Share
บทที่ 994
Related chapter
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 995
ถ้าไม่อย่างนั้นอาจเกิดแรงกระแทกใหม่ขึ้น!ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่ทุกคนในแผ่นดินจะรู้ว่าตระกูลเซิ่งนั้นมีความทะเยอทะยานเกินตัว!ทั้งยังจงใจสร้างอุปสรรคด้วย!“อู๋หลิง เช่นนั้นข้าขอแสดงความขอบคุณ”เมื่อไป๋เหยียนเฟยพูดจบ อู๋หลิงก็รู้สึกซาบซึ้งแล้วรีบพูด “นี่เป็นหน้าที่ของกระหม่อมอยู่แล้ว ฮองเฮาไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้พ่ะย่ะค่ะ!”ฮองเฮาไป๋เหยียนเฟยถอนหายใจแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “การเคลื่อนไหวของตระกูลเซิ่งทำให้ข้าหนักใจมากจริง ๆ อู๋หลิง เจ้าคิดว่าข้าผิดจริงหรือไม่?”คำถามของไป๋เหยียนเฟยทำให้อู๋หลิงสูดหายใจเข้าแน่นอนว่านางไม่ผิด แม้ว่าการรับผิดชอบเรื่องใหญ่จะถูกวิพากษ์วิจารณ์ แต่อู๋หลิงก็สามารถเข้าใจความคิดของฮ่องเต้ซิงหลงได้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่า...ไม่ว่าเรื่องนี้จะแปลกแค่ไหน ก็ไม่สามารถตำหนิไป๋เหยียนเฟยได้ทุกคนต่างรู้ดีถึงความทะเยอทะยานอันแรงกล้าของตระกูลเซิ่ง ดังนั้นไม่ว่าไป๋เหยียนเฟยจะทำดีหรือไม่ เรื่องเช่นนี้ก็จะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!“ฮองเฮา ท่านโปรดอย่าคิดมากเลย เรื่องนี้... ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็ไม่สามารถตำหนิท่านได้ ท่านต้องดูแลตัวเอง และอย่าได้เคร่งเครียดพ่ะย่ะค่ะ”อู๋หลิ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 996
โจวซุ่นรู้สึกหวาดกลัวมาก เขามองอู๋หลิงด้วยสายตาเกรงกลัว“ขุนพลอู๋หลิง ท่าน... ท่านโทษข้าไม่ได้หรอก... ข้า... ข้าไม่มีทางเลือก ครอบครัวของข้าอยู่ในสามแคว้นนั้น ตระกูลเซิ่งขู่ว่าจะสังหาร ข้าทำไม่อาจขัดขืนได้!”“ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ข้าทำได้เพียงปกป้องเมืองชายแดนเท่านั้น…”“ท่านได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วยเถิดขอรับ!”โจวซุ่นรีบพูดทันที แต่อู๋หลิงไม่มีเจตนาจะฆ่าเขา คนผู้นี้ไม่ใช่ผู้บงการ ยิ่งกว่านั้น เขายังรู้ด้วยว่าผู้ชายคนนี้มีคุณธรรม“โจวซุ่น หากเจ้าอยากมีชีวิตอยู่ ข้าให้โอกาสเจ้าได้!”หลังจากพูดเช่นนี้แล้ว อู๋หลิงก็หยิบตราประทับของโจวซุ่นแล้วยกยิ้มมุมปาก“โอกาสอะไรหรือขอรับ?”โจวซุ่นไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระ รีบถาม“แน่นอนว่ามันเป็นโอกาสที่ดี ดั่งคำโบราณว่าไว้ ผิดชอบหักล้าง แม้ว่าโทษของการกบฏของเจ้าสมควรตาย ทั้งยังต้องประหารชีวิตเก้าชั่วโคตร แต่เนื่องจากเจ้าไม่ใช่ผู้กระทำผิดหลัก เจ้าย่อมถูกลงโทษสถานเบากว่า”“ถ้าเจ้ายังสามารถสร้างความสำเร็จได้ ฮองเฮาก็จะมีเมตตาและอาจจะผ่อนปรนให้ ดังนั้น... เจ้าลองคิดดูสิ”อู๋หลิงเก่งเรื่องการโน้มน้าวคนอื่นทีละขั้นตอน หลังจากพูดเช่นนี้ โจวซุ่นก็พยักห
