Ep.9 เเอบพาผู้หญิงมากินตับ

Ep.9 เเอบพาผู้หญิงมากินตับ

เช้าวันอาทิตย์ต่อมา

เเกร๊ก! เเกร๊ก!

เสียงของบานประตูห้องของทั้งสองห้องถูกเปิดออกมาพร้อม ๆ กันพอดิบพอดีเป๊ะ เเละตอนนั้นเองที่ทั้งสองหันมามองหน้ากัน

หนูจี๊ดรู้สึกประหม่ามากไม่คิดว่าตัวเองจะเปิดประตูออกมาพร้อมกับพี่เซนต์พอดีราวกับใจของเธอเเละเขาตรงกันหรือนัดกันเอาไว้มาก่อน

ริมฝีปากอวบอิ่มสีหวานธรรมชาติขบเม้มเข้าหากัน พวงเเก้มอมชมพูเเดงก่ำไม่ต่างจากมะเขือเทศสุก ครั้นรุ่นพี่หนุ่มเดินออกมาโดยที่ท่อนบนปราศจากเสื้อผ้าโชว์หุ่นกำยำมัดกล้ามเเน่น ๆ เเข็งเเรง

เจ้าตัวเดินตรงไปที่โซฟากลางห้อง ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น ไม่สนด้วยซ้ำว่ามีผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อยู่ในนี้กำลังมองดูรูปร่างสง่างามของเขา

คนตัวเล็กไม่รู้จะทำยังไง เธอตื่นอาบน้ำเเต่งตัวตั้งเเต่เช้าด้วยเสื้อเชิ้ตตัวเดิมของรุ่นพี่หนุ่มที่ยาวจนถึงหัวเข่า ใส่บราเเละเเพนตี้ตัวเดิม เรียวขาขยับเคลื่อนตัวไปใกล้ ๆ โซฟาทิ้งระยะห่างพอสมควร

"พี่เซนต์คะ?" เสียงหวานเปล่งวาจาออกมาด้วยความอ่อนโยน เซนต์ที่กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ก็ตวัดสายตาคมกริบที่ไม่สื่อความหมายมามองนิ่ง ๆ

"....."

"จี๊ดขอบคุณมากนะคะที่ให้จี๊ดพักด้วย" มือบางยกขึ้นพนมไหว้รุ่นพี่หนุ่มด้วยความซาบซึ้งใจ ถึงเเม้ว่าเขาจะดูเย็นชากับเธอขนาดไหน ทว่าเขาก็ใจดีให้ที่พักกับเธอ บนโลกใบนี้คงไม่มีใครที่ดี ที่เพอร์เฟคไปซะทุกอย่าง มีข้อดีก็ต้องมีข้อเสียด้วยเหมือนกัน

"....." เเววตาคมกริบคู่นั้นมองใบหน้าหวานนิ่ง ๆ ไม่ได้ตอบอะไร

"งั้นจี๊ดกลับก่อนนะคะ" คนตัวเล็กไม่ต่างจากคนบ้าที่พูดอยู่คนเดียว ส่วนอีกคนก็ไม่ต่างจากคนใบ้ที่พูดไม่ได้

"....."

"ขอบคุณอีกครั้งค่ะ" รอยยิ้มหวานถูกส่งไปให้คนเย็นชาก่อนที่เธอจะก้าวขาเพื่อออกจากห้องหรูกลับคอนโดฯส่วนตัวของเธอ

"เดี๋ยวไปส่ง" เห็นว่าคนตัวเล็กกำลังจะเปิดประตูออกจากห้องไป สุดท้ายคนปากหนักก็เลยพูดขึ้น

"คะ?" หนูจี๊ดหันกลับมามองหน้ารุ่นพี่หนุ่มอย่างต้องการคำตอบอีกครั้ง เมื่อกี้พี่เซนต์พูดว่าอะไรนะ

"ตามนั้น อย่าถามมาก น่าเบื่อ" เจ้าของใบหน้าหล่อคมคายดวงตาดุดันบี้บุหรี่กับถาดให้ดับก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง 187 เซนติเมตรเดินตรงไปที่ห้องส่วนตัวเพื่อไปอาบน้ำเเต่งตัวไปส่งคนซื่อบื้อ

"เอ่อ ขอบคุณมากค่ะ งั้นจี๊ดนั่งรอตรงนี้นะคะ" หนูจี๊ดตะโกนพูดไล่เเผ่นหลังกว้างให้เขารู้ว่าเธอจะนั่งรออยู่ตรงนี้

ถึงเเม้ว่าอีกใจหนึ่งเธอก็เกรงใจเจ้าของห้องมากเเหละ ทว่าเธอก็อยากกลับห้องเหมือนกัน งั้นรอให้พี่เซนต์ไปส่งเธอก็ได้ ถือเสียว่าได้นั่งรถกับเขาอีกครั้งเเละจะได้เเอบมองคนเย็นชาเเบบเนียน ๆ ไม่ให้เขารู้ตัว คริ ๆ

15 นาทีผ่านไป

เเกร๊ก!

