EP6 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)
โรงเรียนของลลิส
โรงเรียนนานาชาติที่กำลังมีงานอำลารุ่น ภาพรอยยิ้ม ภาพน้ำตาของเหล่านักเรียนที่บางคนกำลังไปต่อการศึกษาที่ต่างประเทศ บางคนก็แยกย้ายกันไปคนละมหาวิทยาลัยชั้นนำต่าง ความดีใจที่จบเกรดสุดท้ายก่อนจะไปเริ่มต้นในวัยผู้ใหญ่
"ลิส นั่นใคร" เพื่อนของลลิสเอ่ย
เธอหันกลับไปมองปรากฏว่าเป็รบาร์ที่เดินเข้ามาพร้อมกล่องของขวัญทั้งๆที่เขาส่งเธอเสร็จก็กลับไปแล้ว เมื่อชายหนุ่มมาดหล่อคนนี้เดินเข้ามา ต่างพาสาวๆมองกันเป็นแถวๆไม่เว้นแม้แต่อาจารย์
"พี่บาร์"
"รับซิ"
บา่ร์ยื่นของขวัญให้ลลิสก่อนที่เธอจะรับมันท่ามกลางสายตาของเพื่อนๆที่กำลังยืนมอง เธอมองซ้าย มองขวา เห็นเพื่อนๆมองกันเป็นแถว จึงเอ่ยขึ้นด้วยความเขินอาย ลลิสเป็นสาวหวานที่แสนจะเรียบร้อยน่าตาน่ารักใสๆในแบบของเธอ และที่สำคัญลลิสไม่เคยมีแฟนหรือมีความรักกับใครแม้แต่คนเดียว ยกเว้น...
"ขอบคุณค่ะพี่บาร์"
"เก่งมาก เกรดสูงสุดของรุ่นด้วยนี่"
บาร์เอ่ยพรางใช้มือหนาลูบหัวลลิสก่อนเอ่ยชมเธอเมื่อเขาเห็นรายชื่อของเธอเป็นนักเรียนที่มีคะแนนสูงสุดของรุ่นทั้งหมดนับร้อยคน การกระทำแบบนั้นของบาร์ทำเอาหัวใจดวงน้อยๆของลลิสสั่นไหวไปหมดจนแทบคุมไม่อยู่
"ขอบคุณค่ะ"
"เดี๋ยวพี่รอนะ เสร็จแล้วเดี๋ยวพี่พากลับ"
จู่ๆสรรพนามของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่ออยู่ต่อหน้าเพื่อนๆของเธอ ปกติบาร์ไม่เคยแทนตัวเองว่าพี่มานานมากแล้วตั้งแต่ที่โตขึ้นมา บาร์ถูกส่งไปเรียนที่ต่างประเทสหลายปี เมื่อกลับมาลลิสก็รู้สึกว่านี่คือบาร์ที่เธอไม่รู้จักสักนิด เขาต่างจากตอนเด้กที่โตมาด้วยกันมากๆ
"ค่ะ แต่ถ้าพี่มีงาน...เดี๋ยวหนูให้พ่อภีมมารับก็ได้คะ"
"กลับกับพี่นี่แหละ ตามสบายนะ"
บาร์เอ่ยพรางกดยิ้มแล้วเดินออกไปนั่งกดโทรศัพท์รอ ทำเอาเพื่อนๆต่างพากันวิ่งมารุมล้อมลลิสแล้วสอบถามเรื่องของบาร์กันไม่หยุด ลลิสเป็นเด็กนักเรียนที่ไม่เคยมีประวัติเสียเรื่องการทำผิดกฏ ไม่เคยมีเรื่องเม้าท์ที่เสียหายสักครั้งตั้งแต่เกรด7จนกระทั่งจบการศึกษาวันนี้
"เดี๋ยวนะ ยัยนี่เรียบร้อยจริงมั้ยนะชักจะสงสัย ทำตัวใสซื่อ พอวันจบการศึกษารีบเอาผู้ชายมาควงเลย เธอเก็บกดมากซินะ พลุนจนเน่าแล้วมั้งยังมาทำตัวใสซื่อ" นักเรียนคนนึงที่ไม่ค่อยชอบลลิสมากนักเพราะลลิสมักจะได้คำชมและความชื่นชอบจากน้องๆด้วยน่าตาน่ารักและเรียนเก่ง
" เธอพุดแรงไปหน่อยนะ" ลลิสเอ่ย
"ไม่แรงหรอก ดูผู้ชายหน้าตาหล่อเพย์บอยขนาดนั้นไม่บอกก็รู้ว่ายัยนี่ไม่เหลือชิ้นดีแล้ว"
"ลิสไม่เคยทำเรื่องแบบนั้นสักหน่อย อย่ามาพุดแบบนี้นะ"
"ทำไม รับไม่ได้เหรอ เรื่องเอากันมันธรรมชาติ ไม่มีผู้ชายคนไหนเขามาคบกับหล่อนแค่จับมือใสซื่อหรอก อย่ามาตอแหล!!!"
"จะมากไปมั้ง!"
เสียงของบาร์เอ่ยเมื่อได้ยินเสียงของทั้งคู่เถียงกัน บาร์เดินนิ่งๆเข้ามาก่อแทรกกลางระหว่างทั้งคู่ด้วยสีหน้านิ่งแล้วหันกลับไปเผชิญหน้ากับเพื่อนคนนั้นของลลิส
"ออกตัวปกป้องเมียจังนะพี่"
"ปกป้องเป็นธรรมดา ผู้หญิงดีๆแบบลลิส คงหาอยากในหมู่พวกคนแบบเธอ!" บาร์เอ่ย
"นี่!!!"
"อีกอย่างนะ ก่อนเธอจะพูดอะไร ให้ระวังเข้าตัวหน่อย เธอมองหน้าฉันดีๆซิ เป็นไง นึกออกมั้ย!!"
ผู้หญิงคนนั้นมองหน้าบาร์ก่อนเบิกตากว้าง เขาคืนคนที่เธอเจอเมื่อหลายวันก่อนตอนที่แอบออกไปเที่ยวกับแฟนหนุ่มแล้วไปมีเรื่อง แฟนหนุ่มของเธอถูกบาร์ซ้อมจนน่วมเพราะเป็นแค่เด็กเพิ่งโตแต่ริหาเรื่องคนอื่นเพราะความคึกคะนอง
"พะ...พี่คนนั้น!!"
