หน้าหลัก / รักโบราณ / บางเบาดั่งสายหมอก / ๔  ภรรยาวางแผนฆ่าสามี / 4

แชร์

๔  ภรรยาวางแผนฆ่าสามี / 4

ผู้เขียน: LIttlelion
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-28 22:59:28

วันพรุ่งต้องสำรวจห้องนอนนี้ให้ถี่ถ้วน ให้มั่นใจว่าตลอดสามวันที่อยู่ในเรือนซือซือนี้เขาจะอยู่อย่างปลอดภัย มีชีวิตอยู่เห็นลูกออกเรือน เห็นสหายขึ้นครองราชย์ เห็นหลานตัวน้อย ไม่มีทางที่จะมาตายเพราะน้ำมือฮูหยินน้อยของตนเองเด็ดขาด

“แต่...” ข้าเอ่ยเสียงเบา และเม้มปากเข้า หลุบตามองหมอนด้านข้างเล็กน้อย ก่อนจะฉวยหยิบหมอนของเขามาเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว

จิ้นฝานมองการกระทำของคุณหนูรอง พลันจะเข้าไปยื้อแย่งกลับมา ก็ได้ชะงักแขนกลางอากาศ เพราะเขาไม่อาจโดนตัวนางได้ จึงทำได้เพียงกำกรรไกรและปิ่นปักผมในมือเอาไว้แน่น แอบเก็บเอาไว้ตรงสายรัดเอวด้านข้างของตัวเอง ไม่รู้ว่าในหมอนนั้นยังซ่อนอะไรเอาไว้อีก แต่โชคดีนักที่เอาของสองสิ่งนี้ออกมาก่อน

ข้าเอาหมอนนั้นเข้ามากอดเอาไว้ในอก และหยิบหมอนตัวเองปาลงไปทางเขาแทน แอบใช้มือคลำมันเล็กน้อย นิ่ม นิ่ม ตรงนี้ก็นิ่ม สายตาตวัดไปมองลิงเผือกตัวใหญ่ที่นั่งอยู่ปลายเตียง ยกไหล่ขึ้นเล็กน้อยส่งมาให้ ก่อนที่เขาจะจัดหมอนเข้าที่ และล้มตัวลงนอนหันหลังให้โดยไม่กล่าวอะไรออกมา

คุณชายจิ้นเขารู้แล้วรึ! ข้าเหลือบไปมองเขาที่นอนหันหลังด้วยความตกตะลึง

แล้วท่ายักไหล่นั่นคืออันใดกัน ข้ามองเขาที่นอนห
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • บางเบาดั่งสายหมอก   ๔  ภรรยาวางแผนฆ่าสามี / 11

    นี่เป็นคืนที่สองที่ข้ากับเขาต่างนอนหลับ และปล่อยวางความรู้สึกของตัวเองลงไปบางส่วนได้ หวังว่าวันพรุ่งมันจะผ่านไปด้วยดีเช่นเดียวกับวันนี้สิ่งที่ไป๋ซิงหนี่ว์เฝ้าภาวนาในใจก็ได้ผล ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีตลอดทั้งวัน พอพระอาทิตย์ตกฟากก็กินมื้อเย็นอย่างพร้อมหน้า โดยฝีมือการทำอาหารยังเป็นฝีมือของนางอยู่เช่นเดิม เรื่องนี้นางให้บ่าวปิดเป็นความลับโดยบอกบ่าวในครัวว่านางตั้งใจจะทำให้คุณชายจิ้นแปลกใจ บ่าวน้อยใหญ่จึงช่วยกันปิดปากเงียบ ไม่กล่าวออกไปจากเรือนครัวครั้นตกดึก จิ้นฝานที่นอนหลับตาอยู่ก็ไม่อาจข่มใจนอนหลับได้ลง คุณหนูรองตัวสั่นไหวคล้ายกับคืนที่สอง กว่าเขาจะนอนก็ดึกเอาเรื่องด้วยเช่นกันข้อตกลงภายในทุกๆ สี่วันจะต้องมานอนเรือนซือซือสามวันก็เป็นอันสิ้นสุดลง จิ้นฝานตื่นตั้งแต่ยามเหม่าอาบน้ำแต่งกายกินมื้อเช้าด้วยขอบตาที่ดำคล้ำกว่าสองวันแรกจนมองเห็นได้อย่างชัดเจน ชายหนุ่มจับตะเกียบคีบอาหารเข้าปากหาได้สนใจฮูหยินน้อยที่นั่งฝั่งตรงข้ามแม้แต่น้อยช่วงนี้เขาค่อนข้างมีเรื่องให้คิดอยู่หลายเรื่อง มีงานนอกที่ต้องทำ จนไม่มีเวลามาสนใจคุณหนูรอง หรือหวาดระแวงนางอีก ใกล้ถึงเวลาเข้างานเขาก็ตะบึงม้าเข้าวังหลวงไปเหมือ

