ตำรวจมา18+

 

"เมากันขนาดนี้มึงปิดกรงจระเข้หรือยัง?"

เสี่ยเข้ถามเพื่อนหน้าดุแต่สายตาวาววับมองเมียแรดนั่งจั่วไพ่พร้อมดื่มเหล้าร้องคาราโอเกะโหวกเหวกโวยวายลั่นหน้าลานบ้าน

"กูไม่ใช่คนบ้าแบบมึงนะเสี่ยจะได้ว่ายน้ำเล่นกับไอ้เข้ได้..ปิดตั้งแต่งานเริ่มละ" โดมตอบเพื่อนเสี่ยเสียงเอื่อยช้าลงจากการโหมดื่มเหล้าหลายขวดหมดลงอย่างรวดเร็ว

"ตีสองแล้วทำไมยังไม่นอนรอใครอยู่เหรอจ๊ะ" เสี่ยเข้นั่งไขว่ห้างตาเยิ้มท่าทางเมาเล็กน้อยนั่งห่างออกมาจ้างเเก๊งเมียนรกก๊งกันตามประสาสูงวัย?

"จ๊ะที่หน้ามึงสิไอ้เสี่ยมึงนั่นแหละทำไมไม่ลากเมียมึงไปนอน มันพาเพื่อนแรดอยู่กับไอ้แฝดทองก้อนเดี๋ยวก็โดนมันจับแดกหรอก!" โดมพูดเจือสีหน้าไม่พอใจแต่ก็ไม่เข้าไปยุ่งเพราะพึ่งเถียงกับสารวัตรดาวเรืองพี่ไอ้เด็กดาวรุ่งที่แยกไม่ออกว่าใครเป็นใครเพราะเมาเช่นเดียวกัน

"หวงน้องเมียเหรอจ๊ะพี่โดม~หรือว่าจะเก็บไว้แดกเองน้องเมียตัวเล็กน่ารักตอนเมาขี้อ้อยเสียด้วย"

"ไม่เท่าแรดอย่างเมียมึงหรอกมันจับลูกน้องมึงถอดเสื้อหมดแล้วถามจริงมึงไม่หึงมันบ้างเหรอกูเห็นมันเต้นตูดแอ่นกระเด้าลมทีไรอยากจะถีบตูดลงบ่อจระเข้ทุกที"

"เมียกูมันก็เป็นบ้าเป็นบอเป็นความสุขของกูมาตั้งนานแล้วกูชอบที่มันเปิดเผยถ้ามันจะทิ้งกูมันไม่แรดต่อหน้ากูหรอกไอ้โดม~"

"หลงเมียมากเอากันจนพรุนแล้วยังหน้ามืดคลั่งรักกันอยู่ได้หมั่นไส้!"

"อิจฉาแหละเนอะ~ ถ้ามันควบคุมยากขนาดนั้นก็จีบน้องสารวัตรสิตัวเล็กดีจับหิ้วมือเดียวยังได้ หน้าตาก็น่ารักท่าทางว่าง่ายกว่าพี่ชายเยอะ"

"กูไม่ชอบ.."

"ชอบของใหญ่เต็มไม้เต็มมือเต็มปากเต็มคำงี้?"

"เสือก!"

 

กลางดึกสงัดนาฬิกาบอกเวลาตีสองเสี่ยเข้บอกจะไปเข้าห้องน้ำแต่ลากเมียไปด้วย..ทิ้งน้องสารวัตรจั่วไพ่กับสองเสือฝาแฝดอายุน้อยกว่าโดมแค่สามปี

ผู้คนในงานบางตาบ้างก็กลับไปทำงานบ้างก็กลับไปนอน มีเพียงคนตัวโตตาปรือจิบน้ำเมาเฝ้าน้องเมียอยู่ไกลๆ ..

เห็นน้องเมียแล้วพาลนึกถึงตำรวจตัวโตผิวขาวมีลักยิ้มแต่ไม่ยิ้ม คนที่คิดว่ามีใจที่ไหนได้เธอแค่มีอารมณ์

เหมือนคนอกหักทั้งที่ยังไม่คบ...อารมณ์คล้ายโดนหลอกฟันเสียซิงแล้วชิ่งหนี

..ตึก ตึก ตึก..