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 997
“ออกคำสั่งซุ่มโจมตีใกล้เมืองชายแดน หากพบเห็นข้าศึก ให้สังหารได้เลยทันที!”อู๋หลิงสั่งการได้เด็ดขาดมาก!ไม่ต้องพูดถึงว่ากองกำลังของเขาล้วนแต่เป็นทหารชั้นยอดอยู่แล้ว ในแง่ของยุทธวิธีเพียงอย่างเดียว พวกเขาก็นำหน้าไปหนึ่งก้าวแล้ว!ต้องรู้ว่ากองทหารของเขาที่เขาเป็นผู้ฝึกฝนนั้น เคยไปต่อสู้ในสนามรบจริง ๆ!ส่วนทหารม้าของตระกูลเซิ่งเป็นเพียงดอกไม้เรือนกระจก จะมาสู้ได้อย่างไร?ทั้งยังมีแม่ทัพในตระกูลเซิ่งไม่กี่คนที่อู๋หลิงต้องตั้งใจสู้แม้ว่าจะมีคำกล่าวที่ว่าทหารอวดเก่งต้องพ่ายแพ้ แต่สำหรับอู๋หลิงแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่ทหารของตระกูลเซิ่งจะเอาชนะเขาได้!เขาต้องการให้ตระกูลเซิ่งเผชิญหน้า และโจมตีครั้งใหญ่ที่สุดในเวลาที่สั้นที่สุด!ในไม่ช้า ทหารม้าของตระกูลเซิ่งก็มุ่งหน้ามายังชายแดนเมืองหนานแล้ว!ซึ่ง...พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีการซุ่มโจมตี!ขณะที่พวกเขากำลังเดินทางอยู่ ก็พลันได้ยินเสียงการสังหารทหารปรากฏตัวจากทุกทิศทุกทางในครรลองสายตาของพวกเขา ลูกศรคมกริบจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งตรงมาหาพวกเขา!การเผชิญหน้ากันเพียงครั้งเดียวส่งผลให้เกิดการสูญเสียอย่างหนัก!คราวนี้แม่ทัพเป็นเชื้อสายของตระกู
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 998
เพียงแค่วันเดียวเท่านั้น ยังไม่ถึงบ่ายโมงด้วยซ้ำ!อู๋หลิงยึดเมืองได้แล้ว และจับกบฏได้เกือบสองหมื่นคน!นี่เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับตระกูลเซิ่ง!เซิ่งฟางสี่ยังไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้!ในขณะนี้ เขากำลังรอคอยให้ทุกคนกลับมาพร้อมชัยชนะ และจับตัวอู๋หลิงกลับมาอย่างกระหยิ่มใจ!“คุมตัวคนเหล่านี้ไปเข้าห้องขังในเมืองชายแดน รอตัดสินโทษ!”หลังจากที่อู๋หลิงพูดจบ เขาก็ไม่สนใจมากนัก ใช้ประโยชน์จากตอนที่เหล่าทหารภาคภูมิใจเพราะชัยชนะ เดินตรงออกไปโดยไม่เอ่ยคำใดอีกในตอนเย็น พื้นที่เมืองหนานแห่งนี้ถูกอู๋หลิงควบคุมได้ทั้งหมด!ในเวลานี้ ในที่สุดเซิ่งฟางสี่ก็ได้รับข่าวแล้ว!“อะไรนะ! โจวซุ่นทรยศ! คนของเราสามหมื่นคนถูกจับ และเสียเมืองหนานไปแล้วงั้นหรือ?”เซิ่งฟางสี่ตกตะลึงทันที!เพียงหนึ่งวัน!แค่วันเดียวเท่านั้น!เสียเมืองหนานไปแล้วจริง ๆ!นี่มัน...เป็นไปได้อย่างไร!“ท่านพ่อ ข้าเพิ่งรู้ว่ากลางดึกเมื่อวาน อู๋หลิงนำกองทัพสามหมื่นนายเดินทางเข้าโจมตีเมืองชายแดนเมืองหนานตอนรุ่งสาง และจับกุมโจวซุ่นขอรับ!”“จดหมายของเขานั้นอู๋หลิงเป็นคนสั่งให้เขียน เพื่อ... หลอกลวงกองกำลังสามหมื่นคนของเรา!”หลัง
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 999
