บทที่ 14

ทุกคนมองไปตรงนั้น พวกเขาเห็นดอนสวมสูทที่ตัดเย็บอย่างปราณีตและที่ถูกเซ็ตเอาไว้ด้านหลังอย่างสวยงาม เขาดูหล่อและดูดี เขาถือกล่องของขวัญไว้ในมือและเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม

“ยินดีต้อนรับมิสเตอร์แซนเดอร์ด้วยเสียงปรบมืออย่างอบอุ่น!” ชายหนุ่มตะโกนขึ้นมา

และนั่นทำให้ทุก ๆ คนเอ่ยต้อนรับเขา

เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มที่มีพรสวรรค์อย่างดอนได้รับการยอมรับและต้อนรับจากตระกูลซิมเมอร์มากกว่าเมื่อเทียบกับฮาร์วี่ย์

ที่สำคัญที่สุดเขาสามารถช่วยตระกูลซิมเมอร์ได้!

ในเวลานี้ทุกคนในตระกูลซิมเมอร์มองไปที่ดอนราวกับว่าเขาเป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง!

ดอนยิ้มและโบกมือให้กับทุก ๆ คน เขาดูเหมือนดาราที่เดินบนพรมแดงและดูเหมือนคนบินอยู่สูง

“คุณท่านซิมเมอร์ครับ ผมต้องขอโทษด้วยที่มารบกวนท่าน ผมมาที่นี่โดยไม่ได้รับเชิญ อย่างไรก็ตามฉันเป็นคนตรงๆ ดังนั้นผมจะพูดออกมาถ้าหากมีอะไรที่ผมอยากจะพูด!”

ดอนยิ้มอย่างคนทะเยอทะยาน เขาพูดเสียงดังว่า “ผมตกหลุมรักแมนดี้ตั้งแต่แรกเห็น แต่น่าเสียดายที่เธอแต่งงานไปกับคนขี้แพ้!”

“ผมมองว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นเรื่องตลกมาตลอดสามปีแล้ว แต่แมนดี้ต้องทนทุกข์ทรมานแค่ไหนกันนะ? ผมรักแมนดี้ ผมไม่อ