LOGINShare
-2- จัดฉากเป็นลม
Last Updated:
2024-11-18 09:58:04-2- จัดฉากเป็นลม
ติ๊ง!!
ประตูลิฟต์เปิดกว้างในชั้นผู้บริหารสูงสุดของบริษัท เธอพาร่างระหงไร้เสื้อสูทก้าวเดินไปยังห้องประชุมเล็ก โชคยังเข้าข้างที่ห้องนี้ใหญ่พอสมควร คงทำให้ท่านประธานคนใหม่ไม่สนใจเธอมากนัก
ซินเดียหยุดยืนหน้าห้องมองลอดกระจกเล็กตรงประตู ลอบมองภายในห้อง เช้านี้มีคนมาประชุมราวเกือบยี่สิบคนล้วนแต่เป็นระดับผู้บริหาร ขยับร่างถอยหลังแล้วสูดลมหายใจ เอื้อมมือยังลูกบิดเปิดประตูก้าวเข้าไป
ดวงตาคมรีเพ่งมองร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มชาวเอเชีย มองยังไงก็ไม่ใช่ชาวต่างชาติอย่างที่เธอคาดการณ์ไว้
ใบหน้าคมสัน จมูกโด่งขึ้นสัน ริมฝีปากบนบางกว่าริมฝีปากล่าง กรอบหน้าแกร่งเหลี่ยมชัดเจน ผมสีดำสนิทหวีเรียบลงน้ำมัน นั่งเอนกายพิงพนักไขว่ห้าง มือยกขึ้นลูบคางแผ่วเบาขณะที่ดวงตาสีนิลเข้มจัดจับจ้องไปยังรองผู้อำนวยการสาวฝ่ายประชาสัมพันธ์กำลังยืนรายงานผลงานไตรมาสล่าสุด
เธอชะงักงันสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด แล้วยกมือทาบอกไม่รู้ตัว ไม่อาจระงับชีพจรที่กำลังเต้นรัวกระหน่ำได้
ซินเดียจ้องชายคนนั้น ประธานบริษัทคนใหม่ ชายหนุ่มรูปหล่อที่สุดที่เธอเคยเห็นมา และเธอไม่มีวันลืมคืนนั้น
คืนที่เขาและเธอนัวเนียกันอยู่บนเตียง
ร่างระหงนิ่งขึ้งคิดหาทางเอาตัวรอดจากเหตุการณ์เฉพาะหน้า
แย่แล้วฉัน เอาไงดี เอาไงดี เขาจะจำได้ไหม
จู่ ๆ สมองที่กำลังพร่ามัวพลันผุดภาพนางเอกละครโทรทัศน์ที่เธอเพิ่งดูเมื่อคืน
เป็นลม! ไอ้เดียร์ เป็นลมเดี๋ยวนี้!!
ตุบ!!
เสียงของหล่นท้ายห้องทำให้ทุกคนในห้องประชุมต่างหันมองไปทางต้นเสียงเป็นตาเดียว
“เฮ้ย! เดียร์”
โบนิตาถลาลุกจากเก้าอี้เมื่อมองเห็นร่างของเพื่อนซี้นอนแผ่บนพื้นท้ายห้องโดยมีแฟ้มงานปิดหน้าอยู่ ร่างเล็กย่อตัวนั่งลงข้างเพื่อนเอื้อมมือออกไปกำลังหยิบแฟ้มที่หล่นบนหน้า พลันมือเพื่อนออกแรงยื้อไว้จนโบนิตาตกใจ
“ชูวว์ อย่าพูด”
เพื่อนสนิทตาเบิกค้างเมื่อได้ยินเสียงซินเดียพูดลอดไรฟันกระซิบเบา
“อะไรกันว่ะเนี่ย”
“เออ พาเราออกไปก่อนเร็ว!!”
