บทที่ 2 บนรถก็จะเอา (6) จบตอน

“ราวๆ ห้าแสนแสนบาทครับ” ลูกน้องเอ่ยบอก ไลลาหันไปมองคนตัวโตที่กำลังกัดกรามแน่นอย่างโกรธจัด แม้เงินที่อดีตลูกน้องขโมยไปมันแทบจะเป็นเศษเงินของกองทัพ แต่คนโกงพวกนี้ก็ไม่สมควรเอาไว้

            “อืม”

            ไลลาเห็นว่าชายหนุ่มจะไปจัดการกับคนที่กล้าลองดี คิดดังนั้นหญิงสาวก็เดินเลี่ยงออกมาเพราะไม่อยากไปยุ่งกับงานของเขา จนกองทัพเอ่ยถาม

            “จะไปไหน”

            “ไลลาจะไปหาโต๊ะนั่ง”

            “ไปรอที่ห้องพี่” เจ้าของคลับหนุ่มออกคำสั่ง เนื่องจากตอนนี้เริ่มเย็นแล้ว จึงเริ่มมีคนเข้ามาใช้บริการคลับหนาตามากขึ้น

            “ก็ไลลาอยากไปนั่งฟังเพลง” เสียงหวานบอกอย่างขัดใจเมื่อโดนสั่งห้ามไม่ให้ออกไปข้างนอก ใบหน้าหวานงอง้ำเมื่อโดนบังคับให้เข้าไปในห้องทำงานของกองทัพ

            “กลับเข้าไป อย่าให้พี่ต้องบังคับ” นิ้วหนาชี้ไปยังประตูห้องทำงานของตัวเองแล้วจ้องใบหน้าหวานของไลลาด้วยความเคร่งขรึมเพื่อเป็นการขู่เธอกลายๆ

            “เหอะ…โคตรบ้าอำนาจเลย” ไลลาด่าชายหนุ่มทิ้งท้ายแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานของกองทัพทันที ซึ่งเมื่อเห็นดังนั้นเจ้าของคลับหรูก็เดินตามลูกน้องไปเพื่อจัดการกับคนเลวที่กล้าคิดมาโกงคลับของเขา

            ขณะที่ไลลาแอบมองแล้วอมยิ้มอยู่คนเดียวเพราะบอกให้เธอเข้ามาแต่ไม่ได้บอกว่าห้ามออกไปนี่ คิดดังนั้นหญิงสาวก็เดินย่องออกมาจากห้องทำงานของกองทัพ ซึ่งต่อให้เวลาผ่านไปกว่าสองปีเธอก็รู้หมดว่าที่นี่เป็นยังไง เธอเป็นลูกสาวมาเฟียเลยนะ จะให้ทำตัวเรียบร้อยเหล้าไม่แตะ เบียร์ไม่ดื่มได้ยังไง ส่วนเรื่องบุหรี่ของดเอาไว้เพราะไม่ชอบกลิ่นของมันเอาเสียเลย

            ร่างเล็กของไลลาเดินลงมาจากชั้นสองของคลับแล้วมองลงไปเบื้องล่างก็พบกับนักท่องเที่ยวที่หนาตามากขึ้น เธอชอบแสงสีเพราะมันช่วยปลดปล่อยความเครียดได้เป็นอย่างดี ถึงจะรักสนุกแต่เธอไม่เคยคิดที่จะวันไนท์สแตนด์กับใคร เพราะคิดว่าเรื่องแบบนี้มันฉาบฉวยและเสี่ยงมากเกิน

            ไลลาเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์จากนั้นก็สั่งเหล้าเข้มๆ มาสักแก้วเพราะตั้งแต่ไปเรียนที่อเมริกาก็มัวแต่ตั้งใจเรียนเลยไม่ค่อยเข้าผับสักเท่าไหร่

            “ดีครับคนสวย”

            ไลลากระดกเหล้าเข้าปากของตัวเองในครั้งเดียวพร้อมกับรับรู้รสชาติความขมปร่าที่มันบาดคอเหลือเกิน คนที่ไม่ได้ดื่มมาเป็นเวลานานอย่างเธอก็อดมึนหัวไม่ได้

            “ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับคนสวย”

เสียงทุ้มของใครบางคนทำให้ไลลาหันไปมองและเห็นใบหน้าสำอางของชายข้างกาย จากนั้นก็พยักหน้าแทนการใช้คำพูด และเมื่อได้รับอนุญาตชายหน้าหวานก็เลื่อนกายเข้ามานั่งใกล้ๆ คนตัวเล็กที่สวยมีออร่าตั้งแต่ไกล

“สวยขนาดนี้มีแฟนยังครับ”

“ยังค่ะ” ไลลาบอกความจริงและเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรชายข้างกายอยู่แล้วด้วย

“ว้าว ไม่น่าเชื่อเลยนะครับว่ายังไม่มีแฟน” ชายหน้าหวานบอกอย่างอึ้งๆ เพราะสาวน้อยข้างกายสวยขนาดนี้แต่ยังไม่มีแฟนจนไม่น่าเชื่อ

“ค่ะ”

“เอ่อ…แล้ววันนี้มากับใครเหรอครับ”

“กับพี่ชายค่ะ” ไลลาบอกตามความจริงเพราะสำหรับคนภายนอกเธอและกองทัพคือพี่น้องกัน ถึงแม้ความจริงความสัมพันธ์จะเลยเถิดไปไกลกว่านั้นก็ตาม

“แล้ว…”

“อย่าถามเยอะเลยค่ะ ฉันไม่อยากพูดถึงพี่ชาย เราไปเต้นกันไหมคะ” เพราะความเครียดเรื่องของกองทัพทำให้ไลลาอยากจะปลดปล่อยความรู้สึกของตัวเองโดยการเต้น

“ไปสิครับคนสวย” หนุ่มหน้าหวานยิ้มออกมาเมื่อสาวร่างเล็กเอ่ยชวน เขาจึงไม่รอช้าที่จะเดินตามไป แม้ไลลาจะตัวเล็กแต่เธอกลับมีหุ่นที่เซ็กซี่มากจนผู้ชายทุกคนต้องเหลียวมอง

ร่างเล็กของไลลาโยกย้ายไปมาตามจังหวะเพลงเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอมีความกล้ามากยิ่งขึ้น เธอเป็นคนชอบเต้นเพราะมันผ่อนคลายและได้ปลดปล่อยความเครียดเป็นอย่างดี

“สวยจังเลยครับ ไม่อยากจะเชื่อว่ายังไม่มีแฟน” เสียงนุ่มของชายหน้าหวานหาใช่สิ่งที่ไลลาสนใจไม่ เพราะเธอกำลังสนใจแต่เพลงมันๆ ที่เปิดเอาใจนักท่องเที่ยว

“ค่ะ”

            “คืนนี้ไปต่อกันไหมครับ ถ้าคุณสนใจ” ขณะที่บอกชายหน้าหวานก็เอาแขนของตัวเองมาโอบรอบเอวคอดกิ่วของคนตัวเล็กเอาไว้พร้อมมองไลลาด้วยสายตาหวานเยิ้ม

            “ไปต่อพ่อมึงสิ!!” ไม่ทันขาดคำหมัดหนักๆ ของใครบางคนก็ฟาดเข้าที่ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มหน้าหวานอย่างแรง

            ผัวะ!!

            “ว้าย…พี่ทัพ!!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะหาเธอเจอ และตอนนี้ชายหนุ่มเพิ่งต่อยชายแปลกหน้าจนร่วงลงไปกับพื้น

            “เชี่ย!! มึงเป็นใครวะ มายุ่งอะไรด้วย”