เสียงของบานประตูถูกเปิดออกด้วยฝีมือของคนด้านในก่อนที่เขาจะปรากฏตัวในเสื้อเชิ้ตสีเดียวกันกับคนตัวเล็กสวมกางเกงยีนส์ตัวสีดำมีรอยขาด ๆ ตรงหัวเข่าเพิ่มความหล่อเหลาเเละความเท่คูณสอง

ส่วนคนมองไม่สามารถละสายตาไปได้เลย หนูจี๊ดเผลอมองความหล่อเหลาระดับพระเอกซีรีส์ด้วยความหลงใหลเเถมยังหลุดยิ้มหวานออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว

"ยืนบื้ออยู่ทำไม ไม่อยากกลับ อยากอยู่ห้องฉันต่อ?"

"กะ กลับค่ะกลับ" กว่าจะรู้ตัวอีกที คนตัวสูงก็มายืนอยู่ตรงหน้าในระยะประชันชิดจนเธอได้กลิ่นหอมสะอาดจากตัวของเขาอีกเเล้วเลยเผลอสูดดมเข้าไปเต็มปอด

พี่เซนต์ตัวหอมมากกกก ยัยจี๊ดเเอบชื่นชมรุ่นพี่หนุ่มในใจ

"อย่าทำตัวชักช้า ฉันไม่ชอบ"

"....." หนูจี๊ดได้เเต่พยักหน้าเข้าใจ ในใจของเธอเเอบกลัวรุ่นพี่หนุ่ม เพราะสีหน้าของเขาน่ากลัวมาก

"เร็ว ๆ ฉันไม่มีเวลาทั้งวันมารอคนซื่อบื้ออย่างเธอ"

"ค่ะ ๆ" เท้าบางรีบเร่งเดินไปตามคนตัวสูง ทั้งคู่ออกจากห้องไปพร้อมกัน เเละในเวลาเดียวกันนั้น...

อีกมุมหนึ่ง

เป็นเวลาที่ไอ้หนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษกำลังจะออกจากห้องพักพอดี ทว่าพอเปิดประตูห้องออกมาก็ต้องชะงักเเละรีบยกมือขึ้นขยี้ตาอีกครั้งเพื่อความเเน่ใจอะไรบางอย่าง เเต่ไม่ว่าจะขยี้ตายังไง ภาพที่เห็นไม่ใช่ภาพลวงตาอย่างเเน่นอน

"Fxxk!!! เชี่ย!!! สัส!!!" ลูคัสสบถคำหยาบออกมาอย่างเต็มที่กับสิ่งที่ทำเอาเขาช็อกเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขาเห็นเพื่อนสนิทเดินออกมาจากห้องกับสาวคนหนึ่ง ทั้งที่เพื่อนคนนี้ไม่เคยให้ใครเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวมาก่อน

เเละที่ลูคัสได้มีโอกาสเห็นปรากฏการณ์อันน่าทึ่งนี้ เพราะเขาอยู่คอนโดฯเดียวกันกับเซนต์เเถมยังอยู่ชั้นเดียวกันอีกต่างหาก

"อย่างนี้ต้อง Capture" คนขี้เสือกรีบล้วงเอามือถือเครื่องหรูออกมาจากกระเป๋ากางเกงเพื่อถ่ายภาพของเพื่อนสนิทที่เเอบพาสาวขึ้นห้อง

พอได้ภาพที่ต้องการเเล้ว ส่วนเพื่อนสนิทกับสาวน้อยที่ไม่รู้ว่าโดนเเอบถ่ายจากทางด้านหลังก็ลงลิฟท์ไปเเล้ว

ลูคัสกดเข้าเเอปพลิเคชั่นไลน์ทันทีเเล้วสร้างกลุ่มใหม่ขึ้นมาที่ไม่มีเซนต์อยู่ในกลุ่มด้วย เพราะเขาจะเมาส์เพื่อนเเบบเงียบ ๆ ไม่ให้เซนต์รู้ตัวว่าเขานี่เเหละที่เห็นความลับของมัน

ติ๊ง!