โบนิตามองคนในห้องประชุมที่เพียงลุกยืนมอง ไม่ได้คิดเข้ามาช่วยเหลือคงกลัวประธานคนใหม่ เพราะตอนนี้สายตาคมดุดันจ้องมองเธอกับเพื่อนสนิทที่ยังนอนบนพื้นเขม็ง
“เป็นลมค่ะ คุณซินเดียเป็นลม โบขออาสาสมัครอุ้มคุณซินเดียไปห้องพยาบาลหน่อยค่ะ”
“ผมเองครับ”
“ขอบคุณค่ะคุณภีม”
โบนิตาหลีกทางให้ภีม รองผู้อำนวยการฝ่ายการเงิน รูปร่างสูงใหญ่พออุ้มร่างระหงของเพื่อนรักเธอได้
“ขอโทษด้วยนะคะท่านประธาน”
โบนิตาลอบกลืนน้ำลายยามสบตาสีนิลเข้มข้นที่ยังจ้องร่างของเพื่อนสนิทในอ้อมกอดภีม เธอโค้งศีรษะก้มต่ำแล้วรีบล่าถอยออกจากห้องทันที
“คนนั้นใครกัน”
เสียงเข้มทุ้มต่ำพูดภาษาไทยชัดเจน จ้องตามคนทั้งสามจนประตูห้องประชุมปิดลง จึงละสายตาออกมาหันหน้าไปทางมิลินท์ รองผู้อำนวยการฝ่ายประชาสัมพันธ์
“คุณซินเดีย เช้านี้เธอมาสายเพราะรถเสียค่ะบอส ตำแหน่งรองผู้อำนวยการฝ่ายขาย”
อีธาน สมิทเอี้ยวหน้าไปทาง ‘อลัน’ เลขานุการส่วนตัวคนสนิทที่หิ้วมาด้วยจากอเมริกา
“ขอแฟ้มประวัติ”
“ครับบอส”
สีหน้าบอสใหญ่ยังครุ่นคิด ร่างระหงแม้เห็นเพียงแวบเดียวก่อนที่ดวงหน้าหวานคมจะซุกหายเข้าไปยังทรวงอกพนักงานหนุ่มยามถูกอุ้มออกไป ทว่าดวงหน้างดงามคุ้นตา ทำให้เขานึกไปถึงค่ำคืนสุดวิเศษกับเธอคนนั้น สาวเอเชียที่หายเข้ากลีบเมฆในเช้าวันต่อมา
“ฉันต้องลางาน!”
“เฮ้ย! เดียร์ เป็นอะไรมากป่ะ”
โบนิตาส่งยิ้มแห้งให้พยาบาลสาวประจำห้องปฐมพยาบาลของบริษัทหลังจากที่เพื่อนสนิทลุกขึ้นนั่งแล้วเอ่ยด้วยเสียงดังพอสมควร ทั้งดูท่าไม่ได้เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย ยกเว้นดวงตาคมมีแววตื่นตระหนก
“ไม่ ฉันต้องลางาน เรื่องคอขาดบาดตาย”
ซินเดียวาดขาลงจากเตียงทันทีแต่ยังไม่ทันได้ลุกเดิน โบนิตาเข้ามาขวางทางไว้เสียก่อน
“มีเรื่องอะไร หน้าตาตื่นตกใจขนาดนี้”
“แก โบ แกจำเรื่องคืนนั้นได้ไหม”
“เรื่องอะไร”
ซินเดียเหลือบมองพยาบาลสาวก่อนกวักมือให้เพื่อนชะโงกหน้ามาใกล้ ๆ เอามือป้องปากพูดเสียงกระซิบ
“เรื่องเมื่อสี่ปีก่อน ที่เราเลี้ยงฉลองจบแล้วเจอชายคนหนึ่งในห้องมอลลี่ จำได้ไหม”
“จำได้ แกหิ้วผู้ชายกลับไปด้วยหนึ่งคน”
“โป๊ะเชะ”
ซินเดียดีดนิ้วตรงหน้าเพื่อน มองด้วยความคาดหวังจนโบนิตาต้องยืดกายตั้งตรง จดจ้องนัยน์ตาแวววาวระคนแตกตื่นของเพื่อนรักแล้วจึงตาเบิกโพลง ก่อนจะคลี่ยิ้มกว้างหัวเราะงอหาย
“โธ่แก! นึกว่าเรื่องอะไร เรื่องแบบนั้นใครจะไปใส่ใจกัน”