  • บางเบาดั่งสายหมอก   ๔  ภรรยาวางแผนฆ่าสามี / 10

    บางคราก็ทำหน้าตายไม่รู้ไม่ชี้ แล้วเก็บเอามาหัวเราะเงียบๆ ในความเคร่งขรึมนั้นยังมีความตีมึนผสมลงเข้าไปเป็นตัวเขาอีกด้วย เพราะความขี้เล่นที่ถูกซ่อนเอาไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งนี้กระมัง ที่ทำให้เขาเป็นสหายของไป๋มี่อิงได้ทั้งจิ้นฝาน ไป๋มี่อิง และซิ่นสือ เป็นถึงสามเกลอต่างสถานะ ต่างบุคลิก ก็ต้องมีหนึ่งนิสัยที่คนทั้งสามมีเหมือนกัน ถึงจะคบหากันเป็นสหายมาได้อย่างเนิ่นนาน เพียงปรายตามองก็มองออกแล้วว่าสหายคิดจะทำอะไรสีหน้าของเขาในยามนี้เรียบนิ่ง แต่แววตามีประกายขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนจะขึ้นเตียงไปนอนหันหน้าเข้าหากำแพงเหมือนเช่นเมื่อวานข้างนอกเสี่ยวเมิ่งกำลังช่วยฮูหยินน้อยเก็บของให้เข้าที่ นางหอบตะกร้าและเศษผ้าเอาไปเก็บไว้บนชั้นไม้ ก่อนจะวิ่งกลับมาพยุงฮูหยินเดินเข้าไปยังห้องนอน“ลืมไปเสียได้...” ข้าเอ่ยบ่นออกมาอย่างหัวเสีย ไฉนถึงนึกเรื่องสำคัญเช่นนี้ออกตอนที่ช้าไปทุกที จากนั้นก็หันไปสั่งเสี่ยวเมิ่งที่อยู่ด้านข้างด้วยน้ำเสียงที่เบาลงมา ด้วยเกรงว่าคนที่นอนอยู่ในห้องจะได้ยิน“วันพรุ่งเจ้าย้ายมานอนห้องใหญ่ด้านข้าง ขนข้าวขนของมาให้หมด มิต้องไปนอนห้องบ่าวอีกแล้ว”“จริงหรือเจ้าคะ” เสี่ยวเมิ่งทำตาโต เอ่ยข