"ใช่ เธอกับแฟนไอ้เด็กกระจอกคนนั้นมันไม่ต่างกันดีนะ เข้ากันดี และอีกอย่าง ถ้าเธอพูดไม่ดีกับลลิสอีกรอบ ฉันจะเลาะฟันเธอออกจากปากซะ!!!"
บาร์เอ่ยกับผู้หญิงคนนั้นเบาๆในขณะที่เธอได้ยินทุกคำก่อนหน้าถอดสีและเดินหนีออกไปอย่างไว บาร์หันกลับมาหาลลิสที่ยืนสีหน้าไม่ค่อยดีแล้วลากแขนเธอพากลับในขณะที่งานจบแล้วแบบนั้น
บาร์ไม่ได้พาลลิสกลับไปส่งที่บ้าน แต่เลือกจะพาเธอมาที่คอนโดเขา ลลิสยืนมองคอนโดของบาร์อย่างสั่นเทา เธอไม่รู้ว่าทำไมบาร์พาเธอมาที่นี่
"พี่พาหนูมาที่นี่ทำไมคะ"
"นั่งก่อน ไม่ต้องกลัว"
"ค่ะ"
บาร์ที่เดินวนมานั่งลงข้างๆลลิสที่เอาแต่ก้มหน้า เขามองเธอก่อนเสมองไปทางอื่นแล้วเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
"ทำไมปล่อยให้เขาด่าแบบนั้น โดนแบบนี้บ่อยหรือเปล่า" บาร์เอ่ย
"เอ่อ...บะ...บ่อยค่ะ"
"ทำไมไม่ตอบโต้ จะปล่อยให้เขาดุถูกทำไม ไม่ได้ทำนิ"
"หนู....."
"เฮ้อ...จะเป็นแฟนฉันได้ยังไง ถ้าเธอยังอ่อนแอแบบนี้ลิส"
"คะ!!! พี่ว่าอะไรนะคะ"
"อ่ะ! ดื่มให้หมด แล้วเดินเอาแก้วไปเก็บ ถ้าทำได้ฉันจะพากลับบ้าน"
บาร์เอ่ยก่อนวางแก้วไวน์ที่มีไวน์มากกว่าครึ่งแก้วต่อหน้าลลิส เขาสั่งให้เธอดื่มมันให้หมดแล้วเอาแก้วกลับไปเก็บ ลลิสมองอย่างตกใจ ก่อนจะนิ่งไป เธอไม่เคยดื่มแอลกอฮอร์ มีแค่จิบๆวันที่งานวันเกิดบาร์ไม่เยอะยังเมาเลย นี่ไวน์เกือบเต็มแก้ว เธอจะทำได้ยังไง
"นิ่งทำไม ทำซิลิส" บาร์เอ่ย
"แต่มันเยอะมากเลยนะพี่บาร์ หนู..."
"แค่นี้ก็ทำไม่ได้?? แล้วต่อไปจะปกป้องตัวเองได้ยังไง อยู่กับฉันมีแต่อันตรายรอบตัว" บาร์เอ่ยพรางกอดยอกมองนิ่งๆ
"กะ...ก็ได้ค่ะ"
ลลิสค่อยๆยกแก้วไวน์ขึ้นมองอย่างชั่งใน ก่อนจะค่อยๆยกมันขึ้นดื่ม เธอฝืนจะดื่มรวดเดียวให้หมดเพราะรู้ดีว่าถ้าปล่อยแก้วเธอจะยกมันดื่มอีกไมไ่ด้
ไวน์สีแดงไหลออกจากริมฝีปากก่อนไหลลงมาตามลำคอขาวเปื้อนเสื้อนักเรียนสีขาวครีมของเธอจนเป็นสีแดงตามสีของไวน์ในแก้ว ลลิสดื่มมันเข้าไปจนหมดก่อนวางแก้วลง
"อึก!"
"เอาแก้วไปเก็บซิ"
ลลิสรู้สึกพะอืดพะอมอยากจะอาเจียนออกมาให้ได้ สายตาเธอเริ่มร้อนผ่าวเมื่อไม่เคยดื่มแอลกอฮอร์เยอะขนาดนี้มาก่อน มันทำให้สติสัมชัญญะของเธอไม่สามารถควบคุมได้
ขาเรียวค่อยๆก้าวเดิน แต่ภาพมันเริ่มเบลอแต่ยังพอมองเห็น ลลิสที่พยายามสะบัดหัวให้ภาพมันชัดขึ้น แต่สุดท้ายก็ต้องวางแก้วลงกับโต๊ะอาหารเมื่อเธอเดินไปได้แค่นั้น แล้วทรุดลงนั่งเพราะอาการร้อนผ่าวอย่างหนัก หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดจากอก
"ลิส"
"หนูเดินไม่ไหวแล้วพี่บาร์....อึก!"
"ไม่ไหวเหรอ แค่นี้เองลิสยังทำไม่ได้เลย"
พูดจบบาร์ก็อุ้มลลิสขึ้นก่อนเดินกลับไปที่โซฟา เขาพาเธอขึ้นคร่อมตักให้หันหน้าไปหาเขา ชายหนุ่มมองร่างเล็กใบหน้าแดงระเรื่อตรงหน้านิ่งๆ เขาค่อยๆปัดปอยผมของเธอออก ลลิสเป็นผู้หญิงหวานๆเรียร้อยแต่จากการสัมผัสเธอเป็นผู้หญิงซ่อนรูปอย่างหนัก แม้จะยังไม่เคยเห็นเต็มๆก็ตาม
"ร้อนหรือไง"
"ร้อนค่ะ...."
บาร์ค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเธอออกเพียงแค่สองเม้ดบน เต้านมเธอก้แทบจะออกมาทั้งเต้าแล้ว เขามองนิ่งๆราวกับกำลังข่มอารมร์บางอย่างที่มันปลุกตัวตนของเขา
"อื้ออออ"
จู่ๆริมฝีปากของชายหนุ่มก็จูบดูดดึงมือหนารั้งศรีษะของหญิงสาวกดเข้าหาตัวเองเต็มแรง จูบที่เกิดขึ้นมันหนักหน่วงจนหยิงสาวหายใจแทบไม่ทัน
"แม่งเอ้ย!"
