ตอนที่ 10 นายต้องช่วยฉัน

          “ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาทำแบบนั้น”

          “ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ”

          “นายแน่ใจใช่ไหมว่าในนั้นเป็นยาไอซ์จริงๆ”

          “ผมเอาไปให้เพื่อนที่เป็นตำรวจตรวจแล้วครับ เขาบอกว่าใช่ และสายตำรวจก็รายงานมาด้วยว่าที่ผับมีการซื้อขายยาอยู่ตลอด เมื่อกี้ตอนผมส่งคุณเสร็จผมโทรหาเพื่อนก็เลยรู้ว่าคืนนี้เขาจะบุกตรวจ”

          เอลินอร์หน้าซีดเธอไม่รู้เลยว่าเพื่อนของตัวเองจะทำเรื่องแบบนั้น

          “พวกเขาจะเป็นยังไงบ้างถ้าถูกตำรวจจับ” 

          “ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าแต่คุณหนูเถอะกลัวมากเหรอถึงได้เหงื่อออกขนาดนั้น”

          “เปล่า ฉันแค่รู้สึกร้อน รถนายแอร์ไม่เย็นเลย”

          “ตอนที่ผมขับมาส่งคุณหนูยังบ่นอยู่เลยว่าแอร์รถผมหนาว”

          “แต่ตอนนี้ฉันว่ามันร้อนนะ”

          “แค่ร้อนอย่างเดียวใช่ไหมครับ”

          “อือ ร้อนมาก”

          “คุณหนูดื่มเหล้ามาละมั้งก็เลยร้อนเอาละผมว่าเรารีบกลับกันดีกว่านะ”

          “เปล่านะนายฉันแค่ดื่มน้ำส้มไปนิดเดียวเอง”

          “ไม่ได้กินอะไรอย่างอื่นใช่ไหม” เขาถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง         

          “ไม่นะ แค่น้ำส้มจริงๆ นายถามทำไม”

          “ผมว่าอาการของคุณหนูเหมือนกับคนกินยาบางอย่างเข้าไปเลยนะ”

          “ยาเหรอ” เอลินอร์รู้ว่าเขาหมายถึงยาอะไรเพราะเธอก็เคยเห็นเพื่อนมีอาการแบบนี้และก็รู้ว่าทำยังไงอาการเหล่านี้ถึงจะหายไป

          “ผมจะพาคุณหนูไปโรงพยาบาล”

          “อย่านะนายดิน”

          “ฉันว่าแค่อาบน้ำก็คงดีขึ้น เพื่อนฉันก็เคยเป็นแบบนี้ตอนนั้นฉันจับเขาแช่อ่าง” เอลินอร์บอกเขาไปแค่นั้นแต่เธอไม่ได้เล่าว่าหลังจากนั้นเพื่อนเธอก็ทรมาน แต่ยังดีที่เพื่อนคนนั้นของเธอมีแฟนที่พักอยู่ไม่ไกล เธอจึงโทรศัพท์ไปตามให้เขามาช่วย ส่วนเธอก็ออกไปนอนกับเพื่อนอีกคน

          “งั้นผมจะรีบไปส่งคุณที่บ้านนะ” ปฐพีรีบขับรถตรงไปยังบ้านของเอลินอร์แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจในนาทีสุดท้ายเพราะถ้าไปที่บ้านแล้วอาการเธอแย่ลงกว่านี้คุณเอกภพจะต้องรู้แน่ๆว่าเอลินอร์ไปโดยอะไรมา

          “คุณหนู ไปคอนโดผมก่อนนะ ผมไม่อยากให้พอแม่คุณรู้”

          ระหว่างทางเขาก็โทรศัพท์ไปบอกคุณแอนเดรียว่าเอลินอร์ขอไปค้างกับเพื่อนที่บ้านโดยเขาจะเป็นคนไปส่งเธอที่บ้านเพื่อนและพรุ่งนี้จะพาเธอกลับที่บ้านเอง

“นายดินฉันร้อน” ขณะพูดมือของเธอก็พยายามดึงเสื้อของตัวเองออกจากตัวจนเขาต้องเบือนหน้าหนีและรีบเหยียบคันเร่งเพิ่มความเร็วให้มากขึ้น