"มานอนอะไรตรงนี้คนอื่นไปไหนกันหมด?"

เสียงทุ้มติดเหวี่ยงปลุกให้มือขวามาเฟียที่ไม่รู้ว่านั่งงีบหลับไปตอนไหนรู้ตัวอีกทีก็มีคนตัวขาวเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนส์พอดีตัวยืนตัวหอมฟุ้งตรงหน้า

เปลือกตาสีเข้มหลับลงอีกครั้งสลัดหัวแรงลืมตาขึ้นมองร่างหนาสว่างไสวแข่งกับแสงดาวทำคนเถื่อนแทบลืมวิธีหายใจ

นึกว่าจะไม่มาที่นี่แล้ว

"อะ..เอ่อ..ม ไม่รู้" 

"ดาวรุ่งนอนห้องไหนกับใคร?"

โดมเผลอดีใจจนเกือบยิ้มออกมาที่เห็นหน้าสารวัตรแต่เพียงชั่วอึดใจคนหน้าใสกลับถามหาแต่น้องชายทำเอาอารมณ์ขุ่นเคืองหนักยิ่งขึ้นไปอีก

"จะไปรู้ได้ไงไม่ได้เฝ้าไว้ไม่ได้เป็นอะไรกัน" สีหน้าไม่พอใจฉายชัดจนแขกคนพิเศษถามขึ้นมาตรงๆ

"โกรธอะไร?"

โดมไม่ตอบคำถามลุกขึ้นเดินหนีคนใจร้ายไปยังบ้านตนเอง

ตึก ตึก ตึก

ร่างหนาก้าวเซเล็กน้อยไปตามทางเดินกลับบ้านตนเองโดยมีคนตัวขาวก้าวตามมาติดๆ

"เป็นอะไร.."

ตึก ตึก ตึก

"โดม..หยุดเดินมาคุยกันก่อน"

ตึก ตึก ตึก ตึก

ฟึ่บบบ

"บอกให้หยุดไง!"

มือขาวคว้าข้อมืออีกฝ่ายรั้งให้คนขี้น้อยใจหันมาคุยกันให้รู้เรื่องครั้งนี้โดมมึนตึงน่ากลัวกว่าตอนจับมาขังครั้งแรกเสียด้วยซ้ำ ดาวเรืองนั่งคิดตั้งแต่กลับบ้านอาบน้ำเสร็จจนกระทั่งคิดว่าควรหันหน้ามาพูดกัน

"มีสิทธิ์อะไรมาสั่งผมไม่ทราบครับคุณสารวัตรที่นี่บ้านมาเฟียเกลียดนักหนาไม่ใช่เหรอแล้วมาทำไมกลับไปเลยไปเอาน้องชายตัวเองออกไปด้วยเดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน"

กึ่กก..

โดมตังท่าจะเดินต่อแต่ถูกรั้งด้วยสองมือท่าทีคุณตำรวจอ่อนลงกว่าเมื่อกลางวันมากแต่มาเฟียรู้สึกถูกหยามเกียรติกว่าหนไหนตามเขาต้อยๆ มาหลายเดือนนอนด้วยกันตลอดแต่ถูกพูดใส่หน้าว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน..ใครจะไม่งอน

 

"ฉันไม่ได้ตั้งใจ..งานมันยุ่งมันเหนื่อย..ไม่ได้อยากว่าแรงขนาดนั้น" คุณตำรวจขยับเข้าร่างหนาพยายามเจรจาด้วยสันติวิธี

"ดีเนอะพูดว่าคนอื่นไว้เจ็บแสบแรงขนาดนั้นเดินมาบอกแค่ไม่ตั้งใจก็จบเหรอ เป็นตำรวจนี่มักง่ายดี!"

ฟึ่บบ

มือทั้งสองถูกสะบัดออกแรงรับรู้ว่าถูกโกรธจนไม่อยากมองหน้าขายาวก้าวตามไปถึงหน้าบ้านของโดมไม่อยากถูกโกรธอยากให้โดมใจดีด้วยเหมือนเดิม

"เห้อ...ใจเย็นๆก่อนได้ไหม ...ขอร้องล่ะ"

"ทำไมผมต้องฟังคำขอร้องคุณด้วยทีคุณยังไม่ฟังใครเลย!" เจ้าของบ้านสาวเท้าตรงดิ่งไปยังห้องของตนเองโดยมีเสียงฝีเท้าวิ่งตามมาให้ทันก่อนประตูห้องจะปิดลง

ตึก ตึก ตึก

แอ้ดดด

"ขอโทษ!"

