แชร์

บทที่ 5

ผู้เขียน: ถานฉี
โหลฉางเยว่กลับไปที่บ้านเช่าเพื่อเก็บสัมภาระ

“เยว่เยว่กลับมาแล้วเหรอ? ฉันยังคิดอยู่เลยนะว่าถ้าวันนี้เธอไม่กลับมาอีก ฉันจะต้องตามหาเธอกลับมา ต่อให้ฉันต้องไปหาทีละโรงพยาบาลก็เถอะ”

“อือ ไม่เป็นไรแล้วล่ะ”

เฉียวซีซี รูมเมทของโหลวฉางเยว่ และก็เป็นรูมเมทสมัยมหาลัยของเธอด้วย ทั้งคู่อยู่ด้วยกันมาร่วมหกเจ็ดปีแล้ว และความสัมพันธ์ของพวกเธอก็ดีมาก

ไปนอนโรงพยาบาลอยู่หลายวัน มีแค่เธอเท่านั้นที่เป็นห่วงโหลวฉางเยว่จากใจจริง แต่ว่าโหลวฉางเยว่ไม่ได้บอกความจริงเธอ บอกแค่ตัวเองป่วยเท่านั้น และก็ไม่ให้เธอมาเยี่ยมตามหาด้วย

เฉียวซีซีเปลี่ยนรองเท้าสลิปเปอร์ก่อนจะเดินมาหน้าประตูห้องของเธอ แล้วเธอก็เห็นโหลวฉางเยว่ที่นั่งพับผ้าอยู่บนพื้น

“เธอจะไปดูงานต่างเมืองอีกแล้วเหรอ? เพิ่งหายป่วยก็จะไปอีกแล้ว ร่างกายเธอไหวเหรอ? อิตาเหวินเหยียนโจวผู้ชายหัวสุนัขนั่นชั่ว ทำไมถึงเลวขนาดนี้นะช้าขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ เอาแต่ทรมานเธออยู่นั่น!”

เฉียวซีซีรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับเหวินเหยียนโจว และเธอก็ไม่ค่อยถูกชะตาเหวินเหยียนโจวมาตลอด

โหลวฉางเยว่ไม่รู้ว่าเธอไปครั้งนี้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน เธอจึงบอกความจริงไปว่า “ฉันถูกส่งไปดูงานโครงการที่เมืองเฟิงเฉิง ซีซี ค่าเช่าห้องฉันจะต่อไปอีกสามเดือน ถ้าอีกสามเดือนฉันไม่กลับมา แล้วเธอต้องหาผู้เช่าร่วมคนใหม่ ก็บอกฉันนะ ฉันจะกลับมาเก็บของที่เหลือ”

เฉียวซีซีอึ้งไป “ไม่สิ ทำไมกะทันหันนักล่ะ?”

โหลวฉางเยว่พูดต่อ “เปลี่ยนแปลงตำแหน่ง ก็เป็นเรื่องปกติล่ะนะ”

ถ้ากับคนอื่นก็คงปกติ แต่ความสัมพันธ์ระดับโหลวฉางเยว่กับเหวินเหยียนโจว จะถูกปล่อยไปทำงานนอกเมืองได้ยังไง? เฉียงซีซีไม่ใช่คนโง่สักหน่อย “เธอทะเลาะกับเหวินเหยียนโจวเหรอ?”

โหลวฉางเยว่ไม่อยากพูดอะไรอีก เธอจึงลุกขึ้นไปหยิบของ แต่แล้วก็มีกระดาษแผ่นหนึ่งบังเอิญตกลงมาจากกระเป๋าเสื้อ เธอกำลังจะก้มไปหยิบ แต่ก็ถูกเฉียวซีซีแย่งไปก่อน แล้วเธอก็อ่านมัน

ใช่แล้วล่ะ มันคือเอกสารการผ่าตัดเนื่องจากการแท้ง

“…” เฉียวซีซีเงยหน้ามองโหลวฉางเยว่ทันที จากนั้นก็มองดูวันที่ เป็นวันที่เธอไม่กลับบ้านหลายวันนั้น!

เฉียวซีซีเชื่อมโยงความคิดอย่างรวดเร็ว “เธอนอนโรงพยาบาลเพราะทำแท้งใช่ไหม? เด็กเป็นของเหวินเหยียนโจวแน่ เขาเป็นคนให้เธอทำแท้งลูกเหรอ? แล้วยังไล่เธอไปอีก? จะบ้าตาย นี่เขามีสิทธิ์อะไรมมาทำกับเธอแบบนี้? ไอ้ชั่วนั่น! ฉันจะไปคิดบัญชีกับมันเดี๋ยวนี้!”

