MasukShare
บทที่ 223
Bab terkait
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 224
เพื่อให้สามารถฟื้นตัวได้เร็วที่สุด ซูหว่านให้ความร่วมมืออย่างแข็งขันกับการรักษาของจอร์จครึ่งปีต่อมา ซูหว่านสามารถเดินลงดินและทําท่าทางง่าย ๆ ได้แล้วจอร์จกล่าวว่า ตราบใดที่ยังยืนหยัดในการฟื้นฟูสุขภาพอีกครั้ง อีกเกือบครึ่งปีก็สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระและดวงตาของเธอก็ค่อย ๆ ฟื้นฟูการมองเห็นแม้จะไม่ชัดเจนอย่างที่เคยเห็น แต่ก็พอใจแล้วในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา เธอยังคงโทรหาซือเยว่และซานซานอย่างต่อเนื่องแม้กระทั่งติดต่อพวกเขาผ่านไลน์ เฟสบุ๊ค เมล์ และวิธีการสื่อสารอื่น ๆ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับใด ๆจิเหยียนโจวรู้ว่าเธอกําลังทําสิ่งเหล่านี้อยู่ แต่ใจกว้างมากไม่ได้หยุดเธอเพียงเมื่อเธอพูดถึงการกลับประเทศ เขาก็หน้าดําโดยตรงและเตือนเธอว่าห้ามทิ้งเขาพาหัวใจของชูยีซูหว่านก็รู้เรื่องและไม่ได้พูดถึงการกลับประเทศอีก แต่ในใจเธอไม่เคยหยุดวางแผนเกี่ยวกับการจากไปในอีกครึ่งปีข้างหน้า จิเหยียนโจวยังคงเหมือนเดิม บางครั้งจะฟังหัวใจในขณะที่เธอหลับอยู่ตอนแรกซูหว่านยังตกใจกับการกระทําของเขา หลายครั้งแล้ว ก็ไม่คิดว่าไม่มีอะไรแล้วบางครั้งเขาก็อารมณ์ดี เขาก็ผลักเธอและไปเดินเล่นทะเลแต่หลายคร
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 225
ซูหว่านทําหน้าจนใจ มองเขา "ถ้าพี่สาวของฉันรู้ว่าคุณจะทําแบบนี้กับฉัน คาดว่าแม้แต่หัวใจดวงนี้ก็คงไม่เหลือค่ะ"ประโยคนี้เหมือนแตะจิเหยียนโจว ดวงตาที่มืดมิดและลึกคู่นั้นก็เป็นสีแดงทันทีเขาลุกขึ้นและจากไปอย่างรวดเร็ว ฝีเท้าของเขาค่อนข้างไร้สาระ เงาหลังของเขาดูเหงามากซูหว่านไม่สนใจว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร เธอเพียงแต่ถอนสายตาและมองออกไปนอกหน้าต่างจอร์จบอกว่าเธอกำลังฟื้นตัวได้ดี แต่ต้องใช้เวลาอีกเดือนกว่าจะฟื้นตัวแต่ตอนนี้สถานการณ์แบบนี้ เธอไม่อยากอยู่ต่อแม้แต่วินาทีเดียวแล้วแต่เธออยู่ในประเทศ เป็นคนตายแล้ว ไม่มีข้อมูลประจําตัวใด ๆ จะกลับประเทศได้อย่างไรเธอขมวดคิ้วแล้วคิดว่า อาจจะแอบซื้อตั๋วเครื่องบินกลับประเทศด้วยพาสปอร์ตของชูยีชูยีไม่เคยลงทะเบียนใบมรณบัตรและข้อมูลส่วนบุคคลของเธอยังคงเก็บไว้ในสหราชอาณาจักรเธอหน้าตาคล้ายกับชูยี ตอนนี้แต่งตัวเหมือนชูยีแล้วแต่งหน้าเหมือนชูยีก็น่าจะผ่านด่านศุลกากรได้ถ้าไปไม่ได้ก็ให้กักตัวไว้ ก็ยังดีกว่าอยู่เคียงข้างจิเหยียนโจว ถูกเขาถึงเป็นตัวแทนมันก็แค่ พาสปอร์ตของชูยีอยู่ในห้องของจิเหยียนโจวคฤหาสน์ริมทะเลหลังใหญ่หลังนี้ เป็นจิเหยียนโจวซื้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 226
