Share
บทที่ 261 ไร้ยางอาย
Related chapter
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 262 ความตั้งใจที่แท้จริง
เจนเตรียมใจไว้บ้างแล้ว บางทีจินนี่อาจต้องการเงินจำนวนมากมหาศาล หรือบางทีเธออาจจะมาเพื่อโน้มน้าวชักชวนเจนให้ช่วยเธอเพื่อให้คุณหญิงดันน์ถอดถอนกรงเล็บออกจากเธอ อย่างไรก็ตามคำขอของจินนี่เป็นสิ่งที่เจนไม่ได้คาดคิดมาก่อน!เธอไม่ได้พูดอะไรเลย แต่สิ่งนี้มันกลับทำให้จินนี่กังวลมากยิ่งขึ้นเท่านั้น เธอชี้แจงกับเจนอย่างเร่งรีบว่า "ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ฉันจริงจังนะ ฉันแค่หวังว่าออกัสตินจะสามารถปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนในฐานะลูกที่ถูกต้องตามกฎหมาย”“ฉันไม่ได้ต้องการเงินสักร้อยเดียวจากตระกูลดันน์เลย”“การช่วยออกัสตินกลับสู่ครอบครัวที่ถูกต้องนั้นสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ๆ ในโลกใบนี้"เจนฟังขณะที่จินนี่พูดด้วยความจริงใจ "โปรดเข้าใจฉันด้วยนะคะ คุณหญิงสจ๊วต คุณจะมองว่าฉันเป็นแม่ที่เห็นแก่ตัวก็ได้"เจนไม่ได้พูดคำใด ๆ ออกมาเลย เธอยังคงนิ่งเงียบแม้แต่ฌอนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอเองยังรู้สึกแปลกใจเขาสำรวจใบหน้าของจินนี่ หลังจากฟังคำอุทธรณ์ของเธอทั้งหมดก่อนหน้านี้เขาก้มศีรษะลง และจ้องไปที่ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของผู้หญิงในอ้อมแขนของเขา ในใจของเขา เขารู้ว่าเธอกำลังคิดแบบเดียวกันกับเขาตอนนี้ บริษัท ดันน์ ก
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 263 น่ารังเกียจสิ้นดี
"จะเป็นอย่างไรหรอ ...?” จินนี่รู้สึกกลัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นการแสดงออกบนใบหน้าของเจน การแสดงออกของผู้หญิงคนนั้นดูแปลกมากจนทำให้เธอตัวสั่น"ถ้าคุณปู่ยังอยู่" เจนพูดช้า ๆ "คุณจะต้องตาย"เธอเห็นแววแห่งความสงสัยฉายออกมาจากดวงตาของจินนี่ จากนั้นเธอก็จ้องไปที่จินนี่อย่างใจเย็น เพื่อที่เธอจะอธิบายว่า "อย่าแกล้งโง่หน่อยเลย มันเป็นอย่างที่คุณเข้าใจนั่นแหล่ะ”“ความชั่วร้ายต่าง ๆ ที่มนุษย์คนหนึ่งจะสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ ภัยพิบัติ ภัยธรรมชาติ คุณคิดเอาเองแล้วกัน”“รวมไปถึงสิ่งที่คุณอาจจะคิดไม่ถึงด้วย”“อุบัติเหตุทางรถยนต์ ตกจากตึก การจมน้ำเสียชีวิต เจ็บป่วย ไฟไหม้ การลักพาตัว ... ”"กรี๊ด!" ก่อนที่เจนจะทันได้พูดจบ จินนี่ก็กรีดร้องด้วยความกลัว ราวกับว่าเลือดได้ไหลออกมาจากใบหน้าของเธอจนหมด เธอหน้าซีดพรางเอ่ยขึ้น "พอแล้ว ไม่ต้องพูดอีกแล้ว!" เธอจ้องไปที่เจนอย่างหวาดกลัว จะมีบุคคลที่น่ากลัวเช่นนี้ได้อย่างไรในโลกใบนี้!เธอสามารถพูดสิ่งเลวร้ายพวกนี้ออกมาได้ด้วยสีหน้าเรียบเฉยนี่มันคือการ ‘ฆาตกรรม’ ที่เธอกำลังพูดถึงอยู่!ตามที่คาดคิดไว้ เจนไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน เธอคือฆาตกร!เธอรู้ว่าล
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 264 นอนคุย