ชื่อของเฉียวซีซีดูออกจะเป็นสาวน้อยอ่อนแอนุ่มนิ่ม แต่ที่จริงเธอดุอย่างกับเสือ เธอสามารถทำเรื่องอย่างการไปหาเหวินเหยียนโจวได้จริง ๆ

โหลวฉางเยว่กอดเธอไว้ทันที “ซีซี! เขาไม่รู้เรื่องนี้หรอก! ฉันแท้งเพราะอุบัติเหตุ ไม่ระวังเลยแท้ง ”

เฉียวซีซีขมวดคิ้ว “เธอไม่ได้บอกเขาเหรอ?”

โหลวฉางเยว่เม้มปาก “ไม่ต้องบอกเขาหรอก”

“นี่เธอ…. เธอคิดยังไงกันแน่?”

โหลวฉางเยว่หยิบเอกสารตรวจร่างกลับไป ก่อนจะฉีกมันทิ้ง แล้วทิ้งลงในกล่องกระดาษเสีย “ไม่คิดอะไรทั้งนั้น ก็แค่คิดว่าไม่ต้องให้เขารู้หรอก”

เฉียวซีซีไม่เข้าใจความคิดของเธอ เธอรู้สึกโกรธแทนโหลวฉางเยว่จริง ๆ

โหลวฉางเยว่ไปไปหยิบของที่ห้องน้ำ เฉียวซีซีกัดฟัน ก่อนจะหยิบกระดาษสองสามชิ้นจากตะกร้าขยะแล้วนำไปเก็บไว้ เผื่อในกรณีฉุกเฉิน!

คืนนั้น โหลวฉางเยว่บินไปที่เมืองเฟิงเฉิง

ต่อจากนั้นหนึ่งเดือน นอกเหนือจากการรายงานความคืบหน้าของโครงการไปยังสำนักงานใหญ่แล้ว เธอไม่ได้ติดต่อกับเหวินเหยียนโจวเลย

ความสัมพันธ์ขชองเลขาอีกสองคนในสำนักงานเลขากับเธอยังถือว่าดีไม่น้อย และบางครั้งก็เล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับสถานการณ์ที่สำนักงานใหญ่ระหว่างการพูดคุยทั่วไป

เช่นประธานเหวินดูแลไป๋โหยวเป็นพิเศษ นอกจากสอนเธอถึงวิธีการทำงานแล้ว เขายังดูแลการใช้ชีวิตของเธอเป็นอย่างดีด้วย ครั้งหนึ่งเมื่อฝนตกหนักและไป๋โหยวทำงานล่วงเวลา ประธานเหวินกลับไปแล้วแต่ก็กลับมารับเธอไปส่งบ้าน แล้วยังมีข่าวลือในบริษัทอีกว่าไป๋โหยวก็คือที่ระบายอารมณ์ใคร่ของประธานเหวิน

เมื่อข่าวลือนี้เข้าหูประธานเหวิน ผู้ที่เริ่มแพร่ข่าวลือคนแรกก็ถูกไล่ออกไปแล้ว

ดังนั้น จึงมีข่าวลืออีกเรื่องในสำนักงานใหญ่นั่นคือประธานเหวินชอบไป๋โหยว และทุกคนก็รู้ดี

โหลวฉางเยว่จู่ ๆ ก็นึกถึงเมื่อตอนที่เธอเริ่มทำงานกับเหวินเหยียนโจวเป็นครั้งแรก เขาก็สอนเธอถึงวิธีการทำงานทีละขั้นตอนเหมือนกัน ในเวลานั้น มีข่าวลือคล้ายกันในบริษัท แต่ตอนนั้นท่าทีของเหวินเหยียนโจวเป็นยังไงกันนะ?

เขาทำแค่ถามขึ้นมาอย่างเรียบ ๆ ว่า หรือเธอไม่ใช่?