“บ้าหรือเปล่า ฉันนอน .. นอน กับประธานบริษัทเลยนะเว้ยแก ฉันจะสู้หน้าเขาได้ยังไง”
“ทำไมล่ะ เขาคงลืมไปแล้ว ตั้งนานขนาดนั้น”
“ไม่เสี่ยงดีกว่า วันนี้ฉันลาป่วยเลยแล้วกัน ว่าแต่ว่า เจ้าของคนใหม่ชื่ออีธาน สมิท ทำไมกลายเป็นหนุ่มเอเชียไปได้”
“มัวทำอะไรอยู่ถึงไม่รู้เรื่อง ประธานคนใหม่น่ะเป็นลูกบุญธรรม คุณจอห์น สมิท รับมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ที่สำคัญ ฮึ ฮึ ฉันนี่ขอหัวเราะแกล่วงหน้าเลย...เขาเป็นคนไทย”
คราวนี้ซินเดียก้นแทบไม่ติดฟูก ทะลึ่งตัวลุกพรวดลงจากเตียง
“คนไทย! แต่ตอนนั้น เขาพูดอังกฤษ”
“อ้าวแก ก็นั้นมันต่างประเทศ ใคร ๆ เขาก็พูดภาษาอังกฤษ ยิ่งช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ใครมันจะสนใจถามไถ่ว่ามาจากชาติอะไรครับ ฮ่า ฮ่า”
“ไม่ มันไม่ตลก ฉันขอลางานก่อน ขอกลับบ้านตั้งหลัก”
“แกนี่แปลกดี”
ซินเดียไม่ฟังเสียงบ่นพึมของเพื่อนสนิท รุดออกจากห้องพยาบาลขึ้นไปยังชั้นสี่สิบทันที
ดวงตาคมรีเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกหวาดหวั่น เธอยังตั้งตัวไม่ติดยามได้พบคนที่คิดว่าจะไม่ได้เจออีกแล้วในชาตินี้ ชายร่างสูงใหญ่รูปหล่อที่เธอเผลอปล่อยตัวปล่อยกายให้เขา
คนที่เธอยอมให้เขาได้เปิดซิง ทิ้งเงินค่าครูไว้ให้ข้างหัวเตียง
Latest chapter
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -25-nc จบบริบูรณ์
-25-nc จบบริบูรณ์อีธานกดศีรษะคนร่างเล็กลงจมฟูกแทนแล้วคว้าโทรศัพท์มาจากมือเล็กปัดรับสาย“ครับแม่ อีธานครับ เดียร์อยู่กับผมครับ ครับแม่ คงราวสามวันถึงจะได้กลับบ้านนะครับ ครับผมรับปากจะดูแลอย่างดีเลยครับแม่ สวัสดีครับ” พูดทั้ง ๆ ที่หอบหายใจหนักหน่วงซินเดียตาเบิกกว้างอยู่กับที่ ตัวดิ้นหนีแต่ได้แค่อึกอักดั่งปลาถูกกด เพราะมือแกร่งจับแน่นบนศีรษะ ท่อนล่างเสียบเสย หางตามองเห็นโทรศัพท์ถูกโยนตกมาตรงหน้า เขาวางสายแม่จันทร์นิลไปแล้ว“อีธาน คุณจะบ้าหรือไง นั่นคุณบอกอะไรแม่!”“อ่า แคบ หืมม์ แค่บอกเดียร์อยู่กับผมไง”“แต่ อ่า หยุดนะ อ่า อย่าเพิ่งกระแทกสิ อีธาน...”เสียงหวานขาดหายทันควันยามลำแกร่งเนื้ออุ่นสอดใส่เต็มลำรักกดแน่นคลึงเน้นก่อนกระทั้นถี่แรงขึ้น เขายืนบนพื้นให้หัวเข่าทาบขอบเตียงเป็นหลักขณะเสือกกายนำท่อนมังกรยักษ์สอดใส่ไม่ผ่อนปรนตับ ตับ ตับร่างระหงสั่นสะเทือนตามแรงตอกใส่ อีธานกระหนำลงร่องรักด้วยเรี่ยวแรงชายเต็มเปี่ยมไฟพิศวาสท่วมท้นทรวงอกอัดแน่นด้วยอารมณ์บางอย่างที่พัดพากระพือภายในมาหลายวัน เขากำเส้นผมดกหนาไว้ในมือกดแน่นเพื่อส่งแรงให้ร่างเล็กใต้ตัวสั่นไหวไปพร้อมกับเขา ใกล้แตะจุดสุดยอดแล้วช
