หน้าหลัก / โรแมนติก / บ่วงเล่ห์บำเรอรัก / บทที่16.สาวใช้กับลูกชายเจ้าของคฤหาสน์ 3

แชร์

บทที่16.สาวใช้กับลูกชายเจ้าของคฤหาสน์ 3

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-10 19:08:20

เสียงเนื้อเปียกเหงื่อที่บริเวณโคนขากระทบกระทั่งกัน มันดึกสงัดเสียงจนเสียงที่ดังขึ้น มันทวีความดังมากกว่าเดิม...แต่...เวลานี้เซดริกลืมสิ้น เขาตั้งหน้า ตั้งตาโหมเข้าใส่ เพราะจุดหมายแสนหวานรออยู่เบื้องหน้า...อีกไม่กี่อึดใจ

“อ้ายยยย...” รำเพยกรีดร้องเสียงแหลม เธอตวัดมือโอบกอดลำตัวชายหนุ่มแน่นๆ ร่างกายกระตุกสั่น ลมหายใจหอบกระเพื่อม เซดริกกัดฟันกรอดๆ สัดส่วนความเป็นหญิงรูดรัด! ดูดตอดถี่ยิบ จนเขาสุดที่จะกลั้น เรี่ยวแรงที่เหลือ ชายหนุ่มจึงปลดปล่อยสุดพลัง เขาเสือกเสยแก่นกายเน้นๆ สาดสายธารร้อนระอุ ทุกหยาดหยด...พ่นใส่ช่องทางฉ่ำวาวสุดแรง!!

“อ๊าคคค...” พร้อมกับโก่งคอครางลั่น ดันตัวตนแช่นิ่งๆ ในช่องทางฉ่ำเยิ้ม

มือใหญ่ช้อนใต้แก้มก้นของรำเพย เขากระเตงเธออุ้มไปทิ้งตัวลงบนที่นอน

เป็นความลับที่ชายหนุ่มไม่คิดจะปริปากบอกใคร ขาเขาสั่นระริกๆ หากไม่รีบหาที่พัก คงได้ทรุดฮวบไปกองบนพื้น

ท่านั่งสุดแสนจะรัญจวน...เมื่อเซดริกนั่งหมิ่นๆ ที่ขอบเตียงนอน มีรำเพยอยู่ในอ้อมกอด และส่วนที่เชื่อมต่อ ยังคงค้างคา

หญิงสาวเริ่มต้นครางๆ แผ่วๆ อีกครั้ง...ทิ้งห่าง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่17.ปมรักต้องห้าม 2

    รำเพยขยับตัวด้วยความอึดอัด เธอขยับเข้าใกล้เมวิกา กำลังจะกระซิบบอกเจ้านายคนสวยเพื่อขอตัวไปจากสถานการณ์น่าอึดอัดนี่สักทีแต่เงาร่างสูงใหญ่ เงาคนคุ้นเคย คนที่นั่งอยู่กลางใจเธอ เขาเดินมาหยุดอยู่ใกล้ รำเพยกลั้นลมหายใจแทบจะหมดลม เธออยากเป็นลม!! ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง...แวซ็องยิ้มกว้าง ไอ้เสือมันเอาจริง เอาจริงเสียจนคนที่มีอำนาจสูงสุดยังคาดไม่ถึง“รำเพย...เชื่อใจฉันไหม?”แม้จะก้มหน้าจนดวงหน้าเล็กๆ นั่นแทบจะฝังหายไปในอกเสื้อ เขาก็ยังมองเห็นเกล็ดน้ำตาของเธอ มันไหลรินดั่งหยาดฝน เมื่อรำเพยไม่เคยเรียกร้องความรับผิดชอบกับความสัมพันธ์ลับๆ ที่เกิดขึ้น เธอยินดีและสมัครใจอยู่แบบนั้น เขาและเธอมีความสุขในแบบนั้น จนไม่คิดว่าจะมีวันนี้ เมื่อเรื่องในบ้านยังคงอลหม่าน... มีปัญหาหลายเรื่องเซดริกจึงยังไม่อยากโถมปัญหาของตัวเองให้มารดารับรู้เพิ่มอีกมันคงถึงเวลาเปิดเผย เมื่อมันคือความจริง และเป็นเรื่องน่ายินดี“รำเพยไม่ได้ต้องการอะไรเลยนะคะ”หญิงสาวพยายามแย้ง เธอรู้ว่าเซดริกกำลังจะทำอะไร เมื่อเขาพร่ำบอกรักเธอทุกครั้งยามอย

