‘ ฮึก ฮือ ฮือ อีกแล้วสินะอีกแล้วพอคาราเมลกลับมาทุกอย่างก็เปลี่ยนไปอีกแล้ว ทั้งๆที่คิดว่าเขาซื้อมาให้แท้ๆกลับกลายเป็นว่าแกคิดไปเองซะได้ยัยเฌอเบลล์ อุตส่าห์ดีใจกลับกลายเป็นว่าเธอคิดไปเอง ‘ ร่างบางเดินเตๆอยู่ตรงริมถนนใหญ่หลังจากที่ภาคินอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเขาก็ถือข้าวของทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นดอกกุหลาบช็อกโกแลตหรือรวมไปถึงสตอเบอรี่ที่เขาเพิ่งซื้อมาข้างล่างตรงคอนโดของเธอและขับรถออกไปทันที เขาบอกว่าวันนี้เขาคงไม่ได้ไปกับเธออันเนื่องมาจากว่าเขาจะไปรับคาราเมลที่บ้านเพื่อมาเรียน มันจึงเป็นที่มาที่วันนี้เธอไปเรียนคนเดียว และด้วยความช้ำใจมันทำให้เธอไม่อยากนั่งรถไปเลยก่อนที่จะปรากฏร่างของเธอเดินไปเรื่อยเปื่อยไร้จุดมุ่งหมาย เฮ้ออ พอหรือยังเฌอเบลล์แกควรจะพอได้แล้วแกควรจะพอสักทีไม่ว่าจะทำยังไงเขาก็ไม่มีทางหันมารักแก เห็นๆกันอยู่ว่าพอไม่มีคาราเมลเขาก็ทำเหมือนแกมีประโยชน์ห่างแกไม่ได้ แต่พอคาราเมลกลับมาทุกอย่างก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม มันก็แสดงให้เห็นแล้วว่าต่อให้ยังไงในใจของเขาก็ไม่มีแก แกมันก็เป็นได้แค่เพื่อนร่วมเตียงที่เวลาตัวจริงเขาไม่อยู่แกก็มีประโยชน์ขึ้นมาทันที เฌอเบลล์เดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
20:00 น. เวลาล่วงเลยผ่านไปจนกระทั่งถึง 20:00 น เฌอเบลล์ยังคงนั่งใจจดใจจ่ออยู่หน้าทีวี สายตาก็เอาแต่จ้องมองหน้าประตูทีหันมามองโทรทัศน์ที เธอทำอยู่แบบนี้หลายต่อหลายครั้งแล้ว ก็หลังจากที่ภาคินบอกว่าให้ทำอาหารเผื่อเขาด้วยวันนี้เขาจะมากินกับเธอ แต่รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่มีวี่แววว่าเขาจะมา ‘ ตกลงเขาจะมาไหมนะบอกให้ทำอาหารเผื่อป่านนี้ก็ยังไม่มาสักทีไม่รู้ว่าธุระอะไร นี่แกเป็นอะไรของแกยัยเฌอเบลล์ไม่เห็นจำเป็นต้องมานั่งรอเขาขนาดนี้เลย เขาคงจะมีธุระสำคัญจริงๆนั่นแหละ ’ บ่นพึมพำกับตัวเองคนเดียวก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือมากดเข้าโซเชียลไปเรื่อยเปื่อย เธอคิดว่าที่เขาไม่มาเป็นเพราะว่าติดธุระสำคัญอะไรอยู่ ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดเข้ากับอะไรบางอย่าง ‘ นะ นี่มัน ภาคิน ’ และใช่ภาพที่อยู่บนหน้าจอคือภาพของภาคินข้างกายคือหญิงสาวนางหนึ่งและเธอคนนั้นก็คือคาราเมลเพื่อนสาวของเธอเองภาพถ่ายที่แสดงให้เห็นว่าทั้งคู่กำลังอยู่ด้วยกันในสถานที่แห่งหนึ่ง อยู่ๆน้ำตาสีใสก็ไหลออกมานี่สินะคือธุระสำคัญที่เขาไปทำ และนี่สินะคือต้นเหตุที่ทำให้เขาไม่ได้มากินข้าวกับเธอ เป็นเพราะว่าเขากำลังอยู่กับคนที่ชอบนั่นเอง ฮึก ฮือ ฮื
“ เบล นี่มันน้ำหอมของผู้ชายนิ มึงไปเอามาจากไหน “ เสียงภาคินเอ่ยพูดหลังจากที่เขาและเฌอเบลล์รับประทานอาหารกันเสร็จเขาก็ไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายหลังจากที่เล่นกับเธอมาจนเหนื่อย ก่อนที่เขาจะมาสะดุดเข้ากับขวดน้ำหอมขวดหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง ซึ่งมองดูก็รู้ว่ามันไม่ใช่ของผู้หญิง “ อะ เอ่อ “ ตายแล้วยัยเฌอเบลล์ลืมเลยลืมไปซะสนิทว่าวางเอาไว้และยังไม่ได้เก็บ ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะว่าเขาจะมาแล้วฉันจะตอบว่ายังไงดีนะ แต่เดี๋ยวก่อนแกจะกลัวอะไรในห้องของแกมันจะมีของผู้ชายบ้างจะเป็นอะไรไป อย่าลืมสิว่าแก่กับเขาไม่ได้เป็นอะไรนะเฌอเบลล์ “ มึงมีแฟนหรอเบลทำไมกูไม่เห็นรู้ ใคร ผู้ชายคนนั้นมันเป็นใคร “ “ ไม่ใช่ซะหน่อย แฟนเฟินอะไรกันล่ะเรามีที่ไหนคือเราไปซื้อน้ำหอมมาแล้วมันมีโปรโมชั่นคู่รักน่ะ เห็นราคาถูกดีเราก็เลยซื้อมา ของผู้ชายน่ะคือของแถม “ จบประโยคของเฌอเบลล์เธอก็ถอนหายใจออกมา ตอนแรกเธอคิดว่าจะลองใจเขาดูเธออยากจะตอบไปว่าเธอมีแฟนเธอซื้อให้แฟน เธออยากจะรู้เหมือนกันว่าภาคินจะทำยังไงจะมีทีท่าหึงหรือทำอะไรบ้างหรือเปล่า แต่ก็นั่นแหละอยู่ๆเธอก็ดันไม่กล้ากลับปอดแหกจึงทำให้ผลลัพธ์ออกมาเป็นแบบนั้น
“ คะ คิน มาได้ยังไง “ และใช่ผู้ชายที่มาใหม่ก็คือภาคินคนเก่าคนเดิม สองคิ้วบางขมวดเข้าหากันเป็นปมวันนี้เธอไม่ได้นัดเขามาทำรายงาน แต่ทำไมเขาถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ภาคินงั้นเหรอเขามาได้ยังไงกันนะฉันไม่ได้นัดเขามาทำรายงานหรือไม่ได้มีธุระอะไรต้องเจอกันสักหน่อย หรือเป็นเพราะว่าติดต่อคาราเมลไม่ได้ถึงได้วนเวียนมาหาฉันอีกแล้ว“ เบื่ออ่ะไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว ว่าแต่นี่กลิ่นอะไรหรอ “ “ อ๋อ เข้ามาก่อนสิพอดีเบลกำลังทำอาหารน่ะ ““ จริงดิ ดีเลยกำลังหิวพอดี ““ งั้นนั่งรอก่อนนะเดี๋ยวเราไปทำมาให้ “ พูดจบเฌอเบลล์ก็ขอตัวไปทำอาหารของเธอต่อให้เสร็จ จากที่ตอนแรกว่าจะทำแค่เล็กน้อยกลับกลายเป็นว่าเธอคงจะต้องทำเยอะหน่อย เพื่อให้พอสำหรับกินได้ 2 คน ทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าการที่เขามาที่นี่มีอะไรแอบแฝงหรือเปล่าแต่ก็ช่างเถอะ แค่เขาบอกว่าเบื่อและคิดถึงห้องของเธอแค่นี้เธอก็รู้สึกดีแล้ว ก่อนที่ภาคินจะไปนั่งยังโซฟาและเปิดดูโทรทัศน์เรื่อยเปื่อย ทำอย่างกับว่าที่นี่คือห้องของเขายังไงยังงั้น อันที่จริงวันนี้ที่เขามาหาเฌอเบลล์เป็นเพราะว่าเขาจะคุยเรื่องนั้นเขาจะคุยกับเธอให้รู้เรื่อง ที่สำคัญเขาเพิ่งโทรหาคาราเมลติดเธอบอกว่า
ช่วงบ่ายของวันหลังจากเลิกเรียน 2 สาวก็มาเดินห้าง shopping จับจ่ายใช้สอยตามประสาสาวๆ เนื่องจากคาราเมลทักมาบอกว่าป่วยไม่สามารถมาเรียนได้ พวกเธอก็เลยมากันแค่สองคนลำพัง และด้วยความที่คิดว่าเพื่อนแฮงค์จากอาการเมามายเมื่อวานจึงไม่ได้ซักไซ้อะไรมาก วันนี้เป็นวันที่ 10 กุมภาพันธ์ซึ่งอีก 4 วันจะถึงวันวาเลนไทน์ แต่ละร้านก็จะแสดงสินค้าของตัวเองในรูปแบบของหัวใจ บ้างก็เป็นสีชมพูบ้างก็เป็นสีแดงยิ่งบางร้านจัดโปรโมชั่นคู่รักกันเป็นว่าเล่น 2 สาวที่ไม่มีแฟนหรือเรียกง่ายๆก็คือแต่ละคนยังไม่เคยมีแฟนต่างคนก็ต่างหน้าเศร้า ก่อนที่สายตาของเฌอเบลล์จะมาสะดุดเข้ากับร้านค้าร้านหนึ่ง “ อะ เอ่อ นี่ข้าวหอมเราขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เธอเดินดูของไปก่อนเลยเดี๋ยวเรามา “ “ ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม “ “ ไม่เป็นไร เราไปแป๊บเดียวไม่นานหรอก “ พูดจบเฌอเบลล์ก็เดินแยกตัวออกมาจากข้าวหอมทันที ทิ้งให้ข้าวหอมยืนเลือกชุดชั้นในนู่นนี่นั่นเรื่อยเปื่อย เธอไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเธอไปไหนและไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าเธอไปซื้ออะไรด้วย เอาไงดีล่ะเฌอเบลล์จะเข้าไปดีหรือไม่ดีนะ จะซื้อดีหรือไม่ซื้อบทจะดีก็ดีใจหายแต่บทจะปากร้ายก็ร้ายเหลือเก
