เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 225
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-20 04:46:54
บทล่าสุด
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 238
เมื่อถึงวันงานฉลองครบรอบหนึ่งขวบปีของหวงเยว่ซิน จางอี้หมิงจึงไปร่วมงานพร้อมกับบุคคลสำคัญของเมืองไห่ถังหลายคน ที่ขาดมิได้เลยคงเป็นครอบครัวจาง รวมถึงซุนซูลี่และซุนหมิงเย่ด้วย ครอบครัวเถ้าแก่หลินไห่และครอบครัวเถ้าแก่หวังต่างเตรียมของขวัญล้ำค่าเพื่อมามอบให้กับเด็กน้อยเจ้าของงานในวันนี้งานที่จัดขึ้นเป็นงานเลี้ยงน้ำชาตอนบ่าย ด้วยเพราะตระกูลหวงไม่สะดวกจัดในตอนกลางคืน เนื่องจากหวงเยว่ซินยังมีอายุน้อย นางยังไม่เข้าใจงานเลี้ยงมากมายนัก เมื่อทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันต่างก็มอบของขวัญให้กับเด็กน้อยอย่างพร้อมเพรียงเด็กน้อยหวงเยว่ซินแต่งกายด้วยชุดเด็กสีแดง มัดผมเปียเล็กสองข้าง นางยังเดินได้ไม่คล่องมากนัก หนูน้อยหัวเราะชอบใจกับการทักทายของบุคคลแปลกหน้า หาได้มีความกลัวไม่ เมื่อถึงคราวของจางอี้หมิงที่จะมอบของขวัญ เขาจึงเดินไปยืนตรงหน้าเด็กน้อยที่นั่งอยู่บนตักของพี่สาวเจียถิง“ซินเอ๋อร์ ทักทายพี่ชายหมิงเร็ว พี่ชายหมิงเป็นคนที่ช่วยชีวิตเจ้าเอาไว้นะ” เจียถิงเอ่ยกับลูกน้อยเสียงหวานราวกับว่าเด็กน้อยเข้าใจ นางส่งยิ้มกว้างให้กับจางอี้หมิงและยังทำท่าโผเข้าหาท่านอ๋องน้อยคล้ายต้องการให้อุ้ม จางอี้หมิงเงยหน้า
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 237
วันเวลาพัดผ่านไปอีกหลายเดือนจนใกล้เข้าฤดูหนาวปีที่สอง ตั้งแต่อานนท์มาอาศัยอยู่ในร่างของจางอี้หมิงมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นหลายอย่าง เหลาอาหารซิ่งฝูได้ตำแหน่งเหลาอาหารอันดับหนึ่งของเมืองไห่ถัง เถ้าแก่หลินไห่ยุ่งวุ่นวายมากกว่าเดิมแต่ไม่เคยปริปากบ่นแม้แต่น้อยนอกจากจะต้องดูแลเหลาอาหารซิ่งฝูที่เมืองไห่ถังแล้ว จางอี้หมิงยังเปิดรับคู่ค้าการทำงานโดยให้มีลักษณะคล้ายแฟรนไชส์ เหลาอาหารซิ่งฝูถูกเปิดไปหลายสาขาทั่วแคว้นฉิน เถ้าแก่หลินไห่ยิ่งมีความสุขมากกว่าเดิม เพราะเขาสามารถทำความฝันของบรรพบุรุษให้สำเร็จได้ในรุ่นของตนเองอาหารที่แปลกตา อร่อย ราคาไม่แพง และยังมีระบบการจองล่วงหน้า ทำให้ลูกค้าสนใจมาใช้บริการทุกระดับชั้น ครอบครัวของบุตรชายเถ้าแก่หวังที่อาศัยอยู่ในเมืองหลวงถึงกับเดินทางมาเยี่ยมบิดามารดาที่เมืองไห่ถังเมื่อได้รับรู้ว่าบิดาของตนเองประสบความสำเร็จมากน้อยเพียงไหนเถ้าแก่หวังยิ่งมีความสุขมากกว่าใครเมื่อตนเองคือผู้ที่จางอี้หมิงมอบหมายให้เป็นตัวแทนกลุ่มการค้าหลัวถง เขาปฏิบัติหน้าที่ของตนเองอย่างดีเยี่ยม มิเคยหมกเม็ดผลกำไรส่วนต่างเลยแม้แต่ครึ่งชั่งมีแต่จะเอาส่วนของตนเองเพิ่มให้บ่อย ๆ แต่เมื่
