชักมือกลับพร้อมกับลืมตาขึ้นทีละน้อยนั้น มือใหญ่ก็กำข้อมือเล็กของเธอไว้หมับ“ขอกอดหน่อย” อยู่ดีๆภูชิตก็ตวัดวงแขนเกี่ยวเอาร่า
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 16
หญิงสาวใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กรองน้ำจากก๊อกน้ำอุ่นที่อ่างล้างหน้า ขณะที่ขยำและพลิกผ้าไปมาเพื่อให้เปียกทั่วทั้งผืน สายตาก็เหลือบไปเห็นกล่องสีดำเล็กๆวางอยู่ในกระจาดเล็กรวมกับของใช้จำพวกแชมพูครีมอาบน้ำในขวดเล็กๆ น่านน้ำโผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำ เห็นคนตัวโตยังนอนหลับอยู่ที่โซฟาจึงตัดสินใจวางผ้าผืนเล็กลงในอ่างล้างหน้า แล้วหยิบกล่องเล็กนั้นขึ้นพลิกไปพลิกมา ไม่ใช่ไม่รู้ว่ามันคือกล่องถุงยางอนามัย แต่ที่อยากรู้คือมันใช้ยังไง“อยากรู้ก็ต้องเปิดดูสิ” เมื่อบอกตัวเองดังนั้น น่านน้ำจึงจัดแจงแกะพลาสติกที่หุ้มกล่องอยู่ออก แล้วเอากล่องมาจ่อที่จมูก“ไม่มีกลิ่นแฮะ!” มือเล็กเปิดฝากล่องออกแล้วเทของที่อยู่ในกล่องออกมาเทบนเคาเตอร์“ตั้งสามอันแน่ะ เขาใส่กันทีเดียวสามอันเลยเหรอ” คนอยากรู้อยากเห็นจับของที่อยู่ในซองพลิกไปพลิกมาสำรวจทีละอัน ก่อนจะตัดสินใจฉีกซองแล้วจีบมือจับบางสิ่งบางอย่างออกจากซอง บางส
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 15
“ไปสิ คุณก็ควรจะพักผ่อนเหมือนกันนะ” ขายาวก้าวนำก่อน ขาเล็กจึงลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเดินตาม หัวใจเต้นโครมคราม สมองกำลังคิดไตร่ตรองว่าสิ่งที่ตัดสินใจถูกแล้วหรือนี่เรากำลังจะเต็มใจสูญเสียพรหมจรรย์ทิ้งไว้ที่นี่เหรอ เอาจริงใช่ไหม ถอยตอนนี้ทันไหม เอายังไงดีในขณะที่สมองทำงานอย่างหนัก น่านน้ำไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำว่าประตูถูกปิดลงแล้ว และเธอก็ถูกจูงมานั่งบนเตียงกว้างกลางห้อง ภูชิตปล่อยมือบางแล้วเอนตัวลงนอนทันที ปล่อยหญิงสาวที่นั่งหลับตาปี๋รอคอยอย่างคาดหวัง เมื่อรอจนนานแล้วยังไม่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติกับร่างกาย ตากลมโตจึงเปิดขึ้น แล้วหันไปมองคนที่นอนหลับตาพริ้ม น่านน้ำไม่รู้ว่าจะเสียใจหรือโล่งใจดี หญิงสาวหันรีหันขวาง ความเงียบรอบกายและอากาศเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ทำให้คนที่นอนน้อยตัดสินใจเดินตรงไปที่โซฟาตัวใหญ่ ร่างบางนั่งลงบนโซฟาตัวนุ่มแล้วเอนตัวลงนอน ไม่ถึงห้านาทีน่านน้ำก็เข้าสู่ห้วงนิทรา หลับสนิททันที&nbs
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 14
จริงจัง?“ผมหมายความว่ามันดูสมเหตุสมผลที่จะเอาคุณไปอ้าง” น่านน้ำถอนหายใจแรง ใจเต้นกับคำว่าจริงจังนี่สินะพรหมลิขิต เราต่างก็จริงจังต่อกัน“ก็ได้ค่ะคุณภูชิต น้ำถือว่ายังอยู่ในเนื้องาน” จะให้ตอบตกลงใบหน้ายิ้มแป้นก็กระไรอยู่ เป็นผู้หญิงมันต้องมีชั้นเชิง น้ำเสียงที่ใช้จึงค่อนข้างราบเรียบ“ไหน...เรียกใหม่ซิ”“ค่ะ...คุณภูขา” คนถูกเรียกกลั้นยิ้มไว้ภายใต้หน้าตานิ่งเฉย คนที่เอ่ยเรียกใจเต้นโครมคราม เมื่อคิดว่าสิ่งที่หวังใกล้ความจริงไปทุกขณะ“ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่าคุณภูชิตจะมีคู่หมั้นแล้ว” กำนันช้างผู้
