/ โรแมนติก / บุปผาสยบมังกร / ตอนที่7.  อยากเห็นเมืองหลวง

공유

ตอนที่7.  อยากเห็นเมืองหลวง

작가: Bunmeebooks
last update 최신 업데이트: 2024-10-27 15:24:44

“อ่อ ข้าบอกว่า เจ้าช่างน่าสงสารยิ่งนัก อืม เจ้าชื่ออะไร?”

“ข้าชื่อ หลันฮวา”

“อืม เจ้าช่างเป็นกล้วยไม้ป่าที่กำลังผลิดอกสวยงาม ใยไม่อยู่ประดับป่า”

“ข้าอยากเห็นเมืองหลวงนี่คะ”

“แล้วบิดา มารดาของเจ้าไม่ว่าเอารึ?”

“พ่อกับแม่ข้าตายด้วยโรคไข้ป่า ตั้งแต่ข้ายังเด็ก ตาเลี้ยงข้ามาตั้งแต่เล็ก เมื่ออาทิตย์ก่อนตาออกไปล่าสัตว์ แล้วหายไป ข้ารอแล้วรอเล่า ตาก็ไม่กลับมา ข้าทั้งหิวทั้งกลัวจึงออกเดินมาเรื่อย ๆ กินผลไม้ป่าประทังชีวิต จนมาพบขบวนของใต้เท้า”

เด็กสาวชาวป่า หมอบลงอีกครั้งร้องไห้ สาบคอเสื้อไหวตามแรงสะอึกสะอื้นเผยให้เห็นเต้าน้อยวับแวบ กระตุ้นมังกรของใต้เท้าฉีให้ลุกซู่จนแทบอยากจะดึงดรุณีน้อยที่โหยไห้มากอดไว้แนบอก

“ฮือ ๆ ใต้เท้าโปรดเมตตาให้ข้าน้อยไปด้วยเถิด ข้าขอติดขบวนท่านไปจนกว่าจะถึงเมืองฉีซานเท่านั้น อะ ฮือ ๆ”

“เจ้าช่างเป็นเด็กสาวกำพร้าที่น่าสงสาร น่าสงสาร ข้าเป็นถึงขุนนางผู้ใหญ่ หากปล่อยให้เจ้าเผชิญชะตากรรมในป่า ใครรู้เข้าก็จะติฉินนินทาเป็นแน่แท้ เฮ่อ”

ใต้เท้าฉีเอ่ยพร้อมกับถอนหายใจเสียงดังให้ได้ยินกันถ้วนหน้า

“ข้าคิดว่า เจ้าเป็นเพียงดรุณีเล็ก ๆ ติดขบวนไปด้วยหนึ่งคนก็คงจะไม่ลำบากอะไร”

“ขอบคุณใต้เท้ามาก ขอบคุณ”

เด็กสาวชาวป่าคำนับโขกศีรษะลงพื้นอย่างสุดแสนดีใจ

ผิดกับผู้ชายอีกคนที่ร่างสูงใหญ่องอาจบนหลังม้า คิ้วคมเข้มของเขาขมวดเข้าหากัน ริมฝีปากสีน้ำตาลอ่อนรับกับผิวสีทรายของบุรุษเพศอันทรงสง่า แม้เขาจะรู้สึกไม่เห็นด้วยที่บิดาให้เด็กหญิงชาวป่าติดขบวนไปด้วย แต่อันเหว่ยก็ไม่ออกปากทักท้วง

“พ่อบ้าน พ่อบ้าน”

ใต้เท้าฉี ตะโกนเรียกพ่อบ้านที่สุดแสนจะรู้ใจ ด้วยวัยไล่เลี่ยกัน

สักพักพ่อบ้านรูปร่างผอมสูง สวมเสื้อสีกรมท่าเรียบร้อย วิ่งเข้ามาหยุดใกล้เกี้ยว แล้วประสานมือกุมไว้

“ขอรับใต้เท้า”

“หาเสื้อผ้าสะอาด ๆ สักชุดให้นางเปลี่ยนหน่อย เสื้อนางดูจะเก่ามากแล้ว”

พ่อบ้านเหลือบมองเด็กสาวที่นั่งคุกเข่า ก้มหน้า ใบหน้าที่เปรอะเปื้อนด้วยฝุ่นและคาบน้ำตา หากชำระล้างก็คงจะเผยแก้มนวลใสของวัยสาวออกมาให้เห็นเป็นแน่แท้

