ชายสูงวัยนั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องทำงาน หลังจากที่อ่านข้อมูลที่นักสืบส่งมาให้ วันนี้ศิรามีนัดเซ็นสัญญาซื้อขายที่ดิน ๕๐ ไร่
“ไอ้ลูกไม่รักดี ในที่สุดแกก็ขัดคำสั่งฉันจนได้” ไม่รู้ไปหลงอะไรนักหนา ยิ่งตอนที่ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีลูกติดด้วย ชายสูงวัยก็ยิ่งหงุดหงิดใจไปกันใหญ่ คงจะมาหลอกลูกเขาเหมือนอย่างเคยสินะ น่าจะให้ลูกชายหมั้นกับหนูน้ำเพชรก่อนหน้านี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งพานโกรธลูกชายตัวดีจนหน้ามืด ไม่ได้ดั่งใจจริง ๆ
ด้านบัวบูชา บัวงาม และณฤดี ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนรถที่มีลุงพลเป็นคนขับ เพื่อไปที่บริษัทศัจกรกิจไพศาลตามเวลานัด
“วันนี้เราจะไปที่ไหนกันคะ หม่าม้า”
“ไปที่บริษัทลุงศิรา ไงคะ”
“ว้าว คุณลุงคนหล่อเท่ น้องงามชอบค่ะ” บัวงามทำท่าท่างดีใจ
“ทำไมถึงชอบคุณลุงล่ะคะ”
“คุณลุงหล่อเท่ น้องงามอยากได้เป็นแฟน”
“ห๊ะ เดี๋ยวนะลูก หนูรู้จักคำว่าแฟนด้วยเหรอ” บัวบูชาตกใจกับคำพูดของลูกสาวตัวน้อย
“รู้ค่ะ ขวัญข้าวกับของขวัญ เพื่อนน้องงามก็มีแฟนกัน
“โอ๊ย! เดินยังไงเนี่ย ไม่มีตาหรือไง” น้ำเพชรที่กำลังก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ เดินเลี้ยวเข้าห้องน้ำ ทำให้ชนเข้ากับร่างเล็กของบัวงามที่ยืนอยู่ตรงนั้นพอดี ทำให้เด็กน้อยล้มลงไปกับพื้น“...”“ใครปล่อยให้เด็กมาเดินเพ่นพ่านแถวนี้ รปภ.ไปไหนหมด” น้ำเพชรตวาดเสียงดังทำให้บัวงามรู้สึกไม่ปลอดภัยและเริ่มกลัว“เกิดอะไรขึ้นครับคุณผู้หญิง” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่บริเวณใกล้เคียงวิ่งมาดูเหตุการณ์เพราะได้ยินเสียงดังโวยวาย“ก็เด็กหน้าตาน่าเกลียดคนนี้ไง วิ่งมาชนฉัน แล้วทำกระเป๋าแบรนด์เนมของฉันตก ดูสิถลอกหมดแล้ว ไม่รู้ข้าวของข้างในเสียหายบ้างหรือเปล่า”“ใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ เด็กจะร้องไห้แล้วครับ” ชายวัยกลางคนพยุงเด็กน้อยให้ลุกขึ้นเพราะเห็นบัวงามเม้มปากแน่น ตาแดง ๆ ทำท่าเหมือนจะร้องไห้“จะให้เย็นได้ยังไง กระเป๋าฉันราคาเป็นแสน แล้วพ่อแม่เด็กคนนี้จะมีปัญญาชดใช้ค่าเสียหายให้ฉันไหนเนี่ย”“เกิดอะไรขึ้นคะ คุณบงกชเพชร” จารวีรีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำ เพราะได้ยินเสียงโวย