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 13
น่านน้ำมองตามแผ่นหลังกว้างหายเข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับประตูห้องน้ำที่ปิดตามมา ประโยคที่เธอได้ยินก่อนที่ประตูห้องน้ำจะปิดสนิท ทำให้หญิงสาวรีบกระโจนลงจากเตียงกว้างทันที“ถ้าจะอาบน้ำพร้อมผมก็ตามเข้ามาได้เลยนะ ประตูไม่ได้ล็อก”ขาเรียวเล็กรีบพาเจ้าของร่างออกจากห้องกว้างทันที ภูชิตยื่นหน้าออกมาจากห้องน้ำ ทันเห็นหลังไวๆออกจากห้องไป เขาส่ายศีรษะพร้อมกับยิ้มกับตัวเอง“คนอะไรเนื้อนุ่มเนียนน่าฟัดไปทั้งตัว หึๆ”เมื่อคืนกว่าน่านน้ำจะข่มตานอนได้ก็ย่างเข้าสู่วันใหม่แล้ว เธอนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง คิดทบทวนเรื่องราวตอนหัวค่ำ ทั้งๆที่แอบปลื้มเจ้านายหนุ่ม แต่ทำไมเมื่อเขารุกประชิดร่าง เธอกลับรู้สึกหวาดกลัว อย่างนี้อาจจะทำให้สิ่งที่เธอหวังไม่สำเร็จ เอาล่ะ...ต่อนี้ไปเธอต้อง
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 12
“เอ่อ...น้ำยอมแล้วค่ะ คุณภูชิตลุกขึ้นก่อนนะคะ” เสียงหวานอ้อมแอ้มบอกอย่างยอมจำนน คนที่ได้สัมผัสความนุ่มนิ่มถอนหายใจยาว เขายังไม่อยากลุก กลิ่นกายสาวหอมอ่อนๆทำให้ใจเต้นแรง และรู้สึกดีอย่างประหลาด“ลุกสิคะ” คิ้วเข้มเลิกสูง ไม่เข้าใจว่าเธอจะทำอะไร น่านน้ำเหมือนจะเดาใจออกว่าชายหนุ่มสงสัย“ก็เดี๋ยวน้ำจะถอดชุดออกให้คุณภูชิตตรวจดูไง คุณภูชิตไม่ต้องลำบากมาถอดให้น้ำหรอกน่า” พูดอย่างใจกล้าแต่หัวใจแทบจะวายอยู่แล้ว ภูชิตยิ้มราวกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่หญิงสาวพูด แต่ก็ยอมลุกขึ้นนั่งคุกเข่าอยู่ข้างร่างบาง รอดูว่าคนใจกล้าจะถอดเสื้อผ้าให้เขาตรวจสอบจริงๆไหมน่านน้ำยันกายลุกขึ้นนั่งคุกเข่า แววตาไม่มั่นใจฉายชัด หญิงสาวสูดหายใจเข้าปอดลึกแล้วผ่อนออกช้าๆ อย่างยากลำบาก มือเล็กค่อยๆแกะกระดุมเสื้อเม็ดแรก ภูชิตมองตามใจเต้นรัว เขาเคยเห็นมาแล้ว และรู้ดีว่าภายใต้เสื้อผ้าที่บดบังร่างกายนี้อยู่
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 11
“ทำอะไรอยู่นะ” ภูชิตพูดเบาๆ เดินไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องของคนที่ทำให้เขาหมดอารมณ์ไปต่อกับสาวสวยไฟแรงหุ่นอวบอั๋น มือใหญ่ยกค้าง ชายหนุ่มกำลังชั่งใจว่าจะเคาะประตูดีไหม แต่เนื่องจากสมองยังคิดหาเรื่องราวจะคุยกับคนในห้องไม่ได้ ภูชิตจึงตัดสินใจลดมือลงหันหลังกลับ ไปเปิดประตูห้องของตนแทนเสียงเปิดปิดประตูห้องไม่ได้ทำให้คนที่ยืนอยู่ระเบียงกว้างตกใจ เพราะน่านน้ำไม่ได้ยิน