ใบหน้าหล่อเหลาของจิเหยียนโจวเต็มไปด้วยความเฉยเมย"ปฏิเสธได้ แต่อย่าคิดที่จะกลับประเทษด้วยซ้ำ..."ซูหว่านตกตะลึง จิเหยียนโจวใช้หนังสือเดินทางจุดกล่องแหวนเพชรเล็กน้อย "ผมรอคุณแค่ห้านาทีเท่านั้น"นั่นคือเขาให้โอกาสเธอเพียงครั้งเดียว ถ้าเธอไม่รับปากก็อย่าคิดกลับไปในภายหลังในหัวใจของซูหว่านรู้สึกว่ามีก้อนหินก้อนหนึ่ง จมลง ทําให้เธอหายใจลําบากและยากที่จะเลือกจิเหยียนโจวรักษาท่ามองลงมา มองการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของเธอ ดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน ก็รออย่างช้า ๆห้านาทีต่อมา ซูหว่านหายใจเข้าลึก ๆ และพยักหน้า "โอเค ฉันสัญญากับคุณ แต่แต่งงานในนามเท่านั้น"จิเหยียนโจวได้ยินข่าว ก็หัวเราะเยาะเบา ๆ อีกครั้ง "ไม่อย่างนั้นคุณคิดว่ามันคืออะไร"เขาหยิบแหวนเพชรวงนั้นขึ้นมา ยกคางขึ้น ส่งสัญญาณให้เธอยื่นมือออกมาซูหว่านไม่เต็มใจ ยื่นมือให้เขา จิเหยียนโจวไม่สงสารแม้แต่น้อย ช่วยเธอสวมนิ้วนางข้างขวาหลังจากใส่เสร็จแล้ว จิเหยียนโจวก็วางมือของเธอลง ดวงตาที่มืดมิดลึก มองเธอ "พรุ่งนี้ไปโบสถ์"เขาทิ้งประโยคนี้ไว้ เก็บพาสปอร์ตของชูยีไว้ หันหลังและเดินออกไปซูหว่านยกมือขึ้น มองนิ้วนางของตั
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 227
ดวงตาอันมืดมนคู่นั้น วินาทีที่เห็นเธอ ทันใดนั้นก็ถูกย้อมด้วยสีเล็กน้อยใบหน้าที่ผอมและหล่อเหลามีร่องรอยของความยินดี แม้แต่ในความคิดก็ค่อย ๆ เต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์โลกดูเหมือนจะเงียบลงอย่างกะทันหัน คนข้าง ๆ หายไปและเหลือแต่เธออยู่ตรงหน้าเธอเขายืนอยู่ที่เดิมแบบนั้น จ้องมองเธออย่างใกล้ชิด เบ้าตาที่แดงก่ำ ค่อย ๆ ย้อมหางตาแดงเธอ... ไม่ตาย?เธอ... ยังมีชีวิตอยู่?เขาค่อนข้างไม่น่าเชื่อเลย ยกก้าวที่แข็งทื่อและเดินไปที่ซูหว่านซูหว่านเห็นเขาเดินเข้ามา รีบหันหลังและหลีกเลี่ยง แต่หลังจากเห็นเขาเดินไปไม่กี่ก้าว จู่ ๆ ก็หยุดเดินความอาลัยอาวรณ์ใต้ตาของเขาหยุดลงแล้ว สีหน้าของเขาก็ค่อย ๆ เย็นลง แม้แต่คิ้วของเขาก็กลับมาเย็นเหมือนน้ำค้างแข็งซูหว่านเห็นเขามองที่ดวงตาของเขาและดูเหมือนว่าเขาจะมองไปที่คนแปลกหน้าความตึงเครียดของจิตใจและค่อยๆจางหายไปเขาไม่สนใจชีวิตและความตายของตัวเองจริง ๆ แม้ว่าเขาจะเห็นเธอที่รอดชีวิตมา เขาก็แค่ตกใจชั่วขณะหนึ่งแล้วไม่ตอบสนองเลยเธอเตะมุมปากล่างเบา ๆ โดยไม่ลังเล หันหลังและเดินไปในทิศทางของจานหมุนของกระเป๋าเดินทางเมื่อร่างนั้นหายไปในฝูงชน จี้ซือหานก็ค่อย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 228
