เข้าสู่ระบบแชร์
- 7- ประกาศกรรมสิทธิ์
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-18 09:59:50- 7- ประกาศกรรมสิทธิ์
บ้าแน่ บ้าไปแล้ว เดียร์
เสียงเล็กในหัวกำลังต่อสู้ขนาดหนัก อีธานกำลังทำเธอเร่าร้อนเพียงเขาจ้องมองผ่านโต๊ะกลมจนเธอต้องหันหลังหนี แล้วปล่อยให้ภีมโอ้โลมด้วยการกางมือบนแผ่นหลัง
หางตาเธอเห็นโบนิตาเพื่อนสนิทกำลังตาเบิกโพลง จึงส่งสัญญาณบุ้ยใบ้ให้เพื่อนรักรีบเดินมาแต่ยังไม่ทันคนร่างโตอยู่ดี เมื่อสัมผัสถึงไอร้อนด้านหลังพร้อมมืออุ่นจัดอีกมือที่ดึงมือของภีมออก พร้อมอ้อมลำแขนมาด้านหน้ารัดหน้าท้องไว้ดันจนแผ่นหลังเธอชิดอกแกร่ง
“ขอโทษด้วยภีม แต่เดียร์มีเจ้าของแล้ว”
ซินเดียถึงกับสะดุ้งตกใจรีบมองเพื่อนร่วมงาน สีหน้าของทุกคนในโต๊ะตื่นตะลึงเช่นเดียวกันกับเธอ โดยเฉพาะมิลินท์และภีม
แย่แน่ พรุ่งนี้ฉันคงกลายเป็นหัวข้อหลักวงนินทา
“โอ๊ย!! อะไรกันเดียร์”
อีธานร้องปนสบถเมื่อเท้าเล็กกระทืบลงด้านหลังบนรองเท้าหนังของเขาอย่างแรง ส้นรองเท้าแม้ไม่แหลมมากแต่ทำให้คนร่างโตร้องลั่น คลายมือออก ซินเดียถอยห่างทันทีก่อนหันกลับไปมองส่งสายตาขุ่นเขียว
“ฉันไม่ใช่ของของใคร แล้วอีกอย่าง เราไม่รู้จักกัน”
ซินเดียถอยหลังสองก้าวเยื้องไปด้านหลังภีม ใช้มือคล้องแขนชายอีกคนไว้กำแน่นเป็นหลักยึด อย่างน้อยเธอรู้สึกปลอดภัยมากกว่าเมื่ออยู่กับภีม
“คุณอีธานคะ รู้จักคุณเดียร์แล้วเหรอคะ วันนั้นเธอเป็นลมไปเสียก่อน”
มิลินท์รีบเอ่ยถามทันทีด้วยความสงสัย มองคนทั้งสองคนที่ต่างยังจ้องตากันไม่ลดละ อีกคนจับจ้องด้วยดวงตาเขียวโกรธขึ้ง ส่วนอีกคนชายร่างใหญ่จับจ้องราวต้องการตะครุบเหยื่อ
“เคยรู้จักกันมานานมากแล้วครับ”
อันที่จริงอีธานไม่อยากตอบแต่เมื่อมองหน้าชายหนุ่มนักบัญชีพลันรู้สึกว่าเขาต้องพูดอะไรสักอย่าง หรือทำบางสิ่งอะไรก็ได้ให้ชายคนนี้รู้ว่า เขาและเธอเคยรู้จักกันมาก่อน โดยไม่ยี่หระถึงผลกระทบที่ตามมา กระทั่งเห็นดวงตาคมของเหยื่อสาวหรี่ลง ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงกระแทกกระทั้น
“ฮึ ท่านประธานคะ สำคัญอะไรผิดไปหรือเปล่า มันนานมากแล้วจนฉันจำไม่ได้”
“แน่ใจหรือว่า..จำไม่ได้ เดียร์”
รอยยิ้มกวนโมโหปรากฏบนใบหน้าคมสันหล่อแกร่ง เขายกเหล้าขึ้นดื่ม ผู้คนรอบกายภายในผับหายวับตามความรู้สึกของอีธาน ภาพค่ำคืนเร่าร้อนแจ่มชัดทุกเสี้ยววินาที หยดน้ำปากแก้วหยดลงหลังนิ้วสีเข้มเย็นเยียบ ตวัดตามองหยดน้ำแล้วยกมือขึ้นเข้าหาปากก่อนใช้ลิ้นตวัดเลีย
ซินเดียถึงกับเบิกตาโพลงแล้วจริง ๆ ในตอนนี้ เสียงฮือฮารอบโต๊ะไม่ได้แทรกซึมเข้าไปในโสตประสาทของคนร่างโต เพราะเขายังส่งรอยยิ้มยั่วมาให้ด้วยท่าทางของหนุ่มเสเพล
ร่างระหงยิ่งถอยหลังหลุบตัวให้ภีมเป็นเกาะกำบังแล้วหมุนตัวมองโบนิตาที่กำลังถึงโต๊ะแล้ว
“โบ! ดีจัง ไปห้องน้ำกันเถอะ”
ซินเดียคว้าโอกาสนี้ไว้ทันทีปล่อยแขนออกจากร่างสูงผอมของภีมโผเข้าหาเพื่อนรักแต่ดูเหมือนว่าประธานบริษัทรู้ทัน วางแก้วเหล้าทันที
ปึก!!