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 24 nc
- 24 ncอีธานรัดคนร่างเล็กกว่าไว้แน่นขณะจับเอวคอดให้เคลื่อนไหวดั่งใจต้องการ อีกมือรั้งชุดเดรสลงอีกกองบั้นเอวก่อนบีบเคล้นคลึงเนินนมกระเพื่อมไหวตรงหน้า ปากล้วงลึกเสาะหาความหวานล้ำอย่างที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน หรือเป็นเพราะใจของเขาเองต่างหากที่กำลังพองโตลำแกร่งทะลวงขึ้นแทรกกลีบอ่อนนุ่มบอบบาง ต้องการส่งให้สาวด้านบนถึงฝั่งฝันอย่างรุนแรงและรวดเร็ว“เดียร์ อ่า คนดี อ่า แคบ รัด ซี้ดด”เขาผละปากออกส่งเสียงครางแล้วเลื่อนลงหายอดหัวชูชันเต่งตึง ดูดกลืนและขบกัด วนหาเต้างามอีกข้างทำเช่นเดียวกันแล้วค่อยปาดเลีย คลุกหน้าลงกลางทรวงอกเบี่ยงปากครอบเนื้ออ่อนนุ่มดูดดึงเขารู้ว่าทำเช่นนี้จะทำให้เนินทรวงเป็นรอยช้ำเขียว แต่มันช่างให้ความรู้สึกที่ดียามมองเนื้อนวลขาวตรงหน้าขึ้นสีจากฝีมือตัวเอง อีกมือบีบขยำเสียวร้าวทั่วหน้าท้อง - - และยังไม่ทันได้ถอดกางเกง“ใกล้หรือยังเดียร์ อ่า ใกล้เสร็จหรือยัง”อีธานละมือออกจากทรวงงามเลื่อนลงหน้าท้องบีบคลึงก่อนหงายมือลงซอกหลืบเปียกฉ่ำหวาน“อีธาน อ่า”ร่างระหงคุกเข่าขยับถี่เคลื่อนขึ้นลงรูดท่อนเนื้ออุ่นร้อนเร่งเร้าดั่งเช่นคนใต้ร่าง มือแกร่งกุมเนื้อสวาทนิ่มอูมลงแรงบีบก่อนเลื่อนนิ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -23-nc
-23-ncอีธานล้วงนิ้วเข้าถุงน่องคลึงเนื้อนิ่มโคนต้นขาใกล้จุดลี้ลับก่อนดีดเพียะ!!คราวนี้เป็นซินเดียที่สะดุ้งสุดตัวยามถุงน่องดีดลงเนื้อโคนขา“ดึงเสื้อลง แล้วผมจะปราณีอย่างที่สุด”ซินเดียพวงแก้มแดงซ่านสะท้านไปทั่วร่างยามสันจมูกจดลงหัวเข่าแล้วเลื่อนไต่ขึ้นจากนั้นจึงหยุดเงยหน้าขึ้น“ไม่กล้า?”ริมฝีปากกระจับสาดสีแดงเต็มอิ่มเม้มคว่ำทันที เอื้อมมือขึ้นตั้งใจดึงลงพลันมือแกร่งรั้งข้อมือเธอไว้เสียก่อน“ช้า ๆ เดียร์ ค่อย ๆ เปิด” ว่าพลางยืดกายกลับไปที่เดิมนั่งเอนกายเท้าแขนลงฟูก มองภาพงดงามตรงหน้าด้วยสีหน้าคนเหนือกว่าพร้อมรอยยิ้มมุมปาก“อ่า เอาลงอีก” น้ำเสียงกระเส่าอีธานใจเต้นแรงจับจ้องเนินเนื้อนมขาวผ่องกำลังถูกเปิดเปลือยออกทีละน้อย นิ้วเรียวทาสีแดงเช่นกันเกี่ยวขอบชุดเกาะอกไว้ขยับกระทั่งเต้าซ้ายหลุดออกผัวะ! เฮือก!