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่17.ปมรักต้องห้าม 1

    บทที่17.ปมรักต้องห้าม“เซดริก! มีพรายกระซิบมากระซิบเตือนแม่...มีคนบางคนเห็นลูกย่องออกมาจากเรือนคนใช้...ตอนเช้ามืด...จริงหรือเปล่าหะ!”มื้อเช้าที่แสนสุข...สะดุดลง เพราะเสียงตวาดแหวของมาดามแลงก้า ลำตัวของนางกำลังสั่นเทิ้ม ดวงตาคมกริบวาววับ!! จ้องบุตรชายคนเล็กด้วยสายตาจับผิดเซดริกใจหายวูบ!! เขาไม่ได้อยากปิดบัง แต่มันจะทำให้รำเพยเสียชื่อ มันยังไม่ถึงเวลานั้น เพราะเรื่องของพี่ชายยังคาราคาซัง...ยังหาทางจบสวยๆ ไม่ลงสักที“พรายกระซิบของแม่นี่หูตาดีชะมัดนะครับ ผมนอนหลับสนิท... เพิ่งจะตื่นตอนเช้า...แล้วก็เดินลงมากินข้าวเช้ากับแม่นี่ล่ะครับ ใครเอาเรื่องร้อนใจอะไรมาฟ้องแม่อีกล่ะ...บอกเขาด้วยนะครับ...หาหลักฐานมายืนยัน... ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้จบไม่สวยแน่ๆ ...”ชายหนุ่มแสร้งปากแข็ง...ไม่รับ... เขาจำต้องแก้ตัวสุดฤทธิ์!! แสร้งทำเสียงเข้มๆ พร้อมทั้งกวาดตามองสาวใช้ทุกคน โดยพยายามไม่มองรำเพยที่ยืนหน้าซีดเผือดอยู่ด้านหลังเมวิกา“ไม่จริงก็ดี...แม่ไม่ไหวจะรับหรอกนะ... หากต้องรับคนชั้นต่ำเติมเข้ามาในส

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่16.สาวใช้กับลูกชายเจ้าของคฤหาสน์ 3

    เสียงเนื้อเปียกเหงื่อที่บริเวณโคนขากระทบกระทั่งกัน มันดึกสงัดเสียงจนเสียงที่ดังขึ้น มันทวีความดังมากกว่าเดิม...แต่...เวลานี้เซดริกลืมสิ้น เขาตั้งหน้า ตั้งตาโหมเข้าใส่ เพราะจุดหมายแสนหวานรออยู่เบื้องหน้า...อีกไม่กี่อึดใจ“อ้ายยยย...” รำเพยกรีดร้องเสียงแหลม เธอตวัดมือโอบกอดลำตัวชายหนุ่มแน่นๆ ร่างกายกระตุกสั่น ลมหายใจหอบกระเพื่อม เซดริกกัดฟันกรอดๆ สัดส่วนความเป็นหญิงรูดรัด! ดูดตอดถี่ยิบ จนเขาสุดที่จะกลั้น เรี่ยวแรงที่เหลือ ชายหนุ่มจึงปลดปล่อยสุดพลัง เขาเสือกเสยแก่นกายเน้นๆ สาดสายธารร้อนระอุ ทุกหยาดหยด...พ่นใส่ช่องทางฉ่ำวาวสุดแรง!!“อ๊าคคค...” พร้อมกับโก่งคอครางลั่น ดันตัวตนแช่นิ่งๆ ในช่องทางฉ่ำเยิ้มมือใหญ่ช้อนใต้แก้มก้นของรำเพย เขากระเตงเธออุ้มไปทิ้งตัวลงบนที่นอนเป็นความลับที่ชายหนุ่มไม่คิดจะปริปากบอกใคร ขาเขาสั่นระริกๆ หากไม่รีบหาที่พัก คงได้ทรุดฮวบไปกองบนพื้นท่านั่งสุดแสนจะรัญจวน...เมื่อเซดริกนั่งหมิ่นๆ ที่ขอบเตียงนอน มีรำเพยอยู่ในอ้อมกอด และส่วนที่เชื่อมต่อ ยังคงค้างคาหญิงสาวเริ่มต้นครางๆ แผ่วๆ อีกครั้ง...ทิ้งห่าง

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่16.สาวใช้กับลูกชายเจ้าของคฤหาสน์ 2

    “รำเพย...ชื่อคล้ายๆ ว่าพี่สะใภ้ฉันเลย...เธอเป็นคนเอเชียใช่ไหม?” เซดริกสะดุดหู!! “ค่ะ...รำเพยมาจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นประเทศเล็กๆ หนึ่งในนั้นค่ะ” “อืม...ดี...เวลาที่พี่สะใภ้ฉันมาอยู่ที่นี่...เธอจะได้มีเพื่อนคุย” หลังจากนั้นเขาก็ได้พบกับรำเพยบ่อยๆ ที่หน้ากรงเจ้าดิเย่ร์ เซดริกแทบจะไปหามันทุกวัน สุนัขขี้อ้อนดูร่าเริงขึ้น ไม่ได้ครางงื้ดๆ เหมือนเดิม มันได้ออกมาวิ่งเล่นนอกกรงโดยมีผู้หญิงตัวเล็กๆ คอยดูแลอยู่ใกล้ๆ เธอยิ้ม...และแววตาสดชื่นขึ้น เหมือนได้มีเพื่อนรู้ใจ...รวมทั้งกล้าที่จะตอบโต้เขามากขึ้นกว่าเดิม ไม่ได้ทำแค่ก้มหน้าหลบอย่างเดียว“อยู่ที่นี่สบายดีไหม?” เขาพยายามถามรำเพยหลายครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่หล่อนยอมตอบ“ไม่มีที่ไหนสบายใจเท่าบ้านเราหรอกค่ะ แต่ที่นี่ก็ไม่ได้เลวร้ายนัก” แปลกที่ ต่างวัฒนธรรม...แต่เพราะเธอไม่ได้มีฐานะร่ำรวยมากพอที่จะเลือกได้ นักศึกษาจบปริญญาตรีในมหาว