ซูหว่านเห็นคนขับรถแสดงความเคารพต่อจิเหยียนโจว รู้สึกงงเล็กน้อย...หลังจากนั่งเข้าไปในรถอย่างงง ๆ เธออดไม่ได้ที่จะมองไปที่จิเหยียนโจวที่นั่งอยู่ข้าง ๆ"คุณทํางานอะไร?"อยู่ด้วยกันที่อังกฤษเป็นปี ก็ไม่เห็นจิเหยียนโจวออกไปหางานทําอะไร ทําไมพอกลับประเทศก็กลายเป็นประธานจิแล้วจิเหยียนโจวเลือกคิ้วหนาให้เธอ พูดอย่างหยิ่งผยองว่า "สถาปนิกครับ"คนขับรถด้านหน้าหันกลับมาเสริมว่า"สถาปนิกที่มีชื่อเสียงระดับโลก ประธานจิมีชื่อเสียงเป็นอันดับสอง"ซูหว่านถามตามคําพูดของคนขับรถว่า "แล้วอันดับที่หนึ่งล่ะ"ทันใดนั้นคนขับก็เงียบกริบ ส่วนจิเหยียนโจวก็หันไปมองออกไปนอกหน้าต่างดูเหมือนจะพูดถึงหัวข้อที่อ่อนไหวบางอย่าง อุณหภูมิในรถลดลงเป็นเส้นตรงซูหว่านมองลงไปคิดว่า คนที่มีชื่อเสียงอันดับหนึ่งคือชูยี พี่สาวของเธอหรือ?รถจอดอยู่หน้าบ้านพักตากอากาศแห่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว หลังจากคนขับจอดรถเข้าไปในโรงรถแล้ว ก็ขนสัมภาระลงเขาเข็นกระเป๋าเดินทางไปพลางพูดกับทั้งสองว่า "ประธานจิ คุณชู มากับผมด้วยครับ"จิเหยียนโจวดูเหมือนจะไม่คุ้นเคยกับวิลล่าหลังนี้ คนขับรถนําทางไปข้างหน้าและเขาก็ตามไปข้างหลังอย่างไม่ใส่ใจซูห
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 229
ซูหว่านยังคงคิดว่าเหมือนใคร ประตูก็ถูกผลักออกจากข้างในเจียงหลีปรากฏตัวในสายตาของซูหว่านและอุ้มเด็กน้อยอายุประมาณสามขวบซูหว่านเหลือบมองเจียงหลี่ จากนั้นจึงมองเด็กที่กำลังมองเธอด้วยตาโตในอ้อมแขนของเธอเธอตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง โดยคิดว่าเจียงหลีพักอยู่ที่บ้านของ ซานซานและเจียงยวู่ ดังนั้นเธอจึงไม่ถามคำถามใด ๆ อีก เธอแค่พูดว่า "ฉันเป็นเพื่อนของพี่สะใภ้ของคุณ เธออยู่ที่บ้านหรือเปล่า"ตอนแรกเจียงหลียังมองไม่ออกว่าผู้หญิงที่สดใสตรงหน้าคือใคร จนกระทั่งเธอเปิดปาก นี่จึงจําได้ว่าเธอเป็นใคร"คุณ คุณ คุณ..."เธอตกใจจนหน้าซีด อุ้มลูกไว้ ถอยหลังเป็นระยะ "ผีเอ๊ย"ซูหว่านมึนงงอยู่ครู่หนึ่งและก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เพิ่งอยากจะบอกเธอว่าตัวเองเป็นคนไม่ใช่ผีแต่เจียงหลีกลับถูกการกระทําของเธอ กลัวจนหันหลังและวิ่งหนีไป "สามี เพื่อนของหญิงโสเภณีคนนั้น กลายเป็นผีมาหาเราแล้ว!!!"ซูหว่านได้ยินข่าวและหยุดกะทันหัน เธอเรียกใครว่าสามี หญิงโสเภณีคนนั้น หมายถึงใครอีกเมื่อเธอขมวดคิ้วกำลังคิด เจียงยวู่ก็เดินออกมาจากห้องครัว เห็นซูหว่านชุดสีแดงยืนอยู่ที่ประตู เขาก็กลัวจนอ่อนลงทันที"คุณ..."ดูเหมือนว่าเขาจ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 230
