บทที่ 3 สั่งสอนเด็ก (1)

“เชี่ย!! มึงเป็นใครวะ มายุ่งอะไรด้วย”

            “มึงนั่นแหละไอ้สัส…มายุ่งเหี้…ไรกับเมียกู” ดวงตาของกองทัพวาวโรจน์ขณะที่จ้องมองชายร่างเล็กกว่าตัวเองอย่างเดือดดาล

            “เมียอะไร ผู้หญิงบอกไม่มีแฟนด้วยซ้ำ มึงอย่ามามั่ว” ชายร่างเล็กลุกขึ้นมายืนแล้วจ้องมองกองทัพอย่างไม่กลัวเช่นเดียวกัน

            “ใช่!! มันไม่มีแฟน เพราะมันมีแต่ผัว กูเนี่ยผัวมัน!! ถ้าไม่อยากโดนกระทืบตายห่าก็อย่ามายุ่งกับเมียคนอื่น!!”

            “พี่ทัพอย่ามาหยาบคายนะ อีกอย่างไลลาไม่ใช่เมียพี่ด้วย เราเป็นพี่น้องกัน” ไลลาบอกออกไปเพราะกลัวคนที่มองจะเข้าใจผิด

            “กูจัดการมึงแน่ที่ทำตัวแรดแบบนี้!!” กองทัพตวัดหางตามองคนตัวเล็กที่ขัดคำสั่งเขาแอบหนีลงมาข้างล่างนี้ “ส่วนมึง ไอ้เวร…กล้าดียังไงมายุ่งกับเมียคนอื่น!!”

            “ก็ผู้หญิงเขาบอกว่าไม่มีใคร”

            “หึ…” กองทัพไม่ตอบแต่หันไปพยักหน้ากับลูกน้องของตัวเองที่ยืนล้อมอยู่สี่ห้าคนจนไลลาอดขนลุกไม่ได้ ชายหนุ่มน่ากลัวมาก มากกว่าที่เธอเคยเจอ

            “ปล่อยกูนะเว้ย รู้ไหมกูลูกใคร!!”

            เสียงโวยวายของชายหน้าหวานร้องตะโกนจนไลลาหน้าเสียเพราะเธออาจจะทำให้ผู้ชายคนนั้นเดือดร้อน และใครจะไปคิดว่ากองทัพจะบ้าดีเดือดขนาดนี้ เธอรู้แค่ว่าเขาชอบแสดงมุมร้ายๆ ออกมาให้เธอเห็นเพียงคนเดียว แต่ตอนนี้สิ่งที่ชายหนุ่มทำมันขัดกับลุคที่ชอบแสดงตัวเป็นสุภาพบุรุษของเขาเสียเหลือเกิน

            “พี่ทัพจะทำอะไรเขา” หางตาของไลลามองตามหลังผู้ชายที่ถูกหิ้วปีกออกไปด้วยความกลัว

            “ไม่ต้องกลัวหรอกว่ากูจะทำอะไรมัน กลัวดีกว่าว่ากูจะทำอะไรมึง ยัยเด็กแรด!!”

น้ำเสียงแข็งกระด้างส่งมาให้ไลลาแล้วมองคนตัวเล็กด้วยสายตาเดือดดาลขั้นสุด นอกจากเธอจะขัดคำสั่งที่บอกให้อยู่ในห้องแล้ว ยังมีหน้าไปเต้นยั่วเยกับผู้ชายคนอื่นอีก ถ้าไม่เพราะเขาตาไวยัยตัวเล็กคงไปต่อไปกับไอ้หน้าอ่อนนั่นแล้ว

            “พี่ทัพ!! อย่ามาหยาบคายนะ ไลลาไม่คุยกับพี่แล้ว”

            “เออ กูไม่คุยเหมือนกัน เพราะเดี๋ยวคืนนี้กูจะจัดการมึงบนเตียงเอง มานี่!!” ว่าจบมือหนาของกองทัพก็จัดการกระชากเรียวแขนของไลลาเพื่อให้เธอเดินตาม แต่คนตัวเล็กกลับขืนร่างกายเอาไว้เพราะไม่อยากไปไหนกับคนขี้โมโหอย่างกองทัพอีกแล้ว

