บทที่ 9: กับดักในม่านหมอก (1/2)

สองวันหลังจากนั้น

เหมยหลินส่งเทียบเชิญถึงไป๋อวี้ฮวาอย่างเป็นทางการ ขอเชิญนางไปดื่มชาและสนทนาเรื่องศิลปะที่โรงน้ำชาที่หรูหราที่สุดในเมือง มันเป็นการเชิญที่ดูบริสุทธิ์ใจและเป็นการแสดงออกถึงการยอมรับความพ่ายแพ้ อวี้ฮวาปฏิเสธไม่ได้หากไม่ต้องการจะดูเป็นคนใจแคบและไร้มารยาท

“ข้าจะไปกับเจ้าด้วย” อี้เฉินกล่าวอย่างหนักแน่น

“แต่ว่า...”

“ไม่มีแต่” เขายืนกราน “ข้าจะไม่ยอมปล่อยให้เจ้าต้องเผชิญหน้ากับนางเพียงลำพัง”

โรงน้ำชาถูกจองไว้ทั้งชั้นบนเพื่อความเป็นส่วนตัว บรรยากาศดูผ่อนคลายและเป็นมิตร เหมยหลินรออยู่ก่อนแล้วในชุดสีม่วงอ่อนที่งดงาม นางลุกขึ้นต้อนรับทั้งสองด้วยรอยยิ้ม

“ต้องขออภัยที่รบกวนเวลาพักผ่อนของฮูหยินน้อยและคุณชายเหลียน” นางกล่าวอย่างนอบน้อม “ข้าเพียงแต่อยากจะแสดงความขอโทษสำหรับท่าทีที่ไม่งามของข้าในคืนวันประชัน และอยากจะขอความรู้เรื่องการแสดงจากท่านจริงๆ”

การสนทนาในช่วงแรกเป็นไปอย่างราบรื่น พวกนางพูดคุยกันเรื่องบทละครและเทคนิคการร้องต่างๆ อย่างออกรส จนกระทั่งเหมยหลินวกเข้าเรื่องที่นางต้องการจะรู้อย่างแนบเนียน

“ข้าชื่นชมในความทุ่มเทของท่านจริงๆ” นางกล่าวพลางรินชาให้อวี้ฮวา “การที่จะรักษาสภา