EP7 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)บาร์สบถเบาๆเมื่อลลิสฟุบลงกับซอกคอของเขา เธอพยายามขยับตัวจะลุกขึ้น แต่มันกลับทำไม่ได้แถมยังสร้างแรงสยิวบางอย่างให้กับบาร์อีกด้วย“ลิส”“พี่บาร์ อ๊ะ! อื้ออออออ”บาร์ค่อยๆช้อนหน้าลลิสเงยขึ้นก่อนกดจูบดูดดึงเรียวลิ้นของเธอ ลลิสจูบไม่เป็นแม้แต่น้อย เป็นบาร์ที่นำเธอก่อน แต่ทั้งคู่กลับจูบกันอยู่นานจนลลิสเริ่มได้สติ เธอรู้สึกว่ามือของบาร์ลูบเข้ามาใต้เสื้อก่อนจyบที่เอวของเธอ“พะ…พี่บาร์!”“สร่างเมาไวจังนะ”“ปะ….ปล่อยหนูก่อนได้มั้ยคะ”บาร์กดยิ้มก่อนปล่อยลลิสออกจากตักของตัวเอง ก่อนที่เธอจะรีบเดินเข้าห้องน้ำแล้วล้างหน้าทันที แค่เสี้ยววินาทีเท่านั้น เมื่อกี้หากปล่อยไปอีกนิด เธอกับบาร์อาจจะมีเซ็กส์กันไปแล้วก็ได้“เกือบไปแล้ว”ไม่นานเธอเดินออกจากห้องน้ำก่อนที่จะเดินตรงไปหาบาร์เพื่อให้เขาพาเธอกลับบ้าน แต่เสื้อของเธอเปื้อนไวน์สีแดงเต็มไปหมด กลับไปสภาพนี้แย่แน่ๆ“หนูอยากกลับบ้านค่ะ”“สภาพนี้กลับไปอาภัมจะไม่สงสัยเหรอ”“หนู….”“เอาเสื้อพี่เปลี่ยนไปก่อน”สุดท้ายลลิสก็ใส่เสื้อของบาร์แทนชุดนักเรียนของตัวเอง เมื่อกลับมาถึงบ้าน ภีมค้องขมวดคิ้วเมื่อเห็นบาร์มาส่งในขณะที่ลูกสาวของตัวเองก็
EP8 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)สุดท้ายข้อความขึ้นอ่านแล้ว แสดงว่าลลิสเล่นโทรศัพท์ แม้เวลานี้จะดึกหน่อย แต่ปกติเธอก็ไม่น่าจะหลับลึกจนไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ หญิงสาวตัวเล็กเดินออกมาถึงประตูรั้วก่อนจะขมวดคิ้วบางเมื่อเห็นบาร์ที่ยืนอยู่หน้าบ้าน"พี่บาร์?""ไม่รับสายพี่โกรธพี่เหรอ" บาร์เอ่ย"โกรธพี่เรื่องอะไรคะ?""ก็เรื่องที่พี่หายไปหลายวันไมไ่ด้โทรหาไง พี่มีงานด่วนของพ่อยุ่งจนแทบไม่ได้นอน" บาร์เอ่ย"ค่ะ พี่มาหาหนูตอนนี้มีอะไรหรือเปล่าคะ""ไปเที่ยวกัน" บาร์เอ่ย"คะ?? ตอนนี้??" ลลิสเอ่ยอย่างตกใจ"ใช่ตอนนี้เลย ทางสะดวก"ลลิสที่มองหน้าบาร์อย่างตกใจ เขามาชวนเธอไปเที่ยวตอนมืดค่ำแบบนี้เนี้ยนะ จะไปเที่ยวที่ไหน แล้วทำไมต้องตอนนี้"จะไปไหนเหรอคะพี่บาร์ พ่อภีมไม่อยู่หนูไม่ได้บอกพ่อเลยค่ะ" ลลิสเอ่ย"เดี๋ยวค่อยบอกได้มั้ย ลิสโตแล้วนะ อีกอย่างพี่ก็อยู่ไม่ต้องกลัว" บาร์เอ่ย"ก็ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวหนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"ลลิสกลับขึ้นห้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้า นี่จะเป็นครั้งแรกที่เธอแอบออกไปเที่ยวโดยที่ไมไ่ด้บอกใครเลยแม้กระทั่งแม่นมของเธอเองก็ตาม ไม่นานลลิสที่แอบเดินออกจากบ้านมา ก่อนขึ้นรถของบาร์ที่จอดอยู่"วันนี้แต
EP9 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"หนู....""หนู...ตกลงใช่มั้ย ฟ่อดดด"บาร์เอ่ยพรางกดหอมแก้มลลิสฟ่อดใหญ่อย่างถือวิสาสะ โดยที่ลลิสได้แต่ยืนตัวแข็งทื่ออย่างตกใจ ตัวเนื้อเธอสั่นระริกเล็กน้อยในขณะที่บาร์เองก็รู้สึกได้"ลิสเองก็ชอบพี่มานานแล้วใช่มั้ย พี่พูดถูกมั้ย""พี่...รู้..เอ่ออ""รู้ รู้นานแล้วด้วย"เป็นลลิสเองที่ผละตัวออกก่อนหมุนตัวมาเผชิญหน้ากับบาร์แต่ก็เอาแต่ก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาเขา เธออึกๆอักๆ"มีอะไรจะพูดกับพี่หรือไง หื้ม!""อื้ออออ"ทันทีที่เขาเชยคางเธอขึ้นโดยที่ไม่รอให้เธอเอ่ยอะไร บาร์กดจูบลลิสทันที นี่เป็นจูบครั้งที่สองที่ทั้งคู่จูบกัน บรรยากาศรอบข้างเป็นใจเอาซะเหลือเกินบาร์ค่อยๆจับแขนทั้งสองข้างของลลิสขึ้นกอดคอเขา ทันทีที่แขนเธอกอดคอ จูบก็เริ่มดูดดดื่มรุนแรงมากขึ้น มือหนาของเขาอุ้มลลิสขึ้นก่อนจจะปผละจูบและใช้หน้าผากกลงกับหน้าผากเธอแล้วยิ้มให้แบบนั้นลลิสที่หัวใจพองโตอย่างหนักจนแทบจะเป็นลมลงตรงนั้น เธอค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมาเมื่อบาร์อุ้มเธอแบบนั้น เกือบตีสาม บาร์ขับรถพาลลิสมาพักที่โรงแรมเพราะมันดึกมากจนแทบขับรถไม่ไหว บาร์เองดื่มเหล้ามาตั้งแต่หัวค่ำซึ่งเขาก็บอกลลิสตามตรง"พี่ขับรถไม่ไหว คื