            “ไม่ไป…ไอ้คนเลวปล่อยนะ” สองหนุ่มสาวที่กำลังฉุดกระชากแขนกันอยู่ตรงนี้โดยมีสายตาของคนนับร้อยมองมา จนกองทัพทนไม่ไหวจัดการอุ้มร่างเล็กของไลลาพาดบ่าแกร่งทันที และด้วยความที่หญิงสาวตัวเล็กมากจึงง่ายต่อการอุ้ม

            “ใครเอาคลิปที่ถ่ายเมื่อกี้ไปเผยแพร่ ผมจะฟ้องพวกคุณทุกคน และอีกอย่างผมเป็นเจ้าของที่นี่ถ้าไม่คิดจะทำตามผมตามถึงบ้านแน่!!”

กองทัพตวัดสายตามองดวงตานับร้อยคู่ที่กำลังมองเขากำลังไลลา และเขาไม่ได้แค่ขู่แต่จะทำจริงเลยต่างหาก

“ส่วนเธอมานี่ยัยเด็กแรด!! เผลอไม่ได้คิดอยากมีผัวใหม่ตลอด เอาคว…แรกกูให้รอดก่อนค่อยหาผัวใหม่!”

            “ไอ้พี่ทัพ!!” ไลลาตะโกนออกมาเมื่อชายหนุ่มทำตัวหยาบคายกับเธออีกแล้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงแสดงความร้ายกาจให้เธอเห็นอยู่คนเดียวด้วย

            “พี่บอกแล้วใช่ปะว่าอย่ามาเรียกพี่ว่าไอ้ เธอคงจำไม่ได้สินะว่าพี่จะทำอะไรเธอบ้าง” กองทัพบอกคนที่ตัวเองอุ้มอยู่บนบ่าด้วยความโมโห ยิ่งยัยตัวเล็กชอบทำตัวยั่วอารมณ์แล้วมันยิ่งทำให้เขาของขึ้นทุกที

            “ปล่อยนะเว้ย!! ไลลาจะฟ้องคุณพ่อว่าพี่ทำอะไรไลลาบ้าง” เสียงหวานบอกอย่างข่มขู่เพราะหวังให้เขากลัวบ้าง แต่คนอย่างกองทัพเหรอจะกลัวพ่อ

            “เอาดิ บอกเลย…มากสุดพี่ก็แค่โดนด่า แต่พ่อจับเธอกับพี่แต่งงานกันแน่!!”

            ‘แต่งงาน’ มันไม่เคยอยู่ในหัวของไลลาเลยแม้แต่น้อย เพราะไม่ต้องการอยู่กับกองทัพผู้ชายใจร้ายที่ชอบทำร้ายจิตใจของเธอตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้

            “ไม่…คุณพ่อไม่มีทางให้ไลลาแต่งงานกับคนเลวๆ อย่างพี่แน่”

            “หึ…โดนจิ้มแล้ว ไม่ให้แต่งแล้วจะอะไร”

            “กรี๊ด!! เอาไลลาลงเดี๋ยวนี้นะ” กองทัพไม่ตอบแต่เขาเดินดุ่มๆ ขึ้นไปยังชั้นสองของคลับซึ่งมีห้องพักสำหรับผู้บริหารและมันจะเป็นสนามรบชั้นดีของเขาและเธอ

            “เอาลงแน่ แต่เดี๋ยวจะทำอย่างอื่นด้วย”

            “อะไร”

            “เย…ง่ายๆ จบปะ ยังค้างไม่หาย”

            “กรี๊ด…”

            “หยุดกรีดร้องซะ เก็บเสียงไว้ครางดีกว่ายัยเด็กแรด รับพี่ให้ไหวก่อนจะหาผัวใหม่เถอะ” ขณะที่พูดร่างใหญ่ก็เดินย่ำเท้าเพื่อจะพาคนตัวเล็กไปยังห้องพักของตัวเอง