น่าจะรอประมาณ 21.00 น. พนักงานต้อนรับบอกกับเธอว่า วันนี้ซานซานไม่น่าจะมาผับแล้ว ให้เธอกลับไปก่อนแล้วค่อยมาพรุ่งนี้ซูหว่านได้แต่กดดันอารมณ์ที่วิตกกังวล ลุกขึ้นเดินออกไปนอกผับเมื่อเดินมาถึงลานจอดรถ ตั้งใจจะไปรับรถ ร่างสูงใหญ่ตั้งตรง จู่ ๆ ก็ปกคลุมลงมา...ซูหว่านเงยหน้าขึ้น ทันใดนั้นก็จ้องมองตาแดงสดคู่หนึ่ง ในใจก็ตัดขาดทันที จิตใต้สํานึกหันมาก็อยากไปแต่มือกลับถูกผู้ชายฉุดกระชากโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนและมือที่ล้อมรอบเอวรัดแน่นไปทีละนิดมืออีกข้างที่มีข้อต่อกระดูกชัดเจน ลูบหลังเธอ กดท้ายทอย และกดเธอเข้าไปในหน้าอกหลังจากใช้ความพยายามอย่างมากในการกอดผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาแน่น ๆ เขาวางคางเชิงมุมบนไหล่ของเธอรู้สึกถึงอุณหภูมิร่างกายของเธอ ได้กลิ่นที่คุ้นเคยในตัวเธอ จี้ซือหานจึงกล้าแน่ใจว่านี่ไม่ใช่ภาพลวงตา นี่คือความจริงหัวใจที่ว่างเปล่าและเจ็บปวดมาสามปี วินาทีที่กอดเธอ ก็ได้รับความสงบสุขชั่วขณะหนึ่ง...คนที่เขาคิดถึงมานานขนาดนั้น ยังมีชีวิตอยู่ ยังไม่ตาย นี่สําหรับจี้ซือหาน ก็คือการสูญเสียและกลับมา...เขากอดเธออย่างแน่นหนาโดยไม่ได้พูดหรือบางทีอาจไม่สามารถพูดอะ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 231
"หว่านหว่านอะไรกัน นามสกุลของฉันคือชู ไม่ใช่หว่าน คุณทำผิดก็อย่ามาใช้ข้ออ้างแย่ ๆ ว่าจําคนผิดเพื่อแก้ตัว!"ซูหว่านผลักมือเขาออกแล้วถอยหลังไปก้าวหนึ่ง กําโทรศัพท์แน่น เอามือกอดอก เชิดคางขึ้นพลางชําเลืองมองเขาสีหน้าของเธอโอ้อวดยิ่งนัก น้ำเสียงพูดจาโอหัง แตกต่างจากซูหว่านที่เคยอ่อนโยนและเชื่อฟังราวกับเป็นคนละคนแต่หน้าตาที่สลักอยู่ในไขกระดูกนั้น กลับเหมือนกันเป๊ะ แค่แต่งหน้าแบบโทนผู้ใหญ่เท่านั้นใบหน้าหล่อเหลาของจี้ซือหานเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เห็นได้ชัดว่าเป็นซูหว่านของเขาเขายกมือขึ้น อยากจะไปสัมผัสใบหน้าของเธอเธอกลับแหงนคอไปข้างหลังเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสของเขา"คุณผู้ชาย ถ้าคุณยังทําตัวเหลวไหลอีก ฉันจะเรียกคนแล้วนะ!"จี้ซือหานก้มหน้าลงเล็กน้อย ดวงตาแดงก่ำ มองเธออย่างพินิจพิเคราะห์"เธอกําลังโทษฉันอยู่ใช่ไหม?"น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความจนใจ ราวกับมีความเศร้าที่นับไม่ถ้วนขนตาของซูหว่านขยับเล็กน้อย แต่สีหน้ากลับสงบนิ่งมาก เมื่อมองดูเขา ดวงตานั้นไม่มีระลอกคลื่นแม้แต่น้อย"ฉันไม่รู้ว่าคุณกําลังพูดอะไรอยู่"เธอยกมือขึ้นเช็ดริมฝีปากแดงที่ถูกจูบจนบวมแดงของตัวเอง แล้วถลึงตาใส
Bab terbaru
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