“ชอบแบบนี้เหรออีธาน”“ใช่ ชอบมาก อ่า ลองลูบนมตัวเอง ไม่ ไม่ ทำแบบวันนั้น บีบหัว ขยี้น้อย ๆ”ซินเดียปากสั่นยามเลื่อนนิ้วลงหัวนมสีชมพู ส่งนิ้วชี้และหัวแม่มือบี้ปลายเล็กน้อยคลึงวน“อา เดียร์ ผมแย่แน่ ๆ”เธอยกแชมเปญกระดกอมไว้ในปากแล้วปล่อยให้มันไหลลงผ่านลำคอ ลากนิ้วพาน้ำรสแรงลงเข้าหาปลายยอ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 22 - nc
- 22 - ncแอ๊ด...คลิก...อีธานเดินนำเข้าห้องชุดที่เขามาเปิดไว้ก่อนเข้าไปในผับเมื่อหัวค่ำ ตรงไปยังโซฟาหยิบขวดแชมเปญแช่น้ำไว้แล้วอย่างดีขึ้นมาเปิดป๊อก!!มือรินแชมเปญราคาแพงลงแก้วสองใบ ตาลอบสังเกตคนร่างเล็กกว่า จากนั้นจึงเดินไปยังหน้าต่าง รูดม่านออกพลางจิบน้ำสีเหลืองรสแรงไปด้วย ก่อนหันกลับมามองซินเดียตรง ๆ ที่ดูเหมือนยังยืนสับสนอยู่กลางห้อง“ส่วนตัวแล้วเดียร์” อีธานยกแก้วขึ้น อีกมือผายออกดวงตาคมกล้ายังจดจ้องมองร่างระหงกำลังขยับเดินเข้ามาใกล้แล้วก้มลงหยิบแก้วแชมเปญยกดื่มรวดเดียวหมดก่อนรินอีกแก้วยกดื่ม“ระวังจะเมาแล้วพลาดของดีนะ”“คะ แค่ก ๆ ๆ”ด้วยความรีบร้อนยกดื่มทำให้ซินเดียสำลักเล็กน้อย เธอวางแก้วลงแล้วเดินเข้าไปหาร่างสูงใหญ่กระทั่งห่างกันราวสามก้าว - - นี่เธอไม่ได้นับทุกครั้งหรอก แต่บังเอิญว่าสังเกตเห็นอีธานยกแก้วขึ้นจิบเอียงร่างพิงกระจก กวาดสายตาขึ้นลงเชื่องช้ามองร่างตรงหน้าใกล้หมดความอดทนเต็มทน โดยเฉพาะเจ้าตาข่ายสีแดงสานตลอดทั้งท่อนขางาม ทำเอาเขาอยากจะรู้ว่าส่วนบนมันไปสิ้นสุดที่ตรงไหน“ฉันพูดไม่ค่อยเก่งเท่าไร”“พูดไม่ค่อยเก่ง..อ่า นั่นคงไม่จริง เมื่อครู่ตอนอยู่ในผับปากคุณค่อนข้าง
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -21- ต่างระเบิดอารมณ์
-21- ต่างระเบิดอารมณ์เขาดันร่างเธอไปด้านหลังใช้ร่างตัวเองบังไว้ พลางยืดกายตัวเองข่มคู่ต่อสู้ที่ร่างเล็กกว่า แต่ดูเหมือนว่าไอ้หมอนี่เองก็ไม่ยอม ทำท่าลุกขึ้นยืนแล้วจึงผงะถอยฉากเนื่องจากสูงเลยหัวไหล่อีธานมาเล็กน้อยเท่านั้นอีธานไม่พูดมากอะไรอีก หลุบตาลงมองผู้ชายร่างเตี้ยกว่าเย็นชาพิฆาตแล้วดึงข้อมือซินเดียออกเดินไปยังโต๊ะ“อีธานคะ เกิดอะไรขึ้น”เสียงหวานอ่อนนุ่มของนางแบบสาวทำให้ซินเดียชำเลืองมอง พลันโดนอีธานดันผลักออกให้ไปยืนข้างโบนิตา“ไม่มีอะไรหรอกลิซ สนุกต่อเถอะ คุณเฉินด้วยครับ ขอโทษด้วย”“แล้วนี่ใครกันครับ คุณอีธานไม่เห็นแนะนำให้รู้จัก”คิ้วเข้มกระตุกเบาแล้วค่อยเบือนหน้ากลับไปมองตัวต้นเหตุ ตัวปัญหาใหญ่ที่มาพร้อมชุดยั่วใจ เอ่ยขึ้นเสียงราบเรียบ“แค่..