จินนี่จอมเจ้าเล่ห์ เธอรู้ดีว่าโจเซฟต้องการอะไรจากเธอการยั่วยวนนี้อาจจะทำให้เธอรังเกียจตัวเองเล็กน้อย แต่มันก็ไม่ถึงตายหนิ อีกทั้งมันอาจทำให้โจเซฟอารมณ์ดีขึ้นได้ด้วย"โอปป้าขา... " เธอยังคงออดอ้อน จินนี่ดูเหมือนเธอจะคิดผิดที่บอกเรื่องทุกอย่างออกไป เธอบีบน้ำตา พรางเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น โดยที่เธอเล่าเรื่องระหว่างเธอกับเจนทุกอย่างเกินกวึความจริงไปมาก ๆ “โอปป้า รู้ไหมว่าออกัสตินอายุเท่าไหร่?”“เขายังเด็กอยู่มาก ๆ ยังไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรเลย”“แต่ว่าลูกสาวของคุณพยายามที่จะใช้ประโยชน์จากเขา เธอยังขอให้ออกัสตินบริจาคไขกระดูกของเขาให้กับพี่ชายของเธออีกด้วย”“ไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการที่จะช่วยเจสันนะคะ แต่ออกัสตินอายุแค่สิบขวบเอง”“เขาจะมีชีวิตอย่างไรหลังจากนี้ ถ้าเขาบริจาค? ถ้าเขาเป็นผู้ใหญ่กว่านี้ โตกว่านี้ ฉันก็คงพาออกัสตินไปตรวจและบริจาคที่โรงพยาบาลด้วยตัวของฉันเอง โดยที่ไม่ต้องมีใครมาร้องขอหรอกค่ะ“แต่ว่าตอนนี้ออกัสตินยังเด็กมาก ๆ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่ามันจะส่งผลต่อออกัสตินอย่างไรหากเขาบริจาคไป "เธออ้างเหตุผลสารพัดอย่าง แต่ไม่ได้พูดออกมาตรง ๆ ว่า "ปฏิเสธที่จะบริจาค" สักครั้
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 265 เธอปฏิเสธที่จะเชื่อ
หลังจากนั้นจินนี่ไปหาเจนอีกครั้ง เธอเดินตรงไปที่อาคารของ ดันน์ กรุ๊ปเจนนั้นค่อนข้างตะลึง เมื่อเธอได้รับโทรศัพท์จากพนักงานต้อนรับเร็วขนาดนั้นเลยหรอ?จินนี่ ... ซื่อตรงรักษาคำพูดขนาดนั้นเลยหรือ?เธอตอบให้พนักงานต้อนรับ ให้พาจินนี่ขึ้นมาพบเธอเมื่อผลการทดสอบของออกัสตินวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเจน เธอก็เงียบไปสักพักจินนี่ไปที่โรงพยาบาลจริง ๆ เจนเงยหน้าขึ้น "ไปทำการทดสอบอีกครั้ง" เธอไม่ไว้ใจจินนี่มากนัก หากไม่มีพยานแสดงตัว เธออาจแกล้งทำแบบทดสอบปลอมขึ้นมาสีหน้าของจินนี่เริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย โชคดีที่เธอยังมีสติ และตอบกลับอย่างรวดเร็ว "โอเค" หลังจากที่คิดแล้ว เธอก็พูดว่า "ฉันรู้ ว่าคุณมีข้อสงสัยดังนั้นเรามาลองดูกันใหม่แล้วกัน“ในความเป็นจริง ฉันก็เข้าใจได้ว่า ทำไมคุณถึงสงสัยในเรื่องนี้นัก”"คุณต้องเชื่อฉันบ้าง ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นคนเห็นแก่ตัวนิดหน่อย แต่ฉันก็ยังมีความเป็นแม่คน ฉันเห็นแก่ตัวเพียงเพราะฉันเป็นแม่ของออกัสติน ความเห็นแก่ตัวของฉันนั้น มันเกิดจากการที่ฉันกังวลเรื่องสุขภาพของออกัสตินมาก ๆ “แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ที่จริงแล้วออกัสตินและเจสันเป็นพี่น้องทางชีววิทยาเท่านั้น ถ้าออกั
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 266 ฉันรู้สึกมีความสุขมาก ๆ