“ขอรับใต้เท้า

พ่อบ้านรับคำ ตาเล็กหยีสบกับดวงตาแวววับของผู้เป็นนายอย่างรู้ใจ ก่อนที่จะหันไปเอ่ยกับดรุณีน้อยที่นั่งก้มหน้าอย่างเจียมตัว

“เจ้า ตามข้ามา”

เมื่อหลันฮวาตามหลังพ่อบ้านออกไป ใต้เท้าฉีจึงสั่งให้หยุดเกี้ยวพอรอใต้ร่มไม้ใหญ่

สักพักใหญ่เป็นเวลามากพ่อให้ทหารแบกหามได้พักให้หายเหนื่อย พ่อบ้านก็เดินนำหลันฮวากลับมาร่วมขบวน

เด็กสาวที่เคยขะมุกขะมอมเนื้อตัวเปื้อนด้วยคราบโคลน บัดนี้เนื้อตัวสะอาดเกลี้ยงเกลา ผิวสาวนวลผ่องลออราวกับคนละคน พวงแก้มที่เปื้อนคราบน้ำตาเมื่อสักครู่ บัดนี้เป็นสีแดงระเรื่อ ด้วยความเขินอายที่ต้องถูกสายตานับสิบ ๆ คู่จ้องมอง

“อะ เอ่อ มีเขางอกออกมาบนหัวข้าหรือไม่?”

หลันฮวาถามออกมาตามประสาซื่อ ใต้เท้าฉีอมยิ้มอย่างพึงพอใจ

“ไม่เลย ไม่เลย เจ้าสวยมากต่างหาก”

“ขะ ข้าหรือสวย”

เด็กสาวตาโต ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งจะมีคนชมว่างาม

“ใช่ ๆ หลันฮวา กล้วยไม้ป่าที่งดงาม ฮ่า ฮ่า”

“ข้าคิดว่าเราควรจะออกเดินทางได้แล้ว เราเสียเวลามากพอแล้ว หากขืนชักช้าเกรงว่าจะถึงเมืองฉีซานยามตะวันลับฟ้าไปแล้ว”

เสียงทุ้มห้าวหาญของผู้เป็นบุตรชายออกความคิดเห็น เพียงตาคมเข้มของเขามองเด็กสาวผ่าน ๆ ก็ทำให้ดรุณีป่าถึงกับขนลุกซู่

ใต้เท้าหลีมองตามหลังอันเหว่ยที่กระทุ้งม้าควบขึ้นด้านหน้าขบวน บุตรชายของเขาคนนี้รูปร่างสง่างามเหมือนเขาตอนหนุ่ม ๆ ไม่มีผิดเพี้ยน แต่นิสัยเคร่งครัดเจ้าระเบียบได้รับการถ่ายทอดมาจากผู้เป็นมารดาไม่มีบกพร่อง

เพราะความเจ้าระเบียบและความเข้มงวดของฮูหยินจึงทำให้ใต้เท้าฉีไม่กล้าแม้จะแตะต้องข้ารับใช้สาวสวยภายในเรือน ทำได้เพียงแค่ชายตามอง ดังนั้น หากมีเหตุให้ไปราชการต่างเมืองใต้เท้าฉีจะรีบไปก่อนกำหนดเพื่อที่จะได้หาความสำราญยามไกลหูไกลตาฮูหยิน

“ฮ่า ๆ บุรุษหนุ่มมักเลือดร้อน เจ้าอย่าถือสาบุตรของข้าเลยนะ”

ใต้เท้าฉีเอ่ยกับหลันฮวาที่ก้มหน้าอย่างประหม่า นางไม่เคยชินกับคำพูดหวานหู นุ่มนวล ไม่คุ้นเคยกับเสื้อสีขาวบางที่ทาบทับบนตัวรัดกายจนเห็นกลมกลึงไปทุกสัดส่วน

“เอาหละ เจ้าขึ้นมานั่งบนเกี้ยวกับข้าสิ ขาน้อย ๆ ของเจ้าคงเดินไม่ถึงเมืองฉีซานหรอก”

“ใต้เท้าเมตตาขามากไปแล้ว ข้าเดินไหว”

“บนเกี้ยวข้ามีขนมและผลไม้อร่อย ๆ ด้วยนะ เจ้าจะได้กินไปตลอดทาง”

