Mag-log inShare
งานเลี้ยงสังสรรค์คู่ค้า3
Huling Na-update:
2025-07-24 12:42:03
Pinakabagong kabanata
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 39 กลับเข้าจวนหลิว1
หลิวไท่หยางลอบประเมินหน้าห้องจัดเลี้ยงเงียบๆ แววตาฉายแววครุ่นคิดเคร่งเครียดหรือฮูหยินท่านนี้จะเป็นคนที่เยี่ยนหงหมิงส่งมาถึงแม้ว่ารัชทายาทจะเป็นบุรุษมากรักเจ้าสำราญ แต่เขาคงไม่ถึงขั้นส่งคนมาแย่งตัวสาวใช้คนหนึ่งเป็นแน่ทว่าเยี่ยนหงหมิงคือสหายสนิทของหยางเจี้ยนแม่ทัพพยัคฆ์ร้าย ฉายาจอมกระบี่สุริยันเขาผู้นั้นคือจอมทัพนำกองกำลังทหารเข้าล้มล้างค่ายโจรจันทราแดงของซิงเยว่จนเหี้ยนเตียนบางทีในความพึงใจเยี่ยนหงหมิงอาจกำลังสงสัยฐานะแท้จริงของซิงเยว่ก็เป็นได้รัชทายาทผู้นั้นแท้จริงเป็นบุรุษที่หลักแหลมเฉียบคม ความปราดเปรื่องที่เขามีคือมองคนเพียงปราดเดียวกลับเห็นได้ปรุโปร่งถึงตัวตน หลิวไท่หยางยิ่งคิดยิ่งเครียด มือหนึ่งยกชาขึ้นจิบ เก็บสีหน้าให้ราบเรียบนิ่งสนิท ส่วนอีกมือกระชับเอวคอดของซิงเยว่ไว้มั่น ประหนึ่งกลัวนางห่างหายไปจากกันซิงเยว่ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร เหตุใดต้องกอดเอวนางราวกับหวงแหนกลัวว่าใครจะมาพรากปานนั้นครั้นคิดอีกทีคงเป็นนิสัยเผด็จการและเอาแต่ใจที่มักจะชอบทำบ่อยๆ ตั้งแต่เขาเปิดเผยท่าทีชัดเจนและนางก็เปิดใจให้เขานั่นล่ะหญิงสาวไม่คิดมาก ยังคงก้มหน้ารินน้ำชาให้เงียบๆ โดยไม่ละท่าทีนอบน้
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน งานเลี้ยงสังสรรค์คู่ค้า3
หลิวไท่หยางรับชามาจิบอย่างพึงพอใจก่อนโบกมือเรียกเสี่ยวเอ้อร์หน้าห้องให้เข้ามาแล้วสั่ง“คุณหนูทั้งสามเป็นแขกของข้า เจ้าพาพวกนางไปห้องรับรองพิเศษด้านข้าง ดูแลปรนนิบัติให้ดี ห้ามบกพร่อง”นั่นคือความหมายของการไล่คนอย่างไม่ต้องสงสัยสตรีทั้งสามแย้มยิ้มหน้าเจื่อน รู้สึกหงุดหงิดเต็มหัวใจ พลางปรายตามองสาวใช้งดงามข้างกายหลิวไท่หยางนี่คงเป็นสาเหตุกระมัง? หึ!สัญชาตญาณหญิงแม่นยำเสมอตู้อวิ๋นปรับสายตามิให้เย็นชาเกินไปก่อนเม้มปากยิ้ม กล่าวด้วยสุ้มเสียงอ่อนหวาน “คุณชายหลิวคงอยากเจรจากับพวกพี่ชายเป็นการส่วนตัว” นางพยักเพยิดกับคุณหนูอู่ คุณหนูติง “พวกเราพี่สาวน้องสาวไปห้องด้านข้างกันเถิด”ก่อนลุกขึ้นนางหันมองซิงเยว่คลี่ยิ้มกล่าวต่ออีกว่า “สาวใช้นางนี้ท่าทางน่าคบหายิ่งนัก สนใจไปร่วมสังสรรค์กับพวกเราหรือไม่” ว่าพลางเดินมาจับมือซิงเยว่ที่ยืนสงบนิ่งอยู่ “มาเถิด พวกเราไม่มีใครแบ่งแยกชนชั้น”วาจานี้แน่นอนว่ากำลังแบ่งแยกชัดเจนคุณหนูสกุลสูงส่งกับสาวใช้ชั้นต่ำ ฐานะช่างแตกต่าง ใครบ้างจะคบค้าได้ลง แค่อยากจับแยกออกจากคุณชายที่หมายปองเท่านั้นแลตู้อวิ๋นซุกซ่อนความรังเกียจเดียดฉันท์ไว้ในแววตาพลางยกชายผ้าขึ้นปิดป
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน งานเลี้ยงสังสรรค์คู่ค้า2
