บทที่ 15 ถึงเวลากลั่นแกล้งเอาคืน (2/4)

             “หวังว่าคนที่อื่นที่พระองค์กล่าวถึงจะไม่ใช่ตัวท่านอ๋องเองนะพ่ะย่ะค่ะ” ตอนแรกเขามั่นใจว่าจะสามารถง้อนางได้ แต่พอได้ยินเปี่ยวเกอพูดตอกย้ำเข้า ก็เริ่มไม่แน่ใจเสียแล้ว

            “เจ้าอยากให้เป็นเช่นนั้นหรือ อืม...ก่อนหน้านี้เจ้าไปหาเจียวซือมาใช่หรือไม่ เห็นนางกำนัลตำหนักข้าหรือไม่ ข้าจะได้รับกลับตำหนักไปด้วยเลย” สตรีเช่นหมิงเจียวซือไม่เหมาะกับเรือนหลังที่วุ่นวายของเขาหรอก นางดีเกินกว่าจะต้องไปอยู่ในสถานที่ที่โสมมเช่นนั้น

            สตรีในเรือนหลังของตำหนักอ๋อง นอกจากจะมีสายลับที่บรรดาศัตรูส่งเข้ามา ยังมีพวกคุณหนูที่ลุ่มหลงในยศถาบรรดาศักดิ์คอยแย่งชิงความโปรดปรานจากเขาเพื่อจะได้ขึ้นสู่ตำแหน่งพระชายาที่เว้นว่างไว้ ดังนั้นเขาจึงอยากให้นางมีความสุขด้วยการได้ครองคู่กับหยวนลี่หมิง เป็นฮูหยินเพียงหนึ่งเดียว

            “นางกำนัลของพระองค์ จะอยู่กับนางได