ชายสูงวัยนั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องทำงาน หลังจากที่อ่านข้อมูลที่นักสืบส่งมาให้ วันนี้ศิรามีนัดเซ็นสัญญาซื้อขายที่ดิน ๕๐ ไร่“ไอ้ลูกไม่รักดี ในที่สุดแกก็ขัดคำสั่งฉันจนได้” ไม่รู้ไปหลงอะไรนักหนา ยิ่งตอนที่ได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีลูกติดด้วย ชายสูงวัยก็ยิ่งหงุดหงิดใจไปกันใหญ่ คงจะมาหลอกลูกเขาเหมือนอย่างเคยสินะ น่าจะให้ลูกชายหมั้นกับหนูน้ำเพชรก่อนหน้านี้ ยิ่งคิดก็ยิ่งพานโกรธลูกชายตัวดีจนหน้ามืด ไม่ได้ดั่งใจจริง ๆด้านบัวบูชา บัวงาม และณฤดี ตอนนี้กำลังนั่งอยู่บนรถที่มีลุงพลเป็นคนขับ เพื่อไปที่บริษัทศัจกรกิจไพศาลตามเวลานัด“วันนี้เราจะไปที่ไหนกันคะ หม่าม้า”“ไปที่บริษัทลุงศิรา ไงคะ”“ว้าว คุณลุงคนหล่อเท่ น้องงามชอบค่ะ” บัวงามทำท่าท่างดีใจ“ทำไมถึงชอบคุณลุงล่ะคะ”“คุณลุงหล่อเท่ น้องงามอยากได้เป็นแฟน”“ห๊ะ เดี๋ยวนะลูก หนูรู้จักคำว่าแฟนด้วยเหรอ” บัวบูชาตกใจกับคำพูดของลูกสาวตัวน้อย“รู้ค่ะ ขวัญข้าวกับของขวัญ เพื่อนน้องงามก็มีแฟนกัน
บ้านกิจธนะวรกุล“ศิรา ข่าวนี้คืออะไร ทำไมมีภาพแกไปกินข้าวกับเด็กคนนั้น” เสียงทรงอำนาจของผู้เป็นพ่อดังขึ้น ขณะที่ศิรากำลังจะออกจากบ้านเพื่อไปทำงาน“ข่าวอะไรครับ” คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน ร่างสูงหันไปมองด้วยท่าทีแปลกใจ“ดูซะ แกจะอธิบายยังไง” น้ำเสียงแฝงไปด้วยความกดดัน ก่อนไอแพดในมือถูกยื่นให้ผู้เป็นลูกชายทันที“ไหน ศิรา แม่ขอดูหน่อย” หญิงสูงวัยยื่นมือมาเอาไอแพดในมือชายหนุ่มออกไปดู“คุณ มันไม่มีอะไรเลยค่ะ วันก่อนฉันไปร้านขนม แล้วบังเอิญทำกระเป๋าสตางค์หล่น หนูบัวเป็นคนเก็บได้ ฉันเลยตอบแทนเขาโดยการพาไปเลี้ยงข้าวเท่านั้นเอง” จันทรรัตน์บอกกล่าวผู้เป็นสามี“แล้วตาศิรา ไปด้วยได้ยังไง”“ก็หนูบัวมาคุยงานกับตาศิราพอดี พวกเราเลยไปที่บริษัทด้วยกันค่ะ”“ข่าวเก่ายังไม่ทันซา ข่าวใหม่ก็มาอีกแล้ว แบบนี้มันส่งผลต่อภาพลักษณ์ผู้บริหารของแกนะศิรา” ผู้เป็นพ่อกล่าวเสียงเรียบ สุ้มเสียงไม่กราดเกรี้ยวหากแต่วางอำนาจอยู่ในที“มันไม่ได้มี
ตอนนี้ทั้งห้องเหลือเพียงจันทรรัตน์ และบัวงามสองคน เด็กหญิงตัวน้อยคุยจ้อไม่หยุด เรียกเสียงหัวเราะให้หญิงสูงวัยได้เป็นอย่างดี ชีวิตที่เงียบเหงาเพราะทั้งสามี และลูกชายทำแต่งาน ได้มีเด็กน้อยมาเป็นเพื่อนคุยด้วยแบบนี้ก็ดีไม่น้อย“บัวงามเรียกคุณยายว่า คุณย่าได้ไหมจ๊ะ” หญิงสูงวัยถามเด็กน้อยที่ตอนนี้กำลังเล่นบทบาทสมมุติ“เอ๋...