บนระเบียงโถงทางเดินชั้นสามในโรงเตี๊ยมเก้าชั้นบุรุษหนุ่มร่างสูงในชุดผ้าไหมหรูหราเดินจับมือสาวใช้ของเขาอย่างสง่าผ่าเผยไม่ปิดบังสายตาใครๆ ว่ารู้สึกเช่นใด กระทั่งเสียงเพียะดังขึ้น ซิงเยว่ตีหนักๆ บนมือใหญ่หนึ่งที“ปล่อยข้าได้แล้วนายน้อยหลิว”มือหนาที่ประสานกอบกุมมือบางจึงต้องผละออกอย่างเสียมิได้ หลิวไท่หยางแค่นเสียงในลำคออย่างขัดใจแต่ซิงเยว่ขัดเคืองยิ่งกว่า นางแค่นเสียงลอดไรฟันว่า “ท่านเดินนำหน้าไปดีๆ”ร่างสูงจึงจำต้องเดินนำหน้านิ่งๆ ห่างจากคนตัวเล็กประมาณสามก้าวตามที่นางสั่ง“เสร็จงานแล้วเจ้าต้องให้ข้าไปล่องธาราด้วยกัน”“รู้แล้ว ท่านรีบไปจัดการกิจธุระของตัวเองเถอะ ก่อนที่ข้าจะเปลี่ยนใจไปคนเดียว โดยไม่รอท่าน”วันนี้หลิวไท่หยางมีนัดหมายเจรจาการค้ากับกลุ่มคุณชาย บุตรของคหบดีจำนวนสามสี่สกุลที่ชั้นสามแต่เพราะกลัวซิงเยว่หนีเที่ยวคนเดียวเขาจึงพานางมาด้วยกัน คล้ายให้เป็นตัวประกันมิให้ทิ้งเขาไว้ที่โรงเตี๊ยมผู้ใดให้นางปลอมตัวเป็นสาวใช้ต่ำต้อยได้แนบเนียนถึงขนาดเจอทหารลาดตระเวนตามมุมเมืองยังไม่กลัวเกรงตัวแทนนัดหมายของงานเลี้ยงเจรจาการค้าวันนี้มีนามว่าหลี่เฟยเทียนจากสกุลหลี่ ยังมีคุณชายสกุลตู้ สก
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน งานเลี้ยงสังสรรค์คู่ค้า1
หลังจากได้ไปดูการประลองวันนั้น ซิงเยว่ก็เก็บเอามาฝันทุกค่ำคืนในฝัน นางเห็นกลุ่มคนทำกิจกรรมเลือดสาดมากมาย สีแดงฉานสาดกระจายไปทั่วหุบเขา เกิดภาพน่าสยดสยองบาดตาบาดใจท่ามกลางสีชาดน่าสะพรึงนั้น สตรีร่างระหงสองคนยืนอยู่เหนือกลุ่มดำทะมึนที่มีเหล่าบุรุษตัวโตเป็นส่วนใหญ่ มีสตรีเป็นส่วนน้อยกระนั้นกลับสามัคคีกันชั่วร้ายได้อย่างเท่าเทียมท่ามกลางแสงจันทร์เพ็ญสาดส่องเสียงเข่นฆ่าเกิดขึ้นอย่างบ้าระห่ำ ใบไม้และต้นหญ้าที่ควรมีสีเขียวขจี ถูกย้อมจนกลายเป็นเลือดสดๆ สาดกระเซ็นไปทั่วน่าแปลกที่นางมิได้นึกกลัว แต่กลับรู้สึกชาชินทั้งยังสุขล้นกับความอำมหิตผิดมนุษย์นี้“ฆ่ามัน!”เฮือกซิงเยว่เบิกตาโพลงเมื่อนอนละเมอเสียงดังลั่น ภายใต้ม่านเหนือเตียงนางเห็นแขนขาตนยกขึ้นชี้ฟ้ากิริยาน่าขบขันครั้นหันหน้ามองไปหน้าเตียงพลันเห็นหลิวไท่หยางนั่งเอียงหน้ามองยิ้มๆ“...!?”หญิงสาวใบหน้าแดงเถือก...คนฝันถึงการเข่นฆ่าทั่วราชอาณาจักรลุกนั่งพรวด “นายน้อยหลิว ท่านมานั่งมองผู้อื่นนอนละเมอได้อย่างไร?”ใบหน้าหล่อเหลาประดับรอยยิ้มขัน“เจ้านอนฝันว่าฆ่าคนไปทั่ว น่ากลัวเกินไปหรือไม่? ไม่มีสตรีใดเป็นเช่นเจ้าแน่ๆ”คนนอนละเมอตามฝันห
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 37 พบคนพึงใจ 2