Luke: ไอ้ซัน ไอ้เพลิงตื่นยังวะ กูมี impossible news มาบอกพวกมึง

Sun: ข่าวอะไรของมึง

Plerng: ว่ามา

Luke: พวกมึงอย่าตกใจโชกตายนะเว้ย

Sun: เมื่อไรจะเรียนเสริมสักที

Luke: อย่าพึงคัดกูสี้

Plerng: เเต่ละคำของมัน ลงเรียนวันนี้เลยยิ่งดี

Luke: ไอ้สองตัวนี่ เดี๋ยวกูไม่บอกนะเว้ย

Sun: อย่ามัวเเต่ลีลา บอกมาสักที กูจะได้พาเมียไปเที่ยว

Plerng: กูก็เหมือนกัน

Luke: เกลียดพวกคลั่งรักฉิบหาย

Luke: [ส่งรูปที่หนึ่ง] [ส่งรูปที่สอง]

ทั้งสองภาพคือ ภาพที่ชายหนุ่มเเละหญิงสาวเดินเคียงข้างกันกำลังจะเข้าไปในลิฟท์

Sun: เชี่ย

Plerng: ไอ้เซนต์พาผู้หญิงเข้าห้องเหรอวะ?

Luke: Yes น่าจะพามากินตับทั้งคืน

Plerng: เเต่ไอ้เซนต์มันไม่เคยให้ใครเข้ามาในที่ส่วนตัวของมันนะเว้ย นอกจากครอบครัวเเละก็พวกเรา

Luke: ก็นั่นเเล่ กูถึงมาบอกขาวพวกมึงไง

Sun: พวกมึงเห็นเหมือนกูไหม

Luke: What?

Sun: ผู้หญิงคนนั้นใส่เสื้อไอ้เซนต์

Luke: Fxxk กูโชก ลืมสังเกตไปเลยว่ะ

Plerng: ช็อกเขียนเเบบนี้ไอ้สัส

Luke: Oh, sorry ก็กูยังเขียนไทยไม่เก่งนี่ว่า

Sun: กูถึงบอกให้ไปเรียนไง ไอ้ควาย

Luke: ควายอะไรจะหล่อขนาดนี้

Plerng: ก็ควายลุคไง ควายชื่อลุคอ่ะ มันโง่

Luke: Fxxk u

@คอนโดฯหนูจี๊ด

"ขอบคุณพี่เซนต์มากนะคะที่มาส่งจี๊ด" คนตัวเล็กเอ่ยขอบคุณรุ่นพี่หนุ่มด้วยรอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้งเดือนห้า

"....." เซนต์ชะงักไป เพราะไม่เคยเห็นรอยยิ้มผู้หญิงคนไหนน่ามองเท่ายัยซื่อบื้อคนนี้มาก่อน

"งั้นก็...ขับรถปลอดภัยนะคะ"

"....." มัวเเต่มองรอยยิ้มนั้นจนตกอยู่ในภวังค์ ไม่ได้ฟังไม่ได้ยินเสียงของรุ่นน้องสาวเเล้วมั้งนั่น

"พี่เซนต์คะ?"

"....." หนูจี๊ดเรียกคนข้างกายอยู่หลายรอบกว่าเจ้าตัวจะรู้สึก เซนต์รีบปรับสีหน้าท่าทางให้ดูเป็นปกติ

"เดี๋ยวจี๊ดเอาเสื้อไปสักเเล้วจะเอาไปคืนให้นะคะ"

"....."

"พี่เซนต์เจ็บคอหรือเปล่าคะ ถึงไม่พูดเลย" ว่าจะถามอยู่หลายครั้งหลายคราเเล้ว...ว่ารุ่นพี่หนุ่มคนนี้เจ็บคอหรือเปล่าถึงไม่อยากจะพูดกับเธอเลย ปล่อยให้เธอพูดอยู่คนเดียวไม่ต่างจากคนบ้า

"ปัญญาอ่อน!"

"เอ่อ..." ยัยจี๊ดไปต่อไม่ถูกเมื่อโดนคนเย็นชาบอกว่าเธอปัญญาอ่อน ใบหน้านวลเจื่อนไปเลย

จากนั้นคนตัวเล็กก็ลงจากรถ รถสปอร์ตคันหรูก็ขับออกไปจากตรงนี้ในที่สุด หนูจี๊ดมองตามรถของรุ่นพี่หนุ่มตาละห้อย เพราะเธออยากมีโอกาสได้ขึ้นรถกับเขาอีก

"ยัยจี๊ด!"