เด็กสาวชาวป่าเงยขึ้นแทบจะทันที ตาของหล่อนเป็นประกายสุกใสที่ได้ยินคำว่าขนมและอาหาร

“ขอบคุณใต้เท้าที่เมตตา ขอบคุณ”

“มาสิ”

ใต้เท้าฉีเดินนำเด็กน้อยให้ขึ้นนั่งบนเกี้ยว

เมื่อทั้งคู่นั่งข้างในเป็นที่เรียบร้อย พ่อบ้านจึงปิดผ้าม่านบังไว้จนมิด ก่อนออกคำสั่งเคลื่อนขบวน

“ยกเกี้ยวววววววววว เดินหน้า”

ภายในเกี้ยวมีพื้นที่สำหรับนั่งเพียงคนเดียวเมื่อมีเด็กสาวเพิ่มเข้าไปอีกหนึ่งคน จึงทำให้ต้องนั่งชิดเนื้อแนบเนื้อ ใต้เท้าฉีรู้สึกยินดีกับเนื้อสัมผัสนี้เป็นอย่างยิ่ง

“ขนมลองชิมดูสิ”

“ขอบคุณ”

มือขาวเนียนรับขนมไป แล้วยัดเข้าปากอย่างว่องไวเพราะนางไม่ได้ทานอะไรมาเลยตั้งแต่เมื่อวาน

“นั่งสบายหรือเปล่า”

ใต้เท้าฉีชวนคุยเมื่อเห็นนางหยุดทานขนม แล้วดื่มน้ำ เศษขนมติดอยู่ที่ริมฝีปากอิ่ม

“สบายมาก”

“แต่นั่งแบบนี้จะสบายกว่านะ”

ใต้เท้าฉีออกแรงยกดรุณีป่า ร่างน้อย ๆ ของนางก็เลื่อนขึ้นนั่งบนตักแกร่งอย่างง่ายดาย

“อ้ายยยยย”

นางตกใจถึงกับอุทานออกมา แก้มนวลขึ้นสีแดงระเรื่อเพราะความใกล้ชิดบุรุษ ตั้งแต่จำความได้ผู้ชายเพียงคนเดียวในบ้านก็ไม่เคยอุ้มนางให้นั่งตักในท่าหันหน้าเข้ากัน อกชิดอก นมชิดนม จมูกจนจมูก เช่นนี้มาก่อน

“ฮ่า ๆ ฮ่า ไม่ต้องตกใจ ข้าแค่จะพาเจ้าเล่นอะไรที่มันสนุก ๆ”

ใบหน้ากระเหี้ยนกระหือรือก้มลงกระซิบแนบใบหู ความสยิวเล็ก ๆ ทำให้ดรุณีป่าเบี่ยงหลบ เอียงอาย ก่อนเอ่ยถาม

“สนุกเหรอ?”

ดรุณีน้อยบนตักตาลุกวาว อยากรู้อยากเห็น อะไรที่ว่าสนุก

“ใช่ สนุกจนถึงสวรรค์ แต่มีเงื่อนไขว่าเจ้าห้ามส่งเสียงดัง หากส่งเสียงดังเทพยดาจะพิโรธ และสวรรค์ก็จะไม่เห็น”

“ได้! แค่ไม่ส่งเสียง”

หลันฮวารับคำอย่างกระตือรือร้นอยากเห็นสวรรค์ใจจะขาด

“อ่า ขั้นแรกข้าจะค่อย ๆ เปิดพลังสวรรค์ของเจ้า”

“ยังไง”

“ยังงี้ไงเล่า”