ในฝั่งที่นั่งของคนขับ วิเวียนพยายามที่จะเอ่ยปากเสนอคำแนะนำให้เจน แต่พบว่าเธอไม่สามารถหาคำพูดที่จะปลอบใจเจนได้เลย เป็นเพราะว่าเธอนั้ยเข้าใจดี ว่าเธอไม่สามารถจะไปแนะนำอะไรกับเจนได้ เทียบกับสิ่งที่เจนเคยประสบพบเจอมาอย่างไรก็ตาม เธอนั้นก็สัมผัสได้ว่าผู้หญิงที่ดูมีท่าทีที่ไม่แยแสอะไรในที่นั่งผู้โดยสารเบาะหลัง เธอคนนั้นยังคงรู้สึกหนักอกหนักใจหลังจากที่เธอตัดสินใจกลับมาที่เมืองเอสนี้ และจากความเงียบสงบที่เอ๋อไห่มามีปัญหามากมายใน ดันน์ กรุ๊ป อย่างไรก็ตามมันยากที่จะบอกได้ว่าประธานคนก่อนปิดหูปิดตาของเขากับปัญหาเหล่านั้นหรือไม่ หรืออาจจะเป็นเพราะว่า โจเซฟ ดันน์ ไม่คิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นปัญหาร้ายแรงวิเวียนรู้สึกใจสลายแทนผู้หญิงที่เบาะหลัง เมื่อใดก็ตามที่ เจน ดันน์ เริ่มลงทุนในงานของเธอ นั่นมันแปลว่าเธอได้เกือบที่จะฆ่าตัวตาย หรือก้าวขาข้างหนึ่งเข้าหาความตายแล้วเธอควรจะเกลียดฌอน เพราะในท้ายที่สุดก็คือผู้ชายคนนั้นเอง ที่บังคับผู้หญิงที่ยังมีชีวิตจิตใจคนนี้ให้ให้ก้าวไปทีละก้าว ทีละก้าวในเมืองเอสนี้ ฌอนเป็นคนเดียวที่สามารถผลักดันเจนให้จนมุมได้อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอก็รู้สึกอยากขอบคุณเขาเล็กน
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 267 เจนคนที่เห็นแก่ตัว และไม่แยแสอะไร
เมืองเอสเป็นย่านที่เฟื่องฟูที่สุด ณ ห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์ที่มีแบรนด์ดัง ๆ แพง ๆ มากมาย ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอพูดขึ้นว่า "ฉันมาที่นี่เพื่อเลือกชุด"พนักงานที่ดูแลสินค้าแบรนด์เนมส่วนมากมักจะชอบตัดสินรูปลักษณ์ของผู้อื่นจากภายนอก ในสายตาของพวกเขาผู้หญิงที่กำลังเดินเข้ามานั้นคือคนพิการ อย่างไรก็ตามหญิงพิการคนนี้ยืนยันที่จะยืดหลังของเธอให้ตรง มันทำให้เธอดูน่าอึดอัดยิ่งขึ้นในภาพรวมเธอไม่ได้สวมใส่สินค้าแบรนเนมด์ใด ๆ เลย บนร่างกายของเธอ ทุกสิ่งที่เธอใช้หรือสวมใส่เป็นเพียงสิ่งของธรรมดา ๆ ที่คนทั่ว ๆ ไปสวมใส่พนักงานขายตัวสูงไม่ยอมขยับเขยื้อน นิ้วเรียวของเธอชี้ไปที่ตรงมุม ๆ หนึ่ง "ทุกอย่างมีส่วนลด 30% ตรงนั้น"เธอไม่แม้แต่จะขยับตัวแม้แต่น้อยอย่างไรก็ตามในเสี้ยววินาทีต่อมาใบหน้าของเธอก็บึ้งตึง หญิงพิการกำลังจ้องมองมาที่เธอด้วยดวงตาที่เยือกเย็นเจนมองไปที่พนักงานขายที่ประตูด้วยความเงียบ ไม่มีการติอว่าและไม่มีร่องรอยของความโกรธเลยหัวใจของเธอตอนนี้เป็นรูพรุน แต่ไม่มีสิ่งใดใส่เข้าไปได้ และไม่มีสิ่งใดรั่วไหลออกมา"ฉันมาที่นี่เพื่อเลือกของขวัญ" เธอจ้องมองไปที่พนักงานขายอย่างใจเย็น แววตาท
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 268 อารมณ์ และความเจ็บปวดที่ซับซ้อน
ทันทีที่ประตูเปิดออก ความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของเจนก็ถูกเช็ดทำความสะอาด สิ่งที่เกิดขึ้นบนใบหน้าของเธอคือรอยยิ้มที่สดใสและแพรวพราวแทนเอลิออร์ยืนพิงหน้าต่าง เขาหันศีรษะไปด้านข้างเมื่อประตูเปิดออก สิ่งที่เขาเห็นคือเจนยิ้มแพรวพราว เขาถึงกับผงะ ความโกรธพุ่งผ่านเขา อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาถัดมาความโกรธในใจของเขาก็หายไป"เข้ามาสิ" เขาถอนหายใจในใจ เธอไม่รู้แน่นอนว่าในแวบแรกรอยยิ้มบนใบหน้าของเธออาจดูสดใส แต่เมื่อมองในครั้งที่สองมันดูลังเล เมื่อมองแวบที่สามมีความเจ็บปวดอย่างมากในนั้นผู้หญิงคนนั้นยังคงยืนอยู่ข้างประตูไม่ขยับเอลิออร์หันกลับและเดินไปหาเธอ ทันใดนั้นเขาก็เหยียดแขนยาว ๆ ของเขาออก และจับเธอไว้โดยดึงเธอเข้าไปข้างใน "หยุดยิ้มเขาจะไม่เห็นมัน"รอยยิ้มของหญิงสาวยังคงอยู่บนใบหน้าของเธอ"กระสุนยิงเข้าที่หัวใจ ห่างจากหัวใจของเขาไม่ถึงสองเซนติเมตรเอง”“หลังเกิดเหตุ เขาถูกส่งตัวไปมาโรงพยาบาลทันทีเพื่อรับการช่วยเหลือฉุกเฉิน”“หลังจากแปดชั่วโมงของการช่วยเหลือฉุกเฉิน เขาถูกพาออกจากห้องผ่าตัดและส่งตรงไปยังห้องผู้ป่วยหนัก”“เราสามารถรักษาเขาได้ แต่สภาพของเขาก็ไม่ได้ดูดีมากนัก”“อาการของเขาดู
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 269 ตื่น
เอลิออร์ และเรย์ไม่รู้ว่าเจนรู้สึกอย่างไร ตลอดเวลาที่เธออยู่ลำพังกับฌอนเมื่อประตูถูกเปิดออกอีกครั้ง ฌอนอาการโคม่าต้องการความช่วยเหลือด่วนมีเสียงฝีเท้าที่รีบเร่งตรงทางเดิน ทุกคนต่างตื่นตระหนกไม่มีใครพูดคุยอะไรกัน และ ในที่สุดแพทย์ก็ประกาศว่าวิกฤตได้รับการแก้ไขแล้วหลังจากนั้นไม่นานอย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่จุดจบ ในช่วงเวลาห้าวันห้าคืนที่เธออยู่กับเขา วิกฤตใกล้ตายนี้ยังคงอยู่รอบ ๆ ตัวเขาห้าวันห้าคืนอาการทรุดถึง 11 ครั้งเธอนับและ ทุก ๆ การช่วยเหลือเร่งด่วนทุกครั้งมันจะทิ้งตัวเลขไว้ในใจของเธอเธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้เธอไม่รู้ว่าเธอมีพลังที่จะรู้สึกต่อต้านเขาในใจหรือไม่เธอไม่เข้าใจตัวเองด้วยซ้ำ แล้วเธอจะไปเข้าใจฌอนได้อย่างไร?ในเช้าวันหนึ่งพวกเขามีความหวังเธออยู่ข้างเตียงของเขา เธอเคยชินกับการจ้องมองใบหน้าที่ซีดเซียวและไร้ชีวิตชีวาของเขาตลอดทั้งคืน เธอมักจะจ้องดูเขาเงียบ ๆ เธอจะไม่กล้าหลับ แม้ว่าเธอจะไม่สามารถจัดการกับความเหนื่อยล้าได้ก็ตามในความกลางดึกของคืนนั้นเธอนั่งข้างเตียงของเขา และมองไปที่ใบหน้าที่คุ้นเคยซึ่งเธอจะไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิต บางครั้งมันก็เหมือนกับว่าเ
Latest chapter
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 331 เรื่องราวพิเศษ: จุดจบ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 330 เขากักขังร่างกายของเธอ เธอกักขังหัวใจของเธอ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 329 เจน ดันน์ สิ่งที่เธอทำคือเอาแต่วิ่งหนี
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 328 บังคับเธอทีละขั้น
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 327 แขกผู้ไม่ได้รับเชิญ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 326 ฉันเหนื่อยกับเกมนี้เต็มทนแล้ว
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 325 ฉันรักคุณ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 324 ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 323 เขาสร้างเรือนจำอีกแห่งให้กับเธอ