คุณย่า คือใครคะ?” เด็กน้อยถามอย่าสงสัยเพราะไม่เคยได้ยินคำนี้มาก่อน ก็น้องงามมีแต่คุณยายนี่น่า“คุณย่าก็คือ คุณแม่ของคุณพ่อไงจ๊ะ คุณยายมีลูกชาย ถ้าบัวงามเป็นหลานสาวก็ต้องเรียกคุณยายว่า คุณย่า หนูเข้าใจไหมจ๊ะ”บัวงามทำหน้ายู่ หัวคิ้วพันกันยุ่งเหยิง ปากน้อยเม้มนิด ๆ อย่างกำลังพยายามใช้ความคิดอย่างหนัก เห็นแบบนั้นหญิงสูงวัยจึงหัวเราะออกมาด้วยความเอ็นดู“ไม่ต้องคิดแล้วลูก สรุปก็คือเรียกว่าคุณย่า โอเคไหมจ๊ะ”“โอเคค่ะ” บัวงามตกลงทันที เพราะไม่อยากที่จะคิดเยอะ บัวงามปวดหัว“มากันแล้วเหรอลูก ตาศิรา มานี่มา แม่มีหลานสาวคนสวยมาแนะนำให้รู้จัก คนนี้ลูกสาว
ในเช้าวันจันทร์ที่อากาศสดใส เด็กน้อยตัวอ้วนตื่นแต่เช้าด้วยความตื่นเต้น เพราะเมื่อวานผู้เป็นแม่บอกว่าจะพาไปร้านขนมเจ้าประจำ ซึ่งเวลามาเที่ยวที่นี่ทีไร หม่าม้าจะพาน้องงามไปทุกที แค่คิดถึงบลูเบอรี่ชีสพายน้องงามก็น้ำลายไหลแล้ว“ว้าว วันนี้หลานป้าแต่งตัวสวยจังเลย” ณฤดีเอ่ยชมหลานสาวที่วันนี้แต่งตัวสวย ด้วยชุดเดรสผ้ายีนสีน้ำเงินเข้มมีระบายลูกไม้สีขาวรอบตัว พร้อมด้วยพร็อพ เป็นกระเป๋าสะพายใบเล็ก ดูน่ารักน่าชัง“หม่าม้าเป็นคนเลือกให้ค่ะ วันนี้หม่าม้าคนสวยจะพาหนูไปซื้อขนมเค้กด้วยน้า”“งั้นเช้านี้น้องงามต้องทานข้าวเยอะ ๆ มีไข่ตุ๋นของโปรดหนูด้วยนะจ๊ะ” บัวบูชาพูดกับลูกสาว ก่อนจะอุ้มเด็กอ้วนนั่งบนเก้าอี้“ได้เลยค่ะ หม่าม้า” ร่างเล็กนั่งโยกไปมาอย่างอารมณ์ดี“เก่งจังเลยลูกสาวใครเนี่ย” บัวบูชาหอมแก้มอ้วนเบา ๆ ก่อนจะหันไปบอกให้ป้าฟองแม่บ้านตักข้าวให้“เดี๋ยวแวะไปร้านขนมก่อนนะ ยังมีเวลาเหลือ” บัวบูชาบอกกับณฤดี ขณะที่ตักของโปรดให้บัวงามไปด้วย“โอเค”“วันนี้ไปท
บริษัทดูแว็ง จำกัด“แก ไปกรุงเทพครั้งนี้จะเอาบัวงามไปด้วยจริงเหรอ?”“อืม อยากพาลูกไปเที่ยวกรุงเทพ” บัวบูชาตอบคำถามเพื่อนน้ำเสียง“แล้วตอนแกไปคุยงาน บัวงามจะอยู่กับใคร? อย่าบอกนะว่าจะเอาหลานฉันไปด้วย”“ใช่”“แกจะให้พ่อลูกเจอกันแล้วเหรอ?”“มั้ง”“แกว่าผัวเก่าแกจะรู้ไหม ว่าบัวงามเป็นลูกเขาอะ”“ไม่รู้สิ” บัวบูชายิ้มเล็กน้อย พลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา เมื่อนักสืบที่เธอจ้างมาแจ้งว่ามีคนสะกดรอยตามเธออยู่สองวัน และผู้ชายในรูปที่นักสืบส่งมาให้ก็คือศิราและคินน์ ซึ่งเธอจำได้ดี“แกเลยจะเอาบัวงามไปกระตุ้นความอยากรู้ของคุณศิรา ว่างั้น”“รู้ได้ไงอะ สมกับที่เป็นเพื่อนฉันมานาน แกนี่มันน่ากลัวจริง ๆ เปลี่ยนอาชีพไปเป็นหมอดูเถอะ” บัวบูชาว่าพลางทำตาโต“ฮ่า ๆ ใครกันแน่ที่ร้าย เจ้าแผนการ” ณฤดีมองบน“ธรรมดา” บัวบูชาหัวเราะพลางยักไหล่เบา ๆ&ldquo