มือแกร่งโอบเอวเล็กแล้วดันออกจากโต๊ะทันทีเช่นกัน โน้มหน้าลงซอกคอเอ่ยเสียงทุ้มต่ำจนขนแขนซินเดียตั้งชัน
“เดี๋ยวก่อน ท่านประธาน เดี๋ยว”
“ผมพาไปเอง”
“ไม่ ไม่ หยุด เดี๋ยว”
เสียงร้องเล็ก ๆ ไม่เป็นผลเมื่อร่างแกร่งซ้อนหลังแล้วก้าวเดินหน้าดันแผ่นหลังบอบบางให้ออกเดิน อีกมือคอยแหวกคนออกให้พ้นทาง
โบนิตายังไม่ทันถึงโต๊ะจึงได้แต่หยุดนิ่งเบิกตามองตามร่างของทั้งสองคนที่ดูเหมือนว่าเพื่อนรักของเธอหน้าเผือดสีลง
“เอาไงดีไอ้โบ”
ซินเดียตาโตขืนตัวอย่างไรก็ไม่อาจสู้แรงที่มากกว่าได้ เขาดันเธอออกเดินท่ามกลางพนักงานบริษัทร่วมเกือบร้อยชีวิต
“คุณ...ประธาน ช้าก่อน”
“ผมไม่ได้ยิน พูดใหม่สิ”
อีธานโน้มหน้าลงข้างหูยิ่งทำให้ร่างของทั้งคู่แนบชิดราวคู่รัก เธอมองทางที่เขาดันไปแล้วค่อยผ่อนลมหายใจ
ที่แท้เขาพามาห้องน้ำจริง ๆ
ซินเดียผ่อนร่างลงไม่ขืนแรงอีกแล้วเดินตรงไปยังซอกมืดทางเข้าห้องน้ำหญิง แต่ยังไม่ทันถึงทางเข้าดี ร่างแกร่งพลันดันเธอไปชิดผนังแรงจนแผ่นหลังเธอกระแทก มือหนึ่งจับเอวเธอแน่น อีกมือทาบผนังด้านหลังไว้กักร่างระหงจนไร้ทางหนี
“โอ๊ย! ท่านประธาน”
“ท่านประธาน...ที่จริง ผมชอบนะ เรียกอีกสิเดียร์”
คราวนี้เขาพูดภาษาไทยชัดเจนจนเธอต้องเงยหน้ามอง สบนัยน์ตาหรี่ปรือและหลุบมองเพียงริมฝีปากของเธอ ซินเดียรีบยกมือปิดปาก พูดลอดฝ่ามือ
“อย่านะ นี่มันหน้าห้องน้ำผู้หญิง”
คิ้วเข้มโก่งขึ้น จับมือซินเดียลงแล้วใช้นิ้วแกร่งลูบริมฝีปากกระจับตรงหน้า ให้นิ้วหัวแม่มือดันขอบปากล่างลงจนเผยไรฟันเล็กน้อย
“ยังไม่ทันทำอะไรเลย คิดอะไรอยู่ หรือว่าที่จริงก็อยากให้จูบ”
หมับ!