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 236
เมื่อสิ่งที่ทางแคว้นจ้าวต้องการพร้อมเพียงแล้ว ฮ่องเต้ฉินหลงจึงมอบหมายให้องค์ชายพระองค์หนึ่งเป็นผู้นำตัวแทนแคว้นฉินนำเครื่องบรรณาการทั้งหมดไปส่งมอบให้กับแคว้นจ้าวทันตามเวลาที่กำหนด ทางแคว้นจ้าวพอใจกับเครื่องบรรณาการครั้งนี้มากและยังได้รับใบสั่งซื้อจากพ่อค้าในแคว้นจ้าวมาอีกจำนวนหนึ่งเมื่อเหล่าตัวแทนในการส่งมอบเครื่องบรรณาการเดินทางกลับมายังแคว้นฉินในเวลาต่อมา ฮ่องเต้จึงเรียกประชุมขุนนางและผู้ที่ทำความดีความชอบในครั้งนี้เพื่อปูนบำเหน็จตามความสามารถนั้นท้องพระโรงแคว้นฉินจึงมีเหล่าขุนนางมาประชุมพร้อมเพรียงกันในวันต่อมา“การนำส่งเครื่องบรรณาการในครั้งนี้ประสบความสำเร็จไปได้ด้วยดี ความดีความชอบที่แต่ละคนสมควรได้ก็จงปูนบำเหน็จไปตามนั้น หานกงกง จงประกาศออกไปได้” ฮ่องเต้ฉินหลงบอกกงกง ให้ขันทีประกาศราชโองการในที่ประชุมขุนนางหานกงกงประกาศความดีความชอบไปตามลำดับที่ทุกคนสมควรได้รับ เมื่อครบหมดแล้ว ฮ่องเต้จึงอนุญาตให้ขุนนางออกความเห็นได้“ฝ่าบาท กระหม่อมเจ้าเมืองไห่ถัง ขอแสดงความคิดเห็นได้หรือไม่พะย่ะค่ะ”“ข้าอนุญาต”“รางวัลของกระหม่อม ที่ทรงเลื่อนตำแหน่งให้กระหม่อมเข้ามาทำงานในเมืองหลวง กระหม่อ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 235
“อาเทา พวกเราบ้านซุนมิได้ติดใจอันใดแล้ว เรื่องก็ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะ” ซุนถงเอ่ย“มิได้หรอกขอรับท่านลุงถง จางอี้หมิงสมควรได้เรียนรู้ว่าความซนของตนอาจจะนำภัยมาสู่ทั้งตนเองและคนใกล้ชิด หมิงเอ๋อร์มาทำการคารวะขออภัยบ้านซุนเสีย” จางอี้เทามิยินยอมพลางสั่งให้บุตรชายทำการขอโทษด้วยตนเองอีกครั้ง“ข้าจางอี้หมิง ขออภัยที่ทำให้พี่ซุนลี่กับพี่หมิงเย่ต้องประสบกับอันตรายขอรับ ต่อไปข้าจะระวังให้มากกว่านี้ ขอท่านพี่ทั้งสองโปรดอภัยให้ข้าด้วย”จางอี้หมิงลุกขึ้นยืนโค้งทำการขอโทษอย่างเต็มพิธีการ จนซุนถงถึงกับต้องรีบมารับการคารวะโดยพลัน หากเทียบระดับชั้นกันแล้ว จางอี้หมิงมิจำเป็นต้องทำก็ได้ พวกเขาก็เป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาเท่านั้น ไหนเลยจะอาจหาญเทียบชั้นกับเชื้อพระวงศ์ได้“ได้ ๆ บ้านซุนรับการขอโทษแล้ว” ซุนถงรีบเอ่ยออกไป จางอี้หมิงจึงกลับไปนั่งที่เดิม“เมื่อเสร็จสิ้นการขอโทษแล้ว ต่อไปก็เป็นเรื่องที่บ้านจางได้ปรึกษาหารือกันมาแล้วเรียบร้อย ทางบ้านจางอยากจะรับลี่เอ๋อร์กับเย่เอ๋อร์เป็นบุตรบุญธรรมของข้ากับภรรยา มิทราบว่าทางบ้านซุนมีความเห็นเช่นไรบ้างเรื่องนี้เป็นความต้องการของหมิงเอ๋อร์ อย่างที่พวกท่านรู้