กึ่ก..

"..ขอโทษ"

มือขาวกำขอบประตูอ้าค้างไว้ไม่ให้ถูกปิดลงคำขอโทษนุ่มนวลเอ่ยออกมาอย่างตั้งใจทำคนห่ามชะงักกับท่าทีจริงจังของสารวัตรยอดรักแต่ยังวางมาดกอดอกทำไม่สนใจแม้หัวใจจะเต้นตึกตักโครมครามกับอีแค่มีตำรวจหล่อเหลามาอ้อน?

"ขอโทษแล้วยังไงพูดจบแล้วก็ไปสิ" ลิ้นหนาเดาะกระพุ้งแก้มแบบนักเลงโหด

"โดม! ...เรืองขอโทษจะไม่พูดแบบนั้นอีกแล้ว" แต่ยิ่งทำเมินคุณสารวัตรก็ยิ่งเข้าใไกล้มือเรียวคว้าชายเสื้อสีดำรั้งไว้ไม่ให้ร่างตรงหน้าหนีไปไหน ร่างสูงกว่าลอบมองเส้นผมดำขลับของคนตัวต่ำกว่า เส้นผมหอมนุ่มที่เคยนอนกอดดมในวันวานเพียงแค่คิดว่าจะเดินหันหลังกลับเข้าห้องอ้อมแขนอุ่นกลับพุ่งเข้ามาสวมกอดแน่นจากด้านหลัง

หมับ!

ร่างขาวสั่นน้อยๆ ไม่รู้ว่าเพราะหนาวหรือเพราะกลัว..กลัวคนตรงหน้าจะโกรธจนหายไป

"เป็นอะไรกันถึงต้องมาทำแบบนี้วะ ไม่ชอบก็ไม่ต้องมาเจอก็จบแล้วนี่...ยังจะมาพูดแบบนี้ทำแบบนี้อีกนึกว่าใหญ่มาจากไหนห๊ะสารวัตร!" โดมสูดหายใจเข้าลึกๆ เมื่อถูกทำดีด้วยมันดีมากเสียจนไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริงจึงพูดระบายความในใจออกมาดังลั่น

"เป็นแฟนกันไหม...เป็นแฟนกันได้ไหม?" เสียงที่ตอบกลับมาเบาหวิวล่องลอยแต่ชัดเจนเสียจนคนฟังสติหลุดลอยไป

"..ว่าไงนะ?"

''คิดว่านายล้อเล่นมาตลอด คิดว่าแกล้งทำเป็นชอบ แกล้งเรียกเมีย..ก็เลย" สารวัตรหลุบตาลงต่ำไม่กล้าสบตาคนตรงหน้าแต่ยอมสารภาพออกมา

"ก็เลยนอนเอากันเฉยๆ เหรอ? บ้าหรือเปล่าเรื่องแบบนี้ล่ะโง่นัก คนบ้าอะไรมันจะล้อเล่นทุกวันมานานหลายเดือนวะ ปัญญาอ่อน!" โดมพูดขึ้นเสียงดังคล้ายกับยังโกรธอยู่

"ทำไมต้องว่ากันแรงด้วย" เสียงอู้อี้อยู่ด้านหลังคนตัวโตฟังคล้ายเสียงเด็กน้อย

"ก็มันจริงไหมล่ะ? ถ้าท้องได้ก็มีลูกแฝดแปดคนแล้วยังจะคิดว่าล้อเล่นอยู่หรือไงชัดเจนจนไม่รู้จะชัดเจนยังไงแค่ภาพลักษณ์มันดูนักเลงต้องคิดบ้าๆ แบบนี้ด้วยเหรอ"

"ก็ขอโทษแล้วไง ขอเป็นแฟนแล้วด้วยจะโกรธหาพระแสงอะไรนักหนาเรามีอะไรให้ทำกันอีกเยอะนะโตๆ กันแล้วอย่างอนนานได้ไหม"

"ยังจะกล้ามาขึ้นเสียงอีกตัวเองผิดนะ..คุกเข่าขอแต่งงานไถ่โทษเลย"

"ห๊ะ! .."