ซินเดียคว้าข้อมือแกร่งบีบแน่น ส่งสายตาเขียวให้
“อย่านะ! คุณกำลังทำให้ฉันตกเป็นเป้าสายตา แล้วพรุ่งนี้ทุกคนจะพูดถึงแต่เรื่องของเรา”
“แล้วยังไง”
อีธานใกล้หมดความอดทน ไม่น่าเชื่อว่าระยะเวลาสี่ปีนานมาก ทว่ายามได้เจออีกครั้งไฟในอกยังลุกโชนรุนแรงเช่นเคย
“จะบ้าเหรอท่านประธาน ถ้า ถ้าเรา นี่มัน คุณจะกลายเป็นสมภารกินไก่วัด ส่วนฉันก็นอนกับคุณเพื่อไต่เต้าเอาตำแหน่ง”
“คุณเมาไหม”
“ฮะ อะไรนะ”
“ผมถามว่า คุณเมาหรือเปล่า กินไปกี่แก้ว”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับที่ฉันถามคุณไป”
“ผมไม่ชอบผู้หญิงเมา”
“นี่ ท่านประธาน คุณไม่ฟังที่ฉันพูดเลย ฉะ ฉัน เดี๋ยว”
“คุณพูดมากกว่าเดิมนะเดียร์ หรือว่าตอนนั้นมัวแต่คราง”
อีธานใช้นิ้วเปิดริมฝีปากเล็กออกก่อนโน้มหน้าลงรวดเร็ว ฉกปากหนาร้อนจัดผสมกลิ่นซิการ์และรสเหล้าที่เพิ่งดื่มไป สอดลิ้นเข้าภายในความฉ่ำชื้น
เสียงผู้คน เสียงเพลงคล้ายหายถอยห่างออกไปเมื่อคนทั้งคู่เริ่มไต่ระดับความหนักหน่วง อีธานไม่ผ่อนปรนให้ซินเดียได้มีเวลาพัก เขาดันร่างชิดผนังขยับหัวเข่าแทรกเข้าแล้วดันจนร่างเธอยกขึ้นเท้าลอยไม่ติดพื้นหนึ่งข้าง
“อืออ ท่านประธาน นี่มันทางเดิน อืมมม”
ร่างแกร่งยังเบียดแน่นมือช้อนสะโพกกลมมนยกขึ้นสอดลิ้นชอนไชล้วงลึกขณะส่งมือทาบผิวอ่อนนุ่มด้านใน ขยับจนปลายนิ้วสัมผัสกางเกงชั้นในบางเล็กจิ๋ว
“อืมม ทางเดินแล้วไง ใคร ๆ ก็ทำกัน อืม.. จูบอีก”
ดวงหน้าหวานคมแหงนเงยจนตั้งบ่าเมื่อคนร่างโตบดเบียดลงมาอีกครา ขยับบังคับให้เธอเปิดปากแหย่ลิ้นกวาดเสาะหาบางอย่าง ซินเดีย พลันสะดุ้ง สัมผัสถึงนิ้วแกร่งกำลังไต่เข้าสอดลอดผ่านขอบเนื้อผ้าตรงเข้าหาใจกลางศูนย์รวมความรู้สึก
บทล่าสุด
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -25-nc จบบริบูรณ์
-25-nc จบบริบูรณ์อีธานกดศีรษะคนร่างเล็กลงจมฟูกแทนแล้วคว้าโทรศัพท์มาจากมือเล็กปัดรับสาย“ครับแม่ อีธานครับ เดียร์อยู่กับผมครับ ครับแม่ คงราวสามวันถึงจะได้กลับบ้านนะครับ ครับผมรับปากจะดูแลอย่างดีเลยครับแม่ สวัสดีครับ” พูดทั้ง ๆ ที่หอบหายใจหนักหน่วงซินเดียตาเบิกกว้างอยู่กับที่ ตัวดิ้นหนีแต่ได้แค่อึกอักดั่งปลาถูกกด เพราะมือแกร่งจับแน่นบนศีรษะ ท่อนล่างเสียบเสย หางตามองเห็นโทรศัพท์ถูกโยนตกมาตรงหน้า เขาวางสายแม่จันทร์นิลไปแล้ว“อีธาน คุณจะบ้าหรือไง นั่นคุณบอกอะไรแม่!”“อ่า แคบ หืมม์ แค่บอกเดียร์อยู่กับผมไง”“แต่ อ่า หยุดนะ อ่า อย่าเพิ่งกระแทกสิ อีธาน...”