“ ที่คอเฌอเบลล์กูเห็น ฝีมือมึงใช่ไหม “จบคำถามของชีวินภาคินก็มีอาการเลิ่กลั่กทันที นี่สินะคือคำถามที่เพื่อนของเขาอยากจะถาม และดูเหมือนว่าไม่ใช่แค่ชีวินที่อยากรู้กลับกลายเป็นว่าเพื่อนทั้ง 4 คนของเขาก็อยากจะรู้เขานึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนนี้ได้ทำลอยบนต้นคอของเฌอเบลล์ด้วยอารมณ์และไฟราคะ จนลืมไปว่ามันเป็นจุดที่ปกปิดได้ยากซึ่งเขาก็ไม่คิดว่าจะมีคนเห็น ‘ เหี้ยแล้วไงลืมไปเลยว่ะทั้งๆที่เฌอเบลล์ก็เตือนแล้วแท้ๆ แต่ตอนนั้นมันได้ฟิวจนทำให้ลืมคิดไป แล้วผมควรจะพูดยังไงดีวะ ’ “ คออะไรกูไม่รู้เรื่อง ““ มึงโกหกใครโกหกได้นะเว้ยแต่โกหกพวกกูที่เป็นเพื่อนมึงไม่ได้หรอก ที่สำคัญผีเห็นผีมองแค่แป๊บเดียวก็รู้ “(คิริว)และใช่อย่างที่คิริวพูดเลยอย่าว่าแต่ตัวเขาทุกคนในกลุ่มแค่มองแป๊บเดียวก็รู้แล้วว่ารอยนั้นมันคือรอยอะไร พวกเขาต่างก็เป็นเสือที่ชอบขย้ำเหยื่อนับประสาอะไรกับรอยแค่นี้จะแยกไม่ออก “ มึงทำแบบนี้ทำไมวะ “(คิรัน)“ นั่นดิไหนมึงบอกว่าชอบคาราเมลรักคาราเมลแล้วมึงทำแบบนี้กับเฌอเบลล์ทำไม นั่นเพื่อนนะเว้ยมึงทำแบบนี้จากที่เป็นเพื่อนกันมันจะเสียเพื่อน สุดท้ายสิ่งที่ตามมาคือจะมองหน้ากันไม่ติด “ (ชีวิน) สุดท้ายทุก
“ หึ มึงอย่าทำมาเป็นพูดดี ก็ถ้ากูปล่อยให้เบลไปกับมึงมีหวังมันไม่รอดมือมึงแน่ มึงเป็นคนยังไงทุกคนรู้ดี “ ยังไม่ทันที่เฌอเบลล์จะได้ตอบอะไรชีวินอยู่ๆก็มีเสียงของใครมาคั่นกลาง และไม่ต้องให้สืบว่าคือใครเพราะเขาคนนั้นก็คือภาคิน เขาพูดตามความจริงนั่นแหละ เพราะถ้าเมื่อคืนเขาให้ชีวินเป็นคนไปส่งเฌอเบลล์มีหวังเธอไม่รอดเงื้อมมือของเพื่อนเขาแน่ ทุกคนรู้ดีว่าชีวินเป็นคนยังไงก่อนพี่รอยยิ้มแบบกวนส้นทีนจะปรากฏอยู่ตรงมุมปากของชีวิน “ แหม มึงรู้ดีจังเลยนะ ที่ไม่ให้กูไปส่งเป็นเพราะว่าหวงหรือเปล่าครับเพื่อน “ (ชีวิน) “ หวงอะไรของมึงไร้สาระกูกับเบลเป็นเพื่อนกัน ไม่มีทางไปเป็นอย่างอื่น “ (ภาคิน) ภาคินพูดจบก็เดินไปนั่งยังที่ประจำของตัวเองก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นเรื่อยเปื่อย คำพูดของเขาเมื่อกี้ไม่ได้ทำให้ชีวินสนใจอะไรเป็นเพียงแค่การพูดกันตามประสาเพื่อน แต่กลับใครอีกคนเธอรู้สึกอยากเอาตัวเองออกไปจากสถานการณ์ตรงนี้ เธอรู้สึกเจ็บเธอรู้สึกปวดคำพูดเมื่อกี้มันก็สามารถบอกได้เป็นนัยๆแล้วว่า เขาไม่มีทางคิดกับเธอมากไปกว่าเพื่อนคนหนึ่ง “ อ๋อเหรอ ครับผม “ (ชีวิน) “ อร้ายย ยัยเบลไหนนัดกันว่าจ