"ขอโทษแล้วก็ขอแต่งงานด้วย"

"จะบ้าเหรอ?"

"...."

"..ไม่มีแหวน"

ฟึ่บบ!

"มีนี่เอาไป! พกไว้ตลอดแต่ไม่กล้าให้เอาไปขอแต่งงานซะสิ จูบหลังมือด้วย!"

คนห่ามล้วงมือลงในกระเป๋ากางเกงหยิบแหวนเงินเรียบเกลี้ยงดูไม่มีมูลค่ายัดใส่มือสารวัตรดาวเรืองที่ไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเมาหรือบ้ากันแน่

"หะ?.."

"เร็ว~"

"เออๆ"

กึ่ก

"แต่งงานกัน...นะ?"

"พูดให้มันหวานๆทำหน้าซึ้งๆ ไม่ใช่ทำหน้าอ้อนของแข็ง"

"นี่! ทะลึ่ง..."

"ว่าไงจะขอไหม?"

"โดม..แต่งงาน...กับเรืองนะ"

สีหน้ากระอักกระอ่วนระคนสับสนของสารวัตรหน้าใสทำเอาถูกใจคนเถื่อนเสียเต็มประดาราวกับรอเวลาเอาคืนมาเนิ่นนาน

"หึหึ ก็แค่เนี้ย ปะ~" มือข้างหนึ่งของสาวัตรถูกจูงเข้ามาในห้องนอนราวกับเมือครู่ไม่มีการน้อยใจใดๆ เกิดขึ้น

"อะไร..นี่แกล้งกันใช่ไหม แล้วจะไปไหน?"

"ไปเยสสสกันนนน!" คนโหดยื่นหน้ามาใกล้ฉีกยิ้มกว้างแล้วเอ่ยจุดประสงค์ออกมา

"นี่โกรธจริงหรือหลอกให้มาง้อ?"

"ถ้าถามแบบนี้อีกรอบก็กลับไปเลยมาเฟียก็มีหัวใจนะเว้ยปากดีชิบหายถ้าไม่รักนะ...หึ่ย!" มือหนายกขึ้นทำท่าบีบขยำอากาศท่าทางมันเขี้ยวเสียเต็มประดา

"รักเหรอ? พูดว่ารักเหรอฉันพูดขอเป็นแฟนไปแล้วนะ นายจะไม่พูดอะไรหน่อยหรือไง?" นายตำรวจได้ทีสวนกลับบ้างเพราะรู้สึกไม่เท่าเทียม

"สารวัตรดาวเรืองครับ"

"ว่าไง?"

"ผมรักคุณ...รักนะอยากเย่แรงๆ"

"โว๊ะ! ไม่โรแมนติกเลย"

"ตัวเองโรแมนติกตายล่ะแข็งทื่อไปหมดนิสัยก็เสียชอบมาหลอกเปิดซิงคนใสซื่อบริสุทธิ์"

"แล้วจะทำไม~ ช่วยไม่ได้อยากเก็บซิงมายัดเยียดให้เองตอนแรกรู้สึกโคตรโชคร้ายเลยแต่ตอนนี้รู้สึก..โชคดียังไงบอกไม่ถูก"

"ติดใจ...ของใหญ่สินะ~"

"เมาแบบนี้จะใหญ่อยู่ไหม?"

"อยากรู้ก็เปิดดูเองสิ"

พรืดดด~

ไม่ต้องพูดให้มากความคนบ้าสองคนที่โกรธกันเมื่อครู่กลับกระโจนเข้าลูบไล้โซร้ร่างหนั่นแน่นของอีกฝ่ายคล้ายคนจะลงแดง

ซิบกางเกงมาเฟียค่อยๆ ถูกรูดลงเชื่องช้า คำพูดล่อแหลมลามกเริ่มต้นขึ้นอย่างไม่มีใครยอมใคร

"ยังไม่แข็งเท่าไหร่เลย" หลังมือขาวลูบไล้ขึ้นลงบนท่อนเนื้อสีเข้มสัมผัสแผ่วเบาของอุณหภูมิต่างกัน