  • บางเบาดั่งสายหมอก   ๔  ภรรยาวางแผนฆ่าสามี / 9

    “ฮูหยินรับน้ำชาหรือไม่เจ้าคะ” เสี่ยวเมิ่งที่นั่งอยู่ด้านล่างตรงพรมสีน้ำตาลขนนุ่มเอ่ยถาม“ไม่ เจ้าเอาชาลอยมะลินี้ไปให้คุณชายจิ้นเถิด” ข้าบอกปัดเสี่ยวเมิ่ง เผยอหน้าไปทางบุรุษที่ดูเคร่งเครียด ยกมือเท้าคางอ่านหนังสือตรงระเบียงอย่างเงียบๆภายในใจตอนนี้เกิดการแบ่งแยกออกมา เป็นสองจิตสองใจ สุดท้ายจึงสร้างเกราะกำบังให้ตัวเองขึ้นมา ถ้ายิ่งเกลียดยิ่งต่อต้าน ก็จะยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ เพราะไม่มีทางหลบเลี่ยงกันได้ตลอดไป สู้ทำตัวปกติ เก็บงำความรู้สึกคับแค้น หยิบหน้ากากล่องหนขึ้นมาสวมเฉกเช่นเดียวกับหน้ากากลิงนั้นน่าจะดีกว่า และรอคอยเวลาวันที่ท้องฟ้าสดใสน่าจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุด“นายท่าน ชาอุ่นๆ เจ้าค่ะ” เสี่ยวเมิ่งยกชาไปให้ กล่าวอย่างนอบน้อม“ฮืม?” จิ้นฝานที่กำลังใจจดใจจ่อกับหนังสือ เงยหน้าขึ้นมองบ่าวน้อยด้วยความสงสัย มองจอกชาขนาดกลางที่วางบนถาดไม้ด้วยสายตางุนงง บนผิวน้ำชาสีเหลืองอ่อนมีดอกมะลิสีขาวลอยอยู่สองดอกเด่นสะดุดตา“ฮูหยินให้บ่าวเอามาให้เจ้าค่ะ” เสี่ยวเมิ่งนั้นไม่ได้เก่งกาจเรื่องชงชาอย่างเดียว นางนั้นยังเก่งเรื่องชงอีกประเภทหนึ่งด้วยเช่นกัน บ่าวน้อยบุ้ยหน้าไปทางฮูหยินงามที่นั่งเย็บผ้าบนตั่งในเรือน

  • บางเบาดั่งสายหมอก   ๔  ภรรยาวางแผนฆ่าสามี / 8

    “สองดอกแล้วเจ้าค่ะ!” เสี่ยวเมิ่งว่าแล้วก็เดินเข้ามาพยุงแขน กึ่งดึงฮูหยินเบาๆ ให้เข้าไปในเรือนจิ้นฝานที่ยืนมองอยู่ได้หมุนกายเดินกลับมานั่งรอคุณหนูรองที่โต๊ะ พลางหยิบขนมเปี๊ยะขึ้นมากินอย่างเพลินปาก รสชาติมันก็ไม่ได้อร่อยมากมายเท่าไรนัก แต่ที่เขาติดใจคือเม็ดบัวที่เคี้ยวกรุบกรับหนึบหนับในปากเสียมากกว่า เขาเงี่ยฟังฝีเท้าเบาๆ สองเสียงที่เดินเข้ามาในห้องโถงนี้ และปรายตาไปมองเสียงนั้นเล็กน้อยข้าเห็นบุรุษร่างใหญ่ที่คุ้นตาสวมหน้ากากลิงสีขาวหันหน้ามามองก่อนที่เขาจะดึงหน้ากลับไปที่โต๊ะ“คารวะคุณชายจิ้น” ข้าเอ่ยทักทายตามมารยาท ก่อนจะหันหลังไปสั่งเสี่ยวเมิ่งต่อ “ไปเทชามา แล้วเอาดอกมะลินี้ไปล้างก่อน ค่อยนำมาใส่ลงกาน้ำชาสักสองสามดอก ให้พอส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ”“ได้เลยเจ้าค่ะ บ่าวจะรีบไปจัดการ” เสี่ยวเมิ่งรับคำน้ำเสียงฉะฉาน หมุนกายออกไปจัดการทำตามสั่งอย่างกระตือรือร้นทางด้านจิ้นฝานไม่ได้ตอบนางกลับ เขายกขนมเปี๊ยะขึ้นมากินต่อ จากนั้นไม่นานเงาของสตรีที่อยู่หางตาก็เดินเข้ามานั่งลงบนโต๊ะ“ขนมเปี๊ยะในมือวางลงก่อนเถิดเจ้าค่ะ ประเดี๋ยวจะอิ่มเสียก่อน” ข้าเอ่ยกับเขาด้วยรอยยิ้มเล็กๆ แต่ในใจกำลังฉีกยิ้มกว้างหัวเราะ