เสียงหวานขาดหายทันควันยามลำแกร่งเนื้ออุ่นสอดใส่เต็มลำรักกดแน่นคลึงเน้นก่อนกระทั้นถี่แรงขึ้น เขายืนบนพื้นให้หัวเข่าทาบขอบเตียงเป็นหลักขณะเสือกกายนำท่อนมังกรยักษ์สอดใส่ไม่ผ่อนปรนตับ ตับ ตับร่างระหงสั่นสะเทือนตามแรงตอกใส่ อีธานกระหนำลงร่องรักด้วยเรี่ยวแรงชายเต็มเปี่ยมไฟพิศวาสท่วมท้นทรวงอกอัดแน่นด้วยอารมณ์บางอย่างที่พัดพากระพือภายในมาหลายวัน เขากำเส้นผมดกหนาไว้ในมือกดแน่นเพื่อส่งแรงให้ร่างเล็กใต้ตัวสั่นไหวไปพร้อมกับเขา ใกล้แตะจุดสุดยอดแล้วช
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 24 nc
- 24 ncอีธานรัดคนร่างเล็กกว่าไว้แน่นขณะจับเอวคอดให้เคลื่อนไหวดั่งใจต้องการ อีกมือรั้งชุดเดรสลงอีกกองบั้นเอวก่อนบีบเคล้นคลึงเนินนมกระเพื่อมไหวตรงหน้า ปากล้วงลึกเสาะหาความหวานล้ำอย่างที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน หรือเป็นเพราะใจของเขาเองต่างหากที่กำลังพองโตลำแกร่งทะลวงขึ้นแทรกกลีบอ่อนนุ่มบอบบาง ต้องการส่งให้สาวด้านบนถึงฝั่งฝันอย่างรุนแรงและรวดเร็ว“เดียร์ อ่า คนดี อ่า แคบ รัด ซี้ดด”เขาผละปากออกส่งเสียงครางแล้วเลื่อนลงหายอดหัวชูชันเต่งตึง ดูดกลืนและขบกัด วนหาเต้างามอีกข้างทำเช่นเดียวกันแล้วค่อยปาดเลีย คลุกหน้าลงกลางทรวงอกเบี่ยงปากครอบเนื้ออ่อนนุ่มดูดดึงเขารู้ว่าทำเช่นนี้จะทำให้เนินทรวงเป็นรอยช้ำเขียว แต่มันช่างให้ความรู้สึกที่ดียามมองเนื้อนวลขาวตรงหน้าขึ้นสีจากฝีมือตัวเอง อีกมือบีบขยำเสียวร้าวทั่วหน้าท้อง - - และยังไม่ทันได้ถอดกางเกง“ใกล้หรือยังเดียร์ อ่า ใกล้เสร็จหรือยัง”อีธานละมือออกจากทรวงงามเลื่อนลงหน้าท้องบีบคลึงก่อนหงายมือลงซอกหลืบเปียกฉ่ำหวาน“อีธาน อ่า”ร่างระหงคุกเข่าขยับถี่เคลื่อนขึ้นลงรูดท่อนเนื้ออุ่นร้อนเร่งเร้าดั่งเช่นคนใต้ร่าง มือแกร่งกุมเนื้อสวาทนิ่มอูมลงแรงบีบก่อนเลื่อนนิ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -23-nc
-23-ncอีธานล้วงนิ้วเข้าถุงน่องคลึงเนื้อนิ่มโคนต้นขาใกล้จุดลี้ลับก่อนดีดเพียะ!!คราวนี้เป็นซินเดียที่สะดุ้งสุดตัวยามถุงน่องดีดลงเนื้อโคนขา“ดึงเสื้อลง แล้วผมจะปราณีอย่างที่สุด”ซินเดียพวงแก้มแดงซ่านสะท้านไปทั่วร่างยามสันจมูกจดลงหัวเข่าแล้วเลื่อนไต่ขึ้นจากนั้นจึงหยุดเงยหน้าขึ้น“ไม่กล้า?”ริมฝีปากกระจับสาดสีแดงเต็มอิ่มเม้มคว่ำทันที เอื้อมมือขึ้นตั้งใจดึงลงพลันมือแกร่งรั้งข้อมือเธอไว้เสียก่อน“ช้า ๆ เดียร์ ค่อย ๆ เปิด” ว่าพลางยืดกายกลับไปที่เดิมนั่งเอนกายเท้าแขนลงฟูก มองภาพงดงามตรงหน้าด้วยสีหน้าคนเหนือกว่าพร้อมรอยยิ้มมุมปาก“อ่า เอาลงอีก” น้ำเสียงกระเส่าอีธานใจเต้นแรงจับจ้องเนินเนื้อนมขาวผ่องกำลังถูกเปิดเปลือยออกทีละน้อย นิ้วเรียวทาสีแดงเช่นกันเกี่ยวขอบชุดเกาะอกไว้ขยับกระทั่งเต้าซ้ายหลุดออกผัวะ! เฮือก!