"อยากใช้มัน..ก็ทำให้มันแข็งสิครับ"ปลายคางเรียวถูกเชยขึ้นมาสบสายตาท้าทายคนข้างบนล่อลวงนายตำรวจด้วยความรักอีกครั้งและครั้งนี้พิเศษกว่าครั้งไหนเพราะถูกตามใจทุกอย่าง

"ยกชายเสื้อขึ้นหน่อย"

"จะทำอะไร"

"ทำให้มันแข็งไง"

โดมยกยิ้มตาเป็นประกายมองร่างสารวัตรตัวขาวคุกเข่าลงพื้นข้างเตียงควักสิ่งใหญ่โตตุงกางเกงออกมาเช็ดทำความสะอาดด้วยทิชชู่เปียกชิ้นแล้วชิ้นเล่าถูทุกซอกทุกมุม

เนื้อผ้าเปียกชื้นครูดขูดเอ็นเนื้ออ่อนปลุกเร้าอาวุธร้ายของนายมาเฟียขาโหดให้ชูชันแข็งขืนขึ้นมา

มือขวามาเฟียก้มมองคนที่มาง้อถึงที่และเป็นคนเริ่มเดินหมากเกมส์กามครั้งนี้ด้วยใจเต้นระส่ำจากที่มึนเมาแทบสร่างเป็นปลิดทิ้ง

ซี้ดดดดด ~

"แข็งไวไปแล้ว"

"ให้เอาตอนนี้ก็ยังได้"

"ยังก่อน...อยากเลีย"

"หึหึ แม่งโคตรร้าย ขอดูลิ้นหน่อยว่ายาวไหม?"

อ้าา~

ริมฝีปากหยักสวยยกยิ้มจนลักยิ้มบุ๋มชัดทั้งสองข้างปลายลิ้นเคลือบเมือกใสของน้ำลายแลบสุดความยาวใกล้ลำเนื้อสีเข้มในมือคุณสารวัตร

คนบนเตียงก้มลงใช้ลิ้นปาดเลียเรียวลิ้นเล็กตั้งแต่ปลายจรดโคนเกี่ยวรูดดูดลิ้นยาวแรงแทรกพันเกลียวเกี่ยวตวัดไล่ต้อนกันอยู่ภายใน 

"อื้อออ อืมมมมม"

จ๊วบบบ!

ริมฝีปากดูดกลืนริมปากหยักราวกับอดอยากนักหนา ปลายลิ้นร้ายของคนบนเตียงยังแลบลิ้นยาวออกมาให้เห็นว่ามีน้ำลายหยดแหมะย้อยลงบนพื้นไม่ต่างจากหมาบ้า

สายตากระหายหิวของมาเฟียเถื่อนทำท่าจะกระโจนตะครุบเหยื่อได้ทุกเมื่อเพียงแต่ถูกเว้าวอนดวยแววตาฉ่ำน้ำจากแรงดูกลืนริมฝีปากเมื่อครู่

มือหน้าถลกเสื้อยืดสีดำขึ้นเผยลอนกล้ามท้องขึ้นลอนแข็งเรียงสวยน่าเกรงขาม สารวัตรดาวเรืองยื่นใบหน้าขาวเข้าใกล้กายเนื้อแน่นแลบลิ้นเลียก้อนแข็งตังแต่สะดือขึ้นไปถึงหน้าอกกว้าง

"อ่าาาาาา~"

หัวนมสีเข้มตั้งชันถูกครอบครองด้วยปากนิ่มดูดดึงสะกิดระรัวร่างใหญ่โตสั่นสะท้านเหงื่อซึมตามกรอบหน้าด้านบนถูกปากเล่นงานช่วงล่างถูกมือนิ่มเรียวยาวชักรูดแท่งแข็ง

ความกระสันแล่นปราดทั่วร่างทุกส่วนแข็งราวกับก้อนหินท่อนแขนทั้งสองข้างท้าวกับที่นอนกำแน่นปล่อยให้ร่างกายถูกปลุกเร้าเต็มที่

"อาาา ซี้ดดด!!"