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่57. จบ

    “อะ อะ อ่าซ์ อร้ายยยยยยยยยยยย”สิ้นเสียงครวญคราง เรือนร่างโชกเหงื่อของทั้งคู่ก็สั่นสะท้านราวกับถูกไฟฟ้าซ็อต ทั้งสองนิ่งค้างซึมซาบความซาบซ่านให้เต็มทรวง ก่อนจะจบบทสวาททะลวงหอยของแม่ทัพด้วยการจูบบดลึกวาบหวามฝากความหวานให้ตราตรึงใจและแล้ววันแต่งตั้งองค์จักรพรรดินีอย่างเป็นทางการพื้นที่ท้องพระโรงลามไปจนถึงประตูวังด้านหน้าเต็มไปด้วยบรรดาขุนนางน้อยใหญ่ เข้าร่วมถวายพระพรและเป็นสักขีพยานในการรับตำแหน่งอันสูงส่งเมื่อเสียงแตรเสียงประทัดดังสนั่นขึ้นเป็นสัญญาณการเริ่มพิธี เสียงแซ่เซ็งพูดคุยของเหล่าขุนนางทั้งหลายต่างสงบลง พร้อมกับยืนในแถวรอรับการเสด็จขึ้นบัลลังก์ไม่ช้าร่างงดงามในชุดจักรพรรดิเต็มยศก็ปรากฏบนพรมสีแดงที่ทอดยาวสู่ราชบัลลังก์ท่อนล่างเป็นกระโปรงยาวสีแดงปักมังกรที่ฐานด้านล่าง ชายกระโปรงยาวระพื้น ยามก้าวเดินสะบัดไหวดูราวกับมังกรโลดแล่นในสายน้ำแยงชี ผ้าคล้องไหล่สีทองอร่ามคลุมเป็นสายยาวที่แขนทั้ง 2 ข้าง เสื้อชั้นนอกแขนกว้างปักลายกุหลาบดิ้นทอง แขนเสื้อที่ยาวลงมาถึงสะโพกพลิ้วไหวตามจังหวะย่างก้าว เนื้อแพรพรรณล้วนทักทอจากช่างฝีมือดีที่สุดในแผ่นดิน !!“แม่ทัพใหญ่จางหย่งขอเข้าเฝ้า!!!”

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่ 56  กุมไว้แน่น

    ตับ ตับ ตับ ตับๆๆๆๆๆๆ“อะ อ่า อ๊า อร้ายยยยยยยย”ซ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบพรวดดดดดดดดดดดดดดดด“อร้ากกกกกกกกกก”มังกรยักษ์พ่นพิษอุ่นซ่านเข้าเต็มโพรงหอยพร้อมกับเสียงครางระงมจนถึงสวรรค์ของทั้งคู่ ร่างอรชรกระตุกงึกๆ เกร็งเสียวสุดขีด สะโพกแกร่งของแม่ทัพหนุ่มผู้หิวกระหายตอกตรึงรูหอยบดแน่น ปล่อยให้จิตวิญญาณของตนล่องลอยไปแสนไกล ในไม่ช้าเรือนร่างกำยำก็ค่อยๆ เอนซบลงอกอวบๆ ทั้งคู่หอบหายใจกระเส่า“อ่า ข้าไม่เคยกินสุราอร่อยขนาดนี้มาก่อน”แม่ทัพรำพันกระซิบแนบเนื้อนวล บนโต๊ะกลมใหญ่กลางกระโจม เขาไม่คิดว่าการเดินทางกลับวังหลวงครั้งนี้จะได้พบเทพธิดาที่นำพาเข้าสู่สรวงสวรรค์อย่างไม่คาดฝัน“ข้าก็ไม่เคยถูกมังกรยักษ์จ้วงกระหน่ำได้ถึงใจขนาดนี้เช่นกัน โอ้แม่ทัพสมแล้วที่ท่านเป็นยอดชาตรี”เหมยกุ้ยพลิกตัวขึ้น ดุ้นมังกรยักษ์จึงหลุดออกจากร่องหอย“อ่า”ร่างอรชรค่อยๆ เลื้อยกายลงมาที่หว่างกำยำ จนสบเข้ากับลำตัวของมันเยิ้มไปด้วยน้ำทิพย์สีขาวขุ่น“มังกรท่านใหญ่น่ากินเหลือเกิน”เหมยกุ้ยถึงกับอุทานกระเส่าเมื่อเจอหัวดุ้นสีน้ำตาลไหม้อาบช่ำด้วยน้ำทิพย์ เส้นเลือดปูดโปนยังเต้นตุบๆ ลิ้นเรียวเล็กแลบเลียริมฝีปากตนอย่างห