“นั่นเป็นเรื่องปกติ กองกำลังสามหมื่นนายต้องการกำจัดตระกูลเซิ่ง มันเป็นเพียงความเพ้อฝันของคนโง่เขลา อู๋หลิงอาจทำเช่นนี้เพราะความตั้งใจของฮองเฮา เขาต้องการเอาชนะตระกูลเซิ่งและทำให้คนในแผ่นดินหวาดกลัว ในเวลาเดียวกันเขาก็ยังต้องการบอกทั้งแผ่นดินว่า ราชสำนักต้าเย่มีความชอบธรรม ใครก็ตามที่มีเจตนาแอบแฝงจะถูกราชต้าเย่สังหาร!”“แต่ว่า... จำนวนเท่านี้เกรงว่าจะไม่พอ ข้าคิดว่า... จดหมายของอู๋หลิงจะมาถึงที่นี่เร็ว ๆ นี้”หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ เกาเล่อก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง“พี่หยวน ท่านหมายถึง... อู๋หลิงต้องการให้พวกเราส่งกองกำลังไปร่วมด้วยหรือ?”หวังหยวนยกยิ้ม “ถ้าข้าเป็นอู๋หลิง ข้าจะทำเช่นนี้ รวมตัวกับตระกูลไป๋ รวมตัวกับเรา เพื่อจัดการกับตระกูลเซิ่ง!”“ไม่จำเป็นต้องพูดว่าตระกูลไป๋และตระกูลเซิ่ง ต้องการแข่งขันกันเพื่อแย่งชิงแผ่นดิน ส่วนฝ่ายเรามีความแค้นกับตระกูลเซิ่ง ตระกูลเซิ่งพยายามฆ่าข้าหลายครั้ง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ข้าจะลงมือต่อสู้กับพวกเขา”“ดังนั้น อู๋หลิงจะขอให้เราช่วยดำเนินการแน่นอน”“ตราบใดที่เราดำเนินการ ต่อให้ตระกูลเซิ่งจะเป็นอมตะ แต่ภายในไม่กี่ปีย่อมไม่กลายเป็นปัญหาอีกต่
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1000
ในเขตชายแดน อู๋หลิงกำลังนั่งอ่านตำราทหารอยู่ในกระโจม ไม่นานทหารคนหนึ่งก็รีบเข้ามาพร้อมจดหมายในมือ“รายงานขุนพลอู๋ นกพิราบสื่อสารมาถึงแล้ว พร้อมจดหมายจากท่านหมิงถันขอรับ!”เมื่ออู๋หลิงได้ยินดังนั้น เขาก็แสดงสีหน้าวิตกกังวลทันที เขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว กวัดมือเร่งเร้าให้ทหารเข้ามา “รีบเอามาให้ข้าอ่านเร็วเข้า!”“ขอรับ ขุนพลอู๋!”ทหารก้าวมาข้างหน้าทันที แล้วส่งจดหมายให้อู๋หลิงเมื่อเขาได้อ่านเนื้อหาของจดหมาย อู๋หลิงก็ดีใจมากจนไม่อาจระงับความตื่นเต้นได้!“เยี่ยมมาก ในที่สุดเสนาธิการทหารก็ตกลงช่วยพวกเราแล้ว!”ในขณะนี้ รองขุนพลจางผิงที่ยืนหน้าเคร่งขรึมอยู่ข้างอู๋หลิง ถามด้วยความประหลาดใจ “ขุนพลอู๋ ท่านกำลังบอกว่าท่านหมิงถันวางแผนจะช่วยเราแก้ไขสถานการณ์ปัจจุบันหรือขอรับ?”“ถูกต้อง”อู๋หลิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ“ข้าเชื่อว่าด้วยความช่วยเหลือจากเสนาธิการทหาร จะสามารถช่วยให้พวกเราชนะในครั้งนี้ได้แน่นอน!”เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของจางผิงก็จริงจังขึ้นเล็กน้อยหลังจากที่เขาไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง ก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ขุนพลอู๋ ท่านหมิงถันจะใช้วิธีใดเพื่อช่วยพวกเราหร
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1001