เสียงครางต่ำจากการถูกกัดหัวนมจมเขี้ยวใบหน้าร้ายกาจดังเดิมกลับมาแสยะยิ้มพึงพอใจอยากฟัดร่างขาวกำยำตรงหน้าให้จมเตียงแต่ยังรอลุ้นระทึกกับการแสดงชิ้นต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ

ปลายลิ้นร้อนลากกลับมายังเบื้องล่างกลางกายหนาท่อนเนื้อในมือแข็งคับยาวปริ่มน้ำสารวัตรดาวเรืองก้มหน้าลงแลบลิ้นเลียส่วนปลายสีแแดงจูบหนึ่งครั้งแล้วอ้าปากกลืนกินของร้อเข้าไปสุดลำ

"อ่าาา คอลึกจัง"

มาเฟียตัวโตกระตุกร่างสีเข้มสั่นสะท้านปากบางแก้มบุ๋มดูดเนื้อดังจ๊วบจ๊าบครูดปากดูดแรงขยับหัวโขกรัวถี่ๆ

อุ้กกก อึ่ก อึ้กก อืมมม

"แฮ่กกก อ่าาา เรือง"

กึ่กๆๆๆๆๆ

จ๊วบบบ

"ซี้ดดด พ พอก่อน จะ จะแตก อ่าาา"

ผลั่วะ

"เสียวขนาดนั้นเชียว?"

คนปากดียกยิ้มจนลักยิ้มบุ๋ม ใบหน้าเรียวถูกดึงเข้ามาจูบอึกครั้ง ปลายลิ้นชื้นเกี่ยวพันไล่ต้อนกวาดรอบโพรงปากิกฝ่าย บดขยี้คลึงเคล้าเข้าโรมรันเบียดรุกเข้าหากันและกันจนริมฝีปากเจ่อช้ำ

 มือทั้งสองยื่นมาปลดกางเหงของอีกฝ่ายรูดรั้งออกไปให้พ้นจากช่วงล่างเหลือเพียงเสื้อสีขาวดำติดร่างกายช่วงบน

ควับ!!

แขนสารวัตรถูกกระชากลงไปนอนคว่ำบนที่นอนร่างจ้าของห้องเข้าซ้อนด้านหลังคว้าสะโพกขาวเนียนขึ้นมายกขาข้างหนึ่งขึ้นสูงรอยแยกลอยเด่นตรงหน้ามาเฟียหื่น ใบหน้าร้ายกาจกดฝังเข้าหาร่องรักละเลงลิ้นลงบนปากทางนายตำรวจทำเอาร่างโก่งโค้งกระตุกแอ่นสะโพกสวนพัลวัน 

แจ่ะ แจ่ะ แผล่บบ

ปลายลิ้นหนาทะลุทะลวงร่องรักอันคุ้นเคยโดยมีคุณตำรวจให้ความร่วมมืออย่างดีปลายเท้าข้างหนึ่งเขย่งอ้าเปิดเปลือยกว้างมือหนึ่งกดหัวมาเฟียเข้าหาช่องเเคบจ้วงลิ้นตวัดลึกถึงจุดกระสัน

"อ่ะ อาาา ซี้ดดดด อื้มมมม"

จ๊วบบบ

ลิ้นหนาถอนออกมาแต่ถูกแทนที่ด้วยแท่งทวนอันเขื่องแข็งร้อนระอุคล้ายจะระเบิดแทรกแหวกผนังเนื้ออ่อนลุกสุดลำำเอาสารวัตดาวเรืองหมอบคลานราบช่วงบนไปกับพื้นอ้าปากครางลั่น

ความกระสันหลังการกลับมาคืนดีกันและมีสถานะเป็นคนรักเป็นหลักประกันว่ามีสิทธิ์ในร่างกายและหัวใจอีกฝ่ายให้ความรู้สึกสุขสมอิ่มเอมตลอดเวลาไม่ว่าจะถูกกอดจูบสอดใส่รุนแรงเร่งเร้าเพียงใดร่างกายกลับตอบสนองเป็นอย่างดี

เสื้อยืดสีดำกับขาวของคนทั้งสองถูกถลกขึ้นถึงอกกล้ามเนือลอนสวยกระทบกันดังหนักแน่นตอกย้ำเบียดสีกอดรัดซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงครางเครือสุขสมดังลั่นห้องยามหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

นานนับหลายชั่วโมงกว่าทุกอย่างจะสงบลง ร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งสองหลับสนิทภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน..ในอ้อมกอดของกันและกัน