EP10 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)“พี่บาร์….”“ลิส ลงมาจากรถ”“คุณบาร์จะทำอะไรครับ ถ้าเมื่อกี้ผมเบรคไม่ทัน คุณหนูจะอันตรายมากนะครับ” คนขับรถของบ้านลลิสเอ่ยขึ้น“ผมมีธุระด่วนจะคุยกับลลิส ฝากแจ้งอาภมีด้วยครับว่าน้องอยู่กับผม” บาร์เอ่ยพรางเปิดประตูรถแล้วดึงแขนลลิสลงจากรถ“จะไปไหนค่ะพี่บาร์”“พี่ว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ”พูดจบบาร์ก็ขับรถพาลลิสออกมาจากตรงนั้นทันที ลลิสได้แต่นั่งมองข้างทางตลอดเวลาโดยที่ไม่ได้เอ่ยถามหรือพูดอะไรกับบาร์ทั้งสิ้น จนกระทั่งเป็นบาร์เองที่เอ่ยกับเธอก่อน“ทำไมมาที่บ้านพี่แต่เช้าเลย”“หนูมาหาอาเรมี่ค่ะ”“ไม่ได้มาหาพี่เหรอ”“พี่ไม่อยู่บ้าน หนูจะมาหาพี่ทำไมค่ะ”เธอพูดเท่านั้นบาร์ก็กดยิ้มเบาๆเมื่อรู้ว่าลลิสงอนเขา ไม่แปลกที่เธอจะงอน ก็เขาบอกเธอว่าจะกลีบไปนอนที่บ้าน แต่เมื่อเช้ามืดเขาไม่ได้กลับบ้านแต่ไปที่นึงซึ่งทำให้อารมณ์ที่ค้างคาของเขาถูกปลดปล่อย“งอนพี่เหรอลิส”“มีสิทธิ์ทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอคะ”“ลิสเป็นแฟนพี่ลิสลืมหรือเปล่า”“เป็นแหนเหรอคะ พี่เห็นหนูเป็นแฟนจริงๆเหรอคะ”บาร์จอดรถที่คอนโด ก่อนเดินลากแขนลลิสขึ้นห้องโดยที่ไม่ได้ตอบคำถามสุดท้ายของเธอ เมื่อเข้าห้องเป็นบาร์เองที่กอ
EP11 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)ผ่านมาสองวัน บารืยังคงวนเวียนไปมาหาสู่กับลลิสแบบลับๆ เธอมาอยู่ที่คอนโดเขาในช่วงกลางวันที่บาร์ว่าง ชีวิตของชายหนุ่มตารางเวลาเปลี่ยนไป ซึ่งเขาดุไม่ค่อยชอบใจนัก แต่ก็เลือกจะนิ่ง ตอนนี้เขาเหมือนมีโซ่คล้องคอให้ทำตามในสิ่งที่เขาไม่คุ้นชิน ไม่น่าแปลกเมื่อชายหนุ่มไม่เคยมีแฟนหรือคนรักเป็นตัวเป็นตน ซึ่งไม่มีใครสามารถบังคับเขาได้แต่ด้วยนิสัยที่ไม่ยอมใครนี่แหละ เมื่อถูกท้าหรือสบประมาท ทำให้ลูกบ้าในตัวประทุขึ้น เรื่องของลลิสก็เช่นกัน หลังจากรับคำท้ามา เขายังถูกเย้ยหยันจากเพื่อนๆว่าไม่กล้ากับลลิสเพราะเธอเป็นลุกสาวของเพื่อนสนิทพ่อ สิ่งที่บาร์เกลียดที่สุดคือการถูกดูถูก เพื่อนๆต่างรู้ข้อนี้ดี จึงไปสพกิดลุกบ้าของบาร์เข้าจนเขาไม่ยอม เมื่อมีเพื่อนคนนึงในกลุ่มห้ามเขาแล้วว่าให้ล้มเลิกซะ ลลิสจะน่าสงสารมากหากวันที่ทุกอย่างเฉลยว่าบาร์หลอกเธอ แต่เขากลับไม่ฟัง เพื่อนคนนั้นจึงเตือนเขาไม่ให้เกินเลยกับลลิส ซึ่งเป็นการรักษาหัวใจของเธอเมื่อถึงวันที่เกมส์จบ อย่างน้อยเธอจะไม่ถุกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไปพร้อมกัน(อาภีมบินไปจีนหลายวันใช่มั้ย เห็นพ่อพี่ก็ไป) บาร์เอ่ย(ใช่ค่ะ หนูอยู่บ้านกับนมจ
EP12 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)“อึก!”“พี่พยายามจะไม่ทำแล้วนะ ลิสก็กระตุ้นให้พี่ทำอยู่เรื่อย!”“อ๊ะ!!!”ลลิสร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อบาร์ก้มลงดูเดึง ซุกไซ้ซอกคอของเธอเต็มแรง มือหนาจับแขนของเธอทั้งสองข้างตรึงไว้กับกำแพง"พี่บาร์...อึก!"ชายหนุ่มยังคงจูบไปทั่วร่างเล็กก่อนที่เขาจะปล่อยมือที่ตรึงแขนเธอไว้แล้วปลดเสื้อที่เธอใส่จนเผยเต้านมคู่อวบที่เขาดูดดื่มครั้งก่อน ริมฝีปากของเขาครอบครองหัวนมที่ตั้งชูชันอีกมือพรางลูบกระโปรงที่เธอใส่ขึ้นแล้วใช้นิ้วเกี่ยวชั้นในของเธอออกจนหลุด"กอดคอไว้ซิ ถ้าไม่อยากล้มหัวฟาด" บาร์เอ่ย"หนู...