หลายปีมานี้โหลวฉางเยว่ใช้ความสามารถในการทำงานของตัวเองยืนหยัดในบริษัทปี๋หยุนอย่างมั่นคง ข่าวลือมเหล่านั้นถึงหายไป เธอนึกว่าเหวินเหยียนโจวจะไม่เคยมีความรักความเมตตาให้ใคร แต่ที่แท้ เขาก็รู้จักปกป้องคนอื่นเหมือนกัน

เพียงแต่คนคนนั้น ไม่ใช่เธอ

โหลวฉางเยว่อดไม่ได้ที่จะสัมผัสท้องของเธอ เป็นเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้ว แต่ไม่มีใครนอกจากตัวเธอเองที่รู้ว่าเธอสูญเสียอะไรไป

สองเดือนต่อมา เมื่อโครงการเมืองเฟิงเฉิงสิ้นสุดลง เพื่อนร่วมงานสองคนก็แอบบอกเธอว่าประธานเหวินจะเดินทางผ่านเมืองเฟิงเฉิง และต้องการเยี่ยมชมบริษัทสาขา จึงให้เธอจะพยายามคว้าโอกาสนี้ไว้และพยายามย้ายกลับไปที่สำนักงานใหญ่

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน   บทที่ 418

    พอแม่โหลวก็ได้ยินเสียงพ่อโหลวกลับมา จากนั้นเธอก็นำอาหารจานสุดท้ายมาเสิร์ฟที่โต๊ะ“งั้นก็มากินข้าวกันเถอะ วันนี้เย่ว่เยว่พาเหยียนโจวกลับมาด้วย เธอไม่ได้บอกเราล่วงหน้า พวกเราเลยไม่ได้เตรียมอะไรไว้ เลยมีแค่อาหารทำเองที่บ้าน ไม่รู้ว่าเหยียนโจวจะทานได้หรือเปล่า? ”เหวินเหยียนโจวลุกขึ้นยืน เหลือบมองใบหน้าซีดเซียวของพ่อโหลว และกระซิบเบา ๆ “เป็นผมที่ไม่ได้บอกเย่ว่เยว่ล่วงหน้าว่าผมจะอยู่ต่อ เธอถึงไม่ได้บอกกับทุกคน ไม่โทษเธอหรอกครับ”แม่ยายมองดูลูกเขย ยิ่งมองก็ยิ่งชอบเขามากขึ้น แม่โหลวไม่ได้มีความสุขขนาดนี้มานานแล้ว มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอแสร้งดุออกไป “เหยียนโจว เธอก็อย่าให้ท้ายเยว่เยว่มากเกินไปสิ”แต่หลังจากที่พูดจบ เขาก็ปกป้องเธอ “แต่เยว่เยว่ของเราเป็นคนที่มีเหตุผลที่สุด ต่อให้ตามใจก็ไม่เป็นไรหรอกครับ”มุมปากของโหลวฉางเยว่โค้งงอขึ้นทุกคนมานั่งที่โต๊ะด้วยกัน แม่โหลวตักซุปเสิร์ฟให้เหวินเหยียนโจวก่อน จากนั้นจึงใช้ตะเกียบคีบผักใส่ในชามของเขา“เหยียนโจว ลองซุปปลาหน่อไม้เหลืองฤดูหนาวดูสิ หน่อไม้นั่นปลูกเองเชียวนะ ปลาก็เป็นของเพื่อนบ้านที่ไปจับมาจากทะเล”“แล้วก็ยังมีหมูเปรี้ยวหวานสั

  • บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน   บทที่ 417

    จนถึงตอนนี้โหลวฉางเยว่ก็ยังไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับเขาอย่างถ่องแท้ เธอเหลือบมองเขา และอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิดผู้ชายน่ะนะ ไม่ได้ “ไร้เดียงสา” ขนาดนั้น โดยเฉพาะผู้ชายอย่างเหวินเหยียนโจว ผู้หญิงสนใจเขาหรือเปล่า เขาก็สามารถมองออกได้ง่าย ๆเหวินเหยียนโจวรู้อยู่แล้วว่าไป๋โหยวชอบเขา แล้วเขาก็ยังตกลงที่จะให้เธอมาอยู่เคียงข้างเขาอีก นั่นก็เป็นเหมือนคำตอบรับโดยปริยายว่าเขายอมรับความรู้สึกของเธอแล้วไม่ใช่หรือไง?พอมาคิดรวมกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันส่งท้ายปีเก่าปีที่แล้ว ก็มีความคิดเห็นที่เกี่ยวกับเธอขึ้นมา เขาเย็นชาใส่เธอตลอด ดังนั้นที่เขาเก็บไป๋โหยวไว้ ไม่ใช่แค่เพราะว่าอยากจะทำให้เธอโกรธ แต่วางแผนที่จะทำให้ “เปลี่ยนใจ” ด้วยสินะ?โหลวฉางเยว่พูดด้วยความรำคาญ “แม่ของคุณชอบไป๋โหยวมากเลยเหรอคะ? เธอยังอยากให้คุณแต่งงานกับไป๋โหยวด้วยใช่ไหม? เนี่ยเหลียนอี้เคยบอกฉันว่าท่านประธานใหญ่เหวินยอมรับไป๋โหยวแล้วด้วย แต่เพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาก็ปฏิเสธกะทันหัน เป็นเพราะว่าท่านประธานใหญ่เหวินรู้เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างไป๋โหยวกับแม่ของคุณรึเปล่าคะ? ”แม้ว่าโหลวฉางเยว่จะไม่ค่อยรู้เรื่องคร

  • บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน   บทที่ 416

    ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว แต่พ่อโหลวก็ยังไม่กลับมา พี่เลี้ยงจึงออกไปตามหาเขาเดิมทีโหลวฉางเยว่ต้องการช่วยแม่โหลววางจานและตะเกียบ แต่แม่โหลวก็ให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อนเหวินเหยียนโจว เพราะเธอกลัวว่าลูกเขยคนจะอึดอัดถ้าต้องนั่งอยู่คนเดียว......จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไง? ต่อให้ฟ้าจะถล่ม ประธานเหวินก็ยังคงมั่นคงไม่ขยับเขยื้อนอยู่ดีแต่ยังไงโหลวฉางเยว่ยังคงเดินไปหาเขาเหวินเหยียนโจวอยู่บนโซฟาสำหรับสองคน เดิมทีเธอต้องการนั่งบนโซฟาเดี่ยวที่อยู่ข้าง ๆ แต่ประธานเหวินดึงเธอเข้ามานั่งกับเขาเขากระซิบข้างหูเธอ “คุณพูดอะไรกับแม่ของคุณบ้าง? ”หูของโหลวฉางเยว่ไวต่อความรู้สึกมาก เธอก็กระตุกตัวหลบอยู่ครู่หนึ่ง “ก็ไม่ได้พูดอะไรหนิคะ”“ไม่พูดงั้นเหรอ แล้ววทำไมท่าทีที่เธอมีต่อผมถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้? ” เหวินเหยียนโจวบีบนิ้วของเธอ “คุณคิดว่าผมดูไม่ออกเหรอ? เมื่อกี้เธอไม่ค่อยพอใจผมเท่าไหร่ แล้วผมมีอะไรที่ทำให้แม่ยายไม่พอใจเหรอ? ”ความมั่นใจของประธานเหวินก็มาจากสภาพที่เหนือกว่าของเขา แต่ตราบใดที่พ่อแม่ไม่ขายลูกกิน สิ่งแรกที่พวกเขาจะพิจารณาเมื่อลูกจะแต่งงานก็คืออุปนิสัยของอีกฝ่ายการแสดงออกของโหลวฉางเยว่ยังคง

  • บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน   บทที่ 415

    แม่โหลวไม่ใช่คนโง่ แม้ว่าเหวินเหยียนโจวจะตอบด้วยท่าทีนอบน้อม แต่เธอก็มองออก ด้วยลักษณะท่าทางและนิสัยของเหวินเหยียนโจว คงไม่ใช่แค่มี “เงินเล็กน้อย” ถึงสามารถเลี้ยงเขามาได้แน่ ๆ “งั้นก็ดีมาก ดีแล้วล่ะ พวกลูกคบกันมาสามปี สิ่งที่ควรจะเรียนรู้ก็น่าจะเรียนรู้กันมาหมดแล้ว แม่เองก็ไม่มีอะไรที่จะต้องถามอีกแล้วล่ะ”เหวินเหยียนโจวไม่ชอบพูดอ้อมค้อม จู่ ๆ เขาก็จับมือโหลวฉางเยว่ “เมื่อกี้ผมเพิ่งขอเยว่เยว่แต่งงานครับ และเธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย”โหลวฉางเยว่มองไปที่แม่ของโหลวโดยไม่รู้ตัวใบหน้าของแม่โหลวเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอไม่ได้มีความสุขมากนัก เธอฝืนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “เรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ จะเร่งรีบขนาดนี้ได้ยังไง พวกเรายังไม่ได้รู้จักเธอมากขนาดนั้นเลย เราเองก็ไม่เคยพบพ่อแม่ของเธอด้วย อย่างน้อยก็ควรจะหาเวลา ให้พวกเราทั้งสองตระกูลได้พูดคุยกันและปรึกษาหารือกันหน่อย”เหวินเหยียนโจวหยิบถ้วยชาขึ้นมา แต่เขาแค่เอามันมาใกล้จมูกแล้วดมกลิ่น เขาไม่ได้ดื่มมัน จากนั้นก็วางมันกลับไปที่เดิม สีหน้าเขาดูไม่ใส่ใจโหลวฉางเยว่รู้จักเขาดี เขารู้สึกว่าชาราคาถูกเกินไป เกินกว่าที่เขาจะเอาเข้าปากได้ และคำพูดเหล่า

  • บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน   บทที่ 414

    ระยะทางจากห้างสรรพสินค้าถึงบ้าน ก็ใช้เวลาประมาณสิบกว่านาที โหลวฉางเยว่ก็ครุ่นคิดว่าจะพูดอะไรดีอยู่ในใจ จะบอกพ่อโหลวแม่โหลวยังไงดี เกี่ยวกับเรื่องที่เธอกำลังจะแต่งงาน?จะให้อธิบายยังไง ว่าลูกสาวของพวกเขา ตอนเพิ่งออกจากบ้านก็เป็นแค่คนโสด แต่ผ่านไปได้แค่ครึ่งชั่วโมง กลับบ้านมาก็กลายเป็นคนที่กำลังจะแต่งงานอย่างงั้นเหรอ?เธอคิดไม่ตกเลยจริง ๆ เลยได้แต่พาเหวินเหยียนโจวเดินไปรอบ ๆ ตรอกเท่านั้น จนกระทั่งประธานเหวินเริ่มหมดความอดทน เขาคว้าหลังคอของเธอแล้วลากกลับบ้าน“ผมเคยได้ยินประโยคหนึ่งที่ว่า ‘แม้ลูกสะใภ้จะขี้เหร่ แต่ก็จำเป็นจะต้องเจอหน้าพ่อแม่สามีอยู่ดี’ ผมคงไม่ได้ไร้ความสามารถถึงขั้นทำให้คุณอายจนไม่กล้าพาผมไปเจอหน้าพวกท่านหรอกมั้ง? ”โหลวฉางเยว่คิดว่าเขามีความสามารถมากเกินไปต่างหาก เธอถึงไม่รู้ว่าจะบอกพ่อแม่ของเธอยังไงดีคิ้วของเหวินเหยียนโจวขยายออก และยกขึ้นเล็กน้อย แล้วเขาก็พูดด้วยหางเสียงว่า “หืม” โหลวฉางเยว่ทำได้แค่กัดฟัน แล้วพาเขาเข้าไปพ่อโหลวออกไปตั้งแต่เช้า ตอนนี้ยังไม่กลับมาแม่โหลวเพิ่งเห็นว่าเธอพาเพื่อนกลับบ้านมาด้วย แถมยังเป็นเพื่อนผู้ชายอีกต่างหาก รู้สึกประหลาดใจและตกใจม

  • บอสเหวินรีบตามเร็ว! คุณภรรยาค่าตัวสามหมื่นล้าน   บทที่ 413

    ผนังซีเมนต์สีเทาที่ได้รับแสงสว่างจากดวงอาทิตย์ ทำให้รู้สึกอบอุ่นเล็กน้อย ขณะที่เธอกำลังจัดเสื้อผ้าตัวเองอยู่ โหลวฉางเยว่ก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอย่างอื่น “......ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรเลยนะคะ คุณเลิกคิดเองเออเองได้แล้วค่ะ”เหวินเหยียนโจวก็ยังคงจัดการวางแผนเองอยู่ “ยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าบ้านจริง ๆ คงดูไม่ดีถ้าเข้าไปมือเปล่า คุณช่วยพาผมไปที่ห้างสรรพสินค้าในตำบลของคุณหน่อยสิ แล้วคุณก็ช่วยเลือกของขวัญที่เหมาะกับพ่อแม่ของคุณด้วย”“......”“เด็กดี นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้พบกับพ่อแม่คุณ คุณต้องช่วยผมด้วยนะ”“......”โหลวฉางเยว่ลูบแหวน เธอไม่รู้ว่าเธอตัวชาเพราะการที่เขาเรียกเธอว่าเด็กดี หรือเป็นเพราะสับสนกับท่าทางที่เขายอมก้มหัวให้กันแน่ เธอค่อนข้างสับสนอย่างมาก แต่เธอก็ยังพาเขาไปที่ห้างสรรพสินค้าอยู่ดีโชคดีที่ชุมชนนี้เป็นพื้นที่ท่องเที่ยว เลยยังพอจะมีห้างสรรพสินค้าที่จำหน่ายสินค้าแบรนด์ระดับไฮเอนด์อยู่บ้างแต่ก่อนที่จะเข้าประตู เหวินเหยียนโจวก็ได้รับสายโทรศัพท์สายหนึ่ง เขามองไปที่ชื่อผู้โทร ขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเขาไม่ผ่อนคลายเหมือนตอนที่เผชิญหน้ากับเธอเมื่อกี้โหลวฉางเยว่มองไปที

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status