บทที่ 24 คุณดูถูกเจน ดันน์ ใช่ไหม?

“ ฌอนสิ่งที่นายพูดกับเจนในตอนท้ายมันน่าเจ็บปวดมากนายรู้ไหม” เอลิออร์เดินตามหลังฌอนและแสดงความคิดเห็นของตัวเอง

“ ฉันควรจะสนใจไหมว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร?”

“ นายเอาแต่ใจตัวเองและดื้อรั้นขนาดนี้เลยหรอ จะเป็นอย่างไรถ้านายกลับมาเสียใจกับสิ่งที่นายปฏิบัติต่อเธออย่างนี้ในสักวันหนึ่ง”

ฌอนยื่นบุหรี่ให้เอลิออร์พรางหัวเราะเบา ๆ อย่างไม่ไยดี “ สูบบุหรี่แล้วเลิกคิดเรื่องไร้สาระซะ”

เสียใจงั้นหรอ?

เขาเคยเสียใจไหมนะ?

แน่นอนว่า ไม่

เอลิออร์ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม พูดตามตรงเขาก็คิดเช่นกันเมื่อพิจารณาจากตัวของฌอนแล้วเขาคงจะไม่มีทางเสียใจกับอะไรเลย เอลิออร์ย้อนไปช่วงอุบัติเหตุของ โรซาลีน ก็ไม่เห็นฌอนจะแสดงออกถึงความเสียใจ

“ อยากดื่มไหม?”

“ ฉันมีธุระต้องไปที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์”

เอลิออร์ได้ยินดังนั้นจึงเดินตามฌอนทันทีอย่างดื้อรั้นและยืนยันที่จะไปที่ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์พร้อมกับเขา

ณ อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ อโลร่าเรียกซูซี่เข้าไปพบเธอในห้องทำงานเป็นการส่วนตัว

“ เจน ดันน์เป็นเพื่อนร่วมห้องของคุณทำไมคุณถึงไม่สังเกตเห็นอะไรเลยตอนที่เธอป่วย” อโลร่าเอ่ยถามหญิงสาวก่อนที่เธอจะนั่งลงบนโซฟาอย่างเคร่งเครียด

บอกตาม