พนักงานในบริษัท” เสียงเย็นชา“ฉันชื่อซินเดียค่ะ เรียกเดียร์ก็ได้ค่ะ รองผู้อำนวยการฝ่ายขาย”“ยินดีอย่างยิ่งครับ มาครับ ชนแก้ว”ซินเดียมองหาแก้วของตัวเองแต่ไม่มีเลยแย่งเอาแก้วจากมือเพื่อนรักโบนิตามาก่อน ยื่นไปตรงหน้าแกร้ง!!“ค่ะ ชนค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันค่ะ”อีธานคิ้วกระตุกอีกครั้ง ดูมาดสาวสังคมจัดชุดยั่วยวนยิ้มหัวร่อต่อกระชิกกับผู้ร่วมทุ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -20- ไม่รู้จะง้อยังไงแล้ว
-20- ไม่รู้จะง้อยังไงแล้ว“อีธาน”ซินเดียเอ่ยเรียกทันทีขณะที่ประธานบริษัทหนุ่มกำลังเดินผ่านร่างเธอไป แต่ดูท่าท่านประธานจะยังงอนเพราะทำเพียงตวัดหางตาใส่จากนั้นเชิดหน้ากลับเดินออกห่าง - - ทำเป็นผู้หญิงไปได้ร่างระหงรีบโผออกจากมุมเสาออกเดินแกมวิ่งตามร่างสูงใหญ่ตรงหน้าแล้ววิ่งไปขวางทางยกมือกางออกทั้งสอง แหงนศีรษะขึ้นจ้องตา“ฉัน ฉันขอโทษ”เธอยื่นกล่องช็อกโกแลตขนาดเล็กให้แต่อีธานไม่รับ ยังคงหลุบตาก้มมองก่อนออกเดินเบี่ยงไปด้านซ้าย แต่ซินเดียก้าวเท้าขวางหน้าอีกครั้ง“อีธาน ฉันขอโทษที่พูดไม่ดี”คิ้วเข้มเริ่มขมวดแล้วก้าวไปด้านขวาพลันซินเดียก้าวขวางไว้อีกเช่นเดิม“ฉันพูดจากใจจริงนะ อีธาน คุณจะยกโทษให้ฉันได้ไหม”คราวนี้เขาก้มลงมองส่งสายตาเย็นชาให้แล้วจึงค่อยเปล่งเสียงทุ้มต่ำ“คุณไม่กลัวคนในบริษัทนินทาแล้วหรือเดียร์”“ไม่ ฉันไม่กลัวแล้ว อีธาน คุณหายโกรธฉันแล้วใช่ไหม”“ฮึ ผมจะไปมีสิทธิ์โกรธอะไรคุณกันเดียร์ ผมมันแค่ผู้ชายที่คุณเคยวันไนท์ด้วยเท่านั้น อ๋อ อาจจะพิเศษหน่อยตรงที่ได้เปิดซิง”พวงแก้มทั้งสองข้างของซินเดียแดงซ่านระเรื่อลามถึงลำคอรีบหันมองซ้ายขวาก่อนผ่อนลมหายใจเมื่อไม่เห็นใคร“เห็นไหม คุณยังก
You may also like
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน302.8K viewsแรงรัก แรงสวาท
ลำเจียก21.5K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.17.1K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้233.1K viewsปราถนารัก
Darann168 viewsSo Sexy Girl สยบรักร้ายนายเจ้าชู้
Phat_sara1.2K viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์55.6K viewsกลรักทัณฑ์สวาท
ปลายฟ้า/ไรท์เกว322 views