นางผู้นี้มีดวงตาหงส์โฉบเฉี่ยวทอประกายเฉียบขาดที่เผยความงดงามยากปกปิดแต่กลับแฝงความสุขุมนุ่มลึกได้อย่างลงตัว ใบหน้าไร้เครื่องประทินโฉมมิได้วาดคิ้วเติมชาดเฉกเช่นคุณหนูทั่วไปเผยความพริ้มเพราอันเป็นธรรมชาตินั้น ยิ่งฉายแววฉลาดปราดเปรื่องให้เห็นอย่างชัดเจนท่าทางนิ่งสงบคล้ายนอบน้อมแต่แท้จริงกลับเป็นความสงบนิ่งที่เยือกเย็นปานนั้น น่าค้นหาไม่น้อย...เนตรมังกรมองคนได้อย่างร้ายกาจโดยแท้ แม้แต่ได้เจอแค่ครั้งเดียวยังมองออกว่าสาวใช้ผู้หนึ่ง หาใช่ธรรมดา...สาวใช้ผู้นี้มีบางอย่างให้เยี่ยนหงหมิงมิอาจละสายตานางสามารถดึงดูดสายตาคมเฉียบของบุรุษสูงศักดิ์ที่มีสาวงามรายล้อมเช่นเขาได้มุมปากบุรุษกระตุกยิ้มลุ่มลึกอย่างพึงพอใจ...ซิงเยว่ผู้มีประสาทฉับไวย่อมรับรู้ถึงสายตาที่มองมา กระนั้นนางกลับไม่ใส่ใจ ใช่ว่าไม่เคยถูกบุรุษมองเสียเมื่อไหร่หญิงสาวจึงเฉยเมยดั่งผู้แอบมองเป็นแค่อากาศ เป็นเพียงบรรยากาศไร้รูปลักษณ์ บนใบหน้าขาวกระจ่างราวหิมะค่อยๆ มีดวงตาที่เย็นเยียบดุจน้ำแข็ง ยิ่งนานยิ่งเย็นชา แผ่ซ่านกลิ่นอายบางอย่างที่มิให้ผู้ใดย่างกรายเข้าอาณาเขตซึ่งขีดเส้นกั้นจากความเย่อหยิ่งถือตัวรัชทายาทเยี่ยนหงหมิงถึงขั้นเลิก
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 37 พบคนพึงใจ 1
รอบลานมีกระโจมชั่วคราวขนาดใหญ่ตั้งอยู่รอบทิศผู้คนที่ได้รับสิทธิ์ให้นั่งในนั้นย่อมมีฐานะไม่ธรรมดาในกระโจมขุนนางฝ่ายบู๊ที่เข้าร่วมชมการประชัน มีกระโจมหนึ่งปรากฏสองบุรุษรูปงามหาใดเปรียบคนหนึ่งสวมอาภรณ์สีฟ้าคราม ลายปักบนผ้าไหมมิได้ประณีตเท่าใด อีกคนสวมชุดสีเขียวใบไผ่ บนผ้าเรียบลื่นปักด้วยลวดลายบรรจงทรงพลังที่หาได้ทั่วไปทั้งสองคือบุคคลสูงศักดิ์ที่วันนี้ปลอมกายเป็นเพียงคุณชายธรรมดาที่รูปงามเกินสามัญเท่านั้น เช่นนี้จึงทำเอาขุนนางชั้นผู้ใหญ่ต้องลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบากใจเนื่องจากมิกล้าไม่ทักทายยิ่งมิกล้าค้อมกายนอบน้อมจนเป็นการเปิดเผยฐานะอันสูงส่งโดยมิได้รับอนุญาตช่างเป็นงานที่ทำผู้อื่นลำบากใจโดยแท้...พบเชื้อพระวงศ์ไม่ก้มศีรษะหัวจะหลุดจากบ่าหรือไม่แต่ความลำบากใจนี้เกิดขึ้นเพียงขุนนางที่เคยพบพระพักตร์เท่านั้น ฝูงชนคนอื่นไหนเลยจะล่วงรู้ว่าเป็นใคร บรรยากาศรอบลานประชันจึงคึกคักครึกครื้น หาได้อึดอัดหรือกระอักกระอ่วนไม่ทั้งนี้แม้ผู้คนจะไม่ล่วงรู้ว่าบุรุษสูงศักดิ์ในกระโจมทางฝั่งประจิมเป็นใคร หากแต่หลิวไท่หยางกลับรู้ดีอย่างยิ่งราชนิกุลที่ปลอมกายชุดฟ้าคือองค์ชายรองเยี่ยนเฉิง เขาผู้นี้เป็น
Maaari mong magustuhan
ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้24.9K viewsข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่63.5K viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน12.7K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง43.9K viewsพยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ
LiHong7.7K viewsสามีชาวสวนของข้าน่ารักยิ่ง
องค์หญิงโนเนม2.0K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์12.4K viewsหวนคืนครานี้ไม่เป็นแล้วสตรีโง่งม
กะปอมพ่นไฟ4.6K views