เธอยังคงดื่มด่ำอยู่กับภาพบรรยากาศตรงหน้า ภูชิตจัดการถอดเสื้อผ้าโยนลงตะกร้าเตรียมตัวอาบน้ำทันที ร่างแกร่งกำยำเปลือยเปล่ากำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ หากแต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ทำให้ชายหนุ่มหันหลังเดินกลับไปหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะมุมห้อง“ว่าไงสิน” เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์และเสียงทุ้มที่ได้ยินตามมาทีหลัง ทำให้คนที่แอบย่องเข้าห้องนอนอื่นสะดุ้งสุดตัว“คุณภูชิตกลับมาแล้ว เอาไงล่ะทีนี้” น่านน้ำเหลียวซ้ายแลขวา ชะโง
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 10
“สวัสดีค่ะคุณศศิพิมล” น่านน้ำยิ้มกว้างอย่างเป็นมิตร หากแต่คนที่ต้องรับไหว้กลับชักสีหน้าไม่พอใจเท่าไร“สวัสดีค่ะคุณน่านน้ำ” ร่างสมส่วนอวบอัดเดินเข้าใกล้ภูชิต มือเรียวจับจองคล้องแขนล่ำอย่างต้องการแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ริมฝีปากสีสดแสนเซ็กซี่แย้มยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ภูชิตก้มลงมองแขนเรียวที่คล้องแขนตัวเอง แล้วสบตาเจ้าของมือเรียว ใบหน้านิ่งขรึมไม่ได้บ่งบอกความรู้สึกใดๆออกมา เขาหันไปสบตาน่านน้ำอยู่ครู่เดียวก่อนจะหมุนตัวเดินออกไปจากห้องทำงาน พร้อมกับร่างเย้ายวนที่พยายามเบียดกระแซะร่างของเขาจนแทบจะสิงกันอยู่แล้วเมื่อประตูห้องทำงานปิดลงหลังจากที่สองคนนั้นออกไปแล้ว น่านน้ำก้มลงมองหน้าอกตัวเอง มือเล็กกอดอกจับสองเต้าตัวเองแล้วถอนหายใจ“จะสู้เขาไหวไหมน่านน้ำ ซะบะละฮึ่มขนาดนั้น” น่านน้ำทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิม ถอนหายใจอย่างหนักหน่วง และเริ่มคิดเป็นจริงเป็นจังว่า หากต้องเพิ่
นิยายชุดเจ้าสาวไม่สมยอม เจ้าสาวไม่เดียงสา 9
“พอทานได้ไหมครับ” คำถามจากภูชิต ทำให้น่านน้ำตื่นจากภวังค์ เพิ่งรู้ตัวว่าสายตาของตัวเองจ้องมองอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม หญิงสาวยิ้มแก้เก้อ เพราะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเดินมานั่งอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร“เอ่อ...ได้ค่ะ” ตอบแล้วก็ยิ้มกว้าง ก่อนจะก้มลงรับประทานอาหารตรงหน้าอย่างจริงจัง เพราะหิวหรือเพราะเขินอายที่แอบมองแล้วถูกจับได้ก็ไม่รู้“นายคะ วันนี้ของหวานมีลอดช่องน้ำกะทิ กับบัวลอยไข่หวาน นายจะรับอะไรดีคะ” ภูชิตกับน่านน้ำเงยหน้ามองหญิงสาวในชุดผ้าถุงและเสื้อยืดสีขาวรัดรูปเน้นทรวดทรง ที่ยืนยิ้มอยู่ข้างโต๊ะอาหารที่ทั้งสองนั่งทานอยู่ ภูชิตพ่นลมหายใจออกเบาๆ นั่นเป็นสิ่งที่น่านน้ำสังเกตเห็นแวบเดียวเท่านั้น“คุณน้ำทานอะไรดีครับ” ภูชิตไม่ตอบคำถามของหญิงสาวที่ยืนยิ้มส่งสายตาวิบวับให้ตนเอง แต่กลับหันมาถามผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าแทน