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่55. ตักตวง

    ยิ่งลิ้นสากสอดแทง... น้ำหวานยิ่งทะลักจนฉ่ำปาก เขาดูดดื่มตักตวงความหวานฉ่ำที่ทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสายแผล็บๆ แผล็บ ๆ “อะ.... อือ... อะ อ่า จะแตกแล้ว อ่อยยยยยย”ปากใหญ่ร้อนฉ่ายังคงขบเม้มกลีบเนื้อหอยเต็มปากเต็มคำ ลิ้นร้อนฉ่าแทงเข้าแทงออกรัวๆ เร่งจังหวะตามเสียงกระเส่าของนาง ยิ่งดูด ยิ่งเลียน้ำหอยฉ่ำ ๆ ยิ่งไหลทะลัก ร่างอรชรบิดส่ายบ่งบอกว่าเจ้าของร่างกำลังเสียวซ่านมากแค่ไหนจ๊วบบบบบบ จ๊วบบบบบบจ๊วบบบบบบแผล็บๆ แผล็บ ๆ แฮ่กๆ แฮ่กๆ“โอ้วววววววว ท่านแม่ทัพ ไม่ไหวววว แล้ววววว อร้ายยยย”เหมยกุ้ยแอ่นสะโพกหยัด มือเรียวขยุ้มผมดกดำของเขาให้แนบชิดร่องสาว ร่างอรชรกระตุกเกร็งงึก ๆ ริมฝีปากสีแดงสดเผยอค้างครางออกมาผะแผ่วด้วยความเสียวซ่านที่แผ่ซ่านไปทั้งกายสาว“อร้ายยยยยยยยยยย”พรวดดดดดดดดดดดด น้ำหอยแตกพรวดทะลักง่ามขา รูหอยขมิบตอดอากาศอย่างหิวโหย ซ่านกระสันอยากให้มังกรจ้วงแทงแทบขาดใจ เหมยกุ้ยครางกระเส่าขมิบตอดความว่างเปล่าไม่ยอมหยุด นางลอยขึ้นสวรรค์ชั้นหนึ่งไปแล้ว“อะ อ่า อือ อ่อยยยยยย”“อู้ววว.. อ่า... เหมยกุ้ย... เงี่ยนมากแล้วสินะ นำทะลักเลยนะ โอ้ววววว”แม่ทัพหยัดกายขึ้นแลบล

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่54. สุราชั้นเลิศ

    “เชิญชิมสุราชั้นเลิศจากข้า... เหมยกุ้ย มอบเป็นของขวัญแด่ท่านแม่ทัพ”มือใหญ่ยึดข้อมือเล็กกางออก แล้วร่างใหญ่ก็ถาโถมเข้าใส่ร่างเล็กที่นอนแผ่หลาบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว“เหมยกุ้ยยยยยยย ฮ่า ๆ เหมยกุ้ย”จ๊วบ!ซู้ดดดด จ๊วบ“อะ อ่า หือ อ่า”ลิ้นสากร้อนระอุแทรกเข้าไปในโพรงปากอุ่น มันตวัดลิ้นเล็กให้ตอบสนองเขาอย่างเร่าร้อนเลือดในกายนางร้อนระอุ เผยอเรียวปากขึ้น ตอบรับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามา และหยัดร่างเข้าเบียดกายแข็งแกร่งทันทีซู้ดดดด จ๊วบจ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ“อืม อ่า จ๊วบ”ร่างอรชรใต้ร่างใหญ่กำยำบิดส่าย อย่างซ่านกระสันเมื่อแม่ทัพหนุ่มบรรจงจูบด้วยลิ้นร้ายอย่างหื่นกระหาย ลิ้นร้อนควาญรีดน้ำหวานในโพรงนางจนหมดสิ้น แล้วลามเลียมาถึงติงหูเกิดความสยิวแผ่ซ่านจนขนอ่อนของนางลุกซู่ทั้งกายจนครางกระเส่าออกมา“อร้ายยยย อ่า หือ”แผล็บ! จ๊วบ!ปากร้อนระอุของแม่ทัพใหญ่ลามเลียเลื้อยลากมาถึงซอกคอขาวผ่อง ลิ้นร้อนตวัดเลียกลืนกินสุราในเนื้อนวลมาเรื่อยๆ มือใหญ่ร้อนฉ่าดึงทึ้งอาภรณ์นางออกจนเกิดรอยแยกของเสื้อคลุม หน้าอกอวบอิ่มเผยชูชันอวดเต้าสล้างกลมกลึงเฉิดฉายอยู่ตรงหน้าแม่ทัพหนุ่มจับจ้องอกอวบๆ ของนางอย่างหลงใหล

