ตอนที่ 11 ชวนกันเที่ยว

ระหว่างรอฟังคำตอบฉันก็แอบลุ้นอยู่เหมือนกันว่าเขาจะตอบมาอย่างไร

“ลูกพีชน่ะ” พี่อินแจตอบกลับมาสั้นๆ แล้วมองหน้าฉัน “มีอะไรรึเปล่า”

“ปะ…เปล่าค่ะ พอดีขนมเห็นเหมือนพี่คุยอยู่กับผู้หญิงและเธอก็พึ่งเดินผ่านรถของพี่ไป พี่กับเธอ…” ฉันไม่กล้าถามต่อเลยกลัวคำตอบที่ได้รับ ถ้าพวกเขาพึ่งไปไหนด้วยกันมา แล้วพึ่งแวะมาส่งเธอที่นี่ล่ะ ขนมก็อกหักแย่น่ะสิ อือ ขออย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย

“รู้จักชื่อกันด้วย” ฉันทำปากมุบมิบหันหน้ามองข้างทาง

“บ่นอะไร” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม ชิ ไม่ตอบหรอก

“คิดอะไรยัยบ๊อง เธอแค่มาถามทาง” พี่อินแจกระตุกยิ้มหันมาตอบก่อนจะหันมองถนนแล้วขับรถต่อ

ถามทาง ยัยลูกพีชเน่านั่นกล้าเล่นมุกถามทางเพื่อเข้าหาพี่อินแจอย่างนั้นเลยเหรอ ได้ยินแล้วแปลกใจไม่คิดว่าคนอย่างเธอจะกล้าใช้วิธีนี้

พี่อินแจพูดจบฉันก็ยิ้มอ่อนให้เขาเท่านั้น แต่ในใจกลับรู้สึกกังวลเล็กน้อยที่ลูกพีชเริ่มเข้าหาพี่อินแจแล้ว

…..

@คอนโด

.

“ขอบคุณนะคะที่วันนี้คอยรับส่งขนม” ฉันเอ่ยขอบคุณก่อนจะแยกจากกันที่หน้าห้องของพี่อินแจและเข้าห้องของตัวเอง

ยัยลูกพีชเริ่มเข้าหาพี่อินแจแล้ว อย่าหลงกลมันนะคะอินแจโอปป้า พี่ต้องเป็นแฟนของขนมคนเดียวเท่านั้นนะ ห้ามใจอ่อนคบกับยัยนั่นเด็ดขาด ฉันล้มตัวลงนอนบนเตียงและขบคิดอย่างหัวเสีย

…..

#InjaeTalk

.

วันนี้ผมตั้งใจจะไปรับส่งยัยเด็กโก๊ะรุ่นน้องข้างห้อง ขืนปล่อยให้ขับรถไปเรียนคนเดียวไม่รู้จะถึงมหาวิทยาลัยหรือเปล่า เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้อวดเก่งใช่ย่อย ขาก็เจ็บยังจะมาอวดดีอีก

ช่วงนี้เห็นเธอแล้วรู้สึกหงุดหงิดแบบบอกไม่ถูก หงุดหงิดที่ว่ามันไม่ใช่ความรำคาญหรือโกรธอะไรหรอกนะ แต่เห็นท่าทางโก๊ะๆ ทำอะไรก็เจ็บตัวไปเสียหมดของเธอ ผมเห็นแล้วก็อารมณ์เสียและรู้สึกเป็นห่วงในเวลาเดียวกัน

ตั้งแต่ยัยเด็กนี่ย้ายมาอยู่ข้างห้อง ชีวิตของผมก็ดูวุ่นวายขึ้นมาเลยทีเดียว เหมือนมีน้องสาวเพิ่มขึ้นมาอีกคน ชอบทำให้เป็นห่วงแล้วผมก็ต้องมาคอยดูแลอย่างกับเด็ก

ผมแยกย้ายกับขนมที่หน้าห้องตอนที่เปิดประตูเข้าห้องของตัวเองมา โทรศัพท์มือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงยีนก็มีเสียงเตือนของข้อความดังขึ้น

…..