“ชอบแบบนี้เหรออีธาน”“ใช่ ชอบมาก อ่า ลองลูบนมตัวเอง ไม่ ไม่ ทำแบบวันนั้น บีบหัว ขยี้น้อย ๆ”ซินเดียปากสั่นยามเลื่อนนิ้วลงหัวนมสีชมพู ส่งนิ้วชี้และหัวแม่มือบี้ปลายเล็กน้อยคลึงวน“อา เดียร์ ผมแย่แน่ ๆ”เธอยกแชมเปญกระดกอมไว้ในปากแล้วปล่อยให้มันไหลลงผ่านลำคอ ลากนิ้วพาน้ำรสแรงลงเข้าหาปลายยอ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night - 22 - nc
- 22 - ncแอ๊ด...คลิก...อีธานเดินนำเข้าห้องชุดที่เขามาเปิดไว้ก่อนเข้าไปในผับเมื่อหัวค่ำ ตรงไปยังโซฟาหยิบขวดแชมเปญแช่น้ำไว้แล้วอย่างดีขึ้นมาเปิดป๊อก!!มือรินแชมเปญราคาแพงลงแก้วสองใบ ตาลอบสังเกตคนร่างเล็กกว่า จากนั้นจึงเดินไปยังหน้าต่าง รูดม่านออกพลางจิบน้ำสีเหลืองรสแรงไปด้วย ก่อนหันกลับมามองซินเดียตรง ๆ ที่ดูเหมือนยังยืนสับสนอยู่กลางห้อง“ส่วนตัวแล้วเดียร์” อีธานยกแก้วขึ้น อีกมือผายออกดวงตาคมกล้ายังจดจ้องมองร่างระหงกำลังขยับเดินเข้ามาใกล้แล้วก้มลงหยิบแก้วแชมเปญยกดื่มรวดเดียวหมดก่อนรินอีกแก้วยกดื่ม“ระวังจะเมาแล้วพลาดของดีนะ”“คะ แค่ก ๆ ๆ”ด้วยความรีบร้อนยกดื่มทำให้ซินเดียสำลักเล็กน้อย เธอวางแก้วลงแล้วเดินเข้าไปหาร่างสูงใหญ่กระทั่งห่างกันราวสามก้าว - - นี่เธอไม่ได้นับทุกครั้งหรอก แต่บังเอิญว่าสังเกตเห็นอีธานยกแก้วขึ้นจิบเอียงร่างพิงกระจก กวาดสายตาขึ้นลงเชื่องช้ามองร่างตรงหน้าใกล้หมดความอดทนเต็มทน โดยเฉพาะเจ้าตาข่ายสีแดงสานตลอดทั้งท่อนขางาม ทำเอาเขาอยากจะรู้ว่าส่วนบนมันไปสิ้นสุดที่ตรงไหน“ฉันพูดไม่ค่อยเก่งเท่าไร”“พูดไม่ค่อยเก่ง..อ่า นั่นคงไม่จริง เมื่อครู่ตอนอยู่ในผับปากคุณค่อนข้าง
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -21- ต่างระเบิดอารมณ์
-21- ต่างระเบิดอารมณ์เขาดันร่างเธอไปด้านหลังใช้ร่างตัวเองบังไว้ พลางยืดกายตัวเองข่มคู่ต่อสู้ที่ร่างเล็กกว่า แต่ดูเหมือนว่าไอ้หมอนี่เองก็ไม่ยอม ทำท่าลุกขึ้นยืนแล้วจึงผงะถอยฉากเนื่องจากสูงเลยหัวไหล่อีธานมาเล็กน้อยเท่านั้นอีธานไม่พูดมากอะไรอีก หลุบตาลงมองผู้ชายร่างเตี้ยกว่าเย็นชาพิฆาตแล้วดึงข้อมือซินเดียออกเดินไปยังโต๊ะ“อีธานคะ เกิดอะไรขึ้น”เสียงหวานอ่อนนุ่มของนางแบบสาวทำให้ซินเดียชำเลืองมอง พลันโดนอีธานดันผลักออกให้ไปยืนข้างโบนิตา“ไม่มีอะไรหรอกลิซ สนุกต่อเถอะ คุณเฉินด้วยครับ ขอโทษด้วย”“แล้วนี่ใครกันครับ คุณอีธานไม่เห็นแนะนำให้รู้จัก”คิ้วเข้มกระตุกเบาแล้วค่อยเบือนหน้ากลับไปมองตัวต้นเหตุ ตัวปัญหาใหญ่ที่มาพร้อมชุดยั่วใจ เอ่ยขึ้นเสียงราบเรียบ“แค่..