“ หึ สวยมันสวยมากแต่มันสั้นมันสั้นไปกูไม่ชอบ กูไม่ชอบให้มึงแต่งตัวแบบนี้ “ จบประโยคของภาคินเฌอเบลล์ก็ถึงกับหัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันทีเขาบอกว่าเขาไม่ชอบให้เธอใส่กระโปรงสั้น เขาไม่ชอบให้เธอแต่งตัวแบบนี้ งั้นหมายความว่าเขาชอบเธองั้นเหรอเขาชอบในแบบที่เธอเคยทำก่อนหน้านี้งั้นเหรอ ‘ หมายความว่าไงหมายความว่าคือจริงๆมันก็สวยแต่เขาไม่ชอบให้ฉันแต่งตัวแบบนี้งั้นเหรอ เขาไม่ชอบให้ฉันใส่กระโปรงสั้นแล้วแบบเดิมเขาชอบเหรอ ใจเย็นสิยัยเบลอย่าทำเป็นตื่นตระหนกไป ’ “ ตะ แต่คาราเมลกับข้าวหอมก็แต่งแบบนี้นะ “ “ นั่นมันก็เรื่องของคนอื่นทำไมต้องทำตามด้วย มึงเป็นตัวของตัวเองน่ะดีแล้วเบล แค่นี้ก็น่ารักแล้วจะไปแต่งให้เหมือนคนนั้นคนนี้ทำไม ไปเปลี่ยน “ คำพูดของภาคินทำให้เฌอเบลล์ยืนนิ่งตัวแข็งทื่อเธอทำอะไรไม่ถูกพูดอะไรไม่ออก เขาบอกว่าเธอไม่ต้องทำตัวให้เหมือนกับใครแค่นี้ก็น่ารักพอแล้ว จากที่ตอนแรกหัวใจเต้นแรงตอนนี้มันเต้นแรงมากเข้าไปอีก ไม่รู้ว่าเขาไปกินยาตัวไหนมาแต่ดูท่าเขาแปลกๆไป เขาไม่เหมือนกับภาคินคนเก่าคนเดิมซึ่งเขาดูจะใส่ใจและห่วงใยเธอมากเป็นพิเศษ น่ารักงั้นเหรอเป็นครั้งแรกเลยนะที่เขาพูดแบบนี้กับ
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด (เสียงนาฬิกาปลุก) เสียงนาฬิกาปลุกที่ถูกตั้งไว้ในเวลาเดิมๆซ้ำๆกำลังทำงาน ก่อนที่คนกำลังโดนปลุกจะค่อยๆบิดขี้เกียจไปมา เปลือกตาคู่สวยค่อยๆเปิดขึ้นมือเรียวทำการเอื้อมไปยังหัวเตียงเพื่อที่จะกดปิดมันลง ก่อนที่เธอจะนั่งแบบอึนๆและสะลึมสะลืออยู่ๆภาพความจำในหัวข้อปรากฏขึ้น ‘ อือ เดี๋ยวนะฝันเหรอ นี่แกฝันเหรอเฌอเบลล์ แกเป็นบ้าอะไรอกหักจนเพี้ยนไปแล้วหรือไงถึงได้ฝันอะไรแบบนี้ แล้วดูสิความฝันเมื่อคืนมันเหมือนของจริงมันเหมือนว่าฉันได้พบเจอกับเหตุการณ์นั้นจริงๆ แทนที่อกหักจะช้ำใจจะต้องร้องไห้กลับกลายเป็นว่าเอาเขาไปฝันถึงเรื่องลามกเฉยเลย ถ้ารู้ว่าดื่มหนักแล้วจะเป็นเอามากขนาดนี้สู้ไม่ดื่มหรือเอาแต่พอตัวดีกว่า ’เฌอเบลล์บ่นพึมพำคนเดียวหลังจากที่เธอตื่นนอนขึ้นมาก็คิดได้ว่าเมื่อคืนเธอฝันเรื่องลามกแทบจะตลอดทั้งคืน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งจะอกหักจากเขาเธอเพิ่งจะช้ำใจจากเขาจนกินเหล้าเมาแต่อยู่ๆก็เก็บเอาเขาไปฝันเฉยเลย 2 ขาเรียวค่อยๆก้าวลงจากเตียงเพราะนี่ก็สายมากแล้วเธอจะต้องแต่งตัวเพื่อไปมหาวิทยาลัยแต่ยังไม่ทันไรอยู่ๆเธอก็รู้สึกเจ็บแปลบเข้ามาตรงกลางกายสาวซะก่อน “ อ๊ะ อะไรเนี่ยทำไมมันเจ็บ