-Chat-

Idin: คืนนี้ว่างมั้ยเพื่อน ออกมาตื๊ดกัน

ชวนออกไปคลับอีกแล้ว ไอดินกับองศาสองคนนี้สายเที่ยวกลางคืน พวกมันสองคนก็ชอบมาตื้อให้ไปด้วยทุกครั้งเลย แต่ผมไม่ค่อยชอบเที่ยวเท่าไรไปบ้างไม่ไปบ้างแล้วแต่อารมณ์

Injae: ว่าง แต่ไม่อยากไป

Idin: มึงจะจำศีลอยู่คอนโดรึไงวะ มึงปฏิเสธพวกกูหลายครั้งแล้วนะเว้ย คืนนี้มึงต้องออกมาให้ได้ ไม่งั้นพวกกูจะไปป่วนที่คอนโดของมึงแทน เลือกเอา

“ไอ้เวร” สบถใส่เจ้าของข้อความที่ส่งเข้ามา

เฮ้อ ครั้งนี้ผมคงต้องออกไปกับพวกมันแล้วล่ะ ขืนยังปฏิเสธอีกห้องที่ถูกจัดเป็นระเบียบคงเละ

ที่บอกว่าเละก็เพราะพวกมันคิดว่าไม่ใช่คอนโดของมันไง กินที่ไหนทิ้งที่นั่น ข้าวของเละเทะกระจัดกระจาย แถมยังแหกปากร้องเพลงเสียงดังอีก พอพวกมันเมาก็พากันนอนค้างที่นี่แหละ แต่สร่างเมาขึ้นมาก็หนีกลับ ลำบากผมต้องมาคอยเก็บกวาดห้องคนเดียวอีก บอกเลยว่า ‘เหนื่อย’

Injae: เออๆ คืนนี้เจอกัน

Idin: อย่างนี้สิวะเพื่อน 20.30 น. เจอกันที่เดิมเว้ย

แม้จะรู้สึกเซ็งไปหน่อยแต่ก็ไม่เป็นไร นานๆ ครั้งถือว่าพาตัวเองออกไปดื่มเพื่อผ่อนคลาย ผมก็ไม่ใช่ผู้ชายที่ดีขาวสะอาดเหมือนเด็กนะครับ มันก็ต้องมีกันบ้างที่จะทำตัวเสเพล ดื่มบ้าง เที่ยวบ้าง คุยหญิงบ้าง ตามสไตล์ผู้ชายทั่วไป

…..

@คลับ

.

พอมาถึงคลับดังใจกลางเมือง ผมก็มองหาโต๊ะที่เพื่อนรักทั้งสองมันนั่งดื่มอยู่ก่อนหน้าแล้ว

รอบข้างมีสาวสวยหุ่นแซ่บมองมาทางผมสายตาหยาดเยิ้มเชิญชวนให้เข้าหา แต่ขอบายนะครับเดินตรงไปที่โต๊ะเลยดีกว่า เพราะคืนนี้ไม่มีอารมณ์คุยสาว

“มาได้สักที นี่มันจะสามทุ่มแล้วนะเว้ย กูก็นึกว่ามึงจะเบี้ยว” ไอดินรีบพูดแซะผมทันที ก็รถมันติดทำให้มาถึงช้ากว่าเวลาที่ได้นัดหมายกัน

“บ่นเหมือนยายแก่เลยนะมึง” ผมพูดสวนกลับไป

“สวัสดีค่ะพี่อินแจ” สาวข้างกายที่นั่งอยู่กับไอดินเอ่ยทักทายพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ รู้จักกันได้อย่างไรน่ะเหรอ ก็เธอคือสาวที่ไอดินตามจีบอยู่น่ะสิ ลูกพีชนั่งอยู่โซฟาตัวเดียวกับไอดิน ส่วนผมมานั่งข้างองศาแทน

องศาหยิบแก้วใส่น้ำแข็งและเทเหล้ายื่นให้ ผมรับมาแล้วไม่รีรอยกดื่มทันทีอย่างกระหาย

“ดื่มเก่งจังเลยนะคะ” ลูกพีชเอ่ยทักขึ้น

“อินแจมันคอเหล้าอยู่แล้วครับลูกพีช แต่มันชอบแอ๊บเป็นผู้ชายใสๆ ทำเป็นไม่ชอบเที่ยว” ไอดินเอ่ยกับลูกพีช แถมยังพูดจาเหน็บแนมมองมาทางผมอีก

“ใสๆ พ่องมึงสิ กูคอแห้งเว้ย” ผมสวนกลับมันไปหนึ่งยก

ผมกับองศาเป็นคนพูดน้อย ทุกครั้งที่พวกเราอยู่ด้วยกันมักจะมีไอดินเป็นคนที่ชวนคุยมากที่สุด ไม่อย่างนั้นในกลุ่มของพวกเราคงจะเงียบเหงาน่าดู และมันยังเป็นคนกวนโอ๊ยชอบหาเรื่องพวกผมทุกครั้งเลย

ถามว่าคบกันได้อย่างไรน่ะเหรอ ก็คงจะมีอะไรบางอย่างที่เหมือนๆ กันมั้งครับ อย่างเช่น ไม่ว่าจะดื่มจะเที่ยวกันมากเท่าไรพวกผมจะไม่เคยขาดเรียน เรียกได้ว่าเป็นคนที่มีความรับผิดชอบอยู่พอสมควร

