Share

บทที่ 1056

“เจเรมี่ คุณกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?”

เขามองเธอด้วยท่าทางสงบและสีหน้าเฉยเมย

“เอวลีน ไม่ว่าผมจะคิดอะไร ผมก็ไม่ได้คิดถึงคุณอีกต่อไปแล้ว” เขาพูดอย่างเย็นชาและหยิบบัตรประจำตัวออกมา “เอาไปได้เลยถ้าคุณต้องการ แต่หากคุณคิดว่ามันสกปรก คุณก็ไม่ต้องเปิดบัญชีให้ลูกชายคุณก็แล้วกัน”

“ลูกชายของฉัน? เขาเป็นลูกชายของฉันคนเดียวสินะ?” เมเดลีนเยาะเย้ย หยาดฝนโปรยปรายลงมาหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนบดบังการมองเห็นของดวงตาคู่สวย

“คุณยังจำสิ่งที่ตัวเองพูดตอนที่คุกเข่าต่อหน้าฉันได้ไหม? คุณพูดว่า 'ลินนี่ ผมจะทำให้คุณมีความสุขตลอดไป' แต่กลายเป็นว่าความสุขที่คุณมีให้ฉันมันกลับอยู่ได้ไม่นาน”

เธอมองดูบัตรประจำตัวประชาชนที่เปียกฝน และอดกลั้นอารมณ์ที่ใกล้จะพังทลายลงทุกทีพลางพยายามควบคุมน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา

“พรุ่งนี้ฉันจะแต่งงานกับไรอันแล้ว ฉันจะคืนบัตรให้ตอนที่คุณมาเข้าร่วมพิธี”

เมเดลีนหยิบบัตรประชาชนและจากไปโดยไม่หันกลับมา

เจเรมี่ยืนพิงรถอย่างอ่อนแรง ท่ามกลางสายฝนกำลังตกลงมาเรื่อย ๆ เมื่อเห็นร่างบางหายไป เขาไม่รู้อีกแล้วว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

วันรุ่งขึ้น เมเดลีนก็รีบไปจัดการเรื่องการเปิดบัญชีให้กับพุดดิ้ง

ระหว
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status