อู๋หลิงพูดด้วยรอยยิ้ม ท่าทางของเขาไม่ได้ดูตื่นตระหนกหรือผิดหวังเลยดูเหมือนว่าทั้งหมดนี้อยู่ในการคาดเดาของเขาหมดแล้วเมื่อเห็นดังนั้น ความสับสนบนใบหน้าของจางผิงก็ยิ่งชัดเจนขึ้น เขามองอู๋หลิงด้วยความสงสัยแล้วถามว่า “ขุนพลอู๋ เหตุใดท่านยังยิ้มได้อยู่ล่ะขอรับ?”“นี่เป็นช่วงเวลาสำคัญที่จะตัดสินว่าเราจะชนะตระกูลเซิ่งในศึกครั้งนี้ได้หรือไม่ ตระกูลไป๋ทำเช่นนี้จริง ๆ ยังไม่ชัดเจนหรือว่าพวกเขากำลังใช้กลอุบายกับเรา...”เมื่ออู๋หลิงได้ยินเช่นนี้ เขาก็ส่ายหน้าเบา ๆแล้วพูดด้วยสีหน้าไม่แยแส “ความจริงแล้วการจัดหาคนห้าพันคนมาให้เรา ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับตระกูลไป๋เลย”“เอ๊ะ?”เมื่อจางผิงได้ยินดังนั้น เขาก็ส่ายหน้าทันทีด้วยสีหน้าไม่เชื่อ“ท่านแม่ทัพอู๋ ข้าไม่เข้าใจ…”“จุดประสงค์ของการทำศึกครั้งนี้ ข้าไม่จำเป็นต้องอธิบายให้เจ้าฟังเพิ่มเติมใช่หรือไม่?”อู๋หลิงมองจางผิงด้วยดวงตาลุกโชน แล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ตระกูลเซิ่งกล้าลงมือ เพราะตระกูลเซิ่งมีองค์ชายใหญ่”“ส่วนฮองเฮา ก่อนที่ฝ่าบาทจะเสด็จสวรรคต ได้ทรงขอให้นางทำหน้าที่เป็นตัวแทนของไท่จื่อ ด้วยการดูแลราชสำนักชั่วคราว ทั้งสองฝ่ายย่อมมีเหตุผลอ
บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1002
ในไม่ช้าเซิ่งฟางสี่ก็ได้รับจดหมายท้าทายของอู๋หลิงเดิมทีเขากำลังนั่งดื่มชาอยู่ในกระโจม เมื่อเขาได้รับจดหมายท้าทายจากอู๋หลิง ก็นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วจึงหัวเราะเขาอ่านจดหมายท้าทายอย่างรวดเร็ว แล้วโยนมันทิ้งไปด้วยความรังเกียจ ความเย้ยหยันปรากฏบนใบหน้าของเขา“น่าสนใจ น่าสนใจจริง ๆ เจ้าเด็กคนนี้คิดว่าตัวเองมีความสามารถจริง ๆ คิดว่าจะสามารถเอาชนะกองทหารห้าหมื่นนายของข้าได้ ด้วยทหารเพียงสามหมื่นนายของเขางั้นหรือ?”“เขาคิดว่าตัวเองเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามที่ไม่มีใครเทียบได้หรือ ช่างฟังดูไร้สาระมาก ฮ่า ๆ ๆ!”รองขุนพลที่อยู่ข้างเซิ่งฟางสี่ก็พยักหน้าและยกยิ้ม “ใช่แล้วขอรับ แม้ว่าอู๋หลิงจะเป็นที่รู้จักในฐานะขุนพลผู้อยู่ยงคงกระพัน แต่ช่องว่างความแข็งแกร่งระหว่างทั้งสองฝ่ายในครั้งนี้ใหญ่มาก เว้นแต่เขาจะยอมจำนนโดยสมัครใจ และยอมอยู่ใต้อำนาจของเรา มิฉะนั้นเราต้องฆ่าพวกเขาทุกคนจนราบคาบ!”คำพูดของรองขุนพลทำให้เซิ่งฟางสี่ระเบิดเสียงหัวเราะดวงตาของเขาเป็นประกาย ดูเย่อหยิ่งเป็นพิเศษ!ถูกต้อง!ครั้งนี้เขามุ่งมั่นที่จะชนะ ต้องกำจัดอุปสรรคใหญ่อย่างอู๋หลิงให้เร็วที่สุด!เมื่อถึงเวลานั้น ผู้คนจะเห็นว่า
Latest chapter
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1181
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1180
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1179
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1178
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1177
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1176
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1175
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1174
- บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ บทที่ 1173