  • บางเบาดั่งสายหมอก   ๔  ภรรยาวางแผนฆ่าสามี / 7

    ‘อ๋อ ที่แท้แล้วฮูหยินทำเพื่อให้สบายใจนี่เอง’ เสี่ยวเมิ่ง บ่าวน้อยเอ่ยขึ้นในใจเมื่อครุ่นคิดออก“น่าจะเพียงพอแล้วกระมัง” ข้าเอ่ยกับตัวเองอย่างพอใจ และหันหลังไปหาเสี่ยวเมิ่งก่อนจะสั่งต่ออีก“เอาอาหารที่ข้าทำนั้นไปเตรียมอุ่นอีกรอบ จากนั้นนำมาจัดโต๊ะรอคุณชายจิ้น”“ได้เจ้าค่ะ ประเดี๋ยวบ่าวจะรีบไปสั่งคนครัวให้” เสี่ยวเมิ่งรับคำเสียงใส ฉีกยิ้มกว้าง รีบวิ่งออกไปทันทีอย่างกระฉับกระเฉงเมื่อสั่งการเสี่ยวเมิ่งเสร็จแล้วนั้น ข้าก็เดินไปนั่งตั่งริมหน้าต่าง และยิ้มออกมาด้วยความสุข ในเมื่อคุณชายจิ้นไม่กินฝีมือข้า ก็สู้ทำให้กินมันทุกวันโดยไม่ต้องบอกว่าใครเป็นคนทำ อยากทำตัวหยิ่งดีนัก ปล่อยให้รู้เองทีหลังกระอักเลือดตายกันไปข้าง ว่าการกินอาหารฝีมือข้านั้นมันทำให้เขารู้สึกแย่ได้ถึงขนาดไหนกันอาหารถูกวางบนโต๊ะสามอย่าง จานแรก โคว่โจ่วจึ ทำจากขาหมูตุ๋นจนมีสีน้ำตาลเข้มรองจานด้วยกะหล่ำสีเขียวอ่อนจานที่สอง หลงจิ่งยาเหริน เป็นกุ้งตัวขนาดเท่านิ้วมือหั่นครึ่งตัว ผัดรวมกับยอดใบชาหลงจิ่ง ตัวกุ้งมีสีส้มอ่อนๆ ตัดกับสีเขียวของใบชา จนดูเบาตาน่ากินเป็นพิเศษกว่าจานอื่นที่มีสีเข้มสุดท้ายหมาตอโต้วฝุ เต้าหู้ถั่วมีสีขาวหั่นเ

  • บางเบาดั่งสายหมอก   ๔  ภรรยาวางแผนฆ่าสามี / 6

    “เจ้าคนทราม” ข้าสบถออกมา เมื่อนึกถึงท่ายักไหล่เมื่อคืนของคุณชายจิ้น มันน่าหมั่นไส้ยิ่งนัก“กล่าวว่าผู้ใดหรือเจ้าคะ” เสี่ยวเมิ่งเอ่ยถามผู้เป็นนายด้วยความอยากรู้“จะมีใครได้อีก” ข้าตอบนางเสียงแข็ง ก่อนจะเดินไปนั่งลงบนเตียงด้วยความเพลีย ยามนี้ควรจะนอนพักสักสามสี่ชั่วยาม พอตกดึกต้องเก็บแรงเอาไว้เผชิญหน้าคุณชายจิ้นต่อวังหลวงทางตะวันตก ที่ตั้งกรมเสนาบดีฝ่ายขวาจิ้นฝานที่ควบม้ามาถึงวังหลวงทำงานไปได้เพียงสองชั่วยาม พลันก็ปวดหัวตุบๆ ขึ้นมาเสียอย่างงั้น อาจจะเป็นเพราะเมื่อคืนเขาไม่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่เท่าที่ควรอาวุธชิ้นน้อยของคุณหนูรองถึงแม้ว่าจะดูไม่ร้ายกาจทำอันตรายเขาได้ แต่ว่ายามหลับก็ไม่แน่ เมื่อคนเราเข้าสู่ห้วงนิทราสัมผัสจะถูกปิดกั้น แต่โชคดีที่เขาเป็นคนนอนตื่นง่าย บวกความระแวงจึงไม่อาจข่มตานอนหลับได้แต่ผลดีเช่นนั้นย่อมมีผลเสียตามมาทีหลังคือ ร่างกายของเขาไม่อาจทำงานได้อย่างเต็มที่ในวันถัดมานั่นเอง จิ้นฝานลุกขึ้นจากเก้าอี้ ยกมือนวดหนังตาคลายความเหนื่อยล้า และสะบัดหัวเพื่อเรียกสติ จากนั้นก็ออกจากห้องทำงานไปเดินเล่นสวนด้านข้างพลันเจ้าหลิง รองหัวหน้าหอหลิวลี้ก็ปรากฏกายขึ้นจากด้านหลังของเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status