“คุณหนูใจเย็นๆ ครับเดี๋ยวก็ถึงคอนโดผมแล้ว คุณหนูดื่มน้ำก่อนนะครับ ดื่มเยอะๆ เลยนะครับ” เขาส่งขวดน้ำให้โดยไม่ได้หันมามอง

“มันไม่ไหวนายดิน มันทรมาน ขอน้ำเพิ่มได้ไหม”

“กินหมดแล้วเหรอ” ปฐพีถาม แต่พอหันกลับมาก็พบว่าคุณหนูเอลินอร์ไม่ได้เอาน้ำไปดื่ม แต่เธอราดไปบนตัวซึ่งสวมแค่ขั้นในเพียงตัวเดียว ลมหายใจของเขาสะดุด ชายหนุ่มรีบหันไปมองตรงหน้าเพราะอีกเพียงนิดก็จะถึงคอนโดของเขาแล้ว

พอถึงคอนโดปฐพีก็เอาเสื้อตัวนอกสวมทับให้ก่อนจะอุ้มเธอเข้าไปในลิฟต์เพราะถ้าให้เดินเองคงไม่ถึงห้องแน่ๆ

เขาวางเธอลงบนเตียงในห้องนอนก่อนจะเข้าไปเปิดน้ำใส่อ่าง พอกลับออกมาอีกทีเอลินอร์ก็ดึงชุดของตัวเองออกจนหมด

“นายดิน ช่วยฉันด้วย ฉันร้อนทรมาน”

“เดี๋ยวผมจะพาคุณหนูไปแช่น้ำนะครับ” จังหวะที่ก้มลงช้อนตัวเธอนั้นเอลินอร์ก็ดึงใบหน้าเข้ามาจนชิด ปากอิ่มสีสวยจูบพรมไปด้วยใบหน้า จูบสะเปะสะปะอย่างไรประสบการณ์ของหญิงสาวทำให้สติของปฐพีแทบจะไม่หลงเหลือ

ชายหนุ่มรีบดันตัวเธอออกก่อนจะช้อนร่างที่ร้อนราวกับไฟตรงไปยังอ่างอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เขาอุ้มเธอลงไปในอ่างแต่มือเล็กก็รั้งเขาไว้

“นายดิน ฉันทนไม่ไหว มันทรมาน ช่วยฉันได้ไหม นายดินได้โปรด”

“คุณหนูครับ แช่น้ำสักพักเดี๋ยวก็ดีขึ้น”

“มันไม่ดีขึ้น นายก็รู้ว่าว่ามันจะไม่หายนะนายดิน ช่วยฉัน ได้โปรดเถอะนายดิน”

ปฐพีตัดสินใจลงไปนั่งกับเธอในอ่างอย่างลังเล เพราะตอนนี้ร่างกายของเขามันก็ร้อนรุ่มไปกับสิ่งเย้ายวนตรงหน้าจนแทบครองสติตนเองไม่อยู่

“ดิน กอดฉัน จูบฉันช่วยฉันนะ”

เอลินอร์ขยับเข้ามานั่งบนตักของปฐพี ใบหน้าสวยแดงก่ำกดจูบลงมาอีกครั้งอย่างไม่อาจคุมตัวเองได้ ปฐพีกอดร่างที่สั่นสะท้านแน่นขึ้น ปากหยักได้รูปกดจูบลงไปบนเรียวปากอิ่ม กวาดต้อนความหวานของคุณหนูอย่างเร่าร้อน เสียงหวานครางในลำคอ มือเล็กของเธอก็พยายามจะดึงเสื้อของเขาออก ปฐพีต้องรวบไว้เพราะถ้ายังปล่อยให้เธอปลุกเร้าเขาแบบนี้เขาคงห้ามใจไม่อยู่และพอตื่นเช้ามาเขาคงจะโดนคุณหนูเอลินอร์โวยวายอย่างแน่นอน

“ดินจ๋า ช่วยแอลนะ ไม่ไหวแล้วแอลทรมาน”

หญิงสาวอ้อนวอนเสียงหวานซ้ำยังแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นซึ่งมันทำให้ปฐพีเผลอไผลอย่างลืมตัว

“ผมขอโทษนะครับคุณหนู”

