บทที่ 55

“...” ม่านฟ้าเม้มปาก เธอเข้าใจดี แต่ในทางปฏิบัตินั้นยากเหลือเกิน

“ตอนที่ด้าท้อง ด้าก็กังวลค่ะ แต่ด้าจะบอกว่าความรู้สึกของเรามีผลกับลูกมากค่ะ อารมณ์ของเราจะส่งผลต่อลูกทั้งตอนนี้และตอนที่เขาเกิดมา ตรงนี้ของเราต้องเข้มแข็งค่ะคุณหมิง”

มือบางทาบลงบนอกข้างซ้าย ข้างที่หัวใจของเธอกำลังเต้นอยู่ นอกจากหัวใจของเธอที่เต้นอยู่ ยังมีหัวใจของลูกในท้องเต้นอยู่ด้วยกัน

“ขอบคุณนะคะคุณด้า”

“ยินดีค่ะ ด้าเข้าใจความรู้สึกของคุณหมิงดีค่ะ ตอนนั้นภามเป็นไข้ตัวร้อน ร้องทั้งคืน ด้าอยากจะร้องตามลูกเลยค่ะ แต่เราเป็นแม่ เป็นที่พึ่งของเขา เราจะอ่อนแอไม่ได้ เป็นแม่คนต้องสตรองค่ะ”

พอได้ยินคำนั้น เสียงหัวเราะของทั้งคู่ก็ดังขึ้นพร้อมกัน

“จริงค่ะ” ม่านฟ้าพยักหน้าเห็นด้วย

“เราต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด ส่วนวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ก็ให้เราในวันพรุ่งนี้จัดการดีกว่านะคะ”

“ขอบคุณนะคะคุณด้า” ทั้งสองสวมกอดกันด้วยหัวใจของคนเป็นแม่ สำหรับแม่ ลูกคือทุกอย่างในชีวิต ความรักที่ไม่เคยคิดว่าจะมีให้ใครสักคนมากมายขนาดนี้ ก็เกิดขึ้นอย่างที่คาดไม่ถึง

แต