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 234
วันเวลาที่ผ่านไปในแต่ละวันจางอี้หมิงยังมิเคยได้หยุดพักเลยแม้แต่น้อย เรื่องการเล่าเรียนเขียนอ่านหนังสือนั้นอย่าได้พูดถึง เด็กน้อยเลือกที่จะละเลยการเรียนเกี่ยวกับกาพย์ โคลง เพลง พิณ และหมาก ทั้งหมด โดยเขาให้เหตุผลว่า สิ่งพวกนี้ขอเรียนหลังจากที่นำพากลุ่มการค้าหลัวถงให้เป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งสามแคว้นก่อน เขาจึงจะมาสนใจของพวกนี้ในภายหลังจางอี้เทาในฐานะที่เป็นบัณฑิต ไม่ชอบการค้าขาย ก็ได้แต่ทำใจในเมื่อบิดาของเขาที่ทำการค้ามิเคยห้ามปรามเขาในการมุ่งเป็นบัณฑิต ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะฝืนใจจางอี้หมิง ขอเพียงบุตรชายมีความสุขก็เพียงพอแล้ว“คุณชายน้อยขอรับ มีสารจากเถ้าแก่หวังและท่านเจ้าเมืองขอรับ” อาชี (7) องครักษ์เหลียงไป๋เดินแกมวิ่งเข้ามายังห้องทำงานของจางอี้หมิงก่อนจะยื่นสารให้เจ้านายตัวน้อย ห้องนี้อยู่ในอาคารที่สร้างขึ้นมาใหม่พร้อมกับบ้านหลังใหญ่ที่เพิ่งจะแล้วเสร็จไปไม่นานจางอี้หมิงเปิดสารที่เถ้าแก่หวังส่งมาให้ เขาอ่านดูอย่างละเอียดก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความสุขใจ“ข่าวดีเช่นนั้นหรือขอรับ”“ใช่แล้ว เถ้าแก่หวังต้องการเกลือจำนวน10 เกวียนเพื่อส่งไปยังแคว้นหลิน พี่อาชีรบกวนไปแจ้งให้ท่านพี่อาห้าวเตรียม
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 233
“ท่านลุงเย่ ในการปลูกต้นลูกหนามขยายออกไป ก็อย่าลืมต้องเว้นพื้นที่ตามที่ข้าได้บอกไว้ด้วยนะขอรับ ต่อไปการขนส่งและการดูแลจะง่ายขึ้น” จางอี้หมิงเห็นว่าหัวหน้าหมู่บ้านเข้าใจดีแล้วจึงหันไปอธิบายให้ซุนซูเย่ผู้รับหน้าที่ปลูกต้นลูกหนามเพิ่มได้ทำความเข้าใจกับการทำงาน“หมิงหมิงน้อยไม่ต้องเป็นห่วง อีกสามวันข้าก็จะไปสอนการปลูกและขยายพันธุ์ให้กับหมู่บ้านอื่นด้วย พวกเขาก็รู้สำนึกในบุญคุณนะ ยอมจ่ายค่าสอนเป็นกำไรจำนวนหนึ่งส่วนด้วย”“เป็นเรื่องที่ดีขอรับ”จางอี้หมิงยิ้มรับด้วยความดีใจ เขาให้ซุนซูเย่ทำหน้าที่สอนการปลูกและดูแลรักษา รวมถึงการบำรุงต้นลูกหนามให้กับชาวบ้านหมู่บ้านอื่น ถึงแม้ว่าจะต้องใช้เวลาหลายปีในการปลูกก็ตามจางอี้หมิงให้ความสำคัญกับหมู่บ้านอื่นด้วยเพราะสุดท้ายแล้วพวกเขาก็จะนำลูกหนามดิบมาส่งให้กลุ่มการค้าหลัวถงอยู่ดี“หลวนซานทำหน้าที่ได้ดีมากขอรับ” เป็นอาห้าวที่เอ่ยขึ้น“ข้าก็หวังว่าอาซานจะดีเช่นนี้ไปเรื่อยๆ อีกไม่นานชาวบ้านคงยอมรับได้อย่างสนิทใจ” หัวหน้าหมู่บ้านหลัวถงออกความเห็น“เอาล่ะขอรับ แล้วกลุ่มการค้าหลัวถงของเรามีปัญหาเรื่องเกลือสกปรกหรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงเอ่ยถามต่อในที่ประชุม“ไ