“มึงไม่ชวนน้องข้างห้องมึงมาด้วยวะ” คราวนี้เป็นองศาที่ถามผม

“น้องมันยังเด็กเว้ย” ผมตอบกลับไป ขนมเธอเพิ่งอยู่ปีหนึ่ง อายุแค่ 19 ปีเท่านั้นเอง จะเข้ามาได้อย่างไรมันผิดกฎหมาย

“ลูกพีชก็อยู่ปีหนึ่งยังมาได้เลยเพื่อน ใช่มั้ยครับลูกพีช” ไอดินเอ่ยขึ้นแล้วย้อนถามลูกพีชอีกที

“ใช่ค่ะ ลูกพีชอยู่ปีหนึ่ง พอดีพี่ชายของลูกพีชเป็นหุ้นส่วนของที่นี่ค่ะ ลูกพีชเลยเข้ามาได้” พวกผมมองไปที่ลูกพีชหญิงสาวคนเดียวในกลุ่มขณะที่เธอกำลังตอบคำถาม

“หุ้นส่วน ดีจัง คราวหลังพี่จะได้ชวนลูกพีชมาบ่อยๆ พี่ชายลูกพีชจะว่าอะไรมั้ยครับ” ไอดินถามลูกพีช ดูเหมือนมันจะดูสนใจเธอเป็นพิเศษ

“ไม่ว่าหรอกค่ะ เราเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องกัน ไม่ใช่พี่ชายจริงๆ สักหน่อย” เธอตอบแล้วยิ้มอ่อนให้ไอดินก่อนจะยกแก้วที่มีน้ำเมากระดกลงคออย่างไม่รู้สึกขม ดูก็รู้ว่าเธอเป็นคนที่ชอบเที่ยว ชอบดื่ม

“มาๆ เพื่อนชนแก้วกันดีกว่า มัวแต่ซักไซ้น้องลูกพีช เดี๋ยวก็หมดสนุกกันพอดี” องศาพูดขัดขึ้นก่อนจะชูแก้วเหล้าในมือมากลางวง พวกผมอีกสามคนก็ชูแก้วตามแล้วชนแก้วกันเสียงดังก่อนจะดื่มลงคอ

ผมสังเกตเห็นว่าลูกพีชเธอมองมาทางผมบ่อยมาก บ่อยกว่ามองผู้ชายข้างกายของเธอเสียอีก แต่อย่าคิดเยอะเลยไอ้อินแจ เธอมากับไอดิน และคงไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนของผู้ชายที่กำลังตามจีบเธออยู่หรอก

และที่สำคัญคือผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอเช่นเดียวกัน เพราะคติประจำกลุ่มของพวกผมคือ ‘ไม่ยุ่งกับหญิงที่เพื่อนควง’ แม้จะเป็นเพียงผู้หญิงที่คุยกันเล่นๆ หรือความสัมพันธ์แบบคืนเดียวจบก็ตาม

“กูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะเว้ย” ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำ แล้วลุกออกไปเลยโดนไม่รอให้เพื่อนตอบ

ตอนนี้พวกเราก็ถือว่าดื่มหนักกันพอสมควร ดูจากขวดเหล้าที่ถูกดื่มจนหมดแล้ววางเรียงรายกันที่พื้นน่าจะหมดไปแล้วห้าหกขวดได้ ดูท่าไอดินมันน่าจะอยากกลับแล้วล่ะ ดูมันคงอยากจะพาลูกพีชกลับไปด้วย

ผมจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จก็เดินออกมา ปึก! มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาชนผมเต็มแรงเหมือนตั้งใจ

“ขอโทษค่ะพี่อินแจ” เธอถอยหลังไปนิดหน่อยแล้วเงยหน้าขอโทษผม เธอคือลูกพีชผู้หญิงที่มากับไอดิน

“ไม่เป็นไรครับ” ผมตอบกลับไป

หมับ! เธอจับเข้าที่แขนของผมขณะที่กำลังจะเดินออกมา เลยต้องหยุดชะงักแล้วหันกลับไปมอง

“พี่อินแจคะ ลูกพีชปวดหัวมากเลยค่ะ พี่ไปส่งลูกพีชกลับหน่อยได้มั้ยคะ” เธอดูเมาหนักมาก ถึงขั้นยืนแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้วเซเข้ามาหาผม

“พี่ว่าลูกพีชกลับกับไอดินดีกว่า เดี๋ยวพี่ไปบอกมันให้”

“ไม่ค่ะ ลูกพีชอยากกลับกับพี่อินแจ”