อืออออ"เขาจับมือสองข้างของเธอขึ้นกอดคอก่อนจะยกขาของเธอขึ้นข้างนึงพรางปลดชั้นในให้หลุด บาร์ก้มลงมองก่อนกลืนน้ำลายอึกใหญ่ หลับตาลงเล้กน้อยแต่เหมือนจะไม่มีอะไรต้านทานอารมณ์ของเขาได้แล้วในตอนนี้มือหนาคว้าเอาแก่นกายลำใหญ่ออกจากกางเกงก่อนจะสอดมันเข้ารูสวาทของลลิสแต่ยัดเท่าไหร่มันก็ไม่เข้า เมื่อลลิสยังบริสุทธิ์มากเกินไปและเธออยู่ในท่าที่ไม่ชิน ยิ่งทำให้เธอเกร็งมากขึ้น"ลิส พี่ใส่ไม่เข้า อย่าเกร็งซิ""เจ็บ มันเจ็บพี่บาร์""ถ้าลิสยังเกร็งมันก็ยิ่งเจ็บนะ"บาร์ที่แทบจะอกแตกตายเพราะอยากจ
EP13 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)“พี่ซื้อโจ๊กมาให้ ลุกไหวมั้ย”“ไหวค่ะ”ลลิสเดินด้วยท่าทางแปลกๆเพราะเจ็บรูสวาทอย่างหนัก หากบาร์บอกว่าอยากมีอีกรอบคืนนี้เธอต้องตายแน่ๆ แค่เมื่อคืนเขาทำไม่เต็มที่ เช้านี้เธอยังเป็นไข้ขนาดนี้"ไหวยังไงถึงเดินแบบนั้นหื้ม""พี่บาร์!!!"บาร์ที่เดินตามหลังมาก็อมยิ้มก่อนช้อนร่างเล็กของเธอแล้วอุ้มขึ้นทำเอาลลิสตกใจแต่ก็กอดคอเขาเอาไว้แน่นทันทีที่เขาอุ้ม"ฟ่อดดด เดินไม่ไหวพี่อุ้มได้ ทำไมต้องฝืน" บาร์หอมแก้มลลิสก่อนเอ่ยขึ้นทั้งที่มองหน้าแดงกล่ำของเธอ"พี่บาร์...""เขินทำไม เป็นเมียพี่แล้วไม่เห็นต้องอายพี่แล้วถูกมั้ย" บาร์เอ่ย"หนู...ไม่ชิน""ต้องทำให้ชินแล้วนะ เป็นเมียพี่ก็ต้องทำแบบนั้นบ่อยๆ ต้องชินไว้นะ"ระหว่างที่กำลังนั่งกินมื้อเช้าบาร์ก็อมยิ้มไม่หยุดก่อนจะจบมื้อเช้าลลิสกินยาทั้งสองอย่างจนครบก่อนกลับไปนอน ตลอดทั้งวันเธอไม่ได้กลับบ้าน นอนอยู่ที่คอนโดของบาร์เพราะยังเป็นไข้ กระทั่งบ่าย บาร์ออกจากคอนโดเพราะมีงานที่ผู้เป็นพ่อสั่งเอาไว้ เขาบอกลลิสว่าเดี๋ยวจะกลับมากินมื้อค่ำกับเธอ แล้วจะเอาของใช้มาให้ ให้เธอนอนรออยู่ที่นี่ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนที่ลลิสจะเปิดไปเจอการ์
EP14 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"วะ..ว่าไงนะคะพี่บาร์""ไม่มีอะไร อ่าส์"บาร์ที่ปลดปล่อยน้ำกามจนสุดก็ค่อยๆทิ้งตัวลงถอนท่อนเอ็นออกจากรูสวาทของลลิสจนน้ำกามไหลอาบท่วม เพราะเธอยังกินยาคุมฉุกเฉินเขาจึงเลือกจะปล่อยในแบบสุดๆอีกครั้ง ปกติบาร์ไม่เคยมีเซ็กส์แบบสดๆแบบนี้ เหมือนเขาจะติดใจรสชาติมันไม่น้อยจึงทำซ้ำอีกเป็นรอบที่สองหลังจากวันนั้นทั้งคู่ก็แวะเวียนไปมาหาสู่กันอยู่เรื่อยๆ ลลิสทำขนมไปฝากบาร์ที่บ้านเกือบทุกวันกระทั่งถึงวันที่จะไปเที่ยว เธอบอกกับพ่อของเธอว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆเพื่อที่จะเลี้ยงอำลาเพราะจะแยกย้ายกันไปเรียนที่ต่างประเทศ ซึ่งภีมก็ยินดีจะให้ไป เพราะที่ผ่านมาลลิสไม่เคยใช้เวลากับเพื่อนๆเลยเพราะร่างกายเธอป่วยบ่อยๆ"หน้าซีดๆเป็นอะไรหรือเปล่าน้องลลิส" เพื่อนของบาร์เอ่ยเมื่อเห็นลลิสที่บาร์เดินจูงมือเข้ามาเมื่อทั้งหมดเดินทางมาถึงสถานที่ขึ้นเรือ ทั้งหมดจะไปล่องเรือในทะเลกันสองคืนก่อนจะมาปาร์ตี้ต่อกันที่ชายหาดส่วนตัววันนี้มีผู้หญิงหลายคนที่ขึ้นเรือมาเที่ยวด้วย ทั้งหมดมาพร้อมๆกับเพื่อนของบาร์ ส่วนบาร์ก็ได้แต่นิ่งๆแล้วพาลลิสขึ้นเรือ เมื่อถึงช่วงเย็นที่ทั้งหมดกำลังจะมาดื่มกัน ลลิสที่นอนพักอยู่ท