เขาจูบเธออีกครั้งเติมเต็มความรู้สึกที่เธอร้องขอ มือใหญ่ฟอนเฟ้นไปบนหน้าอกอิ่มอย่างหลงใหล เสียงหวานที่ครางก็อย่างรัญจวนกระตุ้นเลือดในกายของชายหนุ่มจนร่างกายท่อนล่างปวดร้าว

มือใหญ่ฟอนเฟ้นอกนุ่ม ปากร้อนไล่จูบมายังเนินอกขาว ขบเม้มจนหญิงสาวครางสะท้าน ยอดอกสีสวยถูกอุ้งปากร้อนดูดกลืนราวทารก มือข้างหนึ่งบีบเคล้นเต้างาม ส่วนอีกข้างก็เลื่อนต่ำล่วงล้ำกลางกาย

“อื้อ ดิน เข้าอีกนิด ช่วยแอลนะ”

ปฐพีส่งปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางที่คับแน่น ปากร้อนก็ปรนเปรอทรวงอกอิ่มอย่างชำนาญ เอลินอร์รู้สึกว่าร่างกายของตนเองร้อนขึ้นกว่าเดิม ยิ่งเขาสะกิดเขี่ยปลายถันด้วยปลายนิ้วข้างหนึ่งอีกข้างก็ดูดแรงจนแก้มตอบ ขณะที่นิ้วร้ายก็ปรนเปรอช่องทางรักที่ชุ่มไปด้วยน้ำหวาน ความรู้สึกกึ่งหลับกึ่งตื่นมันทั้งเสียวซ่านและทรมานจนเธอรู้สึกว่ากำลังหลงอยู่ในเพลิงตัณหา

“อื้อ ดินแอลไม่ไหว ดินแบบนั้นมันดีมากดินอื้อ...”

หญิงสาวเริ่มสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ลมหายใจเธอหอบเหนื่อย ก่อนจะเกร็งกระตุกพร้อมกับเสียงกรีดร้องก้องไปทั่วห้องน้ำเมื่อร่างกายได้ปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่

“ดีขึ้นแล้วใช่ไหมคุณหนู” เขากระซิบถามด้วยเสียงแหบพร่า

เอลินอร์หอบเหนื่อยสองแขนกอดเขาไว้แน่น

“ฉันว่าดีขึ้นแล้ว แต่มันก็ยังร้อนอยู่”

“อีกนิดก็คงดีขึ้นครับ คุณหนูแช่น้ำอยู่ตรงนี้นะครับ”

“นายจะไปไหน”

“คุณหนูอย่ารู้เลยครับ”

พูดจบเข้าก็ลุกขึ้นจากอ่างน้ำและเดินตัวเปียกออกไปอย่างรวดเร็ว ปฐพีถอดชุดที่เปียกชื้นลงตะกร้าในห้องแต่งตัว จากนั้นคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันรอบเอวแล้วเดินไปยังห้องน้ำอีกห้องที่อยู่ติดกับห้องรับแขก

ชายหนุ่มรีบเข้าไปยืนกลางฝักบัวแล้วเปิดน้ำเย็นเฉียบเพื่อดับความร้อนรุ่มของร่างกาย มือใหญ่ต้องทำหน้าที่ปลดปล่อยให้ตัวเองในขณะที่สมองก็นึกถึงร่างขาวเนียนและความหอมหวานที่ได้เชยชมไปเมื่อครู่

อันที่จริงเขาอยากจะปลดปล่อยทุกอย่างลงไปในตัวของคุณหนูคนสวย แต่เพราะยังพอมีจิตสำนึกอยู่บ้างจึงต้องรีบออกมาก่อนที่จะคุมตัวเองไม่อยู่

กว่าจะจัดการตัวเองจนสงบก็ใช้เวลานานกว่าทุกครั้งเพราะเอลินอร์คือผู้หญิงที่เขาไม่เคยคิดว่าจะได้ใกล้ชิดกับเธอเพียงนี้ เธออยู่สูงเกินกว่าที่เขาจะเอื้อมถึง แม้จะให้เธอเข้ามาอยู่ในหัวใจตั้งแต่วันที่หญิงสาวเอาเค้กวันเกิดมาให้ แต่เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าเธอคือลูกสาวของผู้มีพระคุณสูงสุด ปฐพีเลยต้องเก็บความรู้สึกของตนเองไว้ไม่ให้ใครรู้ เขาไม่อยากถูกตราหน้าว่าเป็นคนอกตัญญู