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่53. ราวกับถูกสาป

    แม่ทัพใหญ่ยืนนิ่งราวกับถูกสาป เขาคาดว่าจะได้กลิ่นคาวเลือดและการสู้รบซึ่งเป็นสิ่งที่เขาถนัด แต่สิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ คือ สาวงาม งามที่สุดที่เขาเคยพบยิ่งยามที่ร่างอรชรเยื้องย้ายขยับกายเข้าใกล้ กลิ่นหอมฟุ้งลอยอบอวลไปทั่วทั้งกระโจม ใจของแม่ทัพใหญ่เต้นตึกตักระส่ำ เต้นแรงยิ่งกว่าการเห็นกองทัพศัตรูนับแสนอยู่ตรงหน้าสติของแม่ทัพใหญ่หลุดลอยลืมสิ้นว่าตนมาที่กระโจมน้อยนี้เพื่อสิ่งใด หัวใจของเขามันวาบหวามเคลิบเคลิ้ม แม้มือเรียวของนางเอื้อมเข้าสัมผัสมือใหญ่ เขาก็ยอมให้นางนำพาแต่โดยดี“ท่านแม่ทัพเชิญทางนี้เถิด”เหมยกุ้ยจูงร่างสูงใหญ่ให้นั่งลงที่โต๊ะกลมกลางกระโจม ที่มีสำหรับอาหารและเหล้าชั้นดีไว้เพียบพร้อม หากแม่ทัพใหญ่มีสติมากพอเขาจะประเมินสถานการณ์ตรงหน้าว่าคือ กลลวง แต่เหตุไฉนร่างกายของเขากลับวูบไหวยอมนั่งลงตามคำสั่งนางแต่โดยดี“ขออภัยท่านแม่ทัพที่ข้าน้อยบังอาจมารบกวนท่าน”เหมยกุ้ยชวนคุยระหว่างรินสุราเลิศรสลงในจอก“อะ เอ่อ ไม่เป็นไร เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าเป็นแม่ทัพ?”แม่ทัพใหญ่จางหย่งตอบอย่างเงอะงะ หลายเดือนที่ผ่านมาเขากรำศึกทั้งวันทั้งคืนเจอแต่บรรดาทหารหนุ่มๆ นี่เป็นคืนแรกที่เขา

  • บุปผาสยบมังกร   ตอนที่52. สวามิภักดิ์

    “หากผู้ใดแพร่งพรายเรื่องในพระตำหนักนี้ออกไป มันผู้นั้นจะมีสภาพเป็นเหมือนนายทหารผู้นี้!”ปากสีแดงสดเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็น“หากผู้ใดสวามิภักดิ์ต่อข้า มันผู้นั้นจะยังคงนอนหลับกินอิ่มอยู่ในตำหนักแห่งนี้เหมือนเช่นเคย!”องค์จักพรรดินี จงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!บรรดาข้าทาสบริวารต่างคุกเข่าหมอบลงถวายความจงรักภักดี ไม่มีใครไม่รักชีวิต!เมื่อผู้เป็นนายเก่าสิ้นวาสนา นกน้อยที่ไร้ผู้ปกครองย่อมบินหาคอนเกาะที่มั่นคงกว่ามันคือสัจธรรมของชีวิต“ฮ่าๆ ทุกคนจงฟัง!”เสียงประกาศก้อง ร่างอรชรในชุดสีทองกรุยกรายยืดกายขึ้นองครักษ์ทั้งสองยืนเคียงข้าง“ขอให้พวกเจ้าทุกคนจงปฏิบัติหน้าที่ของตนเองเหมือนเช่นเคยปฏิบัติมา อีกไม่เกิน 1 ชั่วยาม พระชายาก็จะฟื้น แต่จะกลายเป็นคนไร้สติ ให้พวกเจ้าทุกคนบอกกล่าวต่อๆ กันออกไปว่า -พระชายาโศกเศร้าเพราะสูญเสียพระสวามีจนเสียสติ-”น้อมรับพระบัญชา!“ระหว่างที่เจ้าเฝ้าพระตำหนักพระชายามีผู้ใดเล็ดลอดคาบข่าวไปบอกแม่ทัพใหญ่หรือไม่?”เหมยกุ้ยเอ่ยถามหลี่เจี๋ยขณะเสด็จกลับตำหนักของตน“ไม่มีแม้แต่เงาเส้นหนึ่ง”องครักษ์หนุ่มตอบ“ดีมาก ข้าจะแต่งตั้งเจ้าเป็นผู้ดูแลพระตำหนักของพระชายาเพราะข้ายังไม่ไว

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status