บทที่ 4 หลงเด็ก (2) NC25+

“แล้วเอาแบบไหนล่ะ แบบนี้หรือเปล่า”

สวบ!!

            ยังไม่ทันที่คนตัวเล็กจะทักท้วงอะไร กายร้อนผ่าวก็กระแทกแทรกเข้าในโพรงสาวจากทางด้านหลังอย่างแรงจนมันเข้าไปสุดทาง เธอถึงกับสะดุ้งเฮือกเลยทีเดียว

            “เฮือก…เจ็บนะ”

            “อ๊า…แน่นจัง” ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกเมื่อท่านี้ทำให้เขารับรู้ถึงความแน่นของกลีบบางมากขึ้นจนแทบจะขยับไปไหนไม่ได้เลย

            “อ๊า…อ๊ะ…ออกไป” มือน้อยจับที่กระจกเบื้องหน้าเพื่อจะช่วยพยุงร่างกายของเธอเอาไว้ไม่ให้ลู่ไถลลงไป ยังดีที่มีมือแกร่งรวบเอวบางเพื่อคอยประคองเอาไว้

            “ให้เอาออกจริงๆ เหรอไลลา…เธอยังไม่แตกเลยนะ” ปากหยักจูบที่แผ่นหลังบางขณะสะโพกสอบกระหน่ำแทงเข้าไปไม่มีพัก

            พลั่บ!! พลั่บ!! พลั่บ!!

            บั้นท้ายงามงอนกระทบกับหน้าขาแกร่งทุกจังหวะที่โดนกายแกร่งโยกเข้าใส่

            “อื้อ…”

            “แน่นเหลือเกิน”

            เพียะ!!

            มือหนาฟาดลงบนบั้นท้ายเด้งอย่างแรงจนเกิดรอยแดงไปทั่ว ยิ่งเห็นยิ่งมันเขี้ยวจนอดที่จะทำรุนแรงกับเธอไม่ได้จริงๆ ไลลาทำให้เขาเสพติดกายของเธอ แม้จะเคยมีสัมพันธ์สวาทกันมาแล้วแต่เขากลับไม่เคยลืมความหอมกรุ่นจากกายสาว

            “ยะ…อย่านะ”

            “เธอชอบความรุนแรงพี่รู้ไลลา เราสองคนเหมือนกัน เราเข้ากันได้ดีเป็นไหนๆ” ทุกตารางนิ้วของกายสาวเขารู้จักหมด ตรงไหนที่สามารถทำให้เธอเสียวซ่านได้บ้าง

            ยิ่งฝ่ามือหนาฟาดลงบนแก้มก้นมากเท่าไหร่ไลลายิ่งกระตุกตอดท่อนเนื้อของเขามากเท่านั้น แล้วแบบนี้เธอจะปฏิเสธว่าไม่ต้องการเรื่องแบบนี้ได้ยังไง

            “ตลอดสองปีที่เราไม่ได้เอากัน พี่รู้ว่าเธอเองก็โหยหาพี่เหมือนกัน”

            “มะ…ไม่จริงๆ”

            “งั้นบอกมาสิว่าไม่เคยช่วยตัวเองแล้วคิดถึงพี่” กองทัพแสยะยิ้มออกมา เขารู้ว่าไลลาชอบสัมผัสนี้มากแค่ไหน เขาคือคนเดียวที่รู้จักร่างกายของเธอดีที่สุด

            “คะ…คือ” ไลลาหน้าซีดเผือดเพราะไม่อยากเชื่อว่ากองทัพจะรู้ทันเธอทุกอย่างขนาดนี้ ชายหนุ่มเหมือนเข้ามาอยู่ในความคิดของเธอยังไงยังงั้น

            “คืนนี้พี่เอาเธอไม่พักแน่ คิดถึงจังวะ…” จมูกโด่งโน้มลงมาหอมแก้มนุ่มจากทางด้านหลัง

            ฟอด!!