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่16.สาวใช้กับลูกชายเจ้าของคฤหาสน์ 1

    หญิงสาวพยายามแย้ง เธอพยายามไม่สนใจความรู้สึกของตัวเอง เธอปรารถนาอยากจะอยู่ในอ้อมกอดของเซดริกแบบนี้ แต่มันเป็นไปไม่ได้ ไม่มี...มารดาคนไหน จะยอมรับสะใภ้ที่มาจากคนชนชั้นล่าง...เธอเป็นแค่คนงานในบ้าน...ส่วนเขาเป็นลูกชายของเจ้าของคฤหาสน์ มันแตกต่างกันยิ่งกว่าฟ้ากับเหว“มีกฎข้อไหนห้ามล่ะคนสวย กฎห้ามไม่ให้ ลูกชายเจ้าของบ้าน ‘รัก’ สาวใช้!”คนหัวดื้อแย้ง เขายิ้มอ่อนๆ แล้วก็กดจูบมุมปากอ่อนบางแผ่วๆรำเพยหลุบเปลือกตาปิดลง เธอยอมศิโรราบ หากนั่นคือความจริงใจของเขา...ในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น เธอจะไม่หวั่นอีกต่อไป เมื่อคำคำเดียวที่อยากได้ยิน เซดริกเพิ่งจะพูดออกมา ‘รัก’ เธอมีท่วมท้น และหากเป็นจริงอย่างที่ชายหนุ่มพูด เธอคงไม่เดียวดายอ้างว้างในอนาคต“คุณเซดริก” หญิงสาวเรียกชายหนุ่มเสียงหวาน เธอปรือตามองเขาด้วยความภักดี“จ๋า...ว่าไงรำเพย” เซดริกรับคำ เขาผงกหัวขึ้นจากเต่งเต้าอวบอั๋น มองรำเพยอย่างหวานเชื่อมหญิงสาวส่ายหน้า เธอแอ่นตัวขึ้น จุมพิตมุมปากของชายหนุ่มอย่างฝากเนื้อฝากตัวเซดริกหัวเราะหึๆ เขาเ

  • บ่วงเล่ห์บำเรอรัก   บทที่15.ตัวแปรที่ทำให้อยากหันหลังให้ 3

    ชายหนุ่มหย่อนร่างกายอ่อนปวกเปียกของหญิงสาวไว้กลางเตียง โดยที่เขารีบโถมทับตามไปติดๆ กดปลายนิ้วที่กลางเนินอก... แล้วค่อยๆ ลากไล้เคลื่อนไปตามลำตัว ผ่านหน้าท้องราบเรียบ...ต่ำลงไป...ต่ำลงไป...จนหญิงสาวกลั้นใจตาม“อุ! ...” ปลายนิ้วแกร่งร้อน แทรกหายลงไปกลางแอ่งน้ำชุ่มฉ่ำ สัมผัสแผ่วๆ จากปลายนิ้วอุ่นซ่านที่สอดผ่านขอบบิกินนี่แนบเนื้อ เขาฉกปลายนิ้วจมดิ่งลงไปยังจุดซ่อนเร้นของเธอ กระแสความเสียวซ่านพุ่งเข้าสู่ตัวเธอจนร่างกายสั่นระริก สัมผัสที่แสนหนักหน่วงสลับกับละเลียดแผ่วๆ ในพื้นที่แสนหวงแหนนั่น ทำให้หล่อนดิ้นเร่าๆ ร่างกายเกร็งค้างอ้าปากครางระส่ำ บั้นท้ายส่ายไหว กระเด้งสู้ปลายนิ้วแข็งแรงอย่างลืมอาย...และแวซ็องก็จงใจ เขากดปลายนิ้วบดขยี้ติ่งไตกลางร่างเมวิกาแรงๆ สลับกับแทรกสอดระรัวในความฉ่ำชื้นของเธอ มันยิ่งทำให้เมวิการ้อนฉ่า!!คลื่นความร้อนถาโถมเข้าใส่จนเมวิกาหัวหมุนเธอครางกระเส่า หยัดกายจนแผ่นหลังไม่ติดเตียง ร่างกายชื้นเหงื่อ ลมหายใจหอบโยนเสียงหวานครางละเมอ พร้อมกับวอนของสิ่งที่ตัวเองปรารถนาแบบลืมอาย“ได้โปรด?”ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status