EP59 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)บาร์ยืนนิ่งจนลลิสตกใจ เมื่อเขามองที่ตรวจตั้งครรภ์ที่เธอใส่กล่องของขวัญให้เขา นี่เขาไมไ่ด้ดีใจหรือตื่นเต้นเลยหรือไง"พี่บาร์ ช็อคไปแล้วเหรอคะ ว๊ายยยย!!!!!""ขอบคุณนะลิส ขอบคุณที่หนูมีเขาให้พี่ ฮึก!"บาร์คว้าลลิสไปกอดเต็มแรงด้วยเนื้อตัวที่สั่นเทา เขาดีใจจนพูดไม่ออก มันจุกอยู่ในอกแบบนั้น"พี่ดีใจใช่มั้ย หนูเห็นพี่นิ่งนึกว่าพี่เสียใจที่หนูท้อง""เรารอเขามาตั้งนาน ทำไมพี่จะไม่ดีใจ แต่พี่แค่แบบ..แค่..มันอธิบายไม่ถูก พูดไม่ออก มันจุกในอก เรียบเรียงคำพูดไม่ได้ มันดีใจ"ในขณะที่บาร์พูดจบทุกคนก็พากันเดินออกมาพร้อมเสียงของการแสดงความดีใจ นี่ทุกคนหลอกเขา ทุกคนรู้ว่าลลิสมาที่นี่แล้ว แต่ไม่มีใครบอกเขาสักคน"วู้ววววว มันร้องไห้ พ่อคะแม่คะ น้องชายหนูมันร้องไห้ 55555" เสียงบีนี่เอ่ย"มึงไม่ต้องพูด เป็นพี่แท้ๆกูซะเปล่า เสือกหลอกกูได้""แกล้งมึงนี้สนุกสุดแล้ว จบนะ 5555" บีนี่เอ่ย"หนูไม่ได้นอกใจพี่นะ หนูรู้ว่าพี่คิด หนูแค่แพ้ท้อง เลยไม่อยากนอนกับพี่ ไม่อยากให้พี่รู้ก่อน หนูอยากเซอร์ไพรส์พี่ วันนั้นหนูก็ไปหาหมอทั้งวัน เพราะต้องตรวจเยอะ เลยไม่รับสายพี่ พี่อย่าโกรธหนูนะ" ลลิสเอ่ย
EP58 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"อ่อ หนูคิดไปเองมั้งคะว่าพี่มีพิรุท""หื้ม!! มีที่ไหน พี่ไม่มีพิรุทสักนิด นิดเดียวก็ไม่มี""แล้วพี่ทำงานเสร็จหรือยังละคะ จะให้ไปส่งที่บ้านหน่อยค่ะ หนูคิดถึงแม่" ลลิสเอ่ย"อ่อ เดี๋ยวพี่ไปส่ง ตอนนี้ว่างแล้ว"บาร์ขับรถออกไปส่งเมียสาวที่บ้านของเธอ เมื่อเธอที่เพิ่งได้พบหน้าแม่ไม่นานก็ดูจะไม่แปลกที่อยากกลับไปหาบ่อยๆ"ไปเรียนมาเหรอลูก" ลิตาเอ่ยพรางกอดลูกสาวอย่างลลิสเมื่อเห็นเธอเดินเข้าบ้านมา"ค่ะแม่ แม่ทำอะไรอยู่คะ""อ่อทำขนมสูตรของหนูไง ที่หนูให้แม่ไว้ แม่เลยทำให้พ่อชิมดูจ๊ะ""แม่ดูมีความสุขมากเลยนะคะ หนูดีใจที่แม่มีความสุข พ่อภีมก็มีความสุข" ลลิสเอ่ย"พ่อภีมน่ารักมากจ๊ะ น่ารักที่สุดเลย""ฟ่อดดด ชมแบบนี้มีรางวัลนะ" ภีมที่เดินออกมาโอบเมียอย่างลิตาก่อนจะหอมฟ่อดใหญ่ต่อหน้าลูกสาวอย่างลลิส"ภีมอ่ะ!" ลิตาเอ่ย"ฟ่อดดดด เมียผมก็น่ารักครับ" บาร์ที่เดินตามมาก็รีบหอมแก้มเมียสาวโชว์บ้างทันทีต่อหน้าพ่อแม่ของเธอ"พี่บาร์ ตกใจหมดเลย""คุณอาสวัสดีครับ""จะเรียกอาอีกนานมั้ย กลับมาอยู่ด้วยกันแล้วทำไมไม่เรียกพ่อกับแม่?" ภีมเอ่ย"พี่เรียกได้มั้ยลิส""กลัวเมีย เฮ้อออ เหมือนไอ้เบย์ไม่มี
EP57 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)ลลิสที่เดินเข้าครัวไปทำอาหารพร้อมกับลิตาผู้เป็นแม่ แม้ร่างกายเธอจะยังไม่หายดีนัก แต่ก้อยากทำอาหารให้ภีมชายที่เธอรักตลอดมาได้กินหลังจากไม่ได้อยู่ด้วยกันมานานและไม่เคยมีโอกาสได้ทำแบบนี้ในตอนที่ยังอยู่ด้วยกัน"แม่ไปนั่งรอที่พ่อภีมดีกว่าค่ะ แม่ยังไม่สบายอยู่นะคะ" ลลิสเอ่ยพรางกอดผู้เป็นแม่"แม่ไหวจ๊ะ แม่อยากทำอาหารให้พ่อภีมกิน ก่อนที่จะมีหนูแม่ก็ไม่เคยมีโอกาศได้ทำให้พ่อสักครั้ง แม่อยากทำให้ในวันที่มีโอกาศอีกรอบน่ะ" ลิตาเอ่ย"แม่อยู่กับหนูกับพ่อภีมอีกนานนะคะ แม่จะได้ทำทุกวันเลย เพราะพ่อภีมชอบกินข้าวที่บ้านกับหนูค่ะ ตอนที่หนูแต่งงานออกไปอยู่อีกที่ พ่อภีมกินข้าวคนเดียวบ่อยๆ ต่อไปนี้จะมีแม่มากินข้าวกับพ่อภีมแทนหนูนะคะ" ลลิสเอ่ย"จ๊ะ แม่จะอยู่กินข้าวกับพ่อภีมทุกวันเลย" สองแม่ลูกกอดกันก่อนจะพากันทำอาหารบาร์ที่เดินเข้ามาในครัว พอลลิสเห็นเขาเดินเข้ามาก็หันหลังใส่ราวกับว่าไม่พอใจ ทำเอาบาร์อมยิ้มแล้วมองหน้าลิตาผู้เป็นแม่ยายซึ่งเธอก็อมยิ้มไม่น้อย"น้องลิสครับ โกรธพี่เหรอ""ปล่อยเลย ไม่ต้องมายุ่งกับหนูเลย!" บาร์เอ่ยพรางกอดเอวเมียสาวแต่เธอก็สะบัดตัวเดินหนี"โกรธพี่เหรอ ดีกันน