พนักงานในบริษัท” เสียงเย็นชา“ฉันชื่อซินเดียค่ะ เรียกเดียร์ก็ได้ค่ะ รองผู้อำนวยการฝ่ายขาย”“ยินดีอย่างยิ่งครับ มาครับ ชนแก้ว”ซินเดียมองหาแก้วของตัวเองแต่ไม่มีเลยแย่งเอาแก้วจากมือเพื่อนรักโบนิตามาก่อน ยื่นไปตรงหน้าแกร้ง!!“ค่ะ ชนค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันค่ะ”อีธานคิ้วกระตุกอีกครั้ง ดูมาดสาวสังคมจัดชุดยั่วยวนยิ้มหัวร่อต่อกระชิกกับผู้ร่วมทุ
ประธานบริษัทนี้ฉันเคย One Night -20- ไม่รู้จะง้อยังไงแล้ว
-20- ไม่รู้จะง้อยังไงแล้ว“อีธาน”ซินเดียเอ่ยเรียกทันทีขณะที่ประธานบริษัทหนุ่มกำลังเดินผ่านร่างเธอไป แต่ดูท่าท่านประธานจะยังงอนเพราะทำเพียงตวัดหางตาใส่จากนั้นเชิดหน้ากลับเดินออกห่าง - - ทำเป็นผู้หญิงไปได้ร่างระหงรีบโผออกจากมุมเสาออกเดินแกมวิ่งตามร่างสูงใหญ่ตรงหน้าแล้ววิ่งไปขวางทางยกมือกางออกทั้งสอง แหงนศีรษะขึ้นจ้องตา“ฉัน ฉันขอโทษ”เธอยื่นกล่องช็อกโกแลตขนาดเล็กให้แต่อีธานไม่รับ ยังคงหลุบตาก้มมองก่อนออกเดินเบี่ยงไปด้านซ้าย แต่ซินเดียก้าวเท้าขวางหน้าอีกครั้ง“อีธาน ฉันขอโทษที่พูดไม่ดี”คิ้วเข้มเริ่มขมวดแล้วก้าวไปด้านขวาพลันซินเดียก้าวขวางไว้อีกเช่นเดิม“ฉันพูดจากใจจริงนะ อีธาน คุณจะยกโทษให้ฉันได้ไหม”คราวนี้เขาก้มลงมองส่งสายตาเย็นชาให้แล้วจึงค่อยเปล่งเสียงทุ้มต่ำ“คุณไม่กลัวคนในบริษัทนินทาแล้วหรือเดียร์”“ไม่ ฉันไม่กลัวแล้ว อีธาน คุณหายโกรธฉันแล้วใช่ไหม”“ฮึ ผมจะไปมีสิทธิ์โกรธอะไรคุณกันเดียร์ ผมมันแค่ผู้ชายที่คุณเคยวันไนท์ด้วยเท่านั้น อ๋อ อาจจะพิเศษหน่อยตรงที่ได้เปิดซิง”พวงแก้มทั้งสองข้างของซินเดียแดงซ่านระเรื่อลามถึงลำคอรีบหันมองซ้ายขวาก่อนผ่อนลมหายใจเมื่อไม่เห็นใคร“เห็นไหม คุณยังก
บางทีคุณอาจจะชอบ
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน112.6K viewsสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์62.6K viewsจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์17.5K viewsไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn51.6K viewsพันธะลวง
rasita_suin33 viewsคุณขามาเป็นสามีฉันเถอะค่ะ
baiboau-เนื้อนวล104 viewsมนต์เสน่หาซาตานเถื่อน
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง776 viewsหนูครับรักพี่ได้ไหม
หมีสีคราม60 views