            พวงแก้มสวยแดงซ่านเมื่อโดนหอมแบบนี้ ถ้ามันเกิดจากความรักเธอคงดีใจ แต่เธอรู้ว่าสิ่งที่กองทัพกำลังทำกับเธอมันเป็นเพียงความใคร่ เขาอยากจะแก้แค้นและอยากให้เธอต้องเจ็บปวดมากกว่า

            “จะเสร็จยัง” เสียงหวานถามเมื่อรู้สึกเสียววาบที่ช่องทางรัก ความแข็งร้อนยังคงกระหน่ำแทงถี่รัวจนเนื้อตัวสาวสั่นเทิ้ม

            “จะเสร็จแล้วเหรอ ตอดคว…พี่แรงจัง” ใบหน้าคมคายอยู่ใกล้กับใบหูเล็กจากทางด้านหลัง ทำเอาคนตัวเล็กเสียววาบและก็รู้สึกว่าบางอย่างกำลังจะถูกปลดปล่อยออกมา

            “กรี๊ด…” เสียงหวานกรีดร้องจนร่างกายกระตุกถี่รุนแรง ความรู้สึกที่ไม่ได้ปลดปล่อยมาตลอดสองปีมันรุนแรงมากจนกองทัพถึงกับนิ่วหน้าอย่างเสียวซ่าน

            “แม่งเอ๊ย…” กรามแกร่งกัดฟัดกรอดเมื่ออารมณ์สาวรุนแรงมากจนอยากจะแตกในกายสาวทันที

            “พี่ทัพ…ไลลาเสร็จแล้ว”

            “รู้แล้ว…ขาสั่นขนาดนี้” เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กเสร็จสมแล้วต่อไปก็ถึงทีเขาเช่นเดียวกัน กองทัพจัดการยกเรียวขาเล็กจากทางด้านหลังเพื่อที่จะกระหน่ำบทรักได้ง่ายมากขึ้นเพราะช่วงล่างของหญิงสาวมันรัดตัวตนแกร่งแน่นจนแทบหายใจไม่ออก

            “ไม่เอาแล้ว ไลลาเหนื่อย” เสียงหวานบอกอย่างหอบๆ เมื่อชายหนุ่มยังไม่ปลดปล่อยตัวเองเสียที

            “แต่พี่ยัง…ไม่อยากทบทวนความหลังกันหน่อยเหรอ ห่างไปตั้งสองปีจะให้พี่เอาเธอรอบเดียวฝันไปเถอะ”

            กึก!!

            ท่อนเนื้อใหญ่เกือบพอๆ กับแขนของเธอยังคงผลุบเข้าออกในกายสาวอย่างรุนแรงจนไลลาแทบจะยืนไม่ไหวจนต้องหันไปบอกคนตัวโต

            “พี่ทัพทำบนเตียงได้ไหม ไลลาเหนื่อย” เสียงหวานบอกอย่างวิงวอนเพราะเธอเหนื่อยสายตัวแทบขาดแล้ว แต่กองทัพยังไม่มีทีท่าจะปล่อยเธอเลยสักนิดเดียว

            “อืม…ได้สิที่รัก งั้นหันมาจูบปากพี่ก่อน” กองทัพบอกอย่างเจ้าเล่ห์เพราะคนอย่างเขาจะไม่ยอมทำตามใจจนกว่าจะได้อะไรตอบแทน

            มือใหญ่จับไหล่มนแล้วให้เธอหันกลับมา ไลลามองหน้าของคนตัวโตด้วยอาการสองจิตสองใจที่ต้องทำตามคำสั่งของเขา

            “ทำสิ…แล้วพี่จะพาเธอไปทำบนเตียง” ยิ่งเห็นใบหน้ากังวลของไลลาเขายิ่งชอบใจ

            “พี่ทัพใจร้าย”

            “ทำซะไลลา ไม่งั้นพี่จะยืนเอาเธอตรงนี้จนกว่าขาของเธอจะหมดแรง” คำสั่งที่ออกมาจากปากของคนตัวโตทำให้ไลลาไม่มีทางเลือก เธอรู้ว่ายังไงคืนนี้ก็ไม่มีทางรอดพ้นเงื้อมมือของเขา จะร้องให้คนช่วยก็คงไม่มีใครกล้าเข้ามา