EP56 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"ให้แม่กลับไปอยู่ด้วยได้เหรอลูก...""ฉันก็อยากให้เธอไปอยู่...แต่ถ้าเธอ..."ภีมเอ่ย"ตาอยากไปซิ ตาอยากไปอยู่กับภีมกับลูก" ลิตาเอ่ยสองวันต่อมาลิตาได้ออกจากโรงพยาบาล เธอย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านกับภีม ลลิสตื่นเต้นมากที่เธอกำลังจะมีแม่เหมือนคนอื่นๆ แม่ที่เธอโหยหามาตั้งแต่เกิด วันนี้แม่กลับมาหาเธอแล้ว"คุณผู้หญิงค่ะ คุณหนูลลิสชอบทำขนมมากค่ะ นี่เป็นขนมที่คุณหนูทำ คุณผู้หญิงลองทานดูซิคะ"นมจันทร์เอ่ย"คือตา...อย่าเรียกตาแบบนั้นเลยค่ะ ตาไม่...""เธอเต็มใจกลับมาเป็นเมียฉันหรือเปล่า ถ้าเธอเต็มใจเธอต้องให้ทุกคนที่นี่เคารพเธอแบบนี้" ภีมเอ่ย"เต็มใจซิ แต่ตาแค่ไม่ชิน....""หนูจะกลับมานอนกับแม่นะคะ หนูมีเรื่องเล่าให้แม่ฟังเยอะแยะเลย" ลลิสเอ่ย"ไอ้บาร์ งานหยาบแล้วมึง นอนคนเดียวไปยาวๆ สม" เบย์เอ่ยทำเอาทุกคนพากันขำ"ผมก็จะตามเมียผมมานอนนี่ด้วยไงครับพ่อ" บาร์เอ่ย"มี่ต้องขอโทษด้วยนะคะที่วันนั้นทำให้เข้าใจผิดกัน" เรมี่เอ่ยขอโทษลิตา"ไม่ต้องขอโทษตาหรอกค่ะ ตาไม่ได้ถามภีมก่อนเองค่ะ""ลิตาเธอรู้มั้ย เมื่อก่อนไอ้ภีมมันช่วยเมียฉันหนีฉัน ตอนนี้ฉันช่วยเธอหนีมันอีกรอบดีมั้ย" เบย์เอ่ย"ไอ้เบย์
EP55 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)ภีมเอ่ยประโยคนั้นกับลูกสาวทั้งน้ำตา ที่ผ่านมาก่อนมีลิตา ภีมเจ้าชู้มาก และเปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่นเกือบทุกคืน จนกระทั่งเจอลิตาเข้า เขากลับเปลี่ยนความคิดที่เคยเป็นตัวเอง การที่มีอะไรกับเธอครั้งแรก ครั้งที่สอง และหลายๆครั้งต่อมา มันยิ่งกลับทำให้ภีมรักลิตามากขึ้นเรื่อยๆ แต่ทั้งคู่เมื่อเริ่มจากสถานะคู่นอน จึงทำให้ต่างฝ่ายต่างไม่รู้เรื่องราวของกันและกันมากนัก ในขณะที่ลิตาเองก็รักภีมมากขึ้นเช่นกัน แต่รู้ว่าเขาเจ้าชู้และรวยมากแค่ไหน กระทั่งมารู้ตัวอีกทีว่าตัวเองท้อง เธอไม่เคยคาดหวังว่าภีมจะรับลูกของเธอ เพราะสถานะแบบนี้คงไม่มีผู้ชายคนไหนเชื่อว่าในท้องเป็นลูกของตนแน่แต่ผิดคาด ทันทีที่ลิตาบอกภีม เขาดีใจและรีบรับลูกในท้องเธอทันที แต่ในความไม่เหมาะสมของทั้งคู่ ทำให้ลิตากังวล ตลอดเวลาที่เธอตั้งท้อง ภีมดูแลเธอดีมาตลอด ไม่เคยขัดใจเธอแม้ว่าเธอจะไม่ยอมไปอยู่ที่บ้านกับเขาย้อนกลับไปวันที่ลลิสคลอด"ภีม ตายังไม่พร้อมจะมีครอบครัวจริงๆ" ลิตาเอ่ยกับภีมที่กำลังอุ้มลูกอย่างเห่อออกนอกหน้า"หมายความว่าไงตา?""ยัยหนูอยู่กับภีมเขาจะมีชีวิตที่ดี ตาขอโทษนะที่ตาไม่พร้อมจริงๆ""เธอจะทิ้งฉันก
EP54 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)"มือแดงหมดเลย" บาร์เอ่ยในขระที่ใช้มือหนาของตัวเองลูบมือเรียวของลลิสเบาๆก่อนเป่าอย่างที่เธอต้องการ ลลิสนี่ถึงกับยิ้มแก้มแทบฉีก"หนูเจ็บ""ลิสโกรธพี่หรือเปล่า" บาร์เอ่ย"ก็นิดหน่อยค่ะ""เลิกหวานกันสักแปปแล้วดูสังเวียนหน่อยซิครับ เริ่มแล้ว"นายเอ่ยพรางชี้ไปที่สังเวียน เมื่อการแข่งขันเริ่มต้นขึ้น บาร์ที่ค่อยๆเดินไปประชิดติดขอกั้น เขามองพี่ชายอิ้งด้วยสายตาเหยียบย้ำไม่น้อย ทั้งตู่ไม่ลงรอยกันมานานตั้งแต่ที่บาร์เริ่มเข้าสู่การต่อสู้สังเวียนสุนัขแห่งนี้ เมื่อต่างฝ่ายต่างเป็นจุดสูงสุดของสังเวียน เรื่องราวการไม่ลงรอยจึงเริ่มต้นขึ้นและเป็นไปตามคาด พี่ชายของอิ้งเริ่มพลาดท่า เขาเริ่มร้องขอให้เกมส์หยุด แต่อีกฝ่ายที่ถูกบาร์ยัดเงินเต็มเม็ดเต็มหน่วยก็ไม่มียอม เมื่อเม็ดเงินก้อนโตอยู่ตรงหน้า เขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มันมา"เฮีย!!!!!!!"เสียงอิ้งกรีดร้องดังลั่นเมื่อเห็นพี่ชายน็อคลงกับพื้น เธอพยายามยืนกระชากประตูที่ถูกล้อคเพื่อจะช่วยพี่ของเธอ แต่กลับทำไม่ได้ เมื่อกฏมีไว้เมื่อประตูเปิดนั่นหมายความว่ามีฝั่งใดฝั่งนึงเสียชีวิตเท่านั้นไม่ถึงสิบนาที ประตูก็เปิดออก เมื่อพี่ชายของอิ
EP53 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)บาร์ที่ยิ้มมุมปากอย่างชอบใจก่อนกระแทกลำท่อนใส่รูสวาทของเมียสาวจนเธอตอบแทบไม่เป็นภาษา ใบหน้าหล่อเหลามองร่างเล็กเบื้องล่างก่อนกดยิ้มอย่างพอใจและเผยเสียงกระเส่า"ตอดดีชะมัดเลย""อ๊ะ! พี่บาร์ เบาๆ อ๊างงงง"บาร์ซอยเอวถี่ๆเอียงซ้ายเอียงขวาอย่างที่เคยทำ ตัวตนดั้งเดิมของเขาค่อยๆกลับมา เมื่อไม่มีอะไรต้องกังวลอีกต่อไป บาร์อุ้มลลิสขึ้นก่อนพาไปมีเซ็กส์ต่อที่โต๊ะทำงาน ในห้องน้ำ ไม่แม้แต่โซฟาในห้อง ภาพสุดท้ายคือร่างเปลือยเปล่าสองร่างที่เหงื่อเปียกชุ่มโดยมีหญิงสาวนั่งคร่อมตักขาเรียวเกี่ยวไปถึงด้านหลังของชายหนุ่ม พรางโยกเป็นจังหวะในขณะที่เจ้าของลำท่อนที่เธอกำลังควบนั้นกำลังดูดดึงเต้านมของเธอจนมันบวมแดงไปหมดเมื่อความกำหนัดของทั้งคู่ปลดปล่อยออกมาจนสุดในวันนี้ รูสวาทที่เผยกว้างออกเมื่อถูกลำท่อนแหย่แยงจนแทบหุบเข้าที่ไม่ลงก็กำลังลื่นเปียกแฉะไปด้วยน้ำกาม ยิ่งน้ำกามมากเท่าไหร่ มันยิ่งลื่นมากเท่านั้น เสียงครางกระเส่ายิ่งดังขึ้น เมื่อชายหนุ่มเจ้าของลำท่อนไม่รู้เลยว่าเซ็กส์ของตัวเองและเธอจะจบลงตอนไหน เขาหยุดมีอะไรกับเธอไม่ได้ คงต้องทำจนกว่าลำท่อนของเขาจะสู้ไม่ไหวเลิกแข็งตัวไปเองแบบนั
EP52 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)บาร์ที่ปิดการประชุมอย่างสวยงามเมื่อกำจัดคนที่ทำให้ชีวิตเขาต้องวุ่นวาย บริษัทต้องวุ่นวายไปหมด เขาเดินจูงมือลลิสออกจากบริษัทก่อนขับรถตรงไปที่บ้านของภีมผู้เป็นพ่อของเธอ และก็ไปเจอเบย์พ่อของตัวเองและเรมี่ผู้เป็นแม่ด้วยที่มาที่นี่ก่อนเขาไม่นาน"พ่อคะ" ลลิสเอ่ย"ว่าไงลูก นี่มาด้วยกันได้ไงดีกันแล้วเหรอ" ภีมเอ่ย"ผมมากราบขอโทษอาครับ"บาร์ค่อยๆคุกเข่าลงต่อหน้าภีมผู้เป็นพ่อของหญิงสาว ก่อนค่อยๆก้มลงกราบเขาต่อหน้าทุกคน"ผมขอโทษครับที่เคยทำร้ายน้อง เคยทำไม่ดีกับน้อง วันนี้ผมมาขอโอกาศดูแลน้องอีกสักครั้งได้มั้ยครับ ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำให้น้องเสียใจอีกไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมรักน้องครับ" บาร์เอ่ย"..........." ภีมเอาแต่ยืนนิ่งไม่ได้ตอบอะไร"ไอ้ภีม ให้โอกาศมันเถอะ มันก็เหมือนกูนั่นแหละ ปากแข็งแต่ใจลึกๆรักมาตลอด มึงดูกู รักลูกรักเมียขนาดไหน ไอ้บาร์มันก็เหมือนกัน" เบย์เอ่ย"บางทีมึงสองคนพ่อลูกก็เหมือนเจ้ากรรมนายเวรกูเนอะ ตั้งแต่พ่อยันลูก ตอนมึงก็ต่อยกูจนกูจะช้ำในตายไม่รู้กี่รอบเพราะหึงเมีย มาลูกมึงอีกก็ทำลูกสาวกูช้ำร้องไห้จะขาดใจ มึงสองคนพ่อลูกนี่มันเวรกรรมกูชัดๆ" ภีมเอ่ย"ไอ้สัส
EP51 - บาร์ร้อนรัก (บาร์)พรึ่บ!!! จู่ๆไฟก็ดับลงก่อนที่เสียงสัญญานเตือนภัยจะดังขึ้นแล้วสายน้ำจากระบบป้องกันก็ฉีดพ่นออกมาจนเปียกไปทั่ว ลลิสที่กรีดร้องหาบาร์และมองไม่เห็นเขา มีเพียงแสงไฟวูบวาบและเสียงปืนดังขึ้น ผู้คนต่างพากันวิ่งและส่งเสียงโวยวายไปทั่ว"พี่บาร์!!!!"ลลิสกรีดร้องอีกครั้ง ก่อนที่จะได้ยินเสียงพวกเพื่อนๆของบาร์เข้ามา พวกเขาน่าจะเป็นคนทำให้ไฟดับพร้อมสัญญานเตือนภัยที่ทำงานขึ้น ลลิสถูกดึงให้วิ่งออกจากที่นั่นมาจนกระทั่งมาถึงที่ลานจอดรถ"พี่บาร์!!!!""พี่เอง ซี๊ด!! แสบชะมัดเลย"บาร์ที่เปลือยอกท่อนบนพร้อมลำตัวที่มีแต่เลือด แผลที่ข้างเอวจากรอยมีดของฟิว เนื้อตัวเปียกปอน เธอมองเขาอย่างตกใจพร้อมน้ำตานองหน้าก่อนวิ่งเข้าไปกอดเขา"ฮึก!!! ไอ้คนบ้า!!! คนบ้า!!!"ลลิสร้องไห้ออกมาอย่างหนักพร้อมกับทุบกำปั้นใส่บาร์อยู่แบบนั้น เธอคิดว่าเขาเป็นอะไรไปแล้วแบบนั้น บาร์จับมือลลิสเอาไว้ก่อนจะทำให้เธอใจเย็นลง"แค่โดนมีดก็เลือดท่วมแล้ว เมียตีแบบนี้น่าจะตายพอดีมั้ง" บาร์เอ่ย"พี่ทำแบบนี้เกิดตายขึ้นมาจะทำยังไงเล่า!!!""พี่ก็ไม่ตายสักหน่อย ดีนะลิสมาทัน พี่เลยรอดไง""เจ็บมากมั้ย ฮึก